Σιβύλλη του Άτσερα

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Σιβύλλη του Άτσερα
Γενικές πληροφορίες
Πληροφορίες ασχολίας
Οικογένεια
ΣύζυγοςΤανκρέδος του Λέτσε[1][2]
ΤέκναΡογήρος Γ΄ της Σικελίας[1][3]
Γουλιέλμος Γ΄ της Σικελίας[1][3]
Βαλντράντα της Σικελίας[1][3]
Κωνσταντία της Σικελίας[1][3]
Ελβίρα της Σικελίας[1][3]
Sibylle de Sicile[3]
ΓονείςRainaldo d'Aquino[4] και Cecilia di Medania[4]
ΑδέλφιαRichard, Count of Acerra[1]
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα

Η Σιβύλλη του Άτσερα (1153 - 1205) ήταν βασίλισσα της Σικελίας ως σύζυγος του Βασιλέως της Σικελίας Ταγκρέδου και αντιβασίλισσα για λογαριασμό του ανήλικου γιου της Γουλιέλμου Γ΄ (1194).[5][6] Η Σιβύλλη του Άτσερα ήταν αδελφή του κόμη Ριχάρδου του Άτσερα. Ο Ταγκρέδος βρισκόταν σε σύγκρουση με τη θεία του Κωνσταντία του Ωτβίλ και τον σύζυγο της αυτοκράτορα Ερρίκο ΣΤ΄ που διεκδικούσαν το Βασίλειο της Σικελίας.

Αιχμαλωσία της αυτοκράτειρας[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Ερρίκος ΣΤ΄ επιχείρησε να επιτεθεί στη Σικελία αλλά απέτυχε και οπισθοχώρησε, η σύζυγος του Κωνσταντία αιχμαλωτίστηκε. Ο Ταγκρέδος μετέφερε την Κωνσταντία στο Παλέρμο υπό την επίβλεψη της συζύγου του Σιβύλλης, έτρωγε μαζί της και κοιμόταν στο υπνοδωμάτιο της. Η Σιβύλλη αντέδρασε σκληρά με την ευνοϊκή μεταχείριση απέναντι στην Κωνσταντία με τον ισχυρισμό ότι η συμπεριφορά αυτή θα μπορούσε να ενισχύσει τα κληρονομικά της δικαιώματα. Όταν είδαν ότι ο λαός του Παλέρμο συμπαθούσε την Κωνσταντία πρότεινε στον σύζυγο της να θανατώσει την Κωνσταντία αλλά ο Ταγκρέδος φοβήθηκε τη λαϊκή εξέγερση και αρνήθηκε, τελικά αποφάσισαν να τη φυλακίσουν. Ο Καγκελάριος Ματθαίος του Έτζελο έστειλε γράμμα στον Ταγκρέδο και του πρότεινε να φυλακίσουν την Κωνσταντία στο Κάστρο του Αυγού στη Νάπολη που ήταν ασφαλές και περιβαλλόταν από νερό υπό την επίβλεψη του ευγενούς Αλιγκνέρο Κοττόνε, ο βασιλιάς δέχτηκε.

