Γεφύρι της Κόνιτσας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
+Κατηγορία:Κόνιτσα; +Κατηγορία:Γέφυρες στην Ήπειρο (με το HotCat) |
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
Γραμμή 4: | Γραμμή 4: | ||
== Δομικά χαρακτηριστικά == |
== Δομικά χαρακτηριστικά == |
||
Βρίσκεται στην νοτιοδυτική άκρη της πόλης, ακριβώς στην είσοδο της χαράδρας του Αώου ποταμού, τον οποίο και γεφυρώνει. Πρόκειται για ένα μονότοξο λιθόκτιστο γεφύρι που διακρίνεται για το τεράστιο τόξο του καθώς θεωρείται το υψηλότερο μονότοξο των βαλκανίων. Συγκεκριμένα, το άνοιγμα του τόξου υπολογίζεται στα 35,60 μ. ενώ το ύψος του φθάνει τα 19,25 μ. [https://www.petrinagefiria.com/?q=content%2F%CE%B3%CE%B5%CF%86%CF%8D%CF%81%CE%B9-%CF%84%CE%B7%CF%82-%CE%BA%CF%8C%CE%BD%CE%B9%CF%84%CF%83%CE%B1%CF%82] Κάτω από την καμάρα του, υπάρχει μια καμπάνα η οποία σήμαινε για να προειδοποιήσει τους περαστικούς να μην διαβούν το γεφύρι όταν φυσούσε δυνατός άνεμος από το εσωτερικό της χαράδρας, οπότε και υπήρχε κίνδυνος να παρασυρθούν και να πέσουν. Κάτω δεξιά από το γεφύρι, ένα ωραίο μονοπάτι οδηγεί προς τη μονή Στομίου. |
Βρίσκεται στην νοτιοδυτική άκρη της πόλης, ακριβώς στην είσοδο της χαράδρας του [[Αώος|Αώου]] ποταμού, τον οποίο και γεφυρώνει. Πρόκειται για ένα μονότοξο λιθόκτιστο γεφύρι που διακρίνεται για το τεράστιο τόξο του καθώς θεωρείται το υψηλότερο μονότοξο των [[Βαλκάνια|βαλκανίων]]. Συγκεκριμένα, το άνοιγμα του τόξου υπολογίζεται στα 35,60 μ. ενώ το ύψος του φθάνει τα 19,25 μ. [https://www.petrinagefiria.com/?q=content%2F%CE%B3%CE%B5%CF%86%CF%8D%CF%81%CE%B9-%CF%84%CE%B7%CF%82-%CE%BA%CF%8C%CE%BD%CE%B9%CF%84%CF%83%CE%B1%CF%82] Κάτω από την καμάρα του, υπάρχει μια καμπάνα η οποία σήμαινε για να προειδοποιήσει τους περαστικούς να μην διαβούν το γεφύρι όταν φυσούσε δυνατός άνεμος από το εσωτερικό της χαράδρας, οπότε και υπήρχε κίνδυνος να παρασυρθούν και να πέσουν. Κάτω δεξιά από το γεφύρι, ένα ωραίο μονοπάτι οδηγεί προς τη [[μονή Στομίου |μονή Στομίου]]. |
||
== Ιστορική πορεία == |
== Ιστορική πορεία == |
||
Στην ίδια θέση έστεκε παλιότερα, το 1823, ένα ξύλινο γεφύρι, το οποίο όμως δεν άντεξε την ορμή του ποταμού και καταστράφηκε πολύ σύντομα. Το σημερινό πέτρινο γεφύρι, βομβαρδίστηκε το 1913 από τον Οθωμανό Τσαβίτ Πασά, που προσπάθησε έτσι να ανακόψει την προέλαση των Ελληνικών στρατευμάτων. Όμως οι βολές των κανονιών του Τούρκου Πασά δεν βρήκαν στόχο και έτσι το γεφύρι παρέμεινε όρθιο στη θέση του. Στις ζημιές που υπέστη τότε, συμπεριλαμβάνεται και η καταστροφή των τριών διαφορετικών σε μέγεθος κουδουνιών (σύμφωνα με το βιβλίο του Γ. Λυμπερόπουλου, κατά κάποιους μίας μεγάλης καμπάνας), που υπήρχαν κρεμασμένα στη μέση του τόξου. Το 1948 κατασκευάστηκε δίπλα στην παλιά γέφυρα μια νέα σιδερένια, τύπου Bailey, η οποία σήμερα έχει αφαιρεθεί.<ref>{{Cite web|url=http://www.petrinagefiria.uoi.gr/gefiri.php?id=20|title=Τα Πέτρινα Γεφύρια Της Ηπείρου|website=www.petrinagefiria.uoi.gr|accessdate=2018-01-10}}</ref> Τέλος, το 1975 ο πολιτιστικός σύλλογος της Κόνιτσας φρόντισε και τοποθέτησε στο γεφύρι μια νέα καμπάνα, σε αντικατάσταση των παλιών. |
