Αστυνομία Πόλεων: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Αστυνομία Πόλεων
	Έμβλημα της Αστυνομίας Πόλεων, 1974 - 1984
Πληροφορίες
Σύσταση	1920
Κατάργηση	1984
Αντικαταστάθηκε από	Ελληνική Αστυνομία
Δικαιοδοσία
Υπαγωγή	Υπουργείο Δημόσιας Τάξης
Καθήκοντα	Επιβολή του νόμου; Αστυνόμευση πόλεων;
Επιχειρησιακή διάρθρωση
Δύναμη	10.000–12.000

Περιήγηση ιστορικού διαδραστικά

← Προηγούμενη διαφορά Επόμενη διαφορά →

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε

ΟπτικήΚώδικας wiki

Ενδογραμμικά

Έκδοση από την 01:19, 28 Φεβρουαρίου 2016

Η Αστυνομία Πόλεων ήταν ένα σώμα που εκτελούσε τα αστυνομικά καθήκοντα σε ορισμένες από τις μεγάλες πόλεις της Ελλάδας. Ιδρύθηκε το 1920 και το 1984 συγχωνεύθηκε μαζί με την Ελληνική Χωροφυλακή στην σύγχρονη Ελληνική Αστυνομία.

Τον Ιούλιο του 1920 βάσει του Νόμου 1370/1918 του Ελευθερίου Βενιζέλου: "Εν ταις πόλεσιν Αθηνών, Πειραιώς, Θεσσαλονίκης, Πατρών και Κερκύρας, θέλει συσταθεί ιδία Υπηρεσία Αστυνομίας δια τα κυρίως αστυνομικά έργα...".

Η πρώτη πόλη που απέκτησε Αστυνομία Πόλεων ήταν η Κέρκυρα το 1921 (στην Κέρκυρα ήταν εγκατεστημένες για πολλά χρόνια και οι Σχολές της Αστυνομίας Πόλεων). Ακολούθως, η Πάτρα (1922), ο Πειραιάς (1923) και η Αθήνα (1929)^[1]. Στη Θεσσαλονίκη τελικά δεν εγκαταστάθηκε η Αστυνομία και λόγω της εγγύτητάς της στα σύνορα (αλλά και της έντονης αντίδρασης της υπερσυντηρητικής τότε Χωροφυλακής Θεσσαλονίκης) αποφασίστηκε να παραμείνει η Χωροφυλακή με τη στρατιωτική οργάνωση.

Η Αστυνομία Πόλεων ήταν ένα σώμα 10-12 χιλιάδων ατόμων, σαφώς μικρότερο της Χωροφυλακής, με αποστολή την αστυνόμευση των πόλεων της Αθήνας, του Πειραιά, της Πάτρας και της Κέρκυρας. Τα προάστια της Αθήνας, του Πειραιά, της Πάτρας, το νησί της Κέρκυρας εκτός από την πόλη, η πόλη της Θεσσαλονίκης και όλη η υπόλοιπη ελληνική επικράτεια ήταν στην ευθύνη της Ελληνικής Χωροφυλακής, καθώς επίσης τα Δικαστικά Μέγαρα, η Βουλή, τα Ανάκτορα και η ασφάλεια υψηλών προσώπων σε όλη την επικράτεια. Τα δυο Σώματα ήταν αυτόνομα, είχαν τον δικό τους αρχηγό και υπάγονταν στο Υπουργείο Δημόσιας Τάξης. Μόνο σε εξαιρετικά σοβαρές περιπτώσεις υπήρχε συνεργασία των δυο Σωμάτων. Η Αστυνομία Πειραιά ήταν η πιο διαβόητη για τη σκληρότητά της, λόγω και της ισχυρής παρουσίας του ΚΚΕ στην περιοχή.

Το 1984 αποφασίστηκε από τον υπουργό Δημόσιας Τάξης Γιάννη Σκουλαρίκη να συμπτυχθούν τα δύο Σώματα σε ένα, την Ελληνική Αστυνομία, πράγμα που έγινε τον Οκτώβριο με τον Νόμο 1481/1-10-1984, ΦΕΚ Α΄ - 152. Η Ελληνική Αστυνομία συστήθηκε την 1η Νοεμβρίου 1984 και ώρα 12.00'.

