Ερμητικό Τάγμα της Χρυσής Αυγής

Ερμητικό Τάγμα
της Χρυσής Αυγής

Ίδρυση	1887
Ιδρυτής	Samuel Liddell MacGregor Mathers, William Robert Woodman και William Wynn Westcott
Διάλυση	1903
Τύπος	αποκρυφιστική οργάνωση
Έδρα	Λονδίνο
δεδομένα ()

Το Ερμητικό Τάγμα της Χρυσής Αυγής (λατινικά: Ordo Hermeticus Aurorae Aureae‎‎, αγγλικά: Hermetic Order of the Golden Dawn, ή περισσότερο κοινά, Η Χρυσή Αυγή) ήταν οργάνωση αφιερωμένη στην μελέτη και πρακτική του αποκρυφισμού, της μεταφυσικής, και παραφυσικές δραστηριότητες κατά τον ύστερο 19ο και πρώιμο 20ο αιώνα. Γνωστό ως μαγικό τάγμα, το Ερμητικό Τάγμα της Χρυσής Αυγής ήταν ενεργό στη Μεγάλη Βρετανία και εστίαζε τις πρακτικές του στην θεουργία και την πνευματική ανάπτυξη. Πολλές σύγχρονες έννοιες τελετουργίας και μαγείας που είναι στο κέντρο σύγχρονων παραδόσεων όπως της Γουίκα,  και του Θελήματος, έχουν εμπνευστεί από την Χρυσή Αυγή, που έγινε μια από τις μεγαλύτερες επιρροές στον Δυτικό αποκρυφισμό του 20ού αιώνα.

Οι τρεις ιδρυτές, Ουίλιαμ Ρόμπερτ Γούντμαν, Ουίλιαμ Γουίν Ουέστκοτ, και Σάμιουελ Λίντελ ΜακΓκρέγκορ Μάδερς, ήταν Τέκτονες και μέλη των Ροδόσταυρων στην Αγγλία. Ο Ουέστκοτ φαίνεται να ήταν η αρχική κινητήρια δύναμη πίσω από την ίδρυση της Χρυσής Αυγής.

Το σύστημα της Χρυσής Αυγής βασίστηκε στην ιεραρχία και την μύηση όπως οι μασονικές στοές. Ωστόσο, οι γυναίκες είχαν ενταχθεί επί ίσοις όροις με τους άνδρες. Η «Χρυσή Αυγή» ήταν η πρώτη από τις τρεις τάξεις, αν και όλες συχνά αναφέρονται συλλογικά ως «Χρυσή Αυγή». Η πρώτη Τάξη δίδασκε την εσωτερική φιλοσοφία που βασίζεται στην Ερμητική Καββάλα και την προσωπική ανάπτυξη μέσω της μελέτης και της ευαισθητοποίησης των τεσσάρων Κλασικών Στοιχείων, καθώς και τα βασικά της αστρολογίας, ταρό, και γεωμαντεία. Η δεύτερη ή "εσωτερική" Τάξη, οι Rosae Rubeae et Aureae Crucis (το Πορφυρό Ρόδο και Χρυσός Σταυρός), δίδασκε πρακτική μαγεία, συμπεριλαμβανομένων της ενόρασης, αστρικής προβολής, και της αλχημείας. Η τρίτη Τάξη ήταν εκείνη των «Μυστικών Αρχηγών", οι οποίοι λέγονταν ότι είχαν υψηλή εξειδίκευση, και δήθεν κατεύθυναν τις δραστηριότητες των δύο κατώτερων τάξεων μέσα από επικοινωνία με το πνεύμα των αρχηγών της Δεύτερης Τάξης.

Επιρροές

Οι επιρροές στις έννοιες και πρακτικές της Χρυσής Αυγής περιλαμβάνουν: Χριστιανικός μυστικισμός, Καμπάλα, Αρχαία αιγυπτιακή θρησκεία, Θεουργία, Τεκτονισμός, Αλχημεία, Θεοσοφία, Αστρολογία, Ελιφάς Λεβί, Άλμπερτ Πάικ, Ελένα Μπλαβάτσκυ, Πάπους, Τζον Ντη και Έντουαρτ Κέλλυ, Ενωχιανή μαγεία, και Αναγέννηση, Γριμόριο, καθώς και η Άννα Κίνγκσφορντ και Φρέντερικ Χόκλεϋ.

Ο Άρθρουρ Γουέιτ στο βιβλίο του, 1898, Book of Black Magic and of Pacts, υπονόησε την ύπαρξη μιας μυστικής ομάδας μυημένων οι οποίοι διασπείρουν αλήθεια και σοφία σε αυτούς που είναι άξιοι. Νέος ο Άλιστερ Κρόουλι διαβάζοντας το παραπάνω, έγραψε στον Γουέτι, και κατευθύνθηκε από εκείνων να διαβάσει το βιβλίο von Eckartshausen. Η αναζήτηση του Κρόουλι για αυτή τη μυστική γνώση της λευκής αδελφότητας τελικά τον οδήγησε να μυηθεί στο Ερμητικό Τάγμα της Χρυσής Αυγής, το οποίο έθετε τον εαυτό του στο ορατό και γήινο τάγμα της Μεγάλης Λευκής Αδελφότητας. Μέσα στην Χρυσή Αυγή, οι διδασκαλίες της υποτίθεται ότι προέρχονταν από το ίδιο σώμα μυημένων οι οποίοι στα πλαίσια αυτής της παράδοσης ονομάζονται Μυστικοί Αρχηγοί. Οι απόψεις αυτές συμπίπτουν με τις Θεοσοφικές απόψεις γιατί το Τάγμα της Χρυσής Αυγής αποτελούσε τον εκλεκτό πυρήνα του Τάγματος της Θούλης που ιδρύθηκε από την Θεοσοφική εταιρεία και στο οποίο μυήθηκε ο ίδιος ο Αδόλφος Χίτλερ από όπου διδάχτηκε και ολόκληρη την ιδεολογία του. Η Εταιρεία της Θούλης υπήρξε με την σειρά της ο πυρήνας του Τρίτου Ράιχ. Τα μέλη της εταιρείας Άντον Ντρέξλερ και Καρλ Χάρερ ίδρυσαν τον Ιανουάριο του 1919 το Γερμανικό Εργατικό Κόμμα (DAP, το κατοπινό NSDAP). Μέσω του νέου αυτού κόμματος η εταιρεία είχε σκοπό να βρει οπαδούς και μεταξύ των Γερμανών εργατών. Τον Σεπτέμβριο του 1919 ο Αδόλφος Χίτλερ πήγε για πρώτη φορά σε συνεδρίαση του μικρού ακόμη κόμματος, στο οποίο προσχώρησε τον Νοέμβριο του ίδιου έτους. Τον Ιούλιο του 1921 έγινε πρόεδρος του -στο μεταξύ μετονομασμένου σε NSDAP- κόμματος. Η ιδρυτική ιστορία του DAP και το γεγονός ότι προεξάρχοντα μέλη της Εταιρείας της Θούλης εμφανίστηκαν αργότερα και στο NSDAP δείχνει με ποιον τρόπο πέρασαν βασικά ιδεολογικά στοιχεία της Εταιρείας στο Εθνικοσοσιαλιστικό Κόμμα. Τα μέλη αυτά ήταν μεταξύ άλλων οι Ντίτριχ Έκαρτ, Ρούντολφ Ες, Άλφρεντ Ρόζενμπεργκ, Γιούλιους Στράιχερ και Χανς Φρανκ. Επίσης, ο ιδρυτής του DAP, Άντον Ντρέξλερ, ήταν αυτός που έπεισε τον Χίτλερ να χρησιμοποιήσει τον αγκυλωτό σταυρό (σβάστικα) ως έμβλημα του NSDAP.

