Ελένιο Ερέρα
Ως προπονητής της Ίντερ το 1973–74 | |||
Προσωπικές πληροφορίες | |||
---|---|---|---|
Ημερ. γέννησης | 10 Απριλίου 1910 | ||
Τόπος γέννησης | Μπουένος Άιρες, Αργεντινή | ||
Ημερ. θανάτου | 9 Νοεμβρίου 1997 (87 ετών) | ||
Τόπος θανάτου | Βενετία, Ιταλία | ||
Θέση | Αμυντικός | ||
Επαγγελματική καριέρα* | |||
Περίοδος | Ομάδα | Συμμ.† | (Γκ.)† |
1931–1932 | Ράσινγκ Καζαμπλάνκα | ||
1932–1933 | CASG Paris | ||
1933–1935 | Σταντ Φρανσαί | ||
1935–1937 | ΟΦΚ Σαρλβίλ | ||
1937–1939 | Εξελσιόρ Ρουμπαί | ||
1940–1942 | Ρεντ Σταρ ΦΚ | ||
1942–1943 | Σταντ Φρανσαί | ||
1943–1944 | ΕΦ Παρί Καπιτάλ | ||
1944–1945 | Πιτό | ||
Προπονητική καριέρα | |||
Περίοδος | Ομάδα | ||
1944–1945 | Πιτό | ||
1945–1948 | Σταντ Φρανσαί | ||
1948–1949 | Ρεάλ Βαγιαδολίδ | ||
1949–1952 | Ατλέτικο Μαδρίτης | ||
1952 | ΚΝ Μάλαγα | ||
1953 | Ντεπορτίβο Λα Κορούνια | ||
1953–1957 | Σεβίλλη ΦΚ | ||
1957–1958 | ΚΦ Ος Μπελενένσες | ||
1958–1960 | Μπαρτσελόνα | ||
1959–1960 | Ισπανία | ||
1960–1968 | Ίντερ | ||
1966–1967 | Ιταλία | ||
1968–1970 | Ρόμα | ||
1973–1974 | Ίντερ | ||
1978–1979 | ΑΣ Ρίμινι 1912 | ||
1981–1983 | Μπαρτσελόνα | ||
* Οι συμμετοχές και τα γκολ στις προηγούμενες ομάδες υπολογίζονται μόνο για τα εγχώρια πρωταθλήματα. † Συμμετοχές (Γκολ). |
Ο Ελένιο Ερέρα Γκαβιλάν (ισπανικά: Helenio Herrera Gavilán, ισπανική προφορά: eˈlenjo eˈreɾa ɣaβiˈlan, 10 Απριλίου 1910 – 9 Νοεμβρίου 1997) ήταν Γάλλος και Αργεντινός ποδοσφαιριστής και προπονητής. Υπήρξε ιδιαίτερα επιτυχημένος ως προπονητής, περισσότερο γνωστός για την επιτυχία του με την ιταλική ομάδα Ίντερ τη δεκαετία του 1960. Θεωρείται ως ένας από τους καλύτερους προπονητές όλων των εποχών.[1]
Καριέρα
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Κατά τη διάρκεια της προπονητικής του σταδιοδρομίας, κατέκτησε τέσσερις τίτλους πρωταθλήματος στην Ισπανία (με την Ατλέτικο Μαδρίτης και την Μπαρτσελόνα) και τρεις τίτλους πρωταθλήματος στην Ιταλία με την Ίντερ. Οδήγησε επίσης την Ίντερ στην ευρωπαϊκή δόξα, κατακτώντας δύο συνεχόμενα Ευρωπαϊκά Κύπελλα Πρωταθλητριών και δύο Διηπειρωτικά Κύπελλα, μεταξύ πολλών άλλων διακρίσεων.[2][3]
Ο Ερέρα ήταν ο πρώτος προπονητής που συγκέντρωσε εύσημα για τις επιδόσεις των ομάδων του, στη διαδικασία που έγινε αστέρας στον κόσμο του ποδοσφαίρου.[4][5] Μέχρι εκείνη την εποχή, οι προπονητές ήταν πιο περιθωριακές φιγούρες σε μια ομάδα. Όλες οι ομάδες στην Ευρώπη ήταν γνωστές για τους μεμονωμένους παίκτες τους που πρωταγωνιστούσαν στην κατάκτηση τίτλων, όπως η «Ρεάλ Μαδρίτης του Ντι Στέφανο», ενώ η Ίντερ κατά τη δεκαετία του 1960 εξακολουθεί να αναφέρεται ως «η Ίντερ του Ερέρα».[4]
