Τουσαίν Ντυμπρέιγ: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Τουσαίν Ντυμπρέιγ |
|||
| Γραμμή 12: | Γραμμή 12: | ||
[[Αρχείο:Henry_IV_en_Herculeus_terrassant_l_Hydre_de_Lerne_cad_La_ligue_Catholique_Atelier_Toussaint_Dubreuil_circa_1600.jpg|μικρογραφία|Πορτρέτο του [[Ερρίκος Δ΄ της Γαλλίας|Ερρίκου Δ΄]] ως [[Ηρακλής (μυθολογία)|Ηρακλής]] που φονεύει τη [[Λερναία Ύδρα]], γύρω στο 1600, [[Παρίσι]], [[Μουσείο του Λούβρου|Λούβρο]]]] |
[[Αρχείο:Henry_IV_en_Herculeus_terrassant_l_Hydre_de_Lerne_cad_La_ligue_Catholique_Atelier_Toussaint_Dubreuil_circa_1600.jpg|μικρογραφία|Πορτρέτο του [[Ερρίκος Δ΄ της Γαλλίας|Ερρίκου Δ΄]] ως [[Ηρακλής (μυθολογία)|Ηρακλής]] που φονεύει τη [[Λερναία Ύδρα]], γύρω στο 1600, [[Παρίσι]], [[Μουσείο του Λούβρου|Λούβρο]]]] |
||
[[Αρχείο:Dicé_offrant_un_banquet_à_Francus,_en_présence_de_Hyante_et_de_Climène.jpg|αριστερά|μικρογραφία|250x250εσ|Ο βασιλιάς της Κρήτης προσφέρει συμπόσιο στον Φράγκο, παρουσία των πριγκιπισσών Υάνθης και Κλιμένης, σκηνή από τη ''Φραγκιάδα'' του [[Πιερ ντε Ρονσάρ|Πιέρ ντε Ρονσάρ]] πίνακας του Ντυμπρέιγ, [[Μουσείο του Λούβρου|Λούβρο]]]] |
[[Αρχείο:Dicé_offrant_un_banquet_à_Francus,_en_présence_de_Hyante_et_de_Climène.jpg|αριστερά|μικρογραφία|250x250εσ|Ο βασιλιάς της Κρήτης προσφέρει συμπόσιο στον Φράγκο, παρουσία των πριγκιπισσών Υάνθης και Κλιμένης, σκηνή από τη ''Φραγκιάδα'' του [[Πιερ ντε Ρονσάρ|Πιέρ ντε Ρονσάρ]] πίνακας του Ντυμπρέιγ, [[Μουσείο του Λούβρου|Λούβρο]]]] |
||
Ο Τουσαίν Ντυμπρέιγ γεννήθηκε στο [[Παρίσι]] περίπου το 1561. Ήταν γιος σελοποιού και διατήρησε ο ίδιος το πάθος για τα άλογα σε όλη του τη ζωή. Είχε ευγενικούς τρόπους, έπαιζε λαούτο και τραγουδούσε σαν νεαρός άνδρας διακεκριμένης οικογένειας. |
Ο Τουσαίν Ντυμπρέιγ γεννήθηκε στο [[Παρίσι]] περίπου το 1561. Ήταν γιος σελοποιού και διατήρησε ο ίδιος το πάθος για τα άλογα σε όλη του τη ζωή. Είχε ευγενικούς τρόπους, έπαιζε [[λαούτο]] και τραγουδούσε σαν νεαρός άνδρας διακεκριμένης οικογένειας. |
||
Εκπαιδεύτηκε στη ζωγραφική στο [[Παρίσι]] στο εργαστήριο του ζωγράφου και σχεδιαστή Μεντερίκ Φρεμινέ, πατέρα του [[Μαρτέν Φρεμινέ]]. Αρχικά μαθήτευσε στην τέχνη του χρυσοχόου. Σπούδασε ανατομία με έναν [[Γιατρός κουρέας|γιατρό-κουρέα]] και εικονογράφησε το βιβλίο ''Historia anatomica humani corporis'' του γιατρού Αντρέ ντυ Λωράνς (1558-1609). Επέδειξε μια εκπληκτική «μυϊκή μανία» και ειδικεύτηκε στην απεικόνιση γυμνών. |