.O Άλμπερτ Πάικ, (1809 – 1891) Αμερικάνος, μασόνος 33ου βαθμού και Λουσιφεριανός, είχε δημιουργήσει αίσθηση με την δήλωση του: “Ναι! Ο Λούσιφερ είναι Θεός” Η Μπλαβάτσκυ επηρεάστηκε από τον εωσφοριστή μασόνο Άλμπερτ Πάικ, και βασισμένη στην τεράστια κληρονομιά που είχε καρπωθεί μετά τον θάνατο του συζύγου της, του στρατηγού Μπλαβάτσκυ, ίδρυσε το 1875, μαζί με δεκαπέντε ακόμα άτομα που έδωσαν τα ονόματά τους ως ιδρυτικά μέλη, την Θεοσοφική (Θεός όφις) (Theos ophic) -(Theosophical Society). Το βασικό σύμβολο που επιλέχθηκε ήταν ένα φίδι που ξεκινούσε από μια σβάστικα και διαγράφοντας μια κυκλική πορεία κατέληγε πάλι σε αυτήν.. Το γεγονός όμως ότι την εποχή εκείνη υπήρξε ένα εωσφορικό κίνημα μέσα στην Μασονία αποδεικνύεται και από τον μάγιστρα του μυστικισμού Ελιφάς Λεβί που χάρισε στις σκοτεινές λατρείες τον τραγόμορφο Σατανά τους. Στον οποίο οφείλουν οι σατανιστές την αναπαράσταση του τραγόμορφου δαίμονα των Ναϊτών Ιπποτών, του Μπάφομετ, τον οποίο περιέγραψε και εικονογράφησε το 1854 ο Ελιφάς ως μια φτερωτή ανθρωπόμορφη αίγα με δυο στήθη και μια πεντάλφα στο μέτωπο, αποκαλώντας τη «Μενσήσιο Τράγο». Τον Μάιο του 1861 ο Ελιφάς επέστρεψε στο Λονδίνο και η νέα του αυτή παραμονή έμεινε θρυλική, καθώς βρήκε τη θέση της στη «Βασιλική Μασονική Εγκυκλοπαίδεια», το αποκρυφιστικό «Ευαγγέλιο» του ηγέτη των Ροδόσταυρων, Κένεθ Μακένζι. Χαρακτηριστικά αναφέρουμε ότι το διαβόητο Ερμητικό Τάγμα της Χρυσής Αυγής που ιδρύθηκε λίγο αργότερα πάτησε πάνω στα κηρύγματα του Ελιφάς Λεβί και της Μπλαβάτσκυ. Όσο για τον Εωσφόρο, δεν είναι το πνεύμα τού κακού στη σκέψη του Ελιφάς, αλλά το απόλυτο πνεύμα της ανταρσίας, το πνεύμα της υπερηφάνειας, που πολέμησε ενάντια στον Θεό.: "Ω Εωσφόρε, εξήλθες από τους κόλπους τού Θεού, και ο Θεός σε κάλεσε κοντά του. Είσαι η πνοή τού στόματός του και ο πόθος της καρδιάς του. Δεν άκουσες διότι κατάλαβες —και δεν υπάκουσες διότι αγάπησες. Δόξα σε σένα, πνεύμα της νοημοσύνης και της αγάπης, διότι όπως ο Χριστός υπέφερε το μαρτύριο τού σταυρού, συ υπέφερες το μαρτύριο της κολάσεως. Ο κόσμος σε καταράστηκε, όπως τον καταράστηκες, κι όπως κι αυτός, συγκαταλέχθηκες στην τάξη των νεκρών. Ιδού όμως που ξεπροβάλλεις αθάνατος λυτρωτής αγγέλων. Κι ο Χριστός, ο οποίος μέσα στον ουρανό του βασιλεύει, εξακολουθεί να είναι στεφανωμένος μ’ αγκάθια, θα λάβει από τα χέρια σου ένα χρυσό στέμμα» («Η Βίβλος της Ελευθερίας»).

Το όνομα Theossoficul ενέπνευσε (εκτός από το Τάγμα της Θούλης και το Τάγμα της Χρυσής Αυγής) και τα SS γιατί το όνομα αυτό παραπέμπει στο Θεός όφις, ενώ στην περίπτωση που ακολουθήσει κάποιος την ανάγνωση της ονομασίας τους ως Θεοσοφία τότε από την ανάλυση της λέξης, Θεός Σοφία (Theos Sofia) προκύπτει το διπλό S (SS), η ηχοποίητη λέξη που προκύπτει από το σφύριγμα του φιδιού. Το σημείο αυτό μάλιστα αποτέλεσε αργότερα έμπνευση στην δημιουργία των Ες Ες SS του Χίτλερ και το Σώμα Σιγουριάς της εσωτερικής σχολής της Θεοσοφικής και της Νέας Ακρόπολης.  Αξίζει να υπογραμμιστούν δυο πράγματα: 1. Το γράμμα S σκιαγραφεί ένα φίδι και 2. Η Eλληνική ονομασία Theosophical δεν μεταφράστηκε στα Αγγλικά. 3. Η λέξη THOSSOFICAL αν διαβαστεί ανάποδα δημιουργεί τη λέξη LACIF που εύκολα παραπέμπει στο LUCIF(er).

Τον Σεπτέμβριο του 1887 η Μπλαβάτσκυ εκδίδει το πρώτο τεύχος του περιοδικού με την ονομασία Lucifer (Εωσφόρος). Η ίδια δηλώνει ότι σκοπός του περιοδικού είναι να φέρει στο φως τα κρυμμένα πράγματα του Σκότους. Επιπροσθέτως, δικαιολογεί ότι ο Εωσφόρος είναι το πρωινό αστέρι της αυγής που αντιστοιχεί στον Ελληνικό Φώσφορο και το Λούσιφερ δεν είναι ούτε ανίερος ούτε σατανικός τίτλος. Είναι ο λατινικός Luciferous. Το όνομα του αγνού κήρυκα του φωτός της ημέρας