Από πολλούς θεωρείται ως ο πρώτος σύγχρονος προπονητής του αθλήματος εφαρμόζωντας συγκεκριμένες τακτικές και μεθόδους: πιστώνεται με την εφαρμογή του κατενάτσιο, αν και δεν ήταν αυτός που το εφηύρε, κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1960, η επιτυχία του οποίου από την Ίντερ επηρέασε την εξέλιξη του ποδοσφαίρου μεταγενέστερα.[6][7][8] Οι προετοιμασία των ομάδων με συστηματικό τρόπο σε συνθήκες γενικότερης απομόνωσης και αυστηρής πειθαρχίας αποτελούν στοιχεία της κληρονομιάς του.[4]
Τίτλοι και διακρίσεις
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ατλέτικο Μαδρίτης
- Πρωτάθλημα (2): 1949–50, 1950–51
- Κύπελλο Έβα Ντουάρτε: 1950
Μπαρτσελόνα
- Πρωτάθλημα (2): 1958–59, 1959–60
- Κύπελλο Ισπανίας (2): 1958–59, 1980–81
- Inter-Cities Fairs Cup (2): 1955–58, 1958–60
Ίντερ Μιλάνου
- Πρωτάθλημα (3): 1962–63, 1964–65, 1965–66
- Κύπελλο Πρωταθλητριών ομάδων (2): 1963–64, 1964–65
- Διηπειρωτικό Κύπελλο (2): 1964, 1965
Ρόμα
- Κύπελλο Ιταλίας: 1968–69
Ατομικές διακρίσεις
- Hall of Fame ιταλικού ποδοσφαίρου : 2015
- Καλύτεροι προπονητές όλων των εποχών – ένας από τους πέντε προπονητές που κατατάχθηκε στο δέκα καλύτερους από το France Football, το World Soccer και το ESPN
- 4η θέση (World Soccer): 2013
- 5η θέση (ESPN): 2013
- 7η θέση (France Football): 2019
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ «Los 50 mejores entrenadores de la historia del fútbol». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 3 Μαρτίου 2022. Ανακτήθηκε στις 9 Μαΐου 2020.
- ↑ «Scudetto Inter, da Herrera e Mourinho a Conte: è festa grande!». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 6 Μαΐου 2021. Ανακτήθηκε στις 6 Μαΐου 2021.
- ↑ «Cuando Helenio Herrera jubiló a Di Stéfano». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 12 Ιουνίου 2023. Ανακτήθηκε στις 12 Ιουνίου 2023.
- ↑ 4,0 4,1 4,2 «THE INCOMPARABLE LEGACY OF HELENIO HERRERA». Ανακτήθηκε στις 14 Σεπτεμβρίου 2023.
- ↑ «The 20 Greatest Soccer Managers of All Time». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 18 Ιανουαρίου 2021. Ανακτήθηκε στις 18 Ιανουαρίου 2021.
- ↑ «The change of tactics and techniques down the years». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 23 Σεπτεμβρίου 2023. Ανακτήθηκε στις 23 Σεπτεμβρίου 2023.
- ↑ «Helenio Herrera: 10 Things You Didn't Know About the Coaching Legend». Ανακτήθηκε στις 14 Σεπτεμβρίου 2023.
- ↑ «Reality bites or modern life is rubbish». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 16 Σεπτεμβρίου 2023. Ανακτήθηκε στις 16 Σεπτεμβρίου 2023.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Γάλλοι ποδοσφαιριστές
- Αργεντινοί ποδοσφαιριστές
- Γάλλοι προπονητές ποδοσφαίρου
- Αργεντινοί προπονητές ποδοσφαίρου
- Προπονητές ποδοσφαίρου Ατλέτικο Μαδρίτης
- Προπονητές ποδοσφαίρου Μπαρτσελόνα
- Προπονητές ποδοσφαίρου ΑΣ Ρόμα
- Προπονητές ποδοσφαίρου Ίντερ
- Προπονητές ποδοσφαίρου Ρεάλ Βαγιαδολίδ
- Προπονητές ποδοσφαίρου Ντεπορτίβο Λα Κορούνια
- Προπονητές ποδοσφαίρου Σεβίλλη ΦΚ
- Προπονητές ποδοσφαίρου Εθνικής Ισπανίας
- Προπονητές ποδοσφαίρου Εθνικής Ιταλίας
- Προπονητές νικητές ΟΥΕΦΑ Τσάμπιονς Λιγκ