Στην ίδια θέση έστεκε παλιότερα, το 1823, ένα ξύλινο γεφύρι, το οποίο όμως δεν άντεξε την ορμή του ποταμού και καταστράφηκε πολύ σύντομα. Το σημερινό πέτρινο γεφύρι, βομβαρδίστηκε το 1913 από τον Οθωμανό [[Τσαβίτ Πασάς|Τσαβίτ Πασά]], που προσπάθησε έτσι να ανακόψει την προέλαση των Ελληνικών στρατευμάτων. Όμως οι βολές των κανονιών του Τούρκου Πασά δεν βρήκαν στόχο και έτσι το γεφύρι παρέμεινε όρθιο στη θέση του. Στις ζημιές που υπέστη τότε, συμπεριλαμβάνεται και η καταστροφή των τριών διαφορετικών σε μέγεθος κουδουνιών (σύμφωνα με το βιβλίο του Γ. Λυμπερόπουλου, κατά κάποιους μίας μεγάλης καμπάνας), που υπήρχαν κρεμασμένα στη μέση του τόξου. Το 1948 κατασκευάστηκε δίπλα στην παλιά γέφυρα μια νέα σιδερένια, τύπου Bailey, η οποία σήμερα έχει αφαιρεθεί.<ref>{{Cite web|url=http://www.petrinagefiria.uoi.gr/gefiri.php?id=20|title=Τα Πέτρινα Γεφύρια Της Ηπείρου|website=www.petrinagefiria.uoi.gr|accessdate=2018-01-10}}</ref> Τέλος, το 1975 ο πολιτιστικός σύλλογος της Κόνιτσας φρόντισε και τοποθέτησε στο γεφύρι μια νέα καμπάνα, σε αντικατάσταση των παλιών. |
||
== Εξωτερικοί σύνδεσμοι == |
== Εξωτερικοί σύνδεσμοι == |
Έκδοση από την 09:38, 11 Ιανουαρίου 2018
Γεφύρι της Κόνιτσας | |
---|---|
Είδος | πέτρινη γέφυρα |
Γεωγραφικές συντεταγμένες | 40°2′11″N 20°44′43″E |
Διοικητική υπαγωγή | Δήμος Κόνιτσας |
Τοποθεσία | Κόνιτσα Ιωαννίνων |
Χώρα | Ελλάδα |
Έναρξη κατασκευής | 1869 |
Ύψος | 19,25 μέτρα |
Υλικά | πέτρα |
Προστασία | αρχαιολογικός χώρος στην Ελλάδα |
Πολυμέσα | |
δεδομένα (π) |
Το Γεφύρι της Κόνιτσας, χτίστηκε το 1870-1871 από συνεργείο 50 μαστόρων με επικεφαλής τον Πυρσογιαννίτη πρωτομάστορα Ζιώγα Φρόντζο, έναν αγράμματο λαϊκό τεχνίτη. Η κατασκευή του έγινε με δωρεές των κατοίκων της πόλης και κυρίως του Γιαννιώτη Ιωάννη Λούλη, ο οποίος διέθεσε περίπου τα μισά από τα 120.000 γρόσια (πολύ μεγάλο ποσό για την εποχή) που κόστισε η κατασκευή του.
Δομικά χαρακτηριστικά
Βρίσκεται στην νοτιοδυτική άκρη της πόλης, ακριβώς στην είσοδο της χαράδρας του Αώου ποταμού, τον οποίο και γεφυρώνει. Πρόκειται για ένα μονότοξο λιθόκτιστο γεφύρι που διακρίνεται για το τεράστιο τόξο του καθώς θεωρείται το υψηλότερο μονότοξο των βαλκανίων. Συγκεκριμένα, το άνοιγμα του τόξου υπολογίζεται στα 35,60 μ. ενώ το ύψος του φθάνει τα 19,25 μ. [1] Κάτω από την καμάρα του, υπάρχει μια καμπάνα η οποία σήμαινε για να προειδοποιήσει τους περαστικούς να μην διαβούν το γεφύρι όταν φυσούσε δυνατός άνεμος από το εσωτερικό της χαράδρας, οπότε και υπήρχε κίνδυνος να παρασυρθούν και να πέσουν. Κάτω δεξιά από το γεφύρι, ένα ωραίο μονοπάτι οδηγεί προς τη μονή Στομίου.
Ιστορική πορεία
Στην ίδια θέση έστεκε παλιότερα, το 1823, ένα ξύλινο γεφύρι, το οποίο όμως δεν άντεξε την ορμή του ποταμού και καταστράφηκε πολύ σύντομα. Το σημερινό πέτρινο γεφύρι, βομβαρδίστηκε το 1913 από τον Οθωμανό Τσαβίτ Πασά, που προσπάθησε έτσι να ανακόψει την προέλαση των Ελληνικών στρατευμάτων. Όμως οι βολές των κανονιών του Τούρκου Πασά δεν βρήκαν στόχο και έτσι το γεφύρι παρέμεινε όρθιο στη θέση του. Στις ζημιές που υπέστη τότε, συμπεριλαμβάνεται και η καταστροφή των τριών διαφορετικών σε μέγεθος κουδουνιών (σύμφωνα με το βιβλίο του Γ. Λυμπερόπουλου, κατά κάποιους μίας μεγάλης καμπάνας), που υπήρχαν κρεμασμένα στη μέση του τόξου. Το 1948 κατασκευάστηκε δίπλα στην παλιά γέφυρα μια νέα σιδερένια, τύπου Bailey, η οποία σήμερα έχει αφαιρεθεί.[1] Τέλος, το 1975 ο πολιτιστικός σύλλογος της Κόνιτσας φρόντισε και τοποθέτησε στο γεφύρι μια νέα καμπάνα, σε αντικατάσταση των παλιών.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
Παραπομπές
- ↑ «Τα Πέτρινα Γεφύρια Της Ηπείρου». www.petrinagefiria.uoi.gr. Ανακτήθηκε στις 10 Ιανουαρίου 2018.