20 Οκτωβρίου1888. Εκδίδεται, ο 1ος και ο 2ος τόμος της Μπλαβάτσκυ με τον τίτλο «Μυστική Δοξασία» (The Secret Doctrine). Αποτελείται από δύο τόμους: ΤΟΜΟΣ Ι: ΚΟΣΜΟΓΕΝΕΣΗ. και ΤΟΜΟΣ ΙΙ: ΑΝΘΡΩΠΟΓΕΝΕΣΗ – Μέρος του είναι και η Θεωρία περί ριζικών Φυλών. Σύμφωνα με αυτή οι ριζικές φυλές είναι στάδια στην ανθρώπινη εξέλιξη.  Υπάρχουν 7 φυλές, πού χωρίζονται σε 7 υποφυλές και αυτές με τη σειρά τους σε 7 πολιτισμούς η κάθε μία. Οι Ριζικές φυλές  είναι: 1η ΦΥΛΗ: Αιθερική, ήταν χωρίς φύλλο πολλαπλασιαζόταν δια της σχάσης, δεν υπάρχει πια. 2η ΦΥΛΗ: Υπερβόρεια, ήταν ερμαφρόδιτη, δεν υπάρχει πια. 3η ΦΥΛΗ: Λεμούρια. ήταν δισεξουαλική και μαύρου χρώματος. Οι απόγονοι της ρίζας  περιλαμβάνουν τις φυλές των Μαύρων στη Νότια Αφρική και το σημερινό Κογκό (Capoid race, Congoid race), τους Δραβίδες (Dravidians) στην Ινδία, και τις φυλές των μαύρων της Αυστραλίας, Αβορίγηνες, Παπούα, Μελανήσιοι κ.λπ. (Australoid race). 4η ΦΥΛΗ: Ατλάντια, είναι κίτρινου- καφέ χρώματος, έχουν μογγολικά χαρακτηριστικά και αναμείχτηκαν με τους κόκκινους Ινδιάνους. Το πολιτικό τους σύστημα ήταν Σοσιαλισμός, όπως στους Ίνκας.  Οι 7 υποφυλές της 4ης φυλής είναι: 1 Οι Μογγόλοι (Mongolian) 2 Οι Ακκάδες (Akkadians) 3 Οι  Σημίτης (Semites) και οι Φοίνικες (Phoenicians)  4.Οι Τουράνιοι (Turanian)  5 Οι Τολτέκοι (Toltec)   6 Οι Tlavati (Cro-Magnons) 7 Οι Rmoahal 5η ΦΥΛΗ: Αρεία, είναι λευκού χρώματος. Οι υποφυλές της είναι: 1.Οι Ινδοί 2.Οι Άραβες 3.Οι Πέρσες 4.Οι Κέλτες,  5.Οι Τεύτονες, (Σλάβοι) 6. Οι Γερμανοί, Αμερικάνοι και Άγγλοι 7. Οι Ιάπωνες. 6η ΦΥΛΗ (αναμένεται). Εκλεκτική ευγονική αναπαραγωγή. 7η ΦΥΛΗ  (αναμένεται). Σύμφωνα με τις διδασκαλίες αυτές ισχύει το πρότυπο της σκάλας στην εξελικτική διαδικασία, σύμφωνα με το οποίο η δεύτερη υποφυλή της πρώτης φυλής γέννησε την δεύτερη φυλή και η τρίτη υποφυλή της δεύτερης φυλής δημιούργησε την τρίτη φυλή «και ούτω καθεξής». Οι θεωρίες αυτές αποτέλεσαν τον ακρογωνιαίο λίθο του ιδεολογικού υπόβαθρου των θεωριών των φυλετικών διακρίσεων που άρχισαν να "ζυμώνονται" από τα μέσα του !9ου αιώνα και επηρέασαν εκτός από την Theosophical Society και πολλές άλλες μυστικιστικές οργανώσεις της εποχής εκείνης, αφού υιοθετήθηκαν αργότερα από το Τάγμα της Θούλης και από το Τάγμα της Χρυσής Αυγής. Αξίζει να σημειωθεί ότι η Εταιρεία της Θούλης υπήρξε και ο πυρήνας του Τρίτου Ράιχ.

Η Εταιρεία της Θούλης (γερμ. Thule-Gesellschaft) ήταν ακροδεξιά μυστική οργάνωση που ιδρύθηκε προς το τέλος του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου στο Μόναχο. Πήρε το όνομά της από την Ύστατη Θούλη, την τελευταία χώρα του Βορρά, στην οποία είχε αναφερθεί ο αρχαίος Έλληνας εξερευνητής Πυθέας. Σύμβολο της Εταιρείας της Θούλης ήταν η σβάστικα. Προς το τέλος του 1917 ο Ρούντολφ φον Σεμπότεντορφ ίδρυσε την Εταιρεία της Θούλης στην πόλη του Μονάχου, Αργότερα η Εταιρεία αυτή δέχτηκε επιρροές από την Theossoficul Society με αποτέλεσμα να δημιουργηθεί ένα ερμητικό εσωτερικό τάγμα εκλεκτών μυημένων, μέσα στην ίδια την εταιρεία, όπου διδασκόταν η κυρίαρχη θέση στην οργάνωση αυτή, του Εωσφόρου, ως καθοδηγητή και κήρυκα του φωτός της Αυγής. Το μυστικό και ερμητικό αυτό τάγμα ονομάστηκε Χρυσή Αυγή.

Ιδεολογία

Η ιδεολογία του Τάγματος της Θούλης. Η Θούλη αποτελούσε για τους θεοσοφιστές την χώρα που λειτούργησε  ως συνδετικός κρίκος της Ποσειδωνίας (του τελευταίου κατάλοιπου της Ατλαντίδας που άφησε πίσω της την .Υπερβόρεια φυλή για να δώσει την θέση της στην Αρεία).  Για την ακρίβεια  Θούλη ήταν το όνομα της αρχαίας νήσου που βρισκόταν στη ποιο βόρεια άκρη του κόσμου, κάτι που συμφωνούσε με τα γραπτά του αρχαίου Έλληνα ερευνητή Πυθέα, που έζησε τον 4ο αιώνα π.Χ. και που ισχυρίστηκε πως η Θούλη βρισκόταν στον ακραίο βορρά, έξι μέρες βόρεια της Βρετανίας. Διαμέσου της αρχαίας Θούλης περνούσαν οι "Άριοι" και ταξίδευαν προς την Ευρώπη πολλοί από αυτούς κατέληξαν στην Γερμανία. Στον Αρμανισμό του Γκουίντο φον Λιστ (Guido von List), στον οποίο ο Σεμπότεντορφ έκανε ξεχωριστές αναφορές, πιστεύεται ότι η Αρεία φυλή προέρχεται από την μυθική χαμένη ήπειρο της Ατλαντίδας που κατέφυγε στην Θούλη  αφότου η Ατλαντίδα είχε κατακλυσθεί και βυθιστεί κάτω από θάλασσα. Η Ατλάντια φυλή  αναφέρθηκε επίσης από τον Γκουίντο φον Λιστ, με άμεσες αναφορές στον ΘΕΟΣΟΦΙΣΤΗ συγγραφέα William Scott-Elliot.   Εκτός από την μετανάστευση των Ατλάντων στην Θούλη, συμφωνία με τις θεωρίες αυτές, ένα τμήμα της Αρείας φυλής δημιουργήθηκε από την μετανάστευση των Ατλάντων στην Αίγυπτο και στην Αρχαία Ελλάδα.  Αναφέρει στον "Τίμαιο" ο Πλάτωνας για την Ατλαντίδα ότι ήταν ένα νησί που βρισκόταν πέρα από τα στενά που ονομάζετε Ηράκλειες Στήλες (το σημερινό Γιβραλτάρ) και ήταν μεγαλύτερο από τη Λιβύη (Βόρεια Αφρική) και τη Μικρά Ασία μαζί. Σε αυτό λοιπόν το νησί, την Ατλαντίδα, υπήρχε ένα βασίλειο με τεράστια δύναμη, που εξουσίασε όλη εκείνη την περιοχή, πολλά άλλα νησιά και τμήματα της ηπείρου. Ακόμα, οι βασιλιάδες του εξουσίαζαν αρκετές χώρες από τα στενά στη Βόρεια Αφρική ως την Αίγυπτο και στην Ευρώπη μέχρι την Τυρρηνία (Ιταλία). Η μεγάλη αυτή δύναμη επιχείρησε να υποτάξει και τη δική μου χώρα (Αίγυπτος) και τη δική σου (Ελλάδα) και ολόκληρη την περιοχή μέσα από τα στενά. Τότε, Σόλωνα, η χώρα σου (Αθήνα) νίκησε τους εισβολείς και μας έσωσε από τη σκλαβιά. Έπειτα όμως έγιναν μεγάλοι σεισμοί και πλημμύρες και, μέσα σ' ένα φοβερό μερόνυχτο, το νησί της Ατλαντίδας το κατάπιε η θάλασσα κι εξαφανίστηκε. Όλα αυτά τα διδάχθηκε από τον Αιγύπτιο ιερέα Σάις, σε ένα ταξίδι στη μακρινή Αίγυπτο και τα αφηγήθηκε στους μαθητές του Κριτία και Τιμαίο, στο έργο «Ατλαντικός Λόγος». Ανάμεσα στα σπουδαία και θαυμαστά που άκουσε, ήταν ότι οι Άτλαντες σταδιακά άρχισαν να χάνουν τη θεϊκή τους δύναμη. Όταν κυριεύτηκαν από ανθρώπινες αδυναμίες αποφάσισαν να στραφούν ενάντια σε άλλους εύπορους λαούς με σκοπό την υποταγή. Γι΄ αυτό ταξίδεψαν προς τη Μεσόγειο, ώσπου συναντήθηκαν με τους παντοδύναμους και γενναίους Αθηναίους, από τους οποίους ηττήθηκαν για πρώτη φορά. Μετά από εξαντλητικές όμως μάχες, οι Αθηναίοι τελικά λύγισαν. Οι θεοί τότε εξοργίστηκαν με τους Άτλαντες, κι αποφάσισαν να τους τιμωρήσουν με παντοτινό αφανισμό. Τόσο μεγάλη ήταν η οργή, που τους κατάστρεψαν μέσα σε μία μόνο νύχτα, αφήνοντας πίσω μόνο μάζες από λάσπη και πυκνούς καπνούς. Εκεί στηρίζουν οι Θεοσοφικές θεωρίες και την θεωρία ότι τα δυο πρώτα πειράματα εργαστήριού της λευκής αδελφότητας έγιναν το πρώτο στην Αίγυπτο και το δεύτερο στην Αρχαία Ελλάδα.

