Φλωρέντιος της Αχαΐας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Φλωρέντιος του Αινώ
Πρίγκιπας της Αχαΐας
Περίοδος	1289 - 1297
Προκάτοχος	Κάρολος Β΄ της Νάπολης
Διάδοχος	Φίλιππος Α΄ του Πεδεμοντίου
Γέννηση	1255
Θάνατος	23 Ιανουαρίου 1297 (42 ετών)
Σύζυγος	Ισαβέλλα Α΄ της Αχαΐας
Επίγονοι	Ματθίλδη του Αινώ
Πατέρας	Ιωάννης Α΄ του Αινώ
Μητέρα	Αδελαΐδα της Ολλανδίας
	Σχετικά πολυμέσα
	δεδομένα (π • σ • ε )

Περιήγηση ιστορικού διαδραστικά

← Προηγούμενη διαφορά Επόμενη διαφορά →

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε

ΟπτικήΚώδικας wiki

Ενδογραμμικά

Έκδοση από την 22:31, 17 Σεπτεμβρίου 2019

O Φλωρέντιος του Αινώ (Florent de Hainaut, 1255 - 23 Ιανουαρίου 1297) από τον Οίκο του Αβέν ήταν πρίγκιπας της Αχαΐας από το 1289 έως το θάνατό του, κυβερνώντας επ' ονόματι της συζύγου του Ισαβέλλας Βιλλεαρδουίνου.

Βιογραφία

Ήταν ο τελευταίος γιος του κόμη Ιωάννη Α΄ κόμη του Αινώ και της Αδελαΐδας της Ολλανδίας, κόρης του Φλόρις Δ΄ κόμη της Ολλανδίας.

Από τον πατέρα του κληρονόμησε το αξίωμα του κυβερνήτη (stadholder) της Ζηλανδίας (Zeeland). Στη συνέχεια πήγε στην αυλή του Καρόλου Β΄ του Χωλού βασιλιά της Νάπολης και μπήκε στην υπηρεσία του. Ο Κάρολος τον διόρισε κοντόσταυλο του βασιλείου. Στις 16 Σεπτεμβρίου 1289 ο Φλωρέντιος νυμφεύτηκε την Ισαβέλλα Βιλλεαρδουίνου με την οποία απέκτησε μια θυγατέρα, την Ματθίλδη, διάδοχο των γονέων της στο πριγκιπάτο της Αχαΐας. Ο Φλωρέντιος εγκαταστάθηκε με τη σύζυγό του στην Πελοπόννησο. Διαπραγματεύτηκε τη Συνθήκη της Γλαρέντζας (1290) με τον Ανδρόνικο Β΄ Παλαιολόγο Αυτοκράτορα των Ρωμαίων. Την εποχή εκείνη όμως η κατάσταση των Φραγκικών ηγεμονιών στην Ελλάδα ήταν πλέον απελπιστική. Οι επικυρίαρχοι και προστάτες τους, οι Ανδεγαβοί βασιλιάδες της Νάπολης, είχαν εμπλακεί στον μακροχρόνιο και καταστροφικό γι' αυτούς πόλεμο του Σικελικού Εσπερινού. Η απώλεια της Σικελίας εμπόδιζε τους Ανδεγαβούς από το να στρέψουν το ενδιαφέρον τους στις περιοχές της Ελλάδας και αδυνατούσαν να στείλουν στρατεύματα για την υπεράσπιση του Μορέα. Έτσι ο Φλωρέντιος αναγκάστηκε να κλείσει ειρήνη, την οποία διατήρησε έως το 1293, όταν οι Βυζαντινοί κατέλαβαν την Καλαμάτα. Ο Φλωρέντιος δεν επιθυμούσε να ξεκινήσει πόλεμο και απέστειλε πρεσβεία στον Μιχαήλ Θ΄ Παλαιολόγο για να διαμαρτυρηθεί. Οι Βυζαντινοί επέστρεψαν την Καλαμάτα, αλλά το 1296 κατέλαβαν το κάστρο του Αγίου Γεωργίου στην Αρκαδία. Ο Φλωρέντιος ξεκίνησε να το πολιορκεί, όμως απεβίωσε στη διάρκεια της προσπάθειας ανακατάληψης.

Οικογένεια

Νυμφεύτηκε το 1289 την Ισαβέλλα Α΄ Βιλλεαρδουίνου πριγκίπισσα της Αχαΐας, κόρη του Γουλιέλμου Β΄ πρίγκιπα της Αχαΐας και είχε τέκνο:

Ματθίλδη 1293-1331, πριγκίπισσα της Αχαΐας, παντρεύτηκε τον: 1. Γκυ Β΄ ντε Λα Ρος δούκα των Αθηνών, 2. Λουδοβίκο των Καπετιδών-Βουργουνδίας, 3. Ιωάννη των Καπετιδών-Ανζού κόμη της Γραβίνας και δούκα του Δυρραχίου, 4. Ούγο ντε Λα Παλίς.