Γνωστοί αξιωματικοί της Αστυνομίας Πόλεων

Σερ Φρέντερικ Λοχ Χάλιντει (Άγγλος ιδρυτής και πρώτος αρχηγός του Σώματος)
Εμμανουήλ Αρχοντουλάκης (αρχηγός τη δεκαετία του '60, δημοκρατικός που διώχθηκε από τη Χούντα)
Θεόδωρος Ρακιντζής, ο πρώτος που εφάρμοσε το Νόμο 4000
Μένιος Κουτσόγιωργας, κορυφαίος υπουργός και αντιπρόεδρος της Κυβέρνησης (στην Αστυνομία Πόλεων από το 1945 ως το 1952)
Ευάγγελος Μάλλιος (βασανιστής της Χούντας, δολοφονήθηκε από τη 17 Νοέμβρη)
Νίκων Αρκουδέας (από τους πιο διάσημους αστυνομικούς, προερχόταν από την Α.Π., αρχηγός της ΕΛ.ΑΣ. μετά τη συγχώνευση)
Άγγελος Έβερτ (αστυνομικός διευθυντής Αθηνών επί Κατοχής, αντιστασιακός, υπεύθυνος για τη σωτηρία εκατοντάδων Ελληνοεβραίων)

Σχολές

Σχολή Υπαστυνόμων (αναφερόμενη συχνά και ως Σχολή Αξιωματικών Αστυνομίας Πόλεων)
Σχολή Αρχιφυλάκων
Σχολή Αστυφυλάκων

Οργανόγραμμα και Υπηρεσίες

Η Αστυνομία Πόλεων αποτελείτο από το Αρχηγείο (υπαγόμενο απευθείας στον υπουργό Δημόσιας Τάξης) το οποίο είχε κάποιες Υπηρεσίες υπό την άμεση εποπτεία του (μεταξύ των οποίων και οι Σχολές), και 4 Αστυνομικές Διευθύνσεις: Αθηνών, Πειραιώς, Πατρών, Κερκύρας.^[2] Η πιο διαβόητη υπηρεσία ήταν η «Υποδιεύθυνσις Γενικής Ασφαλείας Αθηνών» της Αστυνομικής Διεύθυνσης Αθηνών, το αντίστοιχο, περίπου, της σημερινής Ασφάλειας Αττικής.

Υπηρεσίες υπαγόμενες άμεσα στο Αρχηγείο^[3]

Διεύθυνσις Εγκληματολογικών Ερευνών
Υπηρεσία Προστασίας Εθνικού Νομίσματος
Διεύθυνσις Υπηρεσίας Αλλοδαπών
Διεύθυνσις Αστυνομικών Σχολών
Αποθήκη Υλικού
Τουριστική Αστυνομία
Ταμεία (ΕΤΥΑΠ, ΤΑΥΑΠ)
Γενική Εποπτεία Αγορανομίας

Αστυνομική Διεύθυνσις Αθηνών

Αποτελείτο από^[4]

Υποδιεύθυνσις Γενικής Ασφαλείας Αθηνών, στην οποία υπαγόταν το «Κέντρον Αλλοδαπών» καθώς και το «Παράρτημα Ασφαλείας» κάθε Αστυνομικού Τμήματος
Υποδιεύθυνσις Αγορανομίας
Υποδιεύθυνσις Μηχανοκίνητου
Υποδιεύθυνσις Τροχαίας
Α΄ Αστυνομική Υποδιεύθυνσις (Τμήματα Α΄, Β΄, ΙΓ΄)
Β΄ Αστυνομική Υποδιεύθυνσις (Τμήματα Δ΄, Ζ΄, Η΄, ΙΣΤ΄, ΚΘ΄)
Γ΄ Αστυνομική Υποδιεύθυνσις (Τμήματα Γ΄, Ε΄, ΚΖ΄)
Δ΄ Αστυνομική Υποδιεύθυνσις (Τμήματα ΣΤ΄, ΙΕ΄, ΙΖ΄, ΚΣΤ΄, ΛΣΤ΄)
Ε΄ Αστυνομική Υποδιεύθυνσις (Τμήματα Ι΄, ΙΘ΄, ΚΑ΄, ΚΓ΄, ΛΒ΄, ΛΖ΄)
Ζ΄ Αστυνομική Υποδιεύθυνσις (Τμήματα Θ΄, ΙΗ΄, ΚΕ΄)
Η΄ Αστυνομική Υποδιεύθυνσις (Τμήματα ΚΗ΄, ΙΒ΄, ΛΕ΄)
Θ΄ Αστυνομική Υποδιεύθυνσις (Τμήματα ΙΔ΄, ΚΔ΄, Λ΄, ΛΑ΄)