Οι θεωρίες των φυλετικών διακρίσεων, αποτέλεσαν τον ακρογωνιαίο λίθο της ιδεολογίας που επηρέασε πολλές μυστικιστικές οργανώσεις της εποχής εκείνης, αφού υιοθετήθηκαν από την Theosophical Society, το Τάγμα της Θούλης και από το Τάγμα της Χρυσής Αυγής. Σύμφωνα με τις θεωρίες αυτές οι ριζικές φυλές είναι στάδια στην ανθρώπινη εξέλιξη.  Υπάρχουν 7 φυλές, πού χωρίζονται σε 7 υποφυλές και αυτές με τη σειρά τους σε 7 πολιτισμούς η κάθε μία. Οι Ριζικές φυλές είναι: 1η ΦΥΛΗ: Αιθερική, ήταν χωρίς φύλλο πολλαπλασιαζόταν δια της σχάσης, δεν υπάρχει πια. 2η ΦΥΛΗ: Υπερβόρεια, ήταν ερμαφρόδιτη, δεν υπάρχει πια. 3η ΦΥΛΗ: Λεμούρια, ήταν δισεξουαλική και μαύρου χρώματος. Οι απόγονοι της ρίζας  περιλαμβάνουν τις φυλές των Μαύρων στη Νότια Αφρική και το σημερινό Κογκό (Capoid race, Congoid race), τους Δραβίδες (Dravidians) στην Ινδία, και τις φυλές των μαύρων της Αυστραλίας, Αβορίγηνες, Παπούα, Μελανήσιοι κ.λπ. (Australoid race). 4η ΦΥΛΗ: Ατλάντια, είναι κίτρινου- καφέ χρώματος, εχουν μογγολικά χαρακτηριστικά και αναμείχτηκαν με τους κόκκινους Ινδιάνους. Το πολιτικό τους σύστημα ήταν Σοσιαλισμός, όπως στους Ίνκας. Οι 7 υποφυλές της 4ης φυλής είναι: 1 Οι Μογγόλοι (Mongolian) 2 Οι Ακκάδες (Akkadians) 3 Οι  Σημίτης (Semites) και οι Φοίνικες (Phoenicians)  4.Οι Τουράνιοι (Turanian)  5 Οι Τολτέκοι (Toltec)   6 Οι Tlavati (Cro-Magnons) 7 Οι Rmoahal. 5η ΦΥΛΗ: Αρεία, είναι λευκού χρώματος. Οι υποφυλές της είναι: 1.Οι Ινδοί 2.Οι Άραβες 3.Οι Πέρσες 4.Οι Κέλτες,  5.Οι Τεύτονες, (Σλάβοι) 6. Γερμανοί, Αμερικάνοι και Άγγλοι 7. Ιάπωνες. 6η ΦΥΛΗ (αναμένεται). Ευγονική, επιλεκτική αναπαραγωγή. 7η ΦΥΛΗ  (αναμένεται). Σύμφωνα με τις διδασκαλίες αυτές ισχύει το πρότυπο της σκάλας στην εξελικτική διαδικασία, σύμφωνα με το οποίο η δεύτερη υποφυλή της πρώτης φυλής γέννησε την δεύτερη φυλή, η τρίτη υποφυλή της δεύτερης φυλής δημιούργησε την τρίτη φυλή και ούτω καθεξής κάτι που συνεπάγεται ότι ο "υπεράνθρωπος" ή "ο νέος άνθρωπος" της έκτης φυλής, θα δημιουργηθεί από την έκτη υποφυλή της πέμπτης φυλής.

Η ιδεολογία του Ερμητικού Τάγματος της Χρυσής Αυγής. Η Theosophical =Theos ophic = ΘΕΟΣ-ΟΦΙΣ, Ουροβόρος όφις & περιοδικό lucifer (που εξέδιδε), απέκτησε διεθνώς ακολούθους ως η εταιρεία -δημιουργός της εωσφορικής, εσωτερικής θρησκείας, που προωθούσε. Η Ε.Ρ. Blavatsky  μπορεί να ονομαστεί "δικηγόρος του διαβόλου" με την κυριολεκτική έννοια της λέξης. Απορρίπτει την ύπαρξη δαιμόνων. Η ουσία της ιδέας που περιγράφεται στη διδασκαλία της έχει ως εξής: Υπάρχουν μερικά πνεύματα, ο Dhyman-Kogani (άγγελοι), που θυσίασαν την πνευματική ευδαιμονία τους και αρνήθηκαν να ζήσουν στην πνευματική επουράνια ζωή, συμφώνησαν να ενσαρκωθούν στην ύλη για να τους δώσουν γνώση και αγάπη. Οι "πεσμένοι άγγελοι", σύμφωνα με τις δηλώσεις της Ε.Ρ. Blavatsky, είναι ευεργέτες της ανθρωπότητας. Προτείνει να εξετάσουμε τον "Σατανά, στο βιβλίο της Γένεσης, ως ευεργέτη και, αληθινό δημιουργό -πατέρα της πνευματικής ανθρωπότητας ο οποίος άνοιξε τα μάτια της εξελικτικής πορείας της ανθρωπότητας. Από εδώ γεννήθηκε και το δόγμα του Σατανά σύμφωνα με το οποίο ο Σατανάς, όταν θα σταματήσει να εξετάζεται από το πνεύμα των εκκλησιών,  που είναι στερημένο αληθινής φιλοσοφίας με προκατάληψη και δογματισμό, τότε μόνο θα παρουσιαστεί στην μαγευτική του εικόνα ως  γήινος - θείος Άνδρας, ο οποίος δίνει, καθ' όλη τη διάρκεια του μακρού κύκλου της Mahakala το νόμο του πνεύματος της ζωής και το ελευθερώνει από την αμαρτία της άγνοιας. Ο Σατανάς, σύμφωνα με τη Θεοσοφία, είναι ο σωτήρας της ανθρωπότητας και η πηγή  γνώσης και ελευθερίας: Όταν ένα άτομο δοθεί στη γνώση του Σατανά, γίνεται ελεύθερο. "Η ελευθερία είναι η γνώση", και αυτό είναι το σύνθημα ολόκληρης της αντίθεσης και αποκήρυξης του Χριστιανικού δόγματος. Η γνώση για τους θεοσοφιστές είναι συνώνυμη με την αλήθεια. Ως εκ τούτου, ο Σατανάς, ως πηγή γνώσης, είναι η πηγή της αλήθειας: "Ο Σατανάς, Λούσιφερ, αντιπροσωπεύει μια ενεργή αρχή ή "φυγοκεντρική" ενέργεια του σύμπαντος (την κοσμική έννοια). Είναι το σύμβολο της αναμμένης δάδας, που μεταφράζεται σε πρόοδος, πολιτισμός, ελευθερία, ανεξαρτησία.  Ο Σατανάς είναι ο στόχος και η πηγή όλων των θεοσοφικών διδασκαλιών η επαναστατική φλόγα, που αποσπά την ανθρωπότητα από τη δουλεία στον Θεό. Η αλυσίδα της συλλογιστικής θεοσοφικής ιδέας είναι: Ο δημιουργός δημιούργησε τον Αδάμ και την Εύα, δεν δημιούργησε τον άνθρωπο σκλάβο, αλλά ελεύθερο άτομο που  να μπορεί να επιλέξει και να αποκομίσει τις συνέπειες της επιλογής του.  Γι` αυτό ο δημιουργός δεν έπρεπε να αποτρέψει τον πειρασμό και άρα ο Σατανάς είναι ο μεταφορέας και η πηγή της ελευθερίας και της αλήθειας, κατά τη γνώμη τους. Όμως μια τέτοια προσέγγιση αποτελεί την πλήρη αντίθεση με το Χριστιανισμό και εύκολα παραπέμπει στις αντίχριστες διδασκαλίες.

