Ελβίρα της Σικελίας
| Ελβίρα της Σικελίας | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Θάνατος | 1231[1] |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Οικογένεια | |
| Σύζυγος | Γκωτιέ Γ΄ του Μπριέν (από 1201)[2] Giacomo Sanseverino, Lord of Tricarico (από 1206)[2] Tegrimo Guidi[2] |
| Τέκνα | Γκωτιέ Δ΄ του Μπριέν Anais von Brienne Simone de Sanseverino de Tricarico[3] |
| Γονείς | Τανκρέδος του Λέτσε και Σιβύλλη του Άτσερα |
| Αδέλφια | Βαλντράντα της Σικελίας Γουλιέλμος Γ΄ της Σικελίας Ρογήρος Γ΄ της Σικελίας Κωνσταντία της Σικελίας Sibylla of Sicily |
Η Ελβίρα της Σικελίας, αγγλ. Elvira (απεβ. 1231) ήταν μέλος του Οίκου των Ωτβίλ-Σικελίας, ο οποίος δημιούργησε το βασίλειο της Σικελίας. Είναι γνωστή με έναν αριθμό ονομάτων, όπως Aλβινία, Aλβιδίνα, Λευκή ή Μαρία. [4]
Βιογραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ήταν η μεγαλύτερη κόρη του Ταγκρέδου, κόμη του Λέτσε και της Σιβύλλης της Άτσερα. Ο πατέρας της, αν και νόθος γιος του Ρογήρου Γ΄ δούκα της Απουλίας, κατέλαβε τον θρόνο της Σικελίας μετά το τέλος του εξαδέλφου του Γουλιέλμου Β΄ το 1189, εκτοπίζοντας τη θεία τους Κωνσταντία (αδελφή του Ρογήρου Γ΄), η οποία ήταν κληρονόμος ως ο πλησιέστερος νόμιμος συγγενής του Γουλιέλμου Β΄. Ακολούθησε ένας πόλεμος διαδοχής μεταξύ του Ταγκρέδου και τού συζύγου τής Κωνσταντίας, του Ερρίκου ΣΤ΄ της Γερμανίας. Ο βασιλιάς Ταγκρέδος απεβίωσε το 1194, αφήνοντας το στέμμα στον γιο του Γουλιέλμο Γ΄. Αυτός όμως εκτοπίστηκε από τον Ερρίκο ΣΤ΄ και την Κωνσταντία αργότερα εκείνο το έτος. Η ηττημένη μητέρα του Γουλιέλμου Γ΄ και της Ελβίρας έλαβε την υπόσχεση της παραχώρησης της κομητείας του Λέτσε και του πριγκιπάτου του Ταράντα ως αποζημίωση, αλλά αυτή και τα παιδιά της συνελήφθησαν σύντομα με την κατηγορία της προδοσίας. Ο αδελφός της Ελβίρας Γουλιέλμος Γ΄ απεβίωσε τυφλός το 1198· αυτή μεταφέρθηκε με τη μητέρα και τις δύο αδελφές της στη Γερμανία και φυλακίστηκε στο αβαείο του Χόενμπουργκ, από όπου δραπέτευσαν (ή απελευθερώθηκαν μετά από παπική παρέμβαση). [4] [5]
Επιδίωξη αξιώσεων
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Το 1199 η Σίβυλλα έφτασε στη Γαλλία με τις κόρες της. [5] Η Κωνσταντία και ο Ερρίκος ΣΤ΄ απεβίωσαν και οι δύο λίγο μετά την κατάκτηση της Σικελίας, αφήνοντας το βασίλειο στον νήπιο γιο τους Φρειδερίκο Β΄. Η Σίβυλλα σκόπευε να παντρέψει την Ελβίρα, το μεγαλύτερο επιζόν παιδί της, με έναν ισχυρό Γάλλο ευγενή, για να πιέσει τη διεκδίκηση της Eλβίρας για το βασίλειο της Σικελίας εναντίον των αντιβασιλέων του Φρειδερίκου. Τότε ο Φίλιππος Β΄ της Γαλλίας συγκάλεσε ένα συμβούλιο στο Mελάν, όπου αποφασίστηκε η Eλβίρα να παντρευτεί τον Γκωτιέ Γ΄ κόμη του Μπριέν. [5] [6] Λίγο μετά τον γάμο, η Ελβίρα, ο σύζυγός της και η μητέρα της ζήτησαν από τον πάπα Iννοκέντιο Γ΄ να τους βοηθήσει να ανακτήσουν το βασίλειο: ο Γκωτιέ Γ΄ τού ζήτησε