Αστυνομική Διεύθυνσις Πειραιώς

Αποτελείτο από^[5]

Υποδιεύθυνσις Γενικής Ασφαλείας Πειραιώς, στην οποία υπαγόταν το «Κέντρον Αλλοδαπών» καθώς και το «Παράρτημα Ασφαλείας» κάθε Αστυνομικού Τμήματος
Υποδιεύθυνσις Αγορανομίας
Υποδιεύθυνσις Μηχανοκίνητου
Υποδιεύθυνσις Τροχαίας
A΄Αστυνομική Υποδιεύθυνσις (Τμήματα Α΄, Β΄, Δ΄, ΙΕ΄)
Β΄ Αστυνομική Υποδιεύθυνσις (Τμήματα Γ΄, Ζ΄, Η΄, ΙΒ΄)
Γ΄ Αστυνομική Υποδιεύθυνσις (Τμήματα ΣΤ΄, Θ΄, ΙΓ΄, ΙΔ΄)
Δ΄ Αστυνομική Υποδιεύθυνσις (Τμήματα Ε΄, Ι΄, ΙΑ΄, ΙΖ΄, ΙΣΤ΄)

Αστυνομική Διεύθυνσις Πατρών

Αποτελείτο από^[6]

Τμήμα Ασφαλείας
Τμήμα Αγορανομίας
Τμήμα Μηχανοκίνητου
Τμήμα Τροχαίας
Αστυνομικά Τμήματα Α΄, Β΄, Γ΄, Δ΄, Ε΄

Αστυνομική Διεύθυνσις Κερκύρας

Αποτελείτο από^[7]

Τμήμα Ασφαλείας
Τμήμα Αγορανομίας
Τμήμα Τροχαίας
Αστυνομικά Τμήματα Α΄, Β΄, Γ΄

Το Μηχανοκίνητο Τμήμα και οι «Μπουραντάδες»

Κατά τη διάρκεια της Κατοχής (1941-44) μία μονάδα της Αστυνομίας Πόλεων, το «Μηχανοκίνητο Τμήμα», εξελίχθηκε σε μία από τις πλέον διαβόητες κρατικές υπηρεσίες της περιόδου, λόγω της έντονα αντικομμουνιστικής και αντιΕΑΜικής δράσης του και της ανοικτής και συστηματικής συνεργασίας του με τις δωσιλογικές οργανώσεις και τα γερμανικά SS.^[8]

Το Μηχανοκίνητο Τμήμα δημιουργήθηκε τον Απρίλιο του 1939, επί δικτατορίας του Μεταξά, με απόφαση του διαβόητου Κωνσταντίνου Μανιαδάκη, υφυπουργού Δημοσίας Ασφαλείας στο υπουργείο Εσωτερικών και συντονιστή όλων των κατασταλτικών μηχανισμών του καθεστώτος. Αποστολή του Μηχανοκίνητου ήταν να δρα ως ένοπλη μονάδα καταστολής και άμεσης επέμβασης σε περιπτώσεις εξεγέρσεων και ταραχών στο κέντρο και τις συνοικίες της Αθήνας. Το Τμήμα διέθετε 120 τρίκυκλες και δίκυκλες μοτοσικλέτες, 26 ειδικά τεθωρακισμένα αυτοκίνητα για ταχεία μεταφορά αστυνομικών δυνάμεων, 30 κοινά επιβατηγά αυτοκίνητα και 120 ποδήλατα, ενώ αποτελείτο από 700 άνδρες όλων των βαθμών, εξοπλισμένων με αυτόματα όπλα τύπου Steyr. Η πρώτη δημόσια εμφάνιση του νέου Τμήματος πραγματοποιήθηκε στην Αθήνα, κατά τη διάρκεια της παρέλασης για τον εορτασμό της 25ης Μαρτίου 1940, παρουσία του δικτάτορα Μεταξά.