Εκπαιδεύτηκε στη ζωγραφική στο [[Παρίσι]] στο εργαστήριο του ζωγράφου και σχεδιαστή Μεντερίκ Φρεμινέ, πατέρα του [[Μαρτέν Φρεμινέ]]. Αρχικά μαθήτευσε στην τέχνη του χρυσοχόου. Σπούδασε ανατομία με έναν [[Γιατρός κουρέας|γιατρό-κουρέα]] και εικονογράφησε το βιβλίο ''Historia anatomica humani corporis'' του γιατρού Αντρέ ντυ Λωράνς (1558-1609). Επέδειξε μια εκπληκτική «μυϊκή μανία» και ειδικεύτηκε στην απεικόνιση γυμνών. |
||
Δεν είναι γνωστό εάν εκπαιδεύτηκε στην Ιταλία, αλλά επηρεάστηκε από τους Ιταλούς [[Μανιερισμός|μανιεριστές]], [[Μιχαήλ Άγγελος|Μιχαήλ Άγγελο]], Πελεγκρίνο Τιμπάλντι, Μπαρτολομέο Πασαρότι, [[Νικολό ντελ’Αμπάτε]] και [[Φραντσέσκο Πριματίτσο]]. Δεν υπάρχουν πληροφορίες για τη ζωή του μεταξύ του 1585 και του 1593. Μπορεί να μαθήτευσε στο Φονταινεμπλώ με Ιταλούς μανιεριστές καλλιτέχνες όπως ο Ρουτζέρο ντε Ρουτζέρι, του οποίου την κόρη |
Δεν είναι γνωστό εάν εκπαιδεύτηκε στην Ιταλία, αλλά επηρεάστηκε από τους Ιταλούς [[Μανιερισμός|μανιεριστές]], [[Μιχαήλ Άγγελος|Μιχαήλ Άγγελο]], [[Πελεγκρίνο Τιμπάλντι]], [[Μπαρτολομέο Πασαρότι]], [[Νικολό ντελ’Αμπάτε]] και [[Φραντσέσκο Πριματίτσο]]. Δεν υπάρχουν πληροφορίες για τη ζωή του μεταξύ του 1585 και του 1593. Μπορεί να μαθήτευσε στο Φονταινεμπλώ με Ιταλούς μανιεριστές καλλιτέχνες όπως ο [[Ρουτζέρο ντε Ρουτζέρι]], του οποίου την κόρη νυμφεύτηκε. |
||
Με τον [[Μαρτέν Φρεμινέ]] και τον [[Αμπρουάζ Ντυμπουά]] σχημάτισαν τον κύκλο της δεύτερης [[Σχολή του Φονταινεμπλώ|Σχολής του Φονταινεμπλώ]].<ref>{{Cite web|url=https://www.universalis.fr/encyclopedie/toussaint-dubreuil/|title=universalis.fr/encyclopedie/toussaint-dubreuil/|last=.}}</ref> |
Με τον [[Μαρτέν Φρεμινέ]] και τον [[Αμπρουάζ Ντυμπουά]] σχημάτισαν τον κύκλο της δεύτερης [[Σχολή του Φονταινεμπλώ|Σχολής του Φονταινεμπλώ]].<ref>{{Cite web|url=https://www.universalis.fr/encyclopedie/toussaint-dubreuil/|title=universalis.fr/encyclopedie/toussaint-dubreuil/|last=.}}</ref> |
||
| Γραμμή 26: | Γραμμή 26: | ||
Εκτέλεσε μεγάλες βασιλικές παραγγελίες στο [[Ανάκτορο του Φονταινεμπλώ|κάστρο του Φονταινεμπλώ]], με σκηνές από την ιστορία του [[Ηρακλής (μυθολογία)|Ηρακλή]], όπως ''Ο νεαρός Ηρακλής μαθαίνει τοξοβολία''). Σήμερα όλες οι διακοσμήσεις έχουν σχεδόν καταστραφεί, εκτός από μερικά τμήματα που αποδίδονται στον Ντυμπρέιγ. |