να αναγνωρίσει τον ισχυρισμό της Ελβίρας στον θρόνο του πατέρα της. [6] Ωστόσο ο πάπας ήταν ο επίτροπος του Φρειδερίκου Β΄ και αρνήθηκε να αναγνωρίσει την Ελβίρα ως κληρονόμο ολόκληρου του βασιλείου. Αντ' αυτού αναγνώρισε το δικαίωμά της στα φέουδα του Λέτσε και του Τάραντο, φέουδων τού πατέρα της, που τα είχε υποσχεθεί στη μητέρα της ο Ερρίκος ΣΤ΄. [6] [6] Σε αντάλλαγμα γι' αυτό, η Ελβίρα και η οικογένειά της έπρεπε να αποδεχθούν τον ανήλικο Φρειδερίκο Β΄ ως βασιλιά τους. [6]
Η Ελβίρα συνόδευσε τον Γκωτιέ Γ΄ στο βασίλειο της Σικελίας το 1201. Ο σύζυγός της επέτυχε σημαντικές νίκες ενάντια στις δυνάμεις του Φρειδερίκου [7], αλλά περιέπεσε σε ενέδρα και σκοτώθηκε το 1205. [8] Η Ελβίρα, που ήταν έγκυος, λίγο αργότερα γέννησε έναν υστερότοκο γιο, τον Γκωτιέ Δ΄, που κληρονόμησε το Μπριέν. Αν και είχε γίνει αποδεκτό στη βορειοανατολική Γαλλία ότι μια χήρα θα μπορούσε να κυβερνήσει ως επίτροπος για το ανήλικο παιδί της, η Ελβίρα έμεινε με τον γιο της στη νότια Ιταλία, αφήνοντας ουσιαστικά την επιμέλεια της κομητείας στον θείο του Ιωάννη. Ο γρήγορος 2ος γάμος της Ελβίρας έκοψε τη σχέση της με τον Οίκο των Μπριέν και ο Ιωάννης δεν προσπάθησε να υποστηρίξει τους ισχυρισμούς της. [8]
Μετέπειτα ζωή
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Για να προστατεύσει τα συμφέροντα τού γιου της και να προωθήσει τη δική της αξίωση στον θρόνο, η Ελβίρα ξαναπαντρεύτηκε λίγο μετά το τέλος του Γκωτιέ. [8] Ο δεύτερος σύζυγός της ήταν ο Ιάκωβος, κόμης του Tρικάρικο· το 1025 ήταν ήδη παντρεμένη με αυτόν. Παντρεύτηκε σε τρίτο γάμο τον Τέγκριμο της Μοντιλιάνα, παλατινό κόμη της Τούσκια. Η Ελβίρα απεβίωσε εκεί το 1231. [9]
Οικογένεια
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Παντρεύτηκε πρώτα τον Γκωτιέ Γ΄ κόμη του Μπριέν και είχε τέκνο:
- Γκωτιέ Δ΄ 1205-1246, κόμης του Μπριέν.
Το 1205 απεβίωσε ο Γκωτιέ Δ΄ και η Ελβίρα έκανε (ως το 1205) δεύτερο γάμο με τον Ιάκωβο κόμη του Τρικάρικο.
Ο τρίτος γάμος της ήταν με τον Τέγκριμο ντι Μοντιλιάνα, παλατινό κόμη της Τούσρκια.
Σημειώσεις
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ Ανακτήθηκε στις 27 Νοεμβρίου 2018.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 p12003.htm#i120029. Ανακτήθηκε στις 7 Αυγούστου 2020.
- ↑ Leo van de Pas: (Αγγλικά) Genealogics. 2003.
- ↑ 4,0 4,1 McDougall 2016, σελ. 213.
- ↑ 5,0 5,1 5,2 Perry 2013, σελ. 32.
- ↑ 6,0 6,1 6,2 6,3 6,4 McDougall 2016, σελ. 214.
- ↑ Perry 2013, σελ. 33.
- ↑ 8,0 8,1 8,2 Perry 2013, σελ. 35.
- ↑ Gualtiero di Brienne.
Βιβλιογραφικές αναφορές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- McDougall, Sara (2016). Royal Bastards: The Birth of Illegitimacy, 800-1230. Oxford University Press. ISBN 978-0191088841.
- Perry, Guy (2013). John of Brienne: King of Jerusalem, Emperor of Constantinople, c.1175–1237. Cambridge University Press. ISBN 978-1107513204.