Αεροπορία Στρατού (Ελλάδα)

Μεταφορικό ελικόπτερο CH-47D Chinook της Ελληνικής Αεροπορίας Στρατού

Η Ελληνική Αεροπορία Στρατού Ξηράς, συγκροτήθηκε σαν Όπλο στην Ελλάδα το 1997. Η Αεροπορία Στρατού αρχικά δεν λειτουργούσε ως ανεξάρτητος κλάδος των Ενόπλων Δυνάμεων, αλλά υπήρχε ως τμήμα του Στρατού Ξηράς και του Πολεμικού Ναυτικού.

Ιστορία

Το 1912 δημιουργήθηκε η Στρατιωτική Αεροπορία, την οποία αποτελούσαν τέσσερα αεροσκάφη και ένας Λόχος Αεροπόρων, και υπήρξε ο πυρήνας δημιουργίας της Ελληνικής Πολεμικής Αεροπορίας. Το ίδιο έτος δημιουργείται η Ναυτική Αεροπορική Συνεργασία, η οποία μετονομάστηκε το 1914 σε Σώμα Αεροπόρων Βασιλικού Ναυτικού, τη μετέπειτα Ναυτική Αεροπορία. Το 1915 δημιουργείται η Αεροπορική Υπηρεσία Στρατού, η οποία περιλαμβάνει Έμπεδο Λόχο Αεροπόρων και Αεροπορική Μοίρα, με έδρα το Παλαιό Φάληρο. Μεταξύ 1915-1917 η Αεροπορική Υπηρεσία Στρατού μετακινήθηκε από και προς τη Θεσσαλονίκη αρκετές φορές, για να φτάσει στο αεροδρόμιο Σέδες. Το 1918 συγκροτείται το Αεροπορικό Σώμα, το οποίο αποτελούν Μοίρες Αναγνώρισης, Δίωξης και Βομβαρδισμού.

Το 1919, παράλληλα με το Αεροπορικό Απόσπασμα Αθηνών, το Σώμα Αεροπορίας ανάγεται σε Διεύθυνση Αεροπορικής Υπηρεσίας Στρατού. Στα 1923 ονομάζεται Διοίκηση Αεροπορίας Στρατού, με έδρα τη Θεσσαλονίκη και επιχειρησιακές μονάδες επιπέδου Συντάγματος Αεροπλάνων, παράλληλα με την Ανώτατη Διοίκηση Ναυτικής Αεροπορίας (1926) με έδρα το Παλαιό Φάληρο.

Παράλληλα, το 1919, ιδρύεται η πρώτη Στρατιωτική Σχολή Αεροπλοΐας, στη Θεσσαλονίκη, ενώ η Σχολή Αεροπόρων Ναυτικού, μετέπειτα Ναυτική Σχολή Αεροπλοΐας και Σχολή Ναυτικής Αεροπορίας (1924) εδρεύει στο Τατόι και το Παλαιό Φάληρο. Η πρακτική εκπαίδευση της Αεροπορίας Στρατού γινόταν σε αεροσκάφη de Havilland 4 , de Havilland 9 και Sopwith Camel. Στις 19 Δεκεμβρίου 1929 ιδρύεται το Υπουργείο Αεροπορίας, που θέτει υπό ενιαία διοίκηση τις αεροπορικές δυνάμεις, με αποτέλεσμα μέχρι και το 1949 να μην συνεχίζεται η ανάπτυξη της αεροπορικής δύναμης ως μέλους του Στρατού Ξηράς ή του Πολεμικού Ναυτικού και να μην εκπαιδεύονται στη Στρατιωτική Σχολή Ευελπίδων και τη Σχολή Ναυτικών Δοκίμων αεροπόροι, μιας και το 1931 ιδρύεται η Σχολή Αεροπορίας, μετέπειτα Σχολή Ικάρων.

Τον Αύγουστο του 1950 συγκροτήθηκε η πρώτη Μονάδα Εναέριας Παρατήρησης (190 ΜΕΠΑΡ), που ανήκε στο Πυροβολικό, με έδρα το βοηθητικό αεροδρόμιο Μεγάρων και σ’ αυτήν εντάχθηκαν τα πρώτα οκτώ αεροσκάφη L-18B (Piper). Η εκπαίδευση των χειριστών μέχρι το 1952 γινόταν σε Μονάδες της Πολεμικής Αεροπορίας. Στα 1952 ιδρύεται στα Μέγαρα η Σχολή Εναέριας Παρατήρησης, η οποία στις αρχές του 1954 υπάγεται στη Σχολή Πυροβολικού με την επωνυμία Πτέρυγα ΕΠΑΡ. Η ονομασία Αεροπορία Στρατού καθιερώθηκε το έτος 1960 και μέχρι τη δεκαετία του 1970 εισέρχονται σ’ αυτήν και στελέχη, εκτός από το Πυροβολικό, διαφόρων Όπλων, καθώς και από τα Σώματα Εφοδιασμού-Μεταφορών και Τεχνικό.

Αποτέλεσμα της καινοτομίας αυτής είναι η Πτέρυγα ΕΠΑΡ να μετονομαστεί το 1961 σε Σχολή Αεροπορίας Στρατού και να εξοπλίζεται σταδιακά με τα U-17A, ενώ τα Ελικόπτερα κάνουν την εμφάνισή τους με το OH-13H (Bell 47G). Επίσης, στα 1969 εισέρχονται τα πρώτα ελικόπτερα UH-1H και συστήνεται η Διεύθυνση Αεροπορίας Στρατού του ΓΕΣ. Η Σχολή Αεροπορίας Στρατού μετασταθμεύει το 1973 στο Στρατιωτικό Αεροδρόμιο Αγρινίου και τον Οκτώβριο του 1974 στην παρούσα θέση της, στην περιοχή του Στεφανοβίκειου Μαγνησίας.

Το 1981 και το 1988 παραλαμβάνονται από την Πολεμική Αεροπορία τα πρώτα πέντε και τέσσερα, αντίστοιχα, ελικόπτερα CH-47C, τα οποία εκσυγχρονίστηκαν στο επίπεδο CH-47D το διάστημα 1994-95. Στα τέλη της δεκαετίας του 1990 αποκτώνται 20 επιθετικά ελικόπτερα ΑΗ-64A Apache (1995), δημιουργείται το Όπλο της Αεροπορίας Στρατού (1997) και αναδιοργανώνεται με την συγκρότηση της 1ης Ταξιαρχίας Αεροπορίας Στρατού (ΤΑΞ/ΑΣ). Τα υπόλοιπα στρατόπεδα της Αεροπορίας Στρατού βρίσκονται στο Πλατύ Ημαθίας και στα Μέγαρα Αττικής.