Εκτέλεσε μεγάλες βασιλικές παραγγελίες στο [[Ανάκτορο του Φονταινεμπλώ|κάστρο του Φονταινεμπλώ]], με σκηνές από την ιστορία του [[Ηρακλής (μυθολογία)|Ηρακλή]], όπως ''Ο νεαρός Ηρακλής μαθαίνει τοξοβολία''). Σήμερα όλες οι διακοσμήσεις έχουν σχεδόν καταστραφεί, εκτός από μερικά τμήματα που αποδίδονται στον Ντυμπρέιγ. |
||
Για τη μικρή γκαλερί του [[Παλάτι του Λούβρου|ανακτόρου του Λούβρου]], φιλοτέχνησε πορτρέτα των προγόνων του [[Ερρίκος Δ΄ της Γαλλίας|Ερρίκου Δ΄]](προκειμένου να εδραιώσει την εξουσία του ως βασιλιάς και ιδρυτής νέου οίκου). Τις οροφές διακόσμησε με αλληγορικά θέματα, όπως ''Ο Δίας συντρίβοντας τους γίγαντες'', και ''Ο Ηρακλής φονεύοντας τη [[Λερναία Ύδρα]]'', όπου ο θεός και ο ήρωας είχαν τα χαρακτηριστικά του ίδιου του Ερρίκου Δ΄. Αυτές οι διακοσμήσεις καταστράφηκαν από τη φωτιά του 1661.<ref>Anthony Blunt, ''Art et architecture en France. 1500-1700'', Macula, Paris, 1983, <abbr>p.</abbr> 151-152 <small>( |
Για τη μικρή γκαλερί του [[Παλάτι του Λούβρου|ανακτόρου του Λούβρου]], φιλοτέχνησε πορτρέτα των προγόνων του [[Ερρίκος Δ΄ της Γαλλίας|Ερρίκου Δ΄]](προκειμένου να εδραιώσει την εξουσία του ως βασιλιάς και ιδρυτής νέου οίκου). Τις οροφές διακόσμησε με αλληγορικά θέματα, όπως ''Ο Δίας συντρίβοντας τους γίγαντες'', και ''Ο Ηρακλής φονεύοντας τη [[Λερναία Ύδρα]]'', όπου ο θεός και ο ήρωας είχαν τα χαρακτηριστικά του ίδιου του Ερρίκου Δ΄. Αυτές οι διακοσμήσεις καταστράφηκαν από τη φωτιά του 1661.<ref>Anthony Blunt, ''Art et architecture en France. 1500-1700'', Macula, Paris, 1983, <abbr>p.</abbr> 151-152 <small>(ISBN 2-865-89-007-4)</small></ref> |
||
Φιλοτέχνησε επίσης σχέδια ταπισερί με σκηνές από την ιστορία της [[Άρτεμις|Άρτεμης]], που κατασκευάστηκαν στο προάστιο Σαιν-Μαρσέλ στο Παρίσι και τώρα φυλάσσονται στα Εθνικά έπιπλα στο Παρίσι.<ref>{{Cite web|url=https://collection.mobiliernational.culture.gouv.fr/recherche?author_ids[]=2215|title=collection.mobiliernational.culture.gouv.fr/Objets par Toussaint Dubreuil dans la collection du Mobilier national|last=.}}</ref> |
Φιλοτέχνησε, επίσης, σχέδια ταπισερί με σκηνές από την ιστορία της [[Άρτεμις|Άρτεμης]], που κατασκευάστηκαν στο προάστιο Σαιν-Μαρσέλ στο Παρίσι και τώρα φυλάσσονται στα Εθνικά έπιπλα στο Παρίσι.<ref>{{Cite web|url=https://collection.mobiliernational.culture.gouv.fr/recherche?author_ids[]=2215|title=collection.mobiliernational.culture.gouv.fr/Objets par Toussaint Dubreuil dans la collection du Mobilier national|last=.}}</ref> |
