Περηφάνια και Προκατάληψη: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 8: Γραμμή 8:
|συγγραφέας=[[Τζέιν Όστεν]]
|συγγραφέας=[[Τζέιν Όστεν]]
|είδος=ηθογραφικό [[μυθιστόρημα]]
|είδος=ηθογραφικό [[μυθιστόρημα]]
|εκδότης=T. Egerton, Whitehall
|εκδότης=Τόμας Έτζερτον, Ουάιτχωλ
|εικονογράφηση=
|εικονογράφηση=
|επιμέλεια_εξώφυλλου=
|επιμέλεια_εξώφυλλου=
Γραμμή 23: Γραμμή 23:
}}
}}


'''''Περηφάνια και Προκατάληψη''''' ([[Αγγλική γλώσσα|αγγλικά]]: '''''Pride and Prejudice''''') είναι ο τίτλος του πιο διάσημου μυθιστορήματος της [[Τζέιν Όστεν]] το οποίο πρωτοδημοσιεύτηκε στις 28 Ιανουαρίου [[1813]]. Είναι το δεύτερο βιβλίο της που δημοσιεύτηκε. Το χειρόγραφο του αρχικά γράφτηκε μεταξύ [[1796]] και [[1797]] στο Στίβεντον του [[Χάμπσαϊρ]] όπου η Όστεν ζούσε στο πρεσβυτέριο. Ονομάστηκε ''Πρώτες Εντυπώσεις'' όμως δεν δημοσιεύτηκε ποτέ με αυτό τον τίτλο και μετά από αλλαγές μετονομάστηκε σε ''Περηφάνια και Προκατάληψη''.
'''''Περηφάνια και Προκατάληψη''''' ([[Αγγλική γλώσσα|αγγλικά]]: '''''Pride and Prejudice''''') είναι ο τίτλος του πιο διάσημου μυθιστορήματος της [[Τζέιν Όστεν|Τζέην Ώστεν]] το οποίο πρωτοδημοσιεύτηκε στις [[28 Ιανουαρίου]] [[1813]]. Είναι το δεύτερο βιβλίο της που δημοσιεύτηκε. Το χειρόγραφο του αρχικά γράφτηκε μεταξύ 1796 και 1797 στο Στήβεντον του Χάμπσαϊρ όπου η Ώστεν ζούσε στο [[Πρεσβύτερος|πρεσβυτέριο]]. Ονομάστηκε ''Πρώτες Εντυπώσεις'' όμως δεν δημοσιεύτηκε ποτέ με αυτό τον τίτλο και μετά από αλλαγές μετονομάστηκε σε ''Περηφάνια και Προκατάληψη''.


== Ιστορικό ==
== Ιστορικό ==
Το [[μυθιστόρημα]] αρχικά γράφτηκε μεταξύ [[Οκτώβριος|Οκτώβρη]] του [[1796]] και [[Αύγουστος|Αυγούστου]] του [[1797]]. Ο πατέρας της Όστεν έγραψε στο Λονδρέζο βιβλιοπώλη Τόμας Κάντελ τον Νοέμβριο του 1797 προτείνοντας το για δημοσίευση όμως απορρίφθηκε χωρίς να διαβαστεί και επεστράφη μέσω ταχυδρομείου. Το αδημοσίευτο χειρόγραφο παρέμεινε με την Όστεν και ήταν το [[1811]] που το πρώτο της μυθιστόρημα ''Λογική και Ευαισθησία'' δημοσιεύτηκε.
Το [[μυθιστόρημα]] αρχικά γράφτηκε μεταξύ Οκτώβρη του 1796 και Αυγούστου του 1797. Ο πατέρας της Ώστεν έγραψε στο [[Λονδίνο|Λονδρέζο]] βιβλιοπώλη Τόμας Καντέλ τον Νοέμβριο του 1797 προτείνοντας το για δημοσίευση όμως απορρίφθηκε χωρίς να διαβαστεί και επεστράφη μέσω ταχυδρομείου. Το αδημοσίευτο χειρόγραφο παρέμεινε με την Ώστεν και ήταν το 1811 που το πρώτο της μυθιστόρημα ''Λογική και Ευαισθησία'' δημοσιεύτηκε.