Πηγές

Miller, William. Η Φραγκοκρατία στην Ελλάδα (1204-1566). Μετάφραση Άγγελος Φουριώτης. Αθήνα: Ελληνικά Γράμματα, 1960.
Grousset, René. L'Empire du Levant: Histoire de la Question d'Orient. Παρίσι: Payot,‎ 1949 (ανατύπ. 1979).

Στο λήμμα αυτό έχει ενσωματωθεί κείμενο από το λήμμα Florent of Hainaut της Αγγλικής Βικιπαίδειας, η οποία διανέμεται υπό την GNU FDL και την CC-BY-SA 4.0. (ιστορικό/συντάκτες).

@@ Γραμμή 25: / Γραμμή 25: @@
 |προσωνύμια        =
 |πατέρας           = [[Ιωάννης Α΄ του Αινώ]]
-|μητέρα            = Αδελαΐδα της Ολλανδίας
+|μητέρα            = [[Αδελαΐδα της Ολλανδίας]]
 |ημ_γέννησης       = [[1255]]
 |τόπος_γέννησης    =
@@ Γραμμή 36: / Γραμμή 36: @@
 ==Βιογραφία==
-Ήταν ο τελευταίος γιος του κόμη [[Ιωάννης Α΄ του Αινώ|Ιωάννη Α΄]] κόμη του Αινώ και της Αδελαΐδας της Ολλανδίας, κόρης του [[Φλόρις Δ΄ της Ολλανδίας|Φλόρις Δ΄]] κόμη της Ολλανδίας.
+Ήταν ο τελευταίος γιος του κόμη [[Ιωάννης Α΄ του Αινώ|Ιωάννη Α΄]] κόμη του Αινώ και της [[Αδελαΐδα της Ολλανδίας|Αδελαΐδας της Ολλανδίας]], κόρης του [[Φλόρις Δ΄ της Ολλανδίας|Φλόρις Δ΄]] κόμη της Ολλανδίας.
 Από τον πατέρα του κληρονόμησε το αξίωμα του κυβερνήτη (stadholder) της Ζηλανδίας (Zeeland). Στη συνέχεια πήγε στην αυλή του [[Κάρολος Β΄ της Νάπολης|Καρόλου Β΄ του Χωλού]] βασιλιά της Νάπολης και μπήκε στην υπηρεσία του. Ο Κάρολος τον διόρισε κοντόσταυλο του βασιλείου. Στις 16 Σεπτεμβρίου 1289 ο Φλωρέντιος νυμφεύτηκε την [[Ισαβέλλα Α΄ της Αχαΐας|Ισαβέλλα Βιλλεαρδουίνου]] με την οποία απέκτησε μια θυγατέρα, την [[Ματθίλδη του Αινώ|Ματθίλδη]], διάδοχο των γονέων της στο πριγκιπάτο της Αχαΐας. Ο Φλωρέντιος εγκαταστάθηκε με τη σύζυγό του στην Πελοπόννησο. Διαπραγματεύτηκε τη '''Συνθήκη της Γλαρέντζας''' (1290) με τον [[Ανδρόνικος Β΄|Ανδρόνικο Β΄ Παλαιολόγο]] Αυτοκράτορα των Ρωμαίων. Την εποχή εκείνη όμως η κατάσταση των Φραγκικών ηγεμονιών στην Ελλάδα ήταν πλέον απελπιστική. Οι επικυρίαρχοι και προστάτες τους, οι Ανδεγαβοί βασιλιάδες της Νάπολης, είχαν εμπλακεί στον μακροχρόνιο και καταστροφικό γι' αυτούς πόλεμο του Σικελικού Εσπερινού. Η απώλεια της Σικελίας εμπόδιζε τους Ανδεγαβούς από το να στρέψουν το ενδιαφέρον τους στις περιοχές της Ελλάδας και αδυνατούσαν να στείλουν στρατεύματα για την υπεράσπιση του Μορέα. Έτσι ο Φλωρέντιος αναγκάστηκε να κλείσει ειρήνη, την οποία διατήρησε έως το 1293, όταν οι Βυζαντινοί κατέλαβαν την [[Καλαμάτα]]. Ο Φλωρέντιος δεν επιθυμούσε να ξεκινήσει πόλεμο και απέστειλε πρεσβεία στον [[Μιχαήλ Θ΄|Μιχαήλ Θ΄ Παλαιολόγο]] για να διαμαρτυρηθεί. Οι Βυζαντινοί επέστρεψαν την Καλαμάτα, αλλά το 1296 κατέλαβαν το κάστρο του Αγίου Γεωργίου στην Αρκαδία. Ο Φλωρέντιος ξεκίνησε να το πολιορκεί, όμως απεβίωσε στη διάρκεια της προσπάθειας ανακατάληψης.