||
Ο Τουσαίν Ντυμπρέιγ πέθανε στις 22 Νοεμβρίου 1602. Ο Πιέρ ντε λ"Ετουάλ έγραψε στο ημερολόγιό του: «Παρασκευή, 22 Νοεμβρίου ... Σήμερα, ο Ντυμπρέιγ, ζωγράφος της Αυτού Μεγαλειότητας, μοναδικός στην τέχνη του, και ο οποίος φιλοτέχνησε όλους αυτούς τους όμορφους πίνακες του Σαιν-Ζερμαίν. Επιστρέφοντας από το εν λόγω [[κάστρο του Σαιν-Ζερμαίν-αν-Λαι]] στο Παρίσι με ένα άλογο αχαλίνωτο που κάλπαζε πολύ βίαια, υπέστη αναστροφή των εντέρων και σε λιγότερο από είκοσι τέσσερις ώρες αποδήμησε στον άλλο κόσμο.»<ref>''[https://books.google.fr/books?id=1ldfAAAAcAAJ&pg=PA342#v=onepage&q&f=false Registre-Journal de Henri IV et de Louis XIII publie d'après le manuscrit autographe de Lestoile]'', <abbr>p.</abbr> 342</ref> |
Ο Τουσαίν Ντυμπρέιγ πέθανε στις 22 Νοεμβρίου 1602. Ο Πιέρ ντε λ"Ετουάλ έγραψε στο ημερολόγιό του: «Παρασκευή, 22 Νοεμβρίου ... Σήμερα, ο Ντυμπρέιγ, ζωγράφος της Αυτού Μεγαλειότητας, μοναδικός στην τέχνη του, και ο οποίος φιλοτέχνησε όλους αυτούς τους όμορφους πίνακες του Σαιν-Ζερμαίν. Επιστρέφοντας από το εν λόγω [[κάστρο του Σαιν-Ζερμαίν-αν-Λαι]] στο Παρίσι με ένα άλογο αχαλίνωτο που κάλπαζε πολύ βίαια, υπέστη αναστροφή των εντέρων και σε λιγότερο από είκοσι τέσσερις ώρες αποδήμησε στον άλλο κόσμο.»<ref>''[https://books.google.fr/books?id=1ldfAAAAcAAJ&pg=PA342#v=onepage&q&f=false Registre-Journal de Henri IV et de Louis XIII publie d'après le manuscrit autographe de Lestoile]'', <abbr>p.</abbr> 342</ref> |
||
Έκδοση από την 08:07, 18 Ιουνίου 2021
| Τουσαίν Ντυμπρέιγ | |
|---|---|
 Η πρωινή τουαλέτα της Υάνθης και της Κλιμένης (λεπτομέρεια) (σκηνή από τη Φραγκιάδα του Πιέρ ντε Ρονσάρ (1602) (Λούβρο) | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Toussaint Dubreuil (Γαλλικά) |
| Γέννηση | 1561[1][2][3] Παρίσι |
| Θάνατος | 22 Νοεμβρίου 1602[1][3][4] Παρίσι |
| Χώρα πολιτογράφησης | Γαλλία[5] |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | Γαλλικά |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | ζωγράφος |
| Εργοδότης | Ερρίκος Δ΄ της Γαλλίας |
| Συγγενείς | Barthélemy du Tremblay (σύζυγος της αδελφής) |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Τουσαίν Ντυμπρέιγ (γαλλικά: Toussaint Dubreuil) (περ. 1561 - 22 Νοεμβρίου 1602) ήταν Γάλλος ζωγράφος και σχεδιαστής που συνδέθηκε από το 1594 με τη δεύτερη Σχολή του Φονταινεμπλώ, μαζί με τους καλλιτέχνες Μαρτέν Φρεμινέ και Αμπρουάζ Ντυμπουά.