Η δημοσίευση του πρώτου της μυθιστορήματος ενθάρρυνε την Όστεν να αναθεωρήσει το χειρόγραφο για τις ''Πρώτες Εντυπώσεις'' πιθανώς μεταξύ [[1811]] και [[1812]]. Μετονόμασε την ιστορία ''Περηφάνια και Προκατάληψη'', μια εμφανώς κλισέ φράση της εποχής. Όταν μετονόμαζε το μυθιστόρημά της η Τζέιν Όστεν πιθανώς είχε κατά νου τα ''Βάσανα και αντιπαραθέσεις'' που συνοψίζονται στο τελικό κεφάλαιο της ''Σεσίλια'' της Φάνυ Μπάρνεϊ, το οποίο ονομάζεται ''Περηφάνια και Προκατάληψη'' και όπου η φράση εμφανίζεται τρεις φορές με κεφαλαία γράμματα. Είναι επίσης πιθανό ότι ο αρχικός τίτλος του [[Μυθιστόρημα|μυθιστορήματος]] άλλαξε για να αποφευχθεί σύγχυση με άλλα έργα. Στα χρόνια μεταξύ της ολοκλήρωσης των ''Πρώτων Εντυπώσεων'' και της αναθεώρησης τους σε ''Περηφάνια και Προκατάληψη'', δημοσιεύτηκαν δύο άλλα έργα με τον ίδιο τίτλο: ένα μυθιστόρημα της Μαργαρίτας Χόλφορντ και μια κωμωδία του Οράτιου Σμιθ.
Η δημοσίευση του πρώτου της μυθιστορήματος ενθάρρυνε την Ώστεν να αναθεωρήσει το χειρόγραφο για τις ''Πρώτες Εντυπώσεις'' πιθανώς μεταξύ 1811 και 1812. Μετονόμασε την ιστορία ''Περηφάνια και Προκατάληψη'', μια εμφανώς κλισέ φράση της εποχής. Όταν μετονόμαζε το μυθιστόρημά της η Τζέην Ώστεν πιθανώς είχε κατά νου τα ''Βάσανα και Αντιπαραθέσεις'' που συνοψίζονται στο τελικό κεφάλαιο της ''Σεσίλια'' της Φάννυ Μπέρνεϋ, το οποίο ονομάζεται ''Περηφάνια και Προκατάληψη'' και όπου η φράση εμφανίζεται τρεις φορές με κεφαλαία γράμματα. Είναι επίσης πιθανό ότι ο αρχικός τίτλος του μυθιστορήματος άλλαξε για να αποφευχθεί σύγχυση με άλλα έργα. Στα χρόνια μεταξύ της ολοκλήρωσης των ''Πρώτων Εντυπώσεων'' και της αναθεώρησης τους σε ''Περηφάνια και Προκατάληψη'', δημοσιεύτηκαν δύο άλλα έργα με τον ίδιο τίτλο: ένα μυθιστόρημα της Μάργκαρετ Χόλφορντ και μια κωμωδία του Χόρας Σμιθ.


Η Όστεν πούλησε τα πνευματικά δικαιώματα του μυθιστορήματος στον Τόμας Έγκερτον του Γουάιτχολ για 110 λίρες (η Όστεν είχε αρχικά ζητήσει 150 λίρες). Η απόφαση αυτή αποδείχθηκε ακριβή. Η Όστεν είχε εκδώσει το ''Λογική και Ευαισθησία'' βάσει προμήθειας προστατεύοντας τον εκδότη από απώλειες και λαμβάνοντας τα όποια κέρδη μείον το κόστος και την προμήθεια του εκδότη. Μη γνωρίζοντας ότι η ''Λογική και Ευαισθησία'' θα εξαντλούσε την εκδοσή της, αποφέροντας της 140 λίρες, μετέφερε τα πνευματικά δικαιώματα στον Έγκερτον έναντι εφάπαξ πληρωμής, το οποίο σήμαινε ότι όλο το ρίσκο (και όλα τα κέρδη) θα ήταν δικά του. Έχει υπολογιστεί ότι ο Έγκερτον στη συνέχεια και μόνο από τις δύο πρώτες εκδόσεις του [[βιβλίο|βιβλίου]] έβγαλε περίπου 450 λίρες.
Η Ώστεν πούλησε τα πνευματικά δικαιώματα του μυθιστορήματος στον Τόμας Έτζερτον του Ουάιτχολ για 110 λίρες (η Ώστεν είχε αρχικά ζητήσει 150 [[Στερλίνα|λίρες]]). Η απόφαση αυτή αποδείχθηκε ακριβή. Η Ώστεν είχε εκδώσει το ''Λογική και Ευαισθησία'' βάσει προμήθειας προστατεύοντας τον εκδότη από απώλειες και λαμβάνοντας τα όποια κέρδη μείον το κόστος και την προμήθεια του εκδότη. Μη γνωρίζοντας ότι η ''Λογική και Ευαισθησία'' θα εξαντλούσε την εκδοσή της, αποφέροντας της 140 λίρες, μετέφερε τα πνευματικά δικαιώματα στον Έτζερτον έναντι εφάπαξ πληρωμής, το οποίο σήμαινε ότι όλο το ρίσκο (και όλα τα κέρδη) θα ήταν δικά του. Έχει υπολογιστεί ότι ο Έτζερτον στη συνέχεια και μόνο από τις δύο πρώτες εκδόσεις του βιβλίου έβγαλε περίπου 450 λίρες.