Διοικητής του Τμήματος τοποθετήθηκε ο αστυνόμος Νικόλαος Μπουραντάς (γεννήθηκε το 1900 στο Χλαπατσάρι Βοιωτίας και πέθανε στις 16 Ιανουαρίου 1981 στην Αθήνα) και οι άνδρες του ήταν γνωστοί ως «Μπουραντάδες».^[8] Σε όλη τη διάρκεια της Κατοχής, το Τμήμα πρωταγωνίστησε σε διωγμούς, συλλήψεις, φυλακίσεις και εκτελέσεις αντιστασιακών, με αποκορύφωμα της δωσιλογικής δράσης του στο Μπλόκο της Κοκκινιάς το 1944. Έτσι, στον δημόσιο λόγο, και για πολλά χρόνια μετά το τέλος της Κατοχής, ο χαρακτηρισμός «Μπουραντάς» έφτασε να σημαίνει «τον δωσίλογο, τον ακροδεξιό παρακρατικό».^[9]

Ο Νίκος Μπουραντάς όχι μόνο δεν τιμωρήθηκε για την δράση του, αλλά αργότερα έγινε και αστυνομικός διευθυντής Αθηνών. Πέθανε στο νοσοκομείο "Ευαγγελισμός" στις 16 Ιανουαρίου 1981 σε ηλικία 81 ετών και κηδεύτηκε στο Πρώτο Νεκροταφείο.^[10]

Διατελέσαντες αρχηγοί

Στα 64 χρόνια της ιστορίας της, η Αστυνομία Πόλεων είχε 40 Αρχηγούς.^[11]

Λίστα 40 αρχηγών

1: Σερ Φρέντερικ Λόχ Χάλιντει 1920 - 1929
2: Τζάβιν Κόκ 1929 - 1930
3: Ριχάρδος Ρεμαντάς 1930 -1932
4: Ιωάννης Νάσκος 1932 - 1933
5: Δημήτριος Τρύφωνας 1933
6: Ιωάννης Καλυβίτης 1933
7: Κωνσταντίνος Γαρέζος 1933 - 1935
8: Ιωάννης Κωνσταντίνου 1935
9: Δημήτριος Τρύφωνας 1935 - 1937 (δεύτερη θητεία)
10: Γεώργιος Βάρσος 1937 - 1940
11: Ιωάννης Σπύρου 1940 - 1941
12: Δημήτριος Τρύφωνας 1941 (τρίτη θητεία)
13: Σωκράτης Δημητράτος 1941
14: Κωνσταντίνος Παπαδόπουλος 1941
15: Ιωάννης Βασιλόπουλος 1941 - 1943
16: Αθανάσιος Σαμπάνης 1943 - 1946
17: Ιωάννης Σπύρου 1946 - 1950 (δεύτερη θητεία)
18: Άγγελος Έβερτ 1950 - 1951
19: Αθανάσιος Σαμπάνης 1951 - 1952 (δεύτερη θητεία)
20: Νικόλαος Κίννας 1952
21: Άγγελος Έβερτ 1952 - 1954 (δεύτερη θητεία)
22: Θεόδωρος Λεονταρίτης 1954 - 1955
23: Νικόλαος Κόκκινος 1955 - 1960
24: Νικόλαος Νέρης 1960
25: Θεόδωρος Ρακιντζής 1960 - 1965
26: Ευάγγελος Καραμπέτσος 1965 - 1967
27: Εμμανουήλ Αρχοντουλάκης 1967
28: Κωνσταντίνος Τασιγιώργος 1967 - 1968
29: Βασίλειος Σακελλαρίου 1968 - 1969
30: Θεράπων Γαλανόπουλος 1969 - 1971
31: Κωνσταντίνος Γιαννούλης 1971 - 1973
32: Νικόλαος Δασκαλόπουλος 1973
33: Σπυρίδων Μιχελής 1973 - 1974
34: Βασίλειος Τζαβέλλας 1974 - 1976
35: Θεόδωρος Τζήμας 1976 - 1978
36: Χαράλαμπος Παπαγεωργίου 1978 - 1979
37: Κωνσταντίνος Λεμονής 1979 - 1981
38: Μιχαήλ Λάος 1981 - 1982
39: Ιωάννης Νίτσος 1982 - 1984 (ο πρώτος που επελέγη από κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ)
40: Παναγιώτης Ραφτόπουλος 1984 (τελευταίος αρχηγός Αστυνομίας Πόλεων, πρώτος αρχηγός Ελληνικής Αστυνομίας μαζί με τον προερχόμενο από την Χωροφυλακή Εμμανουήλ Μπριλλάκη)