Τα έργα του κατατάσσονται στην ύστερη τεχνοτροπία του μανιερισμού με επιρροές από τη γαλλο-φλαμανδική τέχνη, συνεχίζοντας τη δημιουργία επιμήκων μορφών και πολυπρόσωπων συνθέσεων της πρώτης Σχολής του Φονταινεμπλώ. Πολλά από τα θέματα του Ντυμπρέιγ περιλαμβάνουν μυθολογικές σκηνές και σκηνές από λογοτεχνικά έργα συγγραφέων όπως ο Ιταλός Τορκουάτο Τάσσο, ο αρχαίος Έλληνας μυθιστοριογράφος Ηλιοδώρος ο Εμεσηνός και ο Γάλλος ποιητής Πιέρ ντε Ρονσάρ.[6]
Βιογραφικά στοιχεία
Ο Τουσαίν Ντυμπρέιγ γεννήθηκε στο Παρίσι περίπου το 1561. Ήταν γιος σελοποιού και διατήρησε ο ίδιος το πάθος για τα άλογα σε όλη του τη ζωή. Είχε ευγενικούς τρόπους, έπαιζε λαούτο και τραγουδούσε σαν νεαρός άνδρας διακεκριμένης οικογένειας.
Εκπαιδεύτηκε στη ζωγραφική στο Παρίσι στο εργαστήριο του ζωγράφου και σχεδιαστή Μεντερίκ Φρεμινέ, πατέρα του Μαρτέν Φρεμινέ. Αρχικά μαθήτευσε στην τέχνη του χρυσοχόου. Σπούδασε ανατομία με έναν γιατρό-κουρέα και εικονογράφησε το βιβλίο Historia anatomica humani corporis του γιατρού Αντρέ ντυ Λωράνς (1558-1609). Επέδειξε μια εκπληκτική «μυϊκή μανία» και ειδικεύτηκε στην απεικόνιση γυμνών.
Δεν είναι γνωστό εάν εκπαιδεύτηκε στην Ιταλία, αλλά επηρεάστηκε από τους Ιταλούς μανιεριστές, Μιχαήλ Άγγελο, Πελεγκρίνο Τιμπάλντι, Μπαρτολομέο Πασαρότι, Νικολό ντελ’Αμπάτε και Φραντσέσκο Πριματίτσο. Δεν υπάρχουν πληροφορίες για τη ζωή του μεταξύ του 1585 και του 1593. Μπορεί να μαθήτευσε στο Φονταινεμπλώ με Ιταλούς μανιεριστές καλλιτέχνες όπως ο Ρουτζέρο ντε Ρουτζέρι, του οποίου την κόρη νυμφεύτηκε.
Με τον Μαρτέν Φρεμινέ και τον Αμπρουάζ Ντυμπουά σχημάτισαν τον κύκλο της δεύτερης Σχολής του Φονταινεμπλώ.[7]
Ο Τουσαίν Ντυμπρέιγ ήταν ο ζωγράφος του Ερρίκου Δ΄ για τον οποίο έκανε σκηνικά στο εργαστήριό του.
Τα έργα του καταστράφηκαν μαζικά και λίγα μόνο διασώθηκαν. Το Λούβρο διατηρεί πέντε από αυτά, συμπεριλαμβανομένων τριών έργων από τον κύκλο της Φραγκιάδας στα οποία απεικόνιζε σκηνές από το ομώνυμο έργο του Πιέρ ντε Ρονσάρ, από τις 78 συνθέσεις που είχε κάνει για να διακοσμήσει το κάστρο του Σαιν-Ζερμαίν-αν-Λαι (καταστράφηκε το 1777 και ανοικοδομήθηκε αργότερα).
