Επαναστατικός Λαϊκός Αγώνας
| Επαναστατικός Λαϊκός Αγώνας (Ε.Λ.Α) | |
|---|---|
 Το λογότυπο του Ε.Λ.Α | |
| Χώρα |  Ελλάδα |
| Ίδρυση | 29 Απριλίου 1975 |
| Διάστημα λειτουργίας | 1975–1995 |
| Διάλυση | Ιανουάριος 1995 |
| Περιοχές δράσης | Αττική, Ελλάδα |
| Ιδεολογία | |
| Κύριες ενέργειες | Βομβιστικές επιθέσεις |
| Κατάσταση | Ανενεργή |
Ο Επαναστατικός Λαϊκός Αγώνας γνωστός και ως Ε.Λ.Α ήταν ελληνική ακροαριστερή τρομοκρατική οργάνωση. Ο ΕΛΑ ήταν η μαζικότερη μεταπολιτευτική οργάνωση ένοπλης πάλης έχοντας ως πρότυπο οργάνωσης εκείνο των Ερυθρών Ταξιαρχιών στην Ιταλία. Εκατοντάδες άτομα εντάχθηκαν στις γραμμές της στη δεκαετία του 1980.
Ιστορικό[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η οργάνωση εμφανίστηκε πρώτη φορά στις 29 Απριλίου 1975 όταν με χρήση εμπρηστικών βομβών πυρπόλησε οκτώ αμερικανικά αυτοκίνητα στην Ελευσίνα.[1]
Στη διάρκεια της δράσης του ο Ε.Λ.Α ανέλαβε την ευθύνη για την τοποθέτηση 260 βομβών. Από αυτές οι 200 έγιναν από το 1975 έως τον Απρίλιο του 1990, οπότε ενσωματώθηκε η «Οργάνωση 1η Μάη». Από τις 200 επιθέσεις οι 130 έγιναν με εκρηκτικές βόμβες και οι 70 με εμπρηστικές. Μεταξύ των στόχων ήταν δημόσια κτήρια, υποδομές επιχειρήσεων, υπουργεία, αστυνομικά τμήματα, κινηματογράφοι,πλαζ του ΕΟΤ, ιδιωτικά αυτοκίνητα, λεωφορεία, ακόμα και δύο οχήματα εκκένωσης βόθρων. 80 από τις 200 επιθέσεις αφορούσαν αμερικανικούς στόχους και 3 Ισραηλινούς.[2]
Από τις πιο αξιοσημείωτες ενέργειες του Ε.Λ.Α είναι:
- Η δολοφονία του αρχιβασανιστή της χούντας Πέτρου Μπάμπαλη στις 31 Ιανουαρίου 1979. Την ευθύνη αρχικά να ανέλαβε η οργάνωση «Ιούνης 78», ωστόσο το 1985 ο ΕΛΑ ανέλαβε την ευθύνη για την δολοφονία αλλά και ολόκληρη την δράση της οργάνωσης «Ιούνης 78».[1]
- Οι εμπρησμοί των καταστημάτων «Μινιόν» και «Κατράντζος Σπορ» στις 19 Δεκεμβρίου 1980, τις οποίες την ευθύνη ανέλαβε η «Επαναστατική Οργάνωση Οκτώβρης '80», που θεωρείται ότι είχε αποσχισθεί από τον Ε.Λ.Α.[3]
- Η ανατίναξη παγιδευμένου αυτοκινήτου για πρώτη φορά με χρήση τηλεχειριστηρίου εναντίον του Σαουδάραβα πρέσβη στις 14 Απριλίου 1983 στην περιοχή του Παλαιού Ψυχικού και η βομβιστική επίθεση στο μπαρ "Οσκαρ" της Γλυφάδας στις 19 Μαρτίου 1988 με την συνεργασία της ομάδας του Κάρλος. Την εύθυνη αρχικά και των δυο βομβιστικών ενεργειών είχε αναλάβει η «Ομάδα Επαναστατικής Λαϊκής Αλληλεγγύης» (ΟΕΛΑ). Ωστόσο, αργότερα υιοθετήθηκε από τον Ε.Λ.Α τον Μάρτιο του 1992.[4]
- Η βομβιστική επίθεση σε λεωφορείο της Αστυνομίας στον Περισσό στις 19 Σεπτεμβρίου 1994, όπου έχασε την ζωή του ο αστυνομικός υποδιευθυντής Απόστολος Βέλλιος.[5]
Θάνατοι μελών[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Στις 19 Οκτωβρίου 1977 σκοτώθηκε ο Χρήστος Κασσίμης, ιδρυτικό μέλος του ΕΛΑ, μετά τη συμπλοκή στην AEG με την αστυνομία, ενώ επιχειρούσε να εισχωρήσει στις εγκαταστάσεις της εταιρείας, προκειμένου να τοποθετήσει εκρηκτικό μηχανισμό.[6]
- Στις 15 Μαΐου 1985 σκοτώθηκε ο Χρήστος Τσουτσουβής και αυτός μετά από συμπλοκή με την αστυνομία στου Γκύζη. Ο Τσουτσουβής ήταν ενεργό μέλος του ΕΛΑ από το 1976 έως το 1980.[2]
Παύση της δράσης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Τον Ιανουάριο του 1995 η οργάνωση ανακοίνωσε την παύση της δράσης της. Το τέλος της οργάνωσης προέκυψε όχι από εξάρθρωση της από τις διωκτικές αρχές αλλά ήταν προϊόν λήψης πολιτικής απόφασης εκ μέρους των μελών της. Από το 2001 ο ΕΛΑ δεν συμπεριλαμβάνεται από τις ευρωπαϊκές και αμερικανικές αρχές στον κατάλογο με τις ενεργείς τρομοκρατικές οργανώσεις.[7]
Έντυπο του Ε.Λ.Α[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η Αντιπληροφόρηση ήταν έντυπο προπαγάνδισης της δράσης και των απόψεων της οργάνωσης. Εκδιδόταν σε πάνω από 15.000 αντίτυπα και διανεμόταν στις γειτονιές της Αθήνας. Διευθυνόμενη από συντακτική επιτροπή εκτός οργάνωσης, δημοσίευε κείμενα δεκάδων συνεργατών οι οποίοι διέφεραν μεταξύ τους στο ύφος.[7]
Δίκες[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Για τον ΕΛΑ έγιναν 4 συλλήψεις ατόμων. Στο πρωτοδικείο καταδικάστηκαν με 25 χρόνια φυλάκισης ο καθένας. Και οι τέσσερις αθωώθηκαν σε δεύτερο βαθμό[8].
