Νίκος Καββαδίας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Περιήγηση ιστορικού διαδραστικά
← Προηγούμενη διαφοράΕπόμενη διαφορά →
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
ΟπτικήΚώδικας wiki
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 1: Γραμμή 1:
{{Πληροφορίες καλλιτέχνη
{{Πληροφορίες καλλιτέχνη}}
|όνομα = Νίκος Καββαδίας
|πραγματικό όνομα = Νικόλαος Καββαδίας
|εικόνα = Nikos Kavvadias.jpg
|μέγεθος εικόνας = 250px
|λεζάντα = Η προτομή του ποιητή Νίκου Καββαδία στο Αργοστόλι Κεφαλονιάς.
|γέννηση = [[11 Ιανουαρίου]] [[1910]]
|τόπος γέννησης = Νίκολσκι Ουσουρίσκι, [[Μαντζουρία]]
|θάνατος = {{ηθηλ|1975|2|10|1910|1|11}}
|τόπος θανάτου = [[Αθήνα]], [[Ελλάδα]]
|εθνικότητα = [[Ελλάδα|Έλληνας]]
|υπηκοότητα = [[Έλληνες|Ελληνική]]
|είδος τέχνης = ποιητής
|καλλιτεχνικό ρεύμα =
|σημαντικά έργα =
|βραβεύσεις =
}}


Ο '''Νίκος Καββαδίας''' ([[11 Ιανουαρίου]] [[1910]] - [[10 Φεβρουαρίου]] [[1975]]) ήταν Έλληνας ποιητής, πεζογράφος και ναυτικός.
Ο '''Νίκος Καββαδίας''' ([[11 Ιανουαρίου]] [[1910]] - [[10 Φεβρουαρίου]] [[1975]]) ήταν Έλληνας ποιητής, πεζογράφος και ναυτικός.

== Βιογραφία ==
== Βιογραφία ==
Ο Νίκος Καββαδίας γεννήθηκε στις [[11 Ιανουαρίου]] [[1910]] στο Νίκολσκι Ουσουρίσκι, μια επαρχιακή πόλη της περιοχής του [[Χαρμπίν]] στη [[Μαντζουρία]], από γονείς [[Κεφαλονιά|Κεφαλονίτες]], το Χαρίλαο Καββαδία και τη Δωροθέα Αγγελάτου της γνωστής οικογένειας εφοπλιστών της Κεφαλονιάς. Σ’ αυτή τη μικρή [[Ρωσία|Ρωσική]] πόλη, γεννιούνται και άλλα δυο παιδιά: η Τζένια (Ευγενία) κι ο Μήκιας (Δημήτρης). Ο πατέρας Χαρίλαος Καββαδίας διατηρούσε γραφείο γενικού εμπορίου διακινώντας μεγάλες ποσότητες εμπορευμάτων με κύριο πελάτη τον τσαρικό στρατό.
Ο Νίκος Καββαδίας γεννήθηκε στις [[11 Ιανουαρίου]] [[1910]] στο Νίκολσκι Ουσουρίσκι, μια επαρχιακή πόλη της περιοχής του [[Χαρμπίν]] στη [[Μαντζουρία]], από γονείς [[Κεφαλονιά|Κεφαλονίτες]], το Χαρίλαο Καββαδία και τη Δωροθέα Αγγελάτου της γνωστής οικογένειας εφοπλιστών της Κεφαλονιάς. Σ’ αυτή τη μικρή [[Ρωσία|Ρωσική]] πόλη, γεννιούνται και άλλα δυο παιδιά: η Τζένια (Ευγενία) κι ο Μήκιας (Δημήτρης). Ο πατέρας Χαρίλαος Καββαδίας διατηρούσε γραφείο γενικού εμπορίου διακινώντας μεγάλες ποσότητες εμπορευμάτων με κύριο πελάτη τον τσαρικό στρατό.
Γραμμή 73: Γραμμή 54:


== Εξωτερικοί σύνδεσμοι ==
== Εξωτερικοί σύνδεσμοι ==
{{commonscat}}
{{βικιφθέγματα|Νίκος Καββαδίας}}
{{βικιφθέγματα|Νίκος Καββαδίας}}
* A. K. Πετρίδης, [https://antonispetrides.wordpress.com/2015/08/03/kavvadias_gynaika/ Σύντομο υπόμνημα στο ποίημα "Γυναίκα" του Νίκου Καββαδία (Μέρος Α᾽)]
* A. K. Πετρίδης, [https://antonispetrides.wordpress.com/2015/08/03/kavvadias_gynaika/ Σύντομο υπόμνημα στο ποίημα "Γυναίκα" του Νίκου Καββαδία (Μέρος Α᾽)]

Έκδοση από την 18:04, 8 Ιανουαρίου 2016

Νίκος Καββαδίας
Προτομή του Καββαδία στο Αργοστόλι
Όνομα στη
μητρική γλώσσα		Νίκος Καββαδίας (Ελληνικά)
Γέννηση11  Ιανουαρίου 1910
Ουσουρίσκ
Θάνατος10  Φεβρουαρίου 1975
Αθήνα
Αιτία θανάτουεγκεφαλικό επεισόδιο
Συνθήκες θανάτουφυσικά αίτια
Τόπος ταφήςΠρώτο Νεκροταφείο Αθηνών
Χώρα πολιτογράφησηςΕλλάδα
Ιδιότητασυγγραφέας και ποιητής
Υπογραφή
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα (π • σ • ε )

Ο Νίκος Καββαδίας (11 Ιανουαρίου 1910 - 10 Φεβρουαρίου 1975) ήταν Έλληνας ποιητής, πεζογράφος και ναυτικός.

Βιογραφία

Ο Νίκος Καββαδίας γεννήθηκε στις 11 Ιανουαρίου 1910 στο Νίκολσκι Ουσουρίσκι, μια επαρχιακή πόλη της περιοχής του Χαρμπίν στη Μαντζουρία, από γονείς Κεφαλονίτες, το Χαρίλαο Καββαδία και τη Δωροθέα Αγγελάτου της γνωστής οικογένειας εφοπλιστών της Κεφαλονιάς. Σ’ αυτή τη μικρή Ρωσική πόλη, γεννιούνται και άλλα δυο παιδιά: η Τζένια (Ευγενία) κι ο Μήκιας (Δημήτρης). Ο πατέρας Χαρίλαος Καββαδίας διατηρούσε γραφείο γενικού εμπορίου διακινώντας μεγάλες ποσότητες εμπορευμάτων με κύριο πελάτη τον τσαρικό στρατό.

Το 1914, με το ξέσπασμα του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου, η οικογένεια έρχεται στην Ελλάδα κι εγκαθίσταται στο Αργοστόλι, ενώ ο πατέρας επιστρέφει στις επιχειρήσεις του στη Ρωσία, όπου καταστρέφεται οικονομικά. Το 1917, κατά τη διάρκεια της Οκτωβριανής Επανάστασης, φυλακίζεται. Γυρίζει και πάλι στην Ελλάδα το 1921, τσακισμένος και ανίκανος να προσαρμοσθεί στην ελληνική πραγματικότητα.

Μετά το Αργοστόλι, η οικογένεια εγκαθίσταται στον Πειραιά. Ο Καββαδίας πηγαίνει στο Δημοτικό κι είναι συμμαθητής με το Γιάννη Τσαρούχη. Διαβάζει Ιούλιο Βερν και διάφορα βιβλία περιπέτειας. Στο Γυμνάσιο γνωρίζεται με το συγγραφέα και ιατρό του Πολεμικού Ναυτικού Παύλο Νιρβάνα. Δεκαοκτώ ετών, αρχίζει να δημοσιεύει ποιήματα στο περιοδικό της Μεγάλης Ελληνικής Εγκυκλοπαίδειας με το ψευδώνυμο Πέτρος Βαλχάλας.

Τελειώνοντας το Γυμνάσιο, δίνει εξετάσεις στην Ιατρική Σχολή. Όμως την ίδια περίοδο πεθαίνει ο πατέρας του και αναγκάζεται να εργαστεί σε ναυτικό γραφείο. Συνεχίζει όμως να συνεργάζεται με διάφορα φιλολογικά περιοδικά. Το Νοέμβριο του 1928, ο Καββαδίας βγάζει ναυτικό φυλλάδιο και μπαρκάρει ως "ναυτόπαις" τον επόμενο χρόνο στο φορτηγό "Άγιος Νικόλαος".