Εκτέλεσε μεγάλες βασιλικές παραγγελίες στο κάστρο του Φονταινεμπλώ, με σκηνές από την ιστορία του Ηρακλή, όπως Ο νεαρός Ηρακλής μαθαίνει τοξοβολία). Σήμερα όλες οι διακοσμήσεις έχουν σχεδόν καταστραφεί, εκτός από μερικά τμήματα που αποδίδονται στον Ντυμπρέιγ.
Για τη μικρή γκαλερί του ανακτόρου του Λούβρου, φιλοτέχνησε πορτρέτα των προγόνων του Ερρίκου Δ΄(προκειμένου να εδραιώσει την εξουσία του ως βασιλιάς και ιδρυτής νέου οίκου). Τις οροφές διακόσμησε με αλληγορικά θέματα, όπως Ο Δίας συντρίβοντας τους γίγαντες, και Ο Ηρακλής φονεύοντας τη Λερναία Ύδρα, όπου ο θεός και ο ήρωας είχαν τα χαρακτηριστικά του ίδιου του Ερρίκου Δ΄. Αυτές οι διακοσμήσεις καταστράφηκαν από τη φωτιά του 1661.[8]
Φιλοτέχνησε, επίσης, σχέδια ταπισερί με σκηνές από την ιστορία της Άρτεμης, που κατασκευάστηκαν στο προάστιο Σαιν-Μαρσέλ στο Παρίσι και τώρα φυλάσσονται στα Εθνικά έπιπλα στο Παρίσι.[9]
Ο Τουσαίν Ντυμπρέιγ πέθανε στις 22 Νοεμβρίου 1602. Ο Πιέρ ντε λ"Ετουάλ έγραψε στο ημερολόγιό του: «Παρασκευή, 22 Νοεμβρίου ... Σήμερα, ο Ντυμπρέιγ, ζωγράφος της Αυτού Μεγαλειότητας, μοναδικός στην τέχνη του, και ο οποίος φιλοτέχνησε όλους αυτούς τους όμορφους πίνακες του Σαιν-Ζερμαίν. Επιστρέφοντας από το εν λόγω κάστρο του Σαιν-Ζερμαίν-αν-Λαι στο Παρίσι με ένα άλογο αχαλίνωτο που κάλπαζε πολύ βίαια, υπέστη αναστροφή των εντέρων και σε λιγότερο από είκοσι τέσσερις ώρες αποδήμησε στον άλλο κόσμο.»[10]
Παραπομπές
- ↑ 1,0 1,1 1,2 (Ολλανδικά) RKDartists. rkd
.nl /explore /artists /24473. Ανακτήθηκε στις 23 Αυγούστου 2017. - ↑ 2,0 2,1 «Toussaint Dubreuil». (Αγγλικά) Union List of Artist Names. 500009728.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 «Toussaint Dubreuil». (Αγγλικά) Benezit Dictionary of Artists. Oxford University Press. 2006. B00054446. ISBN-13 978-0-19-977378-7.
- ↑ (Γερμανικά) Εγκυκλοπαίδεια Μπρόκχαους. dubreuil-toussaint.
- ↑ (Ολλανδικά) RKDartists. rkd
.nl /explore /artists /24473. Ανακτήθηκε στις 19 Ιουνίου 2020. - ↑ . «artsandculture.google.com/Toussaint Dubreuil».
- ↑ . «universalis.fr/encyclopedie/toussaint-dubreuil/».
- ↑ Anthony Blunt, Art et architecture en France. 1500-1700, Macula, Paris, 1983, p. 151-152 (ISBN 2-865-89-007-4)
- ↑ . «collection.mobiliernational.culture.gouv.fr/Objets par Toussaint Dubreuil dans la collection du Mobilier national».
- ↑ Registre-Journal de Henri IV et de Louis XIII publie d'après le manuscrit autographe de Lestoile, p. 342
|