Η ιδεολογία του Άχρονου Φασισμού. Με τη γρήγορη και οδυνηρή πτώση του φασισμού (ναζισμού), μετά το τέλος του δευτέρου παγκοσμίου πολέμου και την επικράτηση της δημοκρατίας, κανείς από τους θιασώτες του φασισμού δεν τόλμησε να βγάλει προς τα έξω τις θεωρίες του. Οι ίδιοι οι μυημένοι οπαδοί της κοσμοθεωρίας αυτής που ηττήθηκε στον β` παγκόσμιο πόλεμο ονομάζουν την ιδεολογία τους «άχρονο φασισμό» γιατί πιστεύουν ότι έχει τις ρίζες του στην αρχή της ιστορίας και  προέρχονται από την "λευκή αδελφότητα" με σκοπό ο αετός που συμβολίζει τα "Μεγάλα Μυστήρια" να προσεδαφιστεί στην γη καθιερώνοντας "μυητικά κέντρα". Το πρώτο χαρακτηριστικό του "άχρονου φασισμού" είναι η λατρεία της παράδοσης. Η παραδοσιαρχία, γεννήθηκε στους ελληνιστικούς χρόνους ως αντίδραση στον κλασικό ελληνικό ορθολογισμό. Στη λεκάνη της Μεσογείου, λαοί διαφόρων θρησκειών που οι περισσότερες απ’ αυτές είχαν γίνει δεκτές στο ρωμαϊκό πάνθεο, άρχισαν να ονειρεύονται κάποια αποκάλυψη που είχε συμβεί στην αυγή της ανθρώπινης ιστορίας. Αυτή η αποκάλυψη, σύμφωνα με τη μυστηριακή αίγλη που καλλιεργούσε η παραδοσιαρχία, είχε παραμείνει για πολύ καιρό κρυμμένη κάτω από το πέπλο γλωσσών που ήταν πια ξεχασμένες και υπήρχε στα αιγυπτιακά ιερογλυφικά, στους κέλτικους ρούνους, στους παπύρους των σχεδόν άγνωστων θρησκειών της Ασίας. Αυτή η νέα κουλτούρα είναι συγκρητική με (η) ήτα. Ο συγκρητισμός δεν έχει καμία σχέση με τον όρο συν-κρίνω ο οποίος δηλώνει μια λογική αντιπαράθεση, έναν εκλεκτισμό κατά τον οποίο ο άνθρωπος διαλέγει το καλύτερο ανάμεσα από όσα βρίσκει. Ο όρος συγκρητισμός όπως λένε τα λεξικά είναι «ο συνδυασμός διαφόρων μορφών πίστης και λατρευτικής πρακτικής» όμως αν ψάξουμε περισσότερο την εννοιολογική σημασία της λέξης θα δούμε ότι σχετίζεται με την διαγωγή των Κρητών οι οποίοι λησμονούσαν τις διαφορές και έριδες που είχαν μεταξύ τους και ενώνονταν εναντίον του κοινού εχθρού. Σήμερα ο όρος αυτός ταιριάζει απόλυτα στην προσπάθεια του κινήματος της νέας εποχής γιατί δείχνει την ανάμειξη διαφορετικών θεών και θρησκευτικών τελετών με σκοπό να δημιουργηθεί το στρατόπεδο του άχρονου φασισμού και το στρατόπεδο της πανθρησκείας, όπου οι διάφορες θρησκείες συνταιριάζονται με σκοπό να πολεμήσουν αυτές που θεωρούν ότι είναι απόλυτες και δογματικοί κάτοχοι της αλήθειας. Τις κατηγορούν ότι περιορίζουν τον Θεό διεκδικώντας την μοναδική αυθεντική πιστοποίηση Του (ο Χριστιανισμός είναι ο βασικός εχθρός τους).  Έτσι λοιπόν γίνεται συγκρητική μελέτη  διάφορων φιλοσοφικών ρευμάτων με σκοπό να δημιουργήσουν το στρατόπεδο του Άχρονου Φασισμού και της Πανθρησκείας:  Παγκοσμιοποίηση στον οικονομικό τομέα, οικουμενισμός στον θρησκευτικό, νέα εποχή στο πολιτιστικό τομέα, νέα παγκόσμια τάξη πραγμάτων στον στρατιωτικό. Αυτό το συγκεντρωτικό και ολοκληρωτικό σύστημα της πανθρησκείας κάποια στιγμή θα χρειαστεί να έχει έναν παγκόσμιο ηγέτη θρησκευτικό και αυτό πολύ πιθανών να φέρει και έναν πολιτικό ηγέτη και έναν στρατιωτικό ηγέτη παγκόσμιο και μια δικτατορία, έναν μεγάλο αδελφό από επάνω μας να μας κατευθύνει ή έναν αντίχριστο. Το κίνημα αυτό παρουσιάζεται ως ανοιχτό ιδεολογικά αφού δέχεται μόνο αυτούς που ακολουθούν θεούς που δέχονται την ύπαρξη και άλλων θεών. Στο  στρατόπεδο αυτό αυτοαποκαλούνται "νέα κουλτούρα της νέας εποχής", απορρίπτουν την δυνατότητα προσωπικής σχέσης με τον θεό και αντί για αυτή κηρύττουν την κατευθυντήρια γραμμή που ορίζουν στον άνθρωπο οι πιο κοντινοί εξελικτικά σύνδεσμοι του με το ανώτερο και αυτοί σχετίζονται με την Λευκή Αδελφότητα. Για τον "άχρονο φασισμό" υπάρχει η ενιαία παγκόσμια ψυχή, η οποία δεν είναι προσωπικό ον. Ο άνθρωπος όπως και τα ζώα αποτελούν τμήμα της παγκόσμιας αυτής ψυχής με προορισμό την απώλεια της ατομικότητάς τους στην ενιαία θεία ουσία, όπως ακριβώς συμβαίνει με τη σταγόνα του νερού που διαλύεται μέσα στον ωκεανό ή της σπίθας που μέσα στη φλόγα έχει χαθεί. Έτσι ούτε ο θεός έχει πρόσωπο αλλά ούτε και ο άνθρωπος. Οι άνθρωποι, στις κινήσεις αυτές, λειτουργούν μέσα σε ένα ολοκληρωτικού τύπου σύστημα, που προτεραιότητα έχει το απρόσωπο και όχι το προσωπικό, ο θεσμός και όχι ο άνθρωπος. Οι άνθρωποι υπάρχουν για να επανδρώνουν τους θεσμούς και όχι οι θεσμοί για να υπηρετούν τον άνθρωπο. Ολόκληρη η δομή του συστήματος έχει αυτονομηθεί από τον άνθρωπο, έχει την δικιά της οντότητα και έχει γίνει κάτι σαν τον ανεμόμυλο, κατά την λειτουργία του οποίου οι άνθρωποι δεν αποτελούν παρά τον περαστικό άνεμο, ενώ η πέτρα στο κέντρο που αλέθει είναι ο σκληρός πυρήνας του συστήματος. Έτσι οι άνθρωποι είναι περαστικοί, αναλώσιμοι, όπως και ο αέρας που κινεί τα φτερά του ανεμόμυλου και αυτό που έχει προτεραιότητα είναι «το σύστημα». Αυτό που εναπομένει στον άνθρωπο είναι να συμμορφωθεί, να αποδεχτεί την κατάσταση όπως είναι, αν θέλει να πετύχει, να γίνει κάποιος και να προχωρήσει μέσα στο σύστημα. Έτσι βέβαια δημιουργείται ο μέσος άνθρωπος με τη μικροσυνείδησή του, ο άνθρωπος με τη δοτή και ετεροκεντρική αιτία ύπαρξης, που δεν έχει αμφιβολίες, που δεν βασανίζεται με διλήμματα, που δεν έχει συγκρούσεις και εσωτερικές ανησυχίες. Η έλλειψη ρίζας και συνείδησης τον ωθεί να στοιχηθεί με την μάζα των ανθρώπων του συστήματος, να θητεύσει στην ισοπέδωση, να ικανοποιείται στα ψευδοπρότυπα ελευθερίας ανάμεσα σε λύσεις που άλλοι του προτείνουν, μόνο και μόνο επειδή είναι πιο πάνω ιεραρχικά από αυτόν.