Αποτίμηση της δράσης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο Ε.Λ.Α ήταν η πολυγραφότερη τρομοκρατική οργάνωση στην Ελλάδα μέσα από την Αντιπληροφόρηση-την περιοδική έκδοση που εξέδιδε.[9] Σε σχέση με την οργάνωση 17 Νοέμβρη η οποία προσωποποιούσε τους στόχους της ο ΕΛΑ χρησιμοποιούσε βόμβες για να παρεμβαίνει στα πολιτικά και κοινωνικά πράγματα της εποχής της. Επίσης διοργάνωνε συνέδρια ή ανοικτές συνελεύσεις των μελών του και παρενέβαινε έντονα στους χώρους εργασίας (σε απεργίες) και στις γειτονιές στην Αθήνα και στη Θεσσαλονίκη.[9]
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ 1,0 1,1 Λευτέρης Αρβανίτης, «Ε.Λ.Α. (Επαναστατικός Λαϊκός Αγώνας) Η ελληνική εκδοχή της αριστερής τρομοκρατίας», Η Ελλάδα στη δεκαετία του '80.Κοινωνικό, πολιτικό και πολιτισμικό λεξικό, εκδ.Επίκεντρο, Αθήνα, 2014, σελ.159
- ↑ 2,0 2,1 Λευτέρης Αρβανίτης, «Ε.Λ.Α. (Επαναστατικός Λαϊκός Αγώνας) Η ελληνική εκδοχή της αριστερής τρομοκρατίας», Η Ελλάδα στη δεκαετία του '80.Κοινωνικό, πολιτικό και πολιτισμικό λεξικό, εκδ.Επίκεντρο, Αθήνα, 2014, σελ.160
- ↑ «Εμπρησμός «Μινιόν», «Κατράντζου»». Η Καθημερινή. Ανακτήθηκε στις 16 Νοεμβρίου 2023.
- ↑ «Εξω σχεδιάστηκαν ο Ε.Λ.Α τις υιοθέτησε». hri.org. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 7 Αυγούστου 2009. Ανακτήθηκε στις 4 Οκτωβρίου 2022.
- ↑ «Αστυνομικοί που έχασαν τη ζωή τους σε τρομοκρατικές επιθέσεις». Το Βήμα. Ανακτήθηκε στις 17 Νοεμβρίου 2023.
- ↑ «'ΕΛΑ: η δομή τα πρόσωπα και οι ρόλοι». Η Καθημερινή. Ανακτήθηκε στις 17 Νοεμβρίου 2023.
- ↑ 7,0 7,1 Λευτέρης Αρβανίτης, «Ε.Λ.Α. (Επαναστατικός Λαϊκός Αγώνας) Η ελληνική εκδοχή της αριστερής τρομοκρατίας», Η Ελλάδα στη δεκαετία του '80.Κοινωνικό, πολιτικό και πολιτισμικό λεξικό, εκδ.Επίκεντρο, Αθήνα, 2014, σελ.161
- ↑ Newsroom. «Αθώοι οι τρεις κατηγορούμενοι στη δίκη του ΕΛΑ | Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ». www.kathimerini.gr. Ανακτήθηκε στις 12 Αυγούστου 2022.
- ↑ 9,0 9,1 .Λευτέρης Αρβανίτης, «Ε.Λ.Α. (Επαναστατικός Λαϊκός Αγώνας) Η ελληνική εκδοχή της αριστερής τρομοκρατίας», Η Ελλάδα στη δεκαετία του '80.Κοινωνικό, πολιτικό και πολιτισμικό λεξικό, εκδ.Επίκεντρο, Αθήνα, 2014, σελ.161
Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Λευτέρης Αρβανίτης, «Ε.Λ.Α. (Επαναστατικός Λαϊκός Αγώνας) Η ελληνική εκδοχή της αριστερής τρομοκρατίας», Η Ελλάδα στη δεκαετία του '80.Κοινωνικό, πολιτικό και πολιτισμικό λεξικό, εκδ.Επίκεντρο, Αθήνα, 2014, σελ158-161