Το 1934, η οικογένεια μετακομίζει από τον Πειραιά στην Αθήνα. Το σπίτι της γίνεται τόπος συγκέντρωσης λογοτεχνών, ζωγράφων και ποιητών. Ο Καββαδίας την εποχή εκείνη περιγράφεται ως ένας λιγομίλητος απλός άνθρωπος, ατημέλητος, χαριτωμένος, εγκάρδιος, με ανεξάντλητο χιούμορ, αγαπητός στους πάντες. Το 1938 στρατεύεται και υπηρετεί στην Ξάνθη με την ειδικότητα του ημιονηγού, ενώ το 1939 παίρνει το δίπλωμα του ραδιοτηλεγραφητή κατωτέρας τάξεως. Στον πόλεμο του ’40 φεύγει για την Αλβανία, όπου υπηρετεί αρχικά ως ημιονηγός τραυματιοφορέας και αργότερα, λόγω της ειδικότητάς που είχε ως ασυρματιστής, χρησιμοποιείται στο σταθμό υποκλοπής της ΙΙΙ Μεραρχίας.

Στη διάρκεια της Κατοχής, ο Καββαδίας περνάει στις γραμμές της Εθνικής Αντίστασης και γίνεται μέλος του ΕΑΜ. Την ίδια ακριβώς περίοδο γίνεται και μέλος του ΚΚΕ. Εντάσσεται, επιπλέον, στην Εταιρεία Ελλήνων Λογοτεχνών, παρά το γεγονός ότι είχε τυπώσει τότε μόνο ένα βιβλίο, το Μαραμπού, ενώ το όριο ήταν τα τρία βιβλία. Είναι όμως ενεργός λογοτεχνικά, γράφοντας ποιήματα, ορισμένα εξ αυτών αντιστασιακά, με πιο χαρακτηριστικό το ποίημα "Στον τάφο του ΕΠΟΝίτη". Στις αρχές του 1945 γίνεται επικεφαλής του ΕΑΜ Λογοτεχνών-Ποιητών, θέση την οποία παραχωρεί στις 6 Οκτώβρη του ίδιου έτους στον Νικηφόρο Βρεττάκο, εξαιτίας της αναχώρησής του από την Ελλάδα με το πλοίο "Κορινθία". Η ασφάλεια τού έδωσε άδεια, καθώς θεωρείτο ανενεργός κομμουνιστής[1][2].

Από το 1954 μέχρι και το 1974, ταξιδεύει διαρκώς με πολύ μικρά διαλείμματα. Μέσα στη χρονική αυτή περίοδο, τα πιο σημαντικά γεγονότα στη ζωή του ποιητή αφορούν το θάνατο του πιο μικρού του αδερφού, Αργύρη, το 1957, την κυκλοφορία της «Βάρδιας» στα γαλλικά το 1959, την επανέκδοση του «Μαραμπού» και του «Πούσι» το 1961 από τις εκδόσεις Γαλαξίας, το θάνατο της μητέρας του το 1965 και τη γέννηση του Φίλιππου το 1966, γιου της ανιψιάς του Έλγκας.

Κατά τη διάρκεια των ταξιδιών του, και συγκεκριμένα το 1954, συνέβη το εξής περιστατικό: Ενώ ο ποιητής εργαζόταν σε "ποστάλι" (καράβι μικρών αποστάσεων, επιβατηγό),ταξίδεψε με το καράβι του ο Γιώργος Σεφέρης. Τόσο κατά την τυπική υποδοχή των ταξιδιωτών, όσο και κατά τη διάρκεια του ταξιδιού, ο Σεφέρης δεν μπήκε καν στη διαδικασία να χαιρετίσει τον Καββαδία. Το γεγονός πίκρανε ιδιαίτερα τον Καββαδία, που θεωρούσε ότι η λογοτεχνική γενιά του '30, στην οποία ανήκε και ο ίδιος, τον υποτιμούσε.[εκκρεμεί παραπομπή]

Το 1975, στην Αθήνα, στην κλινική «Άγιοι Απόστολοι», αφήνει την τελευταία του πνοή ύστερα από εγκεφαλικό επεισόδιο. Κηδεύτηκε στο Α΄ Νεκροταφείο Αθηνών, παρουσία πολλών ανθρώπων των γραμμάτων και της τέχνης.

