Ζιβόγιν Μίσιτς

Ζιβόγιν Μίσιτς
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση	19  Ιουλίου 1855 ή 19  Ιανουαρίου 1855 Struganik
Θάνατος	20  Ιανουαρίου 1921 Βελιγράδι
Τόπος ταφής	Νέο Κοιμητήριο Βελιγραδίου
Χώρα πολιτογράφησης	Βασίλειο της Σερβίας Πριγκιπάτο της Σερβίας Βασίλειο των Σέρβων, Κροατών και Σλοβένων
Θρησκεία	Σερβική Ορθόδοξη Εκκλησία
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσες	Σερβικά
Σπουδές	Στρατιωτική Ακαδημία Βελιγραδίου First Belgrade Gymnasium
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητα	αξιωματικός
Οικογένεια
Σύζυγος	Lujza Mišić
Τέκνα	Aleksandar Mišić Radovan Mishich Vojislav Mišić
Στρατιωτική σταδιοδρομία
Βαθμός/στρατός	field marshal (Serbia and Yugoslavia), Δεκανέας, Κατώτερος λοχίας, λοχίας, ανθυπολοχαγός, Υπολοχαγός, λοχαγός, Επιλοχαγός, Ταγματάρχης, ποντπολκόβνικ, συνταγματάρχης και στρατηγός/Σερβικός Στρατός Ξηράς
Πόλεμοι/μάχες	Σερβοτουρκικοί πόλεμοι 1876-1878, Σερβοβουλγαρικός πόλεμος του 1885, Α΄ Βαλκανικός Πόλεμος, Β΄ Βαλκανικός Πόλεμος, Α΄ Παγκόσμιος Πόλεμος και Α΄ Σερβοτουρκικός πόλεμος
Αξιώματα και βραβεύσεις
Αξίωμα	Αρχηγός Ενόπλων Δυνάμεων της Σερβίας (1918) Αρχηγός Ενόπλων Δυνάμεων της Γουγκοσλαβίας (1918–1921)
Βραβεύσεις	Μεγαλόσταυρος Ιππότης του Τάγματος του Λουτρού Ιταλικός Σταυρός Πολεμικής Αξίας στρατιωτικό μετάλλιο διακεκριμένων υπηρεσιών Πολεμικός Σταυρός 1914-1918 (Γαλλία) Τάγμα του Αγίου Στανισλάου, Β΄ Τάξη Τάγμα του Λευκού Αετού (Σερβία) Τάγμα του Αγίου Γεωργίου, Δ΄ Τάξη ταξιάρχης του Τάγματος του Στέμματος της Ιταλίας Μεγαλόσταυρους ιππότης του Τάγματος του Στέμματος της Ιταλίας Ιππότης της Λεγεώνας της Τιμής Order of the Cross of Takovo Τάγμα του Ηγεμόνα Ντανίλο Α΄ Τάγμα του Μετζιντιγέ Τάγμα του Σωτήρος Τάγμα του Αγίου Στανισλάου (Οίκος των Ρομανώφ)
Σχετικά πολυμέσα

Ο Ζιβόγιν Μίσιτς (σερβικά: Živojin Mišić/ Живојин Мишић, Στούργκανικ, 19 Ιουλίου 1855 - Βελιγράδι, 20 Ιανουαρίου 1921) ήταν αρχιστρατηγός του σερβικού στρατού ο οποίος συμμετείχε σε όλους τους πολέμους της Σερβίας από το 1876 μέχρι το 1918. Ήταν διοικητής της πρώτης σερβικής στρατιάς στη μάχη του Κολουμπάρα και επικεφαλής της ανώτατης διοίκησης στο Μακεδονικό Μέτωπο. Ο Ζιβόγιν Μίσιτς θεωρείται εθνικός ήρωας των Σέρβων. Πολυάριθμα αγάλματα έχουν στηθεί προς τιμήν του. Το πατρικό του σπίτι στο Στρούργκανικ έχει γίνει μουσείο προς τιμή του.

Έλαβε μέρος στον Σερβοτουρκικό πόλεμο το 1877 και στον Σερβοβουλγαρικό πόλεμο του 1885. Από το 1898 μέχρι το 1904 ο Μίσιτς δίδασκε στρατηγική στη στρατιωτική ακαδημία. Συμμετείχε επίσης στους Βαλκανικούς Πολέμους. Στην Κρίση του Ιουλίου 1914, αναπλήρωσε επιτυχημένα τον Ραντομίρ Πούτνικ. Επέστρεψε από την συνταξιοδότησή του για να ηγηθεί της πρώτης σερβικής στρατιάς ενάντια στην εισβολή της Αυστροουγγαρίας και κατάφερε εμφατική νίκη στη μάχη του Κολουμπάρα. Ακολούθησε η προαγωγή του σε αρχιστρατηγό. Αν και συμμετείχε στην υποχώρηση του σερβικού στρατού μετά την δεύτερη εισβολή των κεντρικών δυνάμεων, ήθελε να οργανώσει επίθεση εναντίων τους. Λόγω της επίπονης υποχώρησης, κατέφυγε για να αναρρώσει στη Γαλλία, αλλά ανακλήθηκε το Σεπτέμβριο του 1916 και ηγήθηκε ξανά της πρώτης στρατιάς στην Επίθεση στο Μοναστήρι το 1916 και στο Μακεδονικό Μέτωπο. Προς το τέλος του πολέμου προέλασε βαθιά εντός της Αυστροουγγαρίας, βοηθώντας στην κατάρρευσή της και την διεκδίκηση των εδαφών για την δημιουργία της Γιουγκοσλαβίας. Με το τέλος του πολέμου, ανακηρύχθηκε Αρχηγός του Γενικού Επιτελείου.

Απεβίωσε τις 20 Ιανουαρίου 1921 σε ηλικία 66 ετών.