Καρλότα Βοναπάρτη
| Καρλόττα | |
|---|---|
 | |
| Γέννηση | 22 Φεβρουαρίου 1795 Σαιν-Μαξιμάν-λα-Σαιντ-Μπωμ, Προβηγκία-Άλπεις-Κυανή Ακτή, Γαλλία |
| Θάνατος | 13 Μαΐου 1865 (70 ετών) Παλάτι Γκαμπριέλι, Ρώμη, Παπικά Κράτη |
| Τόπος ταφής | Βασιλική της Σάντα Κρότσε, Φλωρεντία, Τοσκάνη, Μεγάλο Δουκάτο της Τοσκάνης |
| Σύζυγος | Ντον Μάριο Γκαμπριέλλι, Πρίγκιπας του Προσσέντι (1815-1841) Σεττίμιο Τσένταμορι (1842-1865) |
| Επίγονοι | Λετίτσια Γκαμπριέλλι Κριστίνα Γκαμπριέλλι Λαβίνια Γκαμπριέλλι Άντζελο Γκαμπριέλλι Καμίλλα Γκαμπριέλλι Εμίλια Γκαμπριέλλι Πλάτσιντο Γκαμπριέλλι Φραντέσκα Γκαμπριέλλι |
Πλήρες όνομα | |
Καρλόττα Φιλιστίνη Γαλλικά: Charlotte Philistine | |
| Οίκος | Βοναπάρτη |
| Πατέρας | Λουκιανός Βοναπάρτης |
| Μητέρα | Κριστίν Μπογιέρ |
 Σχετικά πολυμέσα | |
| δεδομένα () | |
Η Καρλόττα Βοναπάρτη (Charlotte Bonaparte, 22 Φεβρουαρίου 1795 - 13 Μαΐου 1865) ήταν κόρη του Λουκιανού Βοναπάρτη.
Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η Καρλόττα Φιλιστίνη γεννήθηκε στις 22 Φεβρουαρίου 1795 στο Σαιν-Μαξιμάν-λα-Σαιντ-Μπωμ, και ήταν το μεγαλύτερο παιδί και κόρη του Λουκιανού Βοναπάρτη και της πρώτης συζύγου του Κριστίν Μπογιέρ.[1][2]
Στις 27 Δεκεμβρίου 1815 παντρεύτηκε τον Ντον Μάριο Γκαμπριέλλι, Πρίγκιπα του Προσσέντι, στη Ρώμη. Μαζί απέκτησαν οκτώ παιδιά:
- τη Λετίτσια (1817-1827).
- την Κριστίνα (1821-1898), παντρεύτηκε τον Αντόνιο Στεφανόνι, απέκτησαν παιδιά.
- τη Λαβίνια (1822-1888), παντρεύτηκε τον Ιλντεφόνσο Αβέντι, απέκτησαν παιδιά.
- τον Άντζελο (1824-1826).
- την Καμίλλα (1828-1829).
- την Εμίλια (1830-1911), παντρεύτηκε τον Τζουσέππε Παριζάνι, απέκτησαν παιδιά.
- τον Πλάτσιντο (1832-1911), παντρεύτηκε την Αυγούστα Βοναπάρτη.[3]
- τη Φραντσέσκα (1837-1860), παντρεύτηκε τον Τσέζαρε Παριζάνι, απέκτησαν παιδιά.
Μετά τον θάνατο του συζύγου της παντρεύτηκε για δεύτερη φορά τον Σεττίμιο Τσένταμορι το 1842. Το ζευγάρι δεν απέκτησε απογόνους.
Πέθανε στις 13 Μαΐου 1865 στη Ρώμη σε ηλικία 70 ετών. Είναι θαμμένη στην Βασιλική της Σάντα Κρότσε της Φλωρεντίας.
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ Macauley, James (1874). «The Bonaparte Family». The leisure hour: A family journal of instruction and recreation 1200: 820–821.
- ↑ Simonetta, Marcello· Noga, Arikha (2011). Napolean and the Rebel. New York: Palgrave Macmillon. σελίδες 64, 184, 215, 221-226. ISBN 978-0-230-11156-1.
- ↑ Maclaughlin, Fanny (1885). Rome, its princes, priests and people: Being a Translation of Signor David Silvagni's work, "La Corte e la Societa Romana nei XVIII and XIX secoli". London: Elliot Stock. σελίδες 191–192.
- Yacinthe Saint-German Leca. Un aspect meconnu de Lucien Bonaparte. Paris, Imprimerie Jouve, 2006