Εργογραφία

Ποίηση

  • Μαραμπού (1933)
  • Πούσι (1947)
  • Τραβέρσο (1975)
  • Το ημερολόγιο ενός τιμονιέρη: Αθησαύριστα πεζογραφήματα και ποιήματα, επιμέλεια Guy (Michel) Saunier. Αθήνα: Άγρα, 2005

Πεζογραφία

  • Βάρδια (1954)
  • Λι (1987)
  • Του πολέμου/Στ' άλογό μου (1987)

Το μικρό πεζό "Λι" γυρίστηκε σε κινηματογραφική ταινία το 1995 με τίτλο "Between the devil and the deep blue sea".[3] Το διήγημα του Νίκου Καββαδία "Του πολέμου", που εξιστορεί την φιλοξενία ενός Έλληνα στρατιώτη από έναν Αρβανίτη κατά την διάρκεια του Ελληνοϊταλικού πολέμου, γυρίστηκε σε ταινία και σε σκηνοθεσία του Χρήστου Παληγιαννόπουλου.[4]

Παραπομπές

  1. ↑ Βιογραφικό του Νίκου Καββαδία
  2. ↑ Νίκος Καββαδίας
  3. ↑ www.imdb.com
  4. ↑ Ιστοσ. Αρχείου ΕΡΤ, Του Πολέμου, [Προβολή και πληροφορίες ταινίας]]

Πηγές

  • Αφιέρωμα, Λέξη, τχ. 202 (Οκτ.-Δεκ. 2009), σ. 459-577
  • Αφιέρωμα, Διαβάζω, τχ. 437 (Φεβ. 2003), σ. 70-109
  • Βογασάρης, Άγγελος Γ. Νίκος Καββαδίας (Μαραμπού): ο ποιητής των μακρινών θαλασσινών δρόμων. Αθήνα: Σαμουράι, 1978. 72 σ.
  • Καλοκύρης, Δημήτρης. Χρυσόσκονη στα γένια του Μαγγελάνου: εισαγωγή στο Νίκο Καββαδία. Αθήνα: Άγρα, 2004. 95 σ.
  • Κασόλας, Μήτσος. Νίκος Καββαδίας: ο δαίμονας χόρευε μέσα του. Αθήνα: Καστανιώτης, 2009. 158 σ.
  • Κασόλας, Μήτσος. Νίκος Καββαδίας: γυναίκα, θάλασσα, ζωή: αφηγήσεις στο μαγνητόφωνο. Αθήνα: Καστανιώτης, 2004. 159 σ.
  • Κόρφης, Τάσος. Νίκος Καββαδίας: συμβολή στη μελέτη της ζωής και του έργου του. Αθήνα: Κέδρος 1978. 203 σ.
  • Ντελόπουλος, Κυριάκος. Νίκος Καββαδίας, Βιβλιογραφία 1928-1982. Αθήνα: Ε.Λ.Ι.Α., 1983. 141 σ.
  • Σακκάτος, Βαγγέλης. Ο ποιητής Νίκος Καββαδίας, ο παράξενος ταξιδευτής και συναρπαστικός αφηγητής. Αθήνα: Δρόμων, 2009. 52 σ.
  • Φιλίππου, Φίλιππος. Ο πολιτικός Νίκος Καββαδίας. Αθήνα: Άγρα, 2010. 191 σ.
  • Saunier, Guy. Ετούτο το κορμί το τόσο αμαρτωλό: έρευνα στον μυθικό κόσμο του Καββαδία. Αθήνα: Άγρα 2004. 207 σ.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

Ψηφιακό αρχείο ΕΡΤ


Καθιερωμένοι όροι
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Νίκος_Καββαδίας&oldid=5627219"