Ο «άχρονος φασισμός» είναι κλειστό φονταμεταλιστικό δόγμα που δεν μπορεί να συνυπάρξουν με άλλα συστήματα πεποιθήσεων, καθώς οι οπαδοί τους απορρίπτουν τη διαφορετικότητα και απαιτούν να έχουν τα χέρια τους ελεύθερα για να επιβάλλουν το τέλειο σύστημά τους. Γι` αυτούς, ο κόσμος όπως είναι πρέπει να ισοπεδωθεί, ώστε να ανοίξει ο δρόμος για το ανόθευτο επινόημά τους. Έτσι λοιπόν θα τους δείτε να προετοιμάζουν το έδαφος μιλώντας για ένα νέο μεσαίωνα, για τους κύκλους της ιστορίας, για καταστροφές από την μεταπτωτική κίνηση του άξονα της γης, για κατακλυσμούς, για πυρκαγιές και τόσα άλλα καταστροφικά φαινόμενα και αυτό γιατί το μόνο που έχουν στο μυαλό και τις καρδιές τους είναι η λαχτάρα για μια νέα εποχή, η οποία μπορεί να επιτευχθεί μόνο μέσω κάποιου τέτοιου είδους καταστροφής. Τέτοιες λογικές είναι που δίνουν τις δικαιολογίες για να προετοιμαστούν οι οπαδοί τους για την αναπόφευκτη βία που θα επακολουθήσει και δίνουν άλλοθι στην συνείδηση τους για την αναγκαιότητα να προσεύχονται στον θεό του πολέμου. Ο «άχρονος φασισμός» μετατρέπεται σε πολεμική θρησκεία και φυλετική ιδεολογία που απαιτεί να αφανίσει ολόκληρους λαούς και πολιτισμούς προκειμένου να εκπληρωθούν τα εξαγνισμένα οράματά τους για τον κόσμο. Αρχικά  παρουσιάζονται με όποιο απαλό προσωπείο κρίνουν πως θα βρουν ανταπόκριση από τον πολύ κόσμο αλλά τελικά καταλήγουν στη βία. Ο «άχρονος φασισμός» έχοντας γεννηθεί στους κόλπους των πυκνότερων σκιών, δημιουργήματα σκοτεινών κέντρων εξουσίας, είναι άνθρωποι μιας νοοτροπίας που γνωρίζονται χωρίς ποτέ να έχουν ιδωθεί, καταλαβαίνονται χωρίς επεξηγήσεις, πειθαρχούν στους ανωτέρους τους χωρίς να κρίνουν, συνεργάζονται χωρίς να είναι φίλοι. Υιοθετούν δογματικά τον μυστικισμό και τις δοκιμασίες των τεκτόνων. Για διάφορες αποκρυφιστικές κινήσεις και κοσμοθεωρίες, τα ηλιοστάσια δεν είναι μόνο φυσικά αστρονομικά φαινόμενα. Εμπερικλείουν και ενσωματώνουν ιδιαίτερους συμβολισμούς και εσωτεριστικου τύπου νοημαδοτήσεις και ερμηνείες. Έτσι, εξηγείται λ.χ. γιατί εορτάζονται σήμερα το χειμερινό και το θερινό ηλιοστάσιο από την Νέα Ακρόπολη, τον Τεκτονισμό, την Θεοσοφική Εταιρεία και από την Χρυσή Αυγή και γιατί αποτελούν μαζί με τίς Ισημερίες, εορταστικές ημέρες για αυτούς. Υπάρχουν πολλές μαρτυρίες αξιωματικών των SS που γιόρταζαν τα ηλιοστάσια, προφανώς προσπαθώντας να αναπαραστήσουν ένα παγανιστικό τελετουργικό. Στο βιβλίο του “El Cuarto Lado del Triangulo” (Sudamericana 1995), ο καθηγητής Ρόναλντ Νιούτον περιγράφει πολλές περιπτώσεις που πραγματοποιήθηκαν τελετές ηλιοστάσιου (Sonnenwendfeier), την εποχή του β` παγκοσμίου πολέμου, στην Αργεντινή. Αν κοιτάξει κανείς τις βιβλιοθήκες διαφόρων φασιστικών καθεστώτων θα βρει ότι η ναζιστική εσωτερική γνώση τρεφόταν με παράδοση, συγκρητισμό και μυστικιστικό. Η πηγή που επηρέασε περισσότερο τις θεωρίες της νέας ιταλικής δεξιάς ήταν ο Ιούλιος Έβολα ο οποίος συνδύαζε το Άγιο Δισκοπότηρο με τα Πρωτόκολλα των Σοφών της Σιών και την αλχημεία με την Ρωμαϊκή και Γερμανική Αυτοκρατορία. Και μόνο το γεγονός ότι η ιταλική δεξιά, για να δείξει πόσο ανοιχτό μυαλό διαθέτει, διεύρυνε αυτό τον κατάλογο ώστε να συμπεριλάβει και έργα του Ντε Μαιτρ, του Γκενόν και του Γκράμσι αποτελεί ολοφάνερη απόδειξη συγκρητισμού. Ο συγκρητισμός τους δεν μελετά αντιφατικά στοιχεία γιατί, σύμφωνα με αυτούς, όλα παραπέμπουν, στην ίδια αρχέγονη αλήθεια. Τελικά, η γνώση για τον "άχρονο φασίστα" δεν παράγεται, μέσα από μια ορθολογική διαδικασία διάκρισης, αλλά παράγεται στα πλαίσια μιας κοινής βιωματικής εμπειρίας και μυστικιστικής-μυητικής τελετής.

