Φραντσέσκο Πριματίτσο

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Φραντσέσκο Πριματίτσο
Γέννηση30  Απριλίου 1504[1]
Μπολόνια
Θάνατος1570[2]
Παρίσι
Χώρα πολιτογράφησηςΓαλλία
Ιδιότηταζωγράφος[3], αρχιτέκτονας[3], decorator, γλύπτης[3] και stuccoist[3]
ΚίνημαΣχολή του Φονταινεμπλώ, Mantuan School και Μανιερισμός
Καλλιτεχνικά ρεύματαΣχολή του Φονταινεμπλώ, Mantuan School και Μανιερισμός
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Ο Φραντσέσκο Πριματίτσο (ιταλικά: Francesco Primaticcio, Μπολόνια 1504 - Παρίσι 1570) ήταν Ιταλός Μανιεριστής ζωγράφος, αρχιτέκτονας και γλύπτης που πέρασε το μεγαλύτερο μέρος της καριέρας του στη Γαλλία την εποχή της Γαλλικής Αναγέννησης. Ήταν πρωτεργάτης της Πρώτης Σχολής του Φονταινεμπλώ.[4]

Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η Αίθουσα Χορού στο ανάκτορο του Φονταινεμπλώ

Ο Φραντσέσκο Πριματίτσο γεννήθηκε στις 30 Απριλίου 1504 στη Μπολόνια. Υπήρξε μαθητής του Τζούλιο Ρομάνο στη Μάντοβα και εργάστηκε ως βοηθός του στις διακοσμητικές εργασίες στο Παλάτσο ντελ Τε. Όταν ο βασιλιάς Φραγκίσκος Α' το 1532 κάλεσε τον Τζούλιο Ρομάνο να εργασθεί στο ανάκτορο του Φονταινεμπλώ, αυτός έστειλε τον Πριματίτσο, που έτσι εξασφάλισε μια θέση στη βασιλική αυλή της Γαλλίας και εξελίχθηκε σε έναν από τους σημαντικότερους καλλιτέχνες της χώρας. [5]

Μαζί με τον Ρόσσο Φιορεντίνο, που ήδη εργαζόταν στο ανάκτορο από το 1530, ήταν ένας από τους κορυφαίους καλλιτέχνες που εργάστηκαν στο ανάκτορο του Φονταινεμπλώ (όπου δημιούργησαν τη λεγόμενη Πρώτη Σχολή του Φονταινεμπλώ (1530-1570), περνώντας μεγάλο μέρος της ζωής του εκεί. Μετά το θάνατο του Ρόσσο Φιορεντίνο το 1540, ο Πριματίτσο πήρε τον έλεγχο της καλλιτεχνικής διεύθυνσης των εργασιών στο Φονταινεμπλώ και εργάσθηκε με τους ζωγράφους και τους μαθητές της ομάδας του, μεταξύ των οποίων και ο Νικολό ντελ’Αμπάτε, χρησιμοποιώντας μια τεχνοτροπία που συνδύαζε γύψινα αρχιτεκτονικά διακοσμητικά ανάγλυφα με τοιχογραφίες. [6]

Το 1540 και πάλι το 1545, ο Φραγκίσκος Α' εμπιστεύτηκε το γούστο του και τον έστειλε πίσω στην Ιταλία για να αγοράσει έργα τέχνης. Στη Ρώμη, μέρος της αποστολής του ήταν να πάρει εκμαγεία από τα καλύτερα ρωμαϊκά γλυπτά των παπικών συλλογών, μερικά από τα οποία αναδημιουργήθηκαν και διακόσμησαν τα παρτέρια των κήπων του Φονταινεμπλώ.[7]

Το 1543 ολοκλήρωσε τη διακόσμηση του γραφείου του βασιλιά και της κρεβατοκάμαρας της δούκισσας ντ' Ετάμπ, ερωμένης του βασιλιά. Ο Πριματίτσο διατήρησε τη θέση του ως αυλικός ζωγράφος στους διαδόχους του Φραγκίσκου, τον Ερρίκο Β' και τον Φραγκίσκο Β'. [8]

Η οροφή στο αβαείο του Σαλίς, 1544

Το 1541, φιλοτέχνησε τους τοίχους και την οροφή στο αβαείο του Σαλίς. Οι τοιχογραφίες ολοκληρώθηκαν το 1544. Το 1557, φιλοτέχνησε τα σχέδια για την οροφή του παρεκκλησίου του μεγάρου ντε Γκιζ στο Παρίσι, που πραγματοποίησε ο Νικολό ντελ'Αμπάτε.

Έως το 1559 εργάστηκε με την ομάδα του στα αριστουργήματά του στο ανάκτορο του Φονταινεμπλώ, η Στοά του Οδυσσέα και η Αίθουσα Χορού.[9]

Κατά την τελευταία δεκαετία της ζωής του ο Πριματίτσο συνεργάστηκε με τον γλύπτη Ζερμαίν Πιλόν στον τάφο του Ερρίκου Β' στο αβαείο του Σαιν-Ντενί.

Δημιούργησε επίσης σχέδια για ταπετσαρίες και, όπως και όλοι οι καλλιτέχνες του 16ου αιώνα, σχεδίασε περίτεχνες διακοσμήσεις για μάσκες και γιορτές, σήμερα σώζονται μόνο σε προπαρασκευαστικά σχέδια και μερικά χαρακτικά.

Οι μανιεριστικές συνθέσεις του με τις επιμηκυμένες μορφές του σε ιστορικές και αλληγορικές σκηνές έμελλαν να ασκήσουν μεγάλη επιρροή στη γαλλική ζωγραφική κατά τα τέλη του 16ου αιώνα. [7]

Ο Φραντσέσκο Πριματίτσο πέθανε στο Παρίσι στις 14 Σεπτεμβρίου 1570.

Πινακοθήκη[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]