== Εισαγωγή στην πλοκή ==
== Εισαγωγή στην πλοκή ==
Ο κύριος και η κυρία Μπένετ έχουν πέντε κόρες που είναι όλες ανύπαντρες. Όταν ένας πλούσιος και ευχάριστος νέος μετακομίζει στην γειτονιά η κυρία Μπένετ ελπίζει να τον εξασφαλίσει ως γαμπρό για την όμορφη μεγαλύτερη κόρη της, δίδα Τζέιν Μπένετ. Η εκκολαπτόμενη σχέση όμως σαμποτάρεται από τον υπερόπτη φίλο του νεαρού, κύριο Ντάρσυ, που θεωρεί το προξενιό ακατάλληλο. Όταν ο κύριος Ντάρσυ με τη σειρά του ερωτεύεται την δεύτερη κόρη των Μπένετ, δίδα Ελίζαμπεθ Μπένετ, η συγκαταβατική πρόταση του για γάμο απορρίπτεται από την Ελίζαμπεθ με ειρωνεία και η προσέγγιση φαίνεται να σταματά. Εντούτοις, τα γεγονότα συνωμοτούν για να συνδέσουν τα διάφορα μέλη παρά τα εμπόδια και τις παρεξηγήσεις που τα χωρίζουν. Η περηφάνια της μιας πλευράς και η προκατάληψη της άλλης σιγά σιγά προσπερνιούνται και οι χαρακτήρες αποκομίζουν μεγαλύτερη γνώση του εαυτού τους και των άλλων.
Ο Κύριος και η Κυρία Μπέννετ έχουν πέντε κόρες που είναι όλες ανύπαντρες. Όταν ο Κύριος Μπίνγκλεϋ, ένας πλούσιος και ευχάριστος νέος μετακομίζει στην γειτονιά η Κυρία Μπέννετ ελπίζει να τον εξασφαλίσει ως γαμπρό για την όμορφη μεγαλύτερη κόρη της, Τζέην Μπέννετ. Η εκκολαπτόμενη σχέση όμως σαμποτάρεται από τον υπερόπτη φίλο του νεαρού, κύριο Ντάρσυ, που θεωρεί το προξενιό ακατάλληλο. Όταν ο Κύριος Ντάρσυ με τη σειρά του ερωτεύεται την δεύτερη κόρη των Μπέννετ, Ελίζαμπεθ Μπέννετ, η συγκαταβατική πρόταση του για γάμο απορρίπτεται από την Ελίζαμπεθ με ειρωνεία και η προσέγγιση φαίνεται να σταματά. Εντούτοις, τα γεγονότα συνωμοτούν για να συνδέσουν τα διάφορα μέλη παρά τα εμπόδια και τις παρεξηγήσεις που τα χωρίζουν. Η περηφάνια της μιας πλευράς και η προκατάληψη της άλλης σιγά σιγά προσπερνιούνται και οι χαρακτήρες αποκομίζουν μεγαλύτερη γνώση του εαυτού τους και των άλλων.