Πτώση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Πάπας Κελεστίνος Γ΄ ζήτησε από τον Ταγκρέδο να στείλει την Κωνσταντία στη Ρώμη, σε αντάλλαγμα θα αναγνώριζε τον ίδιο σαν βασιλιά, ο Ταγκρέδος δέχτηκε αλλά στον δρόμο η Κωνσταντία ελευθερώθηκε από Γερμανούς στρατιώτες το καλοκαίρι του 1192. Ο αυτοκράτορας Ερρίκος ΣΤ΄ διέσχισε το φθινόπωρο του 1194 το Στενό της Μεσσήνης έτοιμος να εισβάλλει στη Σικελία. Η Σιβύλλη κατάφερε να κλείσει με τον αυτοκράτορα συμφωνία σύμφωνα με την οποία ο ανήλικος γιος της Γουλιέλμος Γ΄ που βρισκόταν σε κίνδυνο θα διατηρούσε την κομητεία του Λέτσε. Η Σιβύλλη παρέστη στη στέψη του Ερρίκου ΣΤ΄ στον Καθεδρικό Ναό του Παλέρμο σαν βασιλιά της Σικελίας. Σε λίγες μέρες η ίδια η Σιβύλλη, ο γιος της, οι κόρες της και οι οπαδοί της Νικόλαος του Έτζελο γιος του Ματθαίου αρχιεπισκόπου του Σαλέρνο και ο ναύαρχος Μαργαριτόνε συνελήφθησαν, μεταφέρθηκαν αιχμάλωτοι στη Γερμανία και φυλακίστηκαν. Η Μαργαρίτα δραπέτευσε στη Γαλλία την ίδια εποχή που ο Πάπας Ιννοκέντιος Γ΄ απαιτούσε από τον αυτοκράτορα να την ελευθερώσει, ο Ερρίκος ΣΤ΄ κρέμασε τον αδελφό της Ριχάρδο του Άτσερα για να εκδικηθεί τη φυλάκιση της Κωνσταντίας.

Οικογένεια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Με τον σύζυγο της Ταγκρέδο των Ωτβίλ βασιλιά της Σικελίας απέκτησε τέκνα:

  • Ρογήρος Γ΄ 1175 - 1193, δούκας της Απουλίας, συμβασιλιάς με τον πατέρα του.
  • Γουλιέλμος Γ΄ π.1186 - π.1198, διαδέχθηκε τον αδελφό του ως συμβασιλιάς και έπειτα τον πατέρα του ως βασιλιάς της Σικελίας.
  • Ελβίρα απεβ. 1231, κόμισσα του Λέτσε, πριγκίπισσα του Τάραντα, διεκδικήτρια του βασιλείου της Σικελίας. Παντρεύτηκε πρώτα τον Γκωτιέ Γ΄ κόμη του Μπριέν, μετά τον Ιάκωβο κόμη του Τρικάριο και έπειτα τον Τέγκριμο ντι Μοντιλιάνα, παλατινό κόμη της Τούσκια.[7].
  • Κωνσταντία άκμασε 1220, παντρεύτηκε τον Πιέτρο Τζιάνι δόγη της Βενετίας.
  • Βαλντράντα απεβ. π.1252, παντρεύτηκε τον Γιάκοπο Τιέπολο, ευγενή της Γαληνοτάτης Δημοκρατίας και μετέπειτα δόγη της Βενετίας.
  • Μεντανία.

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 1,6 Charles Cawley: «Medieval Lands». (Αγγλικά) Charles Cawley, "Medieval Lands", 2006-2020. Ανακτήθηκε στις 17  Μαρτίου 2019.
  2. ↑ p70429.htm#i704283. Ανακτήθηκε στις 7  Αυγούστου 2020.
  3. ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 3,5 Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage.
  4. ↑ 4,0 4,1 4,2 4,3 Leo van de Pas: (Αγγλικά) Genealogics. 2003.
  5. ↑ https://www.geni.com/people/Sibylla-di-Aquino-of-Acerra/6000000004869003557
  6. ↑ The New Cambridge Medieval History: Τόμος 4, C.1024-c.1198, Μέρος II, ed. David Luscombe and Jonathan Riley-Smith, (Cambridge University Press, 2004), σ. 760
  7. ↑ Caffaro, Genoa and the Twelfth-Century Crusades, transl. Martin Hall and Jonathan Philips(Mike Carr), Crusades: Volume 14, ed. Nikolaos G. Chrissis, Benjamin Z Kedar and Jonathan Phillips, (Ashgate Publishing, 2015), σ. 248

Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Alio, Jacqueline. Queens of Sicily 1061-1266. Trinacria: New York City, 2018.
  • Norwich, John Julius. The Kingdom in the Sun 1130-1194. Longman: London, 1970.
  • Matthew, Donald. The Norman Kingdom of Sicily. Cambridge University Press: 1992.
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Σιβύλλη_του_Άτσερα&oldid=9529555"