Επιπλέον ονόματα αρχηγών

Νικόλαος Μπουραντάς (1900 - 1981). Αναφέρεται ως τέως Αρχηγός Αστυνομίας Πόλεων.
Νικόλαος Β. Ταβουλάρης (1903 - 1981). Στην πηγή αναφέρεται ως τ. Αρχηγός Αστυνομίας Πόλεων. Κηδεύτηκε στις 14 Νοεμβρίου 1981 από τον ιερό ναό Αγίου Κωνσταντίνου Πειραιώς.^[12]
Γεώργιος Αναγνωστόπουλος (19.. - 1982). Σύζυγος της Μαίρης Αναγνωστοπούλου. Κηδεύτηκε στη Νέα Σμύρνη στις 30 Απριλίου 1982.^[13]
Ιωάννης Χ. Πανόπουλος (; -1959), στα 1952 ανέκρινε τον Μπελογιάννη, στη δίκη του οποίου ήταν μάρτυρας κατηγορίας.^[14] Πέθανε το 1959.^[15]
Ηρακλής Αν. Πετούνης (; - 1970) αναφέρεται ως τ. Αρχηγός Αστυνομίας Πόλεων. Σύζυγός του ήταν η Ταρσή Πετούνη. Κηδεύτηκε στις 19 Νοεμβρίου 1970, από το Πρώτο Νεκροταφείο Αθηνών.^[16]

Διακριτικά βαθμών στην Αστυνομία Πόλεων

Διακριτικά Βαθμών των Αξιωματικών στην Αστυνομία Πόλεων
Αρχηγός	Υπαρχηγός	Ταξίαρχος	Αστυνομικός Διευθυντής	Αστυνομικός Υποδιευθυντής	Αστυνόμος Α΄	Αστυνόμος Β΄	Υπαστυνόμος Α΄	Υπαστυνόμος B΄

Διακριτικά Βαθμών των Υπαξιωματικών στην στην Αστυνομία Πόλεων
Ανθυπαστυνόμος	Αρχιφύλακας Με 20 έτη υπηρεσίας	Αρχιφύλακας