== Παραπομπές==
== Παραπομπές==

Έκδοση από την 23:43, 28 Ιανουαρίου 2022

Περηφάνια και Προκατάληψη
Το εξώφυλλο του βιβλίου κατά την πρώτη έκδοσή του το 1813
ΣυγγραφέαςΤζέιν Όστεν
ΤίτλοςPride and Prejudice
Γλώσσααγγλικά
Ημερομηνία δημιουργίαςΔεκαετία του 1800[1][2]
Ημερομηνία δημοσίευσης28  Ιανουαρίου 1813[3]
Μορφήηθογραφικό μυθιστόρημα
ΘέμαΑυτογνωσία[4]
ευτυχία[5]
θηλυκότητα[6]
social order[6]
γάμος[6]
κοινωνική τάξη[6]
perspectivism[7]
Υπερηφάνεια[8]
Εμπνευσμένο απόThe History of Sir Charles Grandison[9][10]
Cecilia[10]
Πάμελα ή Η ανταμειφθείσα αρετή[10]
ΧαρακτήρεςΕλίζαμπεθ Μπένετ, Jane Bennet, Mary Bennet, Lydia Bennet, Catherine Bennet, Κύριος Ντάρσι, George Peneham, Mr Bennet, Mrs Bennet, Mr William Collins, Lady Catherine de Bourgh, Caroline Bingley, Mr Gardiner, Georgiana Darcy, Charles Bingley, Mary King, Mr. Jones, Haggerston, Mr Philips, Charlotte Lucas, Sir William Lucas, Mrs. Hill, Miss de Bourgh, Mr. Denny, Colonel Fitzwilliam, Mrs Gardiner, Mrs. Hurst, Mrs Philips, Maria Lucas, Mr. Hurst, Captain Carter, Lady Lucas, Colonel Forster, Mrs. Forster, Mrs. Jenkinson, Mrs. Reynolds, Mrs. Younge και Mr. Dawson
ΤόποςNetherfield
Meryton
Longbourn
Χέρτφορντσιρ
Pemberley
Γουέστερχαμ
Ware[11]
Hunsford
Rosings Park
Lambton
LC ClassPS4034.P7
LC ClassOL66554W[12]
LΤ ID2773690
ΠροηγούμενοΛογική και ευαισθησία
ΕπόμενοMansfield Park
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Περηφάνια και Προκατάληψη (αγγλικά: Pride and Prejudice) είναι ο τίτλος του πιο διάσημου μυθιστορήματος της Τζέην Ώστεν το οποίο πρωτοδημοσιεύτηκε στις 28 Ιανουαρίου 1813. Είναι το δεύτερο βιβλίο της που δημοσιεύτηκε. Το χειρόγραφο του αρχικά γράφτηκε μεταξύ 1796 και 1797 στο Στήβεντον του Χάμπσαϊρ όπου η Ώστεν ζούσε στο πρεσβυτέριο. Ονομάστηκε Πρώτες Εντυπώσεις όμως δεν δημοσιεύτηκε ποτέ με αυτό τον τίτλο και μετά από αλλαγές μετονομάστηκε σε Περηφάνια και Προκατάληψη.

Ιστορικό

Το μυθιστόρημα αρχικά γράφτηκε μεταξύ Οκτώβρη του 1796 και Αυγούστου του 1797. Ο πατέρας της Ώστεν έγραψε στο Λονδρέζο βιβλιοπώλη Τόμας Καντέλ τον Νοέμβριο του 1797 προτείνοντας το για δημοσίευση όμως απορρίφθηκε χωρίς να διαβαστεί και επεστράφη μέσω ταχυδρομείου. Το αδημοσίευτο χειρόγραφο παρέμεινε με την Ώστεν και ήταν το 1811 που το πρώτο της μυθιστόρημα Λογική και Ευαισθησία δημοσιεύτηκε.

Η δημοσίευση του πρώτου της μυθιστορήματος ενθάρρυνε την Ώστεν να αναθεωρήσει το χειρόγραφο για τις Πρώτες Εντυπώσεις πιθανώς μεταξύ 1811 και 1812. Μετονόμασε την ιστορία Περηφάνια και Προκατάληψη, μια εμφανώς κλισέ φράση της εποχής. Όταν μετονόμαζε το μυθιστόρημά της η Τζέην Ώστεν πιθανώς είχε κατά νου τα Βάσανα και Αντιπαραθέσεις που συνοψίζονται στο τελικό κεφάλαιο της Σεσίλια της Φάννυ Μπέρνεϋ, το οποίο ονομάζεται Περηφάνια και Προκατάληψη και όπου η φράση εμφανίζεται τρεις φορές με κεφαλαία γράμματα. Είναι επίσης πιθανό ότι ο αρχικός τίτλος του μυθιστορήματος άλλαξε για να αποφευχθεί σύγχυση με άλλα έργα. Στα χρόνια μεταξύ της ολοκλήρωσης των Πρώτων Εντυπώσεων και της αναθεώρησης τους σε Περηφάνια και Προκατάληψη, δημοσιεύτηκαν δύο άλλα έργα με τον ίδιο τίτλο: ένα μυθιστόρημα της Μάργκαρετ Χόλφορντ και μια κωμωδία του Χόρας Σμιθ.