Ο ιστορικός φασισμός  είναι στην πραγματικότητα μια ριζοσπαστική και αυταρχική ιδεολογία που έχει σαν στόχο να θέσει το έθνος, το οποίο ορίζει βάσει αποκλειστικών βιολογικών, πολιτιστικών ή και ιστορικών συνθηκών, υπεράνω κάθε άλλης αξίας και να δημιουργήσει μια κινητοποιημένη εθνική κοινότητα. Η θυσία του ανθρώπου για την ανώτερη αυτή έννοια, το καλό της φυλής, αποτελεί τον τελικό στόχο της ιδεολογίας αυτής. Το κύριο σύνθημα των μελανοχιτώνων του Μουσολίνι ήταν: ”vivere pericolosamente” (ζην επικινδύνως!). Οι στρατιώτες του Τάγματος των Ες-Ες περνούσαν δοκιμασίες για να ενταχθούν σε αυτό και έδιναν τον όρκο: «Ορκίζομαι σε σένα, Αδόλφε Χίτλερ, τον αρχηγό. Ορκίζομαι υπακοή μέχρι θανάτου, σε εκείνους που θα ορίσεις αρχηγούς. Είθε να γίνει αυτό με τη βοήθεια του Θεού». Οι Ναζί ήθελαν να φτιάξουν ένα άριστα εκπαιδευμένο ανθρώπινο υπερόπλο της εποχής, που δεν θα είχε ηθικούς φραγμούς. Για τους νέους της Γερμανίας, η συμμετοχή στο σώμα ήταν μεγάλη επιτυχία.  Οι βασικές αρχές ήταν η ιδεολογική καθοδήγηση, με χιτλερικά ιδεώδη, καθήκον, πίστη, τιμή, πατρίδα, συναδελφικότητα.  Το σύνθημά τους ήταν «να σκορπάς τον θάνατο και να δέχεσαι τον θάνατο». Στη Γαλλία μπήκαν σε εκκλησίες και βεβήλωσαν τα θρησκευτικά σύμβολα, για αυτούς ο Χριστός ήταν «ο γιος μια Ιουδαίας πόρνης». Όταν άρχισαν οι νίκες των συμμαχικών δυνάμεων χιλιάδες μέλη των Ες-Ες έπεσαν νεκροί σε μάχες. Στη μάχη των Φιλιππίνων, στις 20 Οκτωβρίου 1944, εμφανίζονται και οι πρώτοι πιλότοι αυτοκτονίας «καμικάζι», οι οποίοι θυσιάστηκαν πιστοί στις εντολές των ανωτέρων τους,  οδηγώντας τα αεροπλάνα τους, γεμάτα εκρηκτικές ύλες, να καταπέσουν επί των εχθρικών πλοίων.

Ο όρος φασισμός σύμφωνα με την επικρατούσα άποψη σήμερα, προέρχεται από την ιταλική λέξη fascio που με την σειρά της ετυμολογείται από το λατινικό fosces που σημαίνει ράβδοι δεμένες μαζί σε έναν πέλεκυ. Η λέξη παραπέμπει στους littores που ήταν ένα είδος ομάδων σωματοφυλάκων των γερουσιαστών της αρχαίας Ρώμης οι οποίοι διακρίνονταν από μια ράβδο που κρατούσαν και η οποία ήταν σύμβολο της εξουσίας τους. Οι fasces ήταν στην αρχαία Ρώμη σύμβολο της εξουσίας των δικαστών και συμβόλιζαν την ισχύ δια της ενώσεως. Οι ράβδοι ήταν δεμένες γύρω από ένα διπλό πέλεκυ που έγινε σύμβολο του φασισμού. Η αντιστοιχία με τους φασίστες της δεκαετίας του 1920 βρίσκεται στο ότι οι πρώτες ομάδες φασιστών στην Ιταλία ονομάστηκαν fascio di combattimento δηλ. ομάδες - δέσμες μάχης. Ο ναζισμός ή εθνικοσοσιαλισμός στοχεύει στην αντικατάσταση του μισητού δημοκρατικού συστήματος με καθεστώς που θα βασίζεται στην αρχή της εθνικής και βιολογικής ενότητας, με επικεφαλής τον Φύρερ. Ο όρος  εθνικοσοσιαλισμός χρησιμοποιήθηκε από τους ίδιους τους εθνικοσοσιαλιστές για να χαρακτηρίσουν το κίνημα, ενώ ο όρος ναζισμός, ο οποίος στη Γερμανία χρησιμοποιείται πολύ σπάνια (οι εθνικοσοσιαλιστές δεν τον χρησιμοποιούν καν), προέρχεται από την αγγλική λέξη nazism, η οποία έχει την ρίζα της στην συντόμευση της γερμανικής λέξης nationalsozialismus. Μετά την πτώση του Γ` Ράιχ ο όρος του εθνικοσοσιαλισμού υιοθετήθηκε από την κατοπινή Δυτική Γερμανία, ενώ στην Ανατολική Γερμανία, όπως και στην ΕΣΣΔ καθιερώθηκε ο όρος του φασισμού. Η λέξη Ράιχ σημαίνει βασίλειο ή αυτοκρατορία. Είναι παρμένη από το ιστορικό όνομα της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας του Γερμανικού Έθνους ( Heiliges Romisches Reich Deutscher Nation ) η οποία υπήρξε από το 962 μέχρι το 1806 και αποτελεί το ''πρώτο Ράιχ''. Ως δεύτερο Ράιχ υπολογίζεται η αυτοκρατορία της εποχής του Οττο φον Μπίσμαρκ, συμπεριλαμβανομένης και της Δημοκρατίας της Βοιμάρης 1918-1933 και ως ''Τρίτο Ράιχ'' από το 1933-1945 σύμφωνα και με την προπαγανδιστική ονομασία των ναζιστών για την περίοδο που ήταν στην εξουσία. Οι Ναζί πέτυχαν την απόλυτη κατάληψη της εξουσίας με τον «εξουσιοδοτικό νόμο», ο οποίος παραχώρησε όλη τη νομοθετική εξουσία στην κυβέρνηση. Είχαμε δηλ. ενοποίηση της εκτελεστικής με την νομοθετική εξουσία. Έτσι ξεκίνησε το Γ Ράιχ.

