Πυξός: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Εμφάνιση
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
|||
Γραμμή 29: | Γραμμή 29: | ||
{{παραπομπές}} |
{{παραπομπές}} |
||
{{clear}} |
{{clear}} |
||
== Εξωτερικοί σύνδεσμοι == |
|||
==Εξωτερικές συνδέσεις== |
|||
{{commonscat}} |
{{commonscat}} |
Έκδοση από την 14:09, 28 Νοεμβρίου 2015
Πυξός | ||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Ο αυτοφυής πυξός ανάμεσα σε σχίνους
| ||||||||||||||
Συστηματική ταξινόμηση | ||||||||||||||
| ||||||||||||||
Διώνυμο | ||||||||||||||
Buxus sempervirens Πύξος ο αειθαλής L. |
Ο Πυξός (< αρχ. πύξος), γνωστός ως πυξάρι ή τσαμσίρι, είναι αειθαλής (λατ. Buxus sempervirens) καλλωπιστικός θάμνος ή μικρό δένδρο με μικρά κίτρινα άνθη και γυαλιστερά σκουροπράσινα στην άνω επιφάνεια δερματώδη ωειδή φύλλα. Ανήκει στην οικογένεια των Πυξοειδών (Buxaceae)[1]
Χρηστικότητα
Ο πυξός έχει πάρα πολύ σκληρό, ανοιχτό κίτρινο, συμπαγές και ανθεκτικό ξύλο, γι' αυτό χρησιμοποιήθηκε από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα για την κατασκευή αγγείων, όπως η πυξίδα (αγγείο), ο φρυγικός αυλός, τα λευκά πιόνια στο σκάκι, αλλά και στην κατασκευή εγχόρδων και πνευστών οργάνων.
Ανθοφορία
Θεωρείται η πρώτη ανθοφορία του χρόνου διάρκειας τεσσάρων μηνών από τον Ιανουάριο ως τα μέσα Απριλίου και ως πρώτη πηγή γύρης για τις μέλισσες.
- «Εν Τραπεζούντι τη εν Πόντω γίγνεται το μέλι της πύξου βαρύοσμο και φασίν τούτο τους μεν υγιαίνοντας εξιστάνται, τους δε επιλήπτους και τελέως απαλλάττειν».[2]
Παραπομπές
- ↑ Εγκυκλοπαίδεια Δομή, τόμ. 25, σ. 13 ISBN 960-8177-77-4
- ↑ Αριστοτέλης, «Περί θαυμασίων ακουσμάτων» 12,18