Οχήματα

Μεταπολεμικά, το Σώμα προέβη στην αγορά ποικίλων μεταφορικών μέσων: περιπολικά ("κούρσες"), μοτοσικλέτες, λεωφορεία και άλλα βοηθητικά οχήματα. Η προμήθεια οχημάτων γινόταν με όλο και αυξανόμενους ρυθμούς κυρίως από τα μέσα της δεκαετίας του 1960 και έπειτα. Τη δεκαετία του 1960 απέκτησε (μεταξύ άλλων) οχήματα Ford Zephyr (1964), Chevrolet Chevelle (1966) και και Chevrolet Nova (δύο γενιές: 1966-67 και 1969-70). Τα επόμενα χρόνια (δεκαετία 1970 και αρχές δεκαετίας 1980) απέκτησε (μεταξύ άλλων) περιπολικά Plymouth Valiant (1970 και 1972) Ford Cortina (1973-74), Datsun Skyline 240KGT (1973-74), Datsun Skyline 160K (1975), Datsun Bluebird (1977), Volvo 264GL (1977), Mitsubishi Galant (δύο γενιές: 1978-79-80 και 1981-82-83), Fiat 131 (1981-82-83), Datsun Stanza (1982-83) (1984). Επίσης, απέκτησε ανακριτικά Dodge K160 . Xαρακτηριστική αποτέλεσε η προμήθεια μοτοσικλετών μεγάλου κυβισμού Harley-Davidson Electra Glide (έως τα μέσα της δεκαετίας του '70), Honda (τέλη δεκαετίας '70 και μετά), Yamaha και τεθωρακισμένων, λεγόμενες "Αύρες", τύπου Mowag Roland (1974-75) και Mowag Grenadier (1974-75), καθώς και ένα σημαντικό αριθμό γερανοφόρων οχημάτων.

Παραπομπές

↑ ΣΚΡΙΠ, φύλλα 11/2/1929 και 12/2/1929, από την ψηφιακή συλλογή εφημερίδων της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Ελλάδος.[1]
↑ http://www.peaaap.gr/index.php/2013-06-24-11-11-57/2013-06-30-11-52-34
↑ http://www.peaaap.gr/index.php/2013-06-24-11-11-57/2013-06-30-11-52-34
↑ http://www.peaaap.gr/index.php/2013-06-24-11-11-57/2013-06-30-11-52-34
↑ http://www.peaaap.gr/index.php/2013-06-24-11-11-57/2013-06-30-11-52-34
↑ http://www.peaaap.gr/index.php/2013-06-24-11-11-57/2013-06-30-11-52-34
↑ http://www.peaaap.gr/index.php/2013-06-24-11-11-57/2013-06-30-11-52-34
↑ ^8,0 ^8,1 http://www.istoria.gr/index.php?mod=articles&action=disArcArt&issue=119&id=1555
↑ http://www.slang.gr/lemma/show/mpourantas_20673
↑ "Πέθανε ο Μπουραντάς άλλοτε Αρχηγός της Αστυνομίας Πόλεων", Μακεδονία, φύλλο 17-1-1981, σελ. 4.
↑ http://www.peaaap.gr/index.php/2013-06-24-11-11-57/2013-06-30-11-53-40
↑ Κοινωνικά, Καθημερινή φύλλο 14-11-1981, σελ. 2.
↑ Κοινωνικά, Καθημερινή φύλλο 30-4-1982, σελ. 2.
↑ Υπόθεση Μπάτση, 1-4-2012, ανάκτηση 7-2-2016.
↑ Το Βήμα, Μνημόσυνα, 28-9-1969, σελ. 6 (αναγγελία μνημόσυνου για τη συμπλήρωση δεκαετίας από το θάνατο του Πανόπουλου)
↑ Το Βήμα, Κοινωνικά, 19-11-1970, σελ. 6.

[1] ΣΚΡΙΠ, φύλλα 11/2/1929 και 12/2/1929, από την ψηφιακή συλλογή εφημερίδων της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Ελλάδος.[1]

[2] ttp://www.peaaap.gr/index.php/2013-06-24-11-11-57/2013-06-30-11-52-34

[3] ttp://www.peaaap.gr/index.php/2013-06-24-11-11-57/2013-06-30-11-52-34

[4] ttp://www.peaaap.gr/index.php/2013-06-24-11-11-57/2013-06-30-11-52-34

[5] ttp://www.peaaap.gr/index.php/2013-06-24-11-11-57/2013-06-30-11-52-34

[6] ttp://www.peaaap.gr/index.php/2013-06-24-11-11-57/2013-06-30-11-52-34

[7] ttp://www.peaaap.gr/index.php/2013-06-24-11-11-57/2013-06-30-11-52-34

[istoria.gr-8] 8,0 ^8,1 http://www.istoria.gr/index.php?mod=articles&action=disArcArt&issue=119&id=1555

[9] ttp://www.slang.gr/lemma/show/mpourantas_20673

[10] "Πέθανε ο Μπουραντάς άλλοτε Αρχηγός της Αστυνομίας Πόλεων", Μακεδονία, φύλλο 17-1-1981, σελ. 4.