Επιρροές του Τάγματος της Χρυσής Αυγής σε μεταγενέστερες οργανώσεις

Στον φιλοσοφικό και πολιτιστικό οργανισμό Νέα Ακρόπολη. διδάσκουν και ενσαρκώνουν ένα πυραμιδικό σύστημα με απόλυτη ταύτιση της νομοθετικής, με την δικαστική και την εκτελεστική εξουσία (όποιος είναι πιο εξελιγμένος πνευματικά, αυτός έχει και το δικαίωμα να είναι ταυτόχρονα και ανώτατος ιερέας και απόλυτος άρχων ελέω θεού και ανώτατος δικαστής και ανώτατος νομοθέτης). Το “ιδιαίτερο έργο” του Λιβράγκα (όπως οι ίδιοι το έχουν χαρακτηρίσει στην ιστοσελίδα τους), «Οι μύθοι του 20ου αιώνα» δεν κυκλοφόρησε ποτέ σε βιβλίο αλλά σε συνέχειες στα αρχικά τεύχη του περιοδικού ΝΑ. Σύμφωνα με τον συγγραφέα του, ένας από τους μύθους του 20ου αιώνα είναι και ο ναζισμός του Χίτλερ. Το άρθρο του αυτό ξεκινάει με ένα ανέκδοτο που υποστηρίζει ότι κυκλοφορούσε, στο στρατόπεδο των SS την εποχή του Χίτλερ (όσοι το διάβασαν γνωρίζουν ότι το ανέκδοτο αυτό δυστυχώς είναι ρατσιστικό κατά των Εβραίων). Έχει όμως σημασία το υπονοούμενο που προκύπτει από τις γνώσεις του σε λεπτομέρειες που συνέβαιναν στο στρατόπεδο των SS. Πρόκειται για υποτιθέμενες αναμνήσεις προηγούμενων ζωών που τις έχουν ονομάσει ¨"θυμιάματα". Τα περισσότερα από τα ηγετικά στελέχη της ΝΑ πιστεύουν ότι στην προηγουμένη ζωή τους ήταν εκεί στον πόλεμο αυτό –στο πλευρό των δυνάμεων του άξονα. Σύμφωνα με το εγχειρίδιο Manual del Dirigente του (Leader's Handbook), που δημοσιεύτηκε στο βιβλίο (LA SECTA DESTRUCTIVA NUEVA ACRÓPOLIS). τα ναζιστικά τους σύμβολα «θα πρέπει να κρατούνται μυστικά όπως άλλα πολιτικά κινήματα τα έχουν χρησιμοποιήσει στο παρελθόν κηλιδώνοντας την εικόνα τους». Όμως αυτοί οι ίδιοι πιστεύουν ότι ήταν εκεί στην προηγούμενη ζωή τους! Σύμφωνα με τον π. Αντώνιο Αλεβιζόπουλο, η Νέα Ακρόπολη καλύπτει προς τα έξω τις αληθινές της προθέσεις. Στο απόρρητο βιβλίο “Εγχειρίδιο του Οδηγητού”, που θεωρείται το ευαγγέλιο της κίνησης, ο Livraga αναφέρει: “Η προπαγάνδα πρέπει να προσφέρει εικόνα που να προσελκύει, εικόνα προσωπικής ευχαρίστησης, χωρίς να υποψιάζεται κάποιος πως τα μέλη της οργάνωσης καλούνται ν’ αλλάξουν τρόπο ζωής και πως επιφορτίζονται με μεγάλες θυσίες ή προσπάθειες. Όταν δεθούν με την ομάδα, τότε μας κατανοούν και θεωρούν παράσημο τις θέσεις που προηγουμένως θα τους έφερναν φόβο” (Manuel du Dirigant).

Το ιστολόγιο Escépticos υποστηρίζει ότι η ΝΑ πιστεύει ότι η λευκή φυλή χωρίζεται σε επτά υποκείμενα που έχουν επίσης ιεραρχηθεί όπου οι Γερμανοί είναι οι πιο ανυψωμένοι και οι Εβραίοι λιγότερο.  Από μια μαρτυρία που δημοσιεύτηκε στο FAMIGLIA CRISTIANA  ο Μιγκέλ Μαρτινέζ (πρώην ηγέτης της ΝΑ), αποκαλύπτει ότι,: "Η NA είναι μια ομάδα παραστρατιωτικού, νεοναζιστικού τύπου με έντονα ρατσιστική ιδεολογία. Πίσω από τη μάσκα της πολιτιστικής, περιβαλλοντικής και εκπαιδευτικής προσπάθειας, κρύβεται η πραγματικότητα μιας νεοναζιστικής οργάνωσης. Ο ρατσισμός είναι ένα σημαντικό ιδεολογικό στοιχείο για την NA." Ο Martinez τονίζει: "Για τα αφεντικά της οργάνωσης αυτής, η ανθρωπότητα χωρίζεται σε επτά φυλές που πηγαίνουν σε σειρά εξελικτικής κατάταξης από το κάτω -μαύρο, στο λευκό -ανώτερο, το οποίο στη NA γενικά ορίζεται ως «Aryan» φυλή. Οι Acropolitans πιστεύουν στο Μετενσάρκωση μέσω της οποίας, από ζωή στη ζωή, οι άνθρωποι περνούν σε ανώτερες φυλές. Κάθε φυλή μπορεί να χωριστεί σε υπο-φυλές. Οι Εβραίοι είναι το χαμηλότερο επίπεδο της Aryan φυλής, ενώ το ανώτερο ή το λιγότερο ακάθαρτο είναι το αγγλο-γερμανικό. Σήμερα κατά τα πιστεύω τους η NA δεν αποτελείται από μια επιλεγμένη φυλή αλλά προετοιμάζει το έδαφος για την νέα φυλή που πρέπει να έρθει. Αυτή θα δημιουργηθεί από την «έκτη υπο-φυλή της πέμπτης φυλής», ο νέος άνθρωπος που Θα ξέρει πώς να κυβερνά τον κόσμο με σοφία. Οι σημερινοί Ακροπολίτανοί θα χρησιμεύσουν μόνο στην προετοιμασία της διαδρομής για την άφιξη του υπεράνθρωπου. ("Skeptic List \" La Corrala \ " < σκεπτικιστές στο ccdis.dis.ulpgc.es >Θέμα : [σκεπτικιστές] Νέα ακρόπολη: εσωτερικοί νεοναζί Από : "Pedro Luis Gomez Barrondo"

Εσωτερικά, στη Νέα Ακρόπολη διδάσκουν ότι ο Χίτλερ προετοιμάστηκε από τους Μεγάλους Δασκάλους για να είναι ο Μεσσίας που άλλα δόγματα αποκαλούν Μαϊτρέγια και ότι τα στρατόπεδα θανάτου έγιναν έτσι ώστε οι Εβραίοι, απομεινάρια μιας φυλής που θα έπρεπε να έχει εξαφανιστεί, να φύγουν για να δώσουν την θέση τους στον «Νέο Άνθρωπο», που αναφέρεται από τη Νέα Ακρόπολη ως μια φυλή «Εκλεκτών» σε μια φιλοσοφική κατάσταση που αντιλαμβάνεται τη φιλοσοφία: ως ιεραρχική και το πολιτικό ιδεώδες ως εξουσία μιας κάστας αρίστων στην οποία υποτάσσονται οι μάζες. (NUEVA ACRÓPOLIS y la FUNDACIÓN HASTINAPURA domingo, 27 de noviembre de 2011 Impactante nuevo documento sobre la secta Nueva Acrópolis (Redune, País Vasco))

Η Χρυσή Αυγή του Μιχαλολιάκου. Ο Μιχαλολιάκος ξεκίνησε την δράση του εκδίδοντας το περιοδικό Χρυσή Αυγή το 1980, με τα ναζιστικά σύμβολα να κοσμούν το εξώφυλλό του, ενώ στο περιεχόμενό του φαινόταν ξεκάθαρα ο προσανατολισμός της λατρείας του αρχηγού -Φύρερ- Αδόλφου Χίτλερ. Επηρεάστηκε από την αποκρυφιστική εταιρεία "Τάγμα της Θούλης", μια γερμανική μυστικιστική οργάνωση που δημιουργήθηκε από την Θεοσοφική Εταιρεία με έμβλημα τη σβάστικα. Πυρήνας του Τάγματος αυτού ήταν η Χρυσή Αυγή από την οποία ο Χίτλερ διδάχτηκε την ιδεολογία του. Αυτή την πληροφορία την έδινε μόνο στους "μυημένους¨ οπαδούς του. Η Χρυσή Αυγή του Μιχαλολιάκου στα πρότυπα της ΧΑ του Χίτλερ, διοργάνωνε τελετουργικά μέσα στο δάσος ανάβοντας φωτιές και δίνοντας όρκους κάτω από τη σβάστικα, σε συγκεκριμένες ημερομηνίες (ηλιοστάσια κατά κύριο λόγο) που τηρούνταν από τους “Άριους” στη Γερμανία προς τιμήν του θεού του πολέμου.