Η Ώστεν πούλησε τα πνευματικά δικαιώματα του μυθιστορήματος στον Τόμας Έτζερτον του Ουάιτχολ για 110 λίρες (η Ώστεν είχε αρχικά ζητήσει 150 λίρες). Η απόφαση αυτή αποδείχθηκε ακριβή. Η Ώστεν είχε εκδώσει το Λογική και Ευαισθησία βάσει προμήθειας προστατεύοντας τον εκδότη από απώλειες και λαμβάνοντας τα όποια κέρδη μείον το κόστος και την προμήθεια του εκδότη. Μη γνωρίζοντας ότι η Λογική και Ευαισθησία θα εξαντλούσε την εκδοσή της, αποφέροντας της 140 λίρες, μετέφερε τα πνευματικά δικαιώματα στον Έτζερτον έναντι εφάπαξ πληρωμής, το οποίο σήμαινε ότι όλο το ρίσκο (και όλα τα κέρδη) θα ήταν δικά του. Έχει υπολογιστεί ότι ο Έτζερτον στη συνέχεια και μόνο από τις δύο πρώτες εκδόσεις του βιβλίου έβγαλε περίπου 450 λίρες.

Εισαγωγή στην πλοκή

Ο Κύριος και η Κυρία Μπέννετ έχουν πέντε κόρες που είναι όλες ανύπαντρες. Όταν ο Κύριος Μπίνγκλεϋ, ένας πλούσιος και ευχάριστος νέος μετακομίζει στην γειτονιά η Κυρία Μπέννετ ελπίζει να τον εξασφαλίσει ως γαμπρό για την όμορφη μεγαλύτερη κόρη της, Τζέην Μπέννετ. Η εκκολαπτόμενη σχέση όμως σαμποτάρεται από τον υπερόπτη φίλο του νεαρού, κύριο Ντάρσυ, που θεωρεί το προξενιό ακατάλληλο. Όταν ο Κύριος Ντάρσυ με τη σειρά του ερωτεύεται την δεύτερη κόρη των Μπέννετ, Ελίζαμπεθ Μπέννετ, η συγκαταβατική πρόταση του για γάμο απορρίπτεται από την Ελίζαμπεθ με ειρωνεία και η προσέγγιση φαίνεται να σταματά. Εντούτοις, τα γεγονότα συνωμοτούν για να συνδέσουν τα διάφορα μέλη παρά τα εμπόδια και τις παρεξηγήσεις που τα χωρίζουν. Η περηφάνια της μιας πλευράς και η προκατάληψη της άλλης σιγά σιγά προσπερνιούνται και οι χαρακτήρες αποκομίζουν μεγαλύτερη γνώση του εαυτού τους και των άλλων.

Παραπομπές

  1. «Pride and Prejudice» (Αγγλικά) 2001. σελ. vii. ISBN-13 978-0-393-97604-5. ISBN-10 0-393-97604-1.
  2. Thomas Keymer: «The Cambridge Companion to 'Pride and Prejudice'» (Αγγλικά) Cambridge University Press. 2013. ISBN-13 978-0-511-84459-1.
  3. «Pride and Prejudice» (Αγγλικά) Cambridge University Press. 2006. σελ. xix. ISBN-13 978-0-521-82514-6.
  4. Robert Miles: «The Cambridge Companion to 'Pride and Prejudice'» (Αγγλικά) Cambridge University Press. 2013. σελ. 26. ISBN-13 978-0-511-84459-1.
  5. Vivien Jones: «Pride and Prejudice» (Αγγλικά) Penguin Classics. 2014. σελ. vii. ISBN-13 978-0-14-143951-8. ISBN-10 0-14-143951-3.
  6. 6,0 6,1 6,2 6,3 Vivien Jones: «Pride and Prejudice» (Αγγλικά) Penguin Classics. 2014. σελ. xi. ISBN-13 978-0-14-143951-8. ISBN-10 0-14-143951-3.
  7. Alistair Duckworth: «Pride and Prejudice» (Αγγλικά) 2001. σελ. 312. ISBN-13 978-0-393-97604-5. ISBN-10 0-393-97604-1.
  8. Marilyn Butler: «Pride and Prejudice» (Αγγλικά) 2001. σελ. 324. ISBN-13 978-0-393-97604-5. ISBN-10 0-393-97604-1.
  9. Thomas Keymer: «The Cambridge Companion to 'Pride and Prejudice'» (Αγγλικά) Cambridge University Press. 2013. σελ. 3. ISBN-13 978-0-511-84459-1.
  10. 10,0 10,1 10,2 Vivien Jones: «Pride and Prejudice» (Αγγλικά) Penguin Classics. 2014. σελ. 380. ISBN-13 978-0-14-143951-8. ISBN-10 0-14-143951-3.
  11. «Pride and Prejudice» (Αγγλικά) Cambridge University Press. 2006. σελ. 510. ISBN-13 978-0-521-82514-6.
  12. «Pride and Prejudice by Jane Austen | Open Library». Ανακτήθηκε στις 9  Αυγούστου 2023.