[11] ttp://www.peaaap.gr/index.php/2013-06-24-11-11-57/2013-06-30-11-53-40

[12] Κοινωνικά, Καθημερινή φύλλο 14-11-1981, σελ. 2.

[13] Κοινωνικά, Καθημερινή φύλλο 30-4-1982, σελ. 2.

[14] Υπόθεση Μπάτση, 1-4-2012, ανάκτηση 7-2-2016.

[15] Το Βήμα, Μνημόσυνα, 28-9-1969, σελ. 6 (αναγγελία μνημόσυνου για τη συμπλήρωση δεκαετίας από το θάνατο του Πανόπουλου)

[16] Το Βήμα, Κοινωνικά, 19-11-1970, σελ. 6.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]

[13]

[14]

[15]

[16]

@@ Γραμμή 52: / Γραμμή 52: @@
 Η πρώτη πόλη που απέκτησε Αστυνομία Πόλεων ήταν η [[Κέρκυρα]] το [[1921]] (στην Κέρκυρα ήταν εγκατεστημένες για πολλά χρόνια και οι Σχολές της Αστυνομίας Πόλεων). Ακολούθως, η [[Πάτρα]] ([[1922]]), ο [[Πειραιάς]] ([[1923]]) και η [[Αθήνα]] ([[1929]])<ref>''ΣΚΡΙΠ'', φύλλα 11/2/1929 και 12/2/1929, από την [[ψηφιακή συλλογή εφημερίδων της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Ελλάδος]].[http://efimeris.nlg.gr/ns/main.html]</ref>. Στη Θεσσαλονίκη τελικά δεν εγκαταστάθηκε η Αστυνομία και λόγω της εγγύτητάς της στα σύνορα (αλλά και της έντονης αντίδρασης της υπερσυντηρητικής τότε Χωροφυλακής Θεσσαλονίκης) αποφασίστηκε να παραμείνει η Χωροφυλακή με τη στρατιωτική οργάνωση.
-[[File:Αστυνόμος του 16ου.jpg|thumb|Αστυνόμος του 16ου."]]
+[[File:Αστυνόμος του 16ου.jpg|thumb|Αστυνομικός του ΙΣΤ΄ Αστυνομικού Τμήματος Αθηνών."]]
 Η Αστυνομία Πόλεων ήταν ένα σώμα 10-12 χιλιάδων ατόμων, σαφώς μικρότερο της Χωροφυλακής, με αποστολή την αστυνόμευση των πόλεων της [[Αθήνα]]ς, του [[Πειραιάς|Πειραιά]], της [[Πάτρα]]ς και της [[Κέρκυρα]]ς.  Τα προάστια της Αθήνας, του Πειραιά, της Πάτρας, το νησί της Κέρκυρας εκτός από την πόλη, η πόλη της Θεσσαλονίκης και όλη η υπόλοιπη ελληνική επικράτεια ήταν στην ευθύνη της Ελληνικής Χωροφυλακής, καθώς επίσης τα Δικαστικά Μέγαρα, η Βουλή, τα Ανάκτορα και η ασφάλεια υψηλών προσώπων σε όλη την επικράτεια. Τα δυο Σώματα ήταν αυτόνομα, είχαν τον δικό τους αρχηγό και υπάγονταν στο Υπουργείο Δημόσιας Τάξης. Μόνο σε εξαιρετικά σοβαρές περιπτώσεις υπήρχε συνεργασία των δυο Σωμάτων. Η Αστυνομία Πειραιά ήταν η πιο διαβόητη για τη σκληρότητά της, λόγω και της ισχυρής παρουσίας του [[ΚΚΕ]] στην περιοχή.