Διονύσιος Ταβουλάρης: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
CHE (συζήτηση | συνεισφορές)
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 1: Γραμμή 1:
{{πηγές|16|06|2012}}{{Πληροφορίες καλλιτέχνη}}Ο '''Διονύσιος Ταβουλάρης''' ([[Ζάκυνθος]], [[1840]] - [[Αθήνα]], [[1928]]) υπήρξε ένας από τους μεγαλύτερους [[Έλληνες]] [[ηθοποιός|ηθοποιούς]] και θιασάρχες, πρωτοπόρους του Αθηναϊκού [[θέατρο|θεάτρου]], του [[19ος αιώνας|19ου αι]].
{{πηγές|16|06|2012}}
{{Πληροφορίες καλλιτέχνη
|όνομα = Διονύσιος Ταβουλάρης
|πραγματικό όνομα =
|εικόνα = Dionysios Taboularis.JPG
|μέγεθος εικόνας = 200px
|λεζάντα = Ο Διονύσιος Ταβουλάρης. Τσιγκογραφία από το περιοδικό [[Ημερολόγιο Σκόκου]] του [[1895]].
|γέννηση = [[1840]]
|τόπος γέννησης = [[Ζάκυνθος]]
|θάνατος = [[1928]]
|τόπος θανάτου = [[Αθήνα]]
|εθνικότητα = [[Έλληνες|Ελληνική]]
|υπηκοότητα = [[Ελλάδα|Ελληνική]]
|είδος τέχνης = [[ηθοποιός]], θιασάρχης
|καλλιτεχνικό ρεύμα = Νεοελληνικό θέατρο
|σημαντικά έργα =
|βραβεύσεις =
}}

Ο '''Διονύσιος Ταβουλάρης''' ([[Ζάκυνθος]], [[1840]] - [[Αθήνα]], [[1928]]) υπήρξε ένας από τους μεγαλύτερους [[Έλληνες]] [[ηθοποιός|ηθοποιούς]] και θιασάρχες, πρωτοπόρους του Αθηναϊκού [[θέατρο|θεάτρου]], του [[19ος αιώνας|19ου αι]].

== Βιογραφικά στοιχεία ==
== Βιογραφικά στοιχεία ==
Μεγάλωσε στη [[Ζάκυνθος|Ζάκυνθο]] όπου έκανε και τα πρώτα του θεατρικά βήματα σε συνεργασία με τους τοπικούς φορείς. Αργότερα το ([[1857]]) έκανε περιοδίες με μεγάλη επιτυχία, μαζί με τον αδερφό του [[Σπυρίδων Ταβουλάρης|Σπύρο]] στην [[Κωνσταντινούπολη]], στη [[Ρουμανία]] και την [[Τουρκία]]. Στην [[Κωνσταντινούπολη]] ([[1862]]) θα συνεργαστεί και με το θίασο του [[Βασίλης Ανδρονόπουλος|Βασίλη Ανδρονόπουλου]] και θα γνωρίσει τη μετέπειτα σύζυγό του Σοφία, τότε σύζυγο του δικηγόρου [[Παναναγιώτης Πανάς|Παναναγιώτη Πανά]]. Αργότερα έδωσε παραστάσεις και πάλι με δικό του θίασο με τον [[Σπυρίδων Ταβουλάρης|Σπύρο Ταβουλάρη]] και τη σύζυγό του [[Σοφία Ταβουλάρη|Σοφία]]. Το [[1868]] τον βρίσκει να ανεβάζει διάφορα έργα στην [[Ερμούπολη]] της [[Σύρος|Σύρου]] που διέθετε τότε ένα από τα μεγαλύτερα θέατρα. Το [[1889]] γοητεύει το Αθηναϊκό κοινό μαζί τον [[Ευάγγελος Παντόπουλος|Παντόπουλο]] στην δημοφιλέστατη «Τύχη της Μαρούλας» του [[Δημήτριος Κορομηλάς|Κορομηλά]].
Μεγάλωσε στη [[Ζάκυνθος|Ζάκυνθο]] όπου έκανε και τα πρώτα του θεατρικά βήματα σε συνεργασία με τους τοπικούς φορείς. Αργότερα το ([[1857]]) έκανε περιοδίες με μεγάλη επιτυχία, μαζί με τον αδερφό του [[Σπυρίδων Ταβουλάρης|Σπύρο]] στην [[Κωνσταντινούπολη]], στη [[Ρουμανία]] και την [[Τουρκία]]. Στην [[Κωνσταντινούπολη]] ([[1862]]) θα συνεργαστεί και με το θίασο του [[Βασίλης Ανδρονόπουλος|Βασίλη Ανδρονόπουλου]] και θα γνωρίσει τη μετέπειτα σύζυγό του Σοφία, τότε σύζυγο του δικηγόρου [[Παναναγιώτης Πανάς|Παναναγιώτη Πανά]]. Αργότερα έδωσε παραστάσεις και πάλι με δικό του θίασο με τον [[Σπυρίδων Ταβουλάρης|Σπύρο Ταβουλάρη]] και τη σύζυγό του [[Σοφία Ταβουλάρη|Σοφία]]. Το [[1868]] τον βρίσκει να ανεβάζει διάφορα έργα στην [[Ερμούπολη]] της [[Σύρος|Σύρου]] που διέθετε τότε ένα από τα μεγαλύτερα θέατρα. Το [[1889]] γοητεύει το Αθηναϊκό κοινό μαζί τον [[Ευάγγελος Παντόπουλος|Παντόπουλο]] στην δημοφιλέστατη «Τύχη της Μαρούλας» του [[Δημήτριος Κορομηλάς|Κορομηλά]].
Γραμμή 26: Γραμμή 6:


Κόρη του ήταν η ηθοποιός [[Ελένη Φυρστ]]. Συνέγραψε τα απομνημονεύματά του, ''Απομνημονεύματα της επαγγελματικής ημών Εθνικής Σκηνής'' και μετέφρασε θεατρικά έργα από τα [[γαλλικά]], τα [[ιταλικά]] και τα [[αγγλικά]].<ref>{{Cite book|title = Απομνημονεύματα. Μετά προλόγου υπό Νικολάου Ι. Λάσκαρη|last = Ταβουλάρης|first = Διονύσιος|publisher = Πυρσός|year = 1930|isbn = |location = Αθήνα|pages = 5-30}}</ref>
Κόρη του ήταν η ηθοποιός [[Ελένη Φυρστ]]. Συνέγραψε τα απομνημονεύματά του, ''Απομνημονεύματα της επαγγελματικής ημών Εθνικής Σκηνής'' και μετέφρασε θεατρικά έργα από τα [[γαλλικά]], τα [[ιταλικά]] και τα [[αγγλικά]].<ref>{{Cite book|title = Απομνημονεύματα. Μετά προλόγου υπό Νικολάου Ι. Λάσκαρη|last = Ταβουλάρης|first = Διονύσιος|publisher = Πυρσός|year = 1930|isbn = |location = Αθήνα|pages = 5-30}}</ref>

== Παραπομπές ==
== Παραπομπές ==
{{παραπομπές}}
{{παραπομπές}}

{{ηθοποιός-επέκταση}}
{{ηθοποιός-επέκταση}}
{{DEFAULTSORT:Ταβουλαρης Διονυσιος}}
{{DEFAULTSORT:Ταβουλαρης Διονυσιος}}

[[Κατηγορία:Έλληνες ηθοποιοί]]
[[Κατηγορία:Έλληνες ηθοποιοί]]
[[Κατηγορία:Γεννήσεις το 1840]]
[[Κατηγορία:Γεννήσεις το 1840]]

Έκδοση από την 15:58, 10 Νοεμβρίου 2015

Διονύσιος Ταβουλάρης
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Διονύσιος Ταβουλάρης (Ελληνικά)
Γέννηση1840
Ζάκυνθος
Θάνατος1928
Αθήνα
Χώρα πολιτογράφησηςΕλλάδα
Ιδιότηταηθοποιός
ΣύζυγοςΣοφία Ταβουλάρη
ΤέκναΕλένη Φυρστ και Χριστόφορος Ταβουλάρης
ΑδέλφιαΣπυρίδων Ταβουλάρης
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Ο Διονύσιος Ταβουλάρης (Ζάκυνθος, 1840 - Αθήνα, 1928) υπήρξε ένας από τους μεγαλύτερους Έλληνες ηθοποιούς και θιασάρχες, πρωτοπόρους του Αθηναϊκού θεάτρου, του 19ου αι.

Βιογραφικά στοιχεία

Μεγάλωσε στη Ζάκυνθο όπου έκανε και τα πρώτα του θεατρικά βήματα σε συνεργασία με τους τοπικούς φορείς. Αργότερα το (1857) έκανε περιοδίες με μεγάλη επιτυχία, μαζί με τον αδερφό του Σπύρο στην Κωνσταντινούπολη, στη Ρουμανία και την Τουρκία. Στην Κωνσταντινούπολη (1862) θα συνεργαστεί και με το θίασο του Βασίλη Ανδρονόπουλου και θα γνωρίσει τη μετέπειτα σύζυγό του Σοφία, τότε σύζυγο του δικηγόρου Παναναγιώτη Πανά. Αργότερα έδωσε παραστάσεις και πάλι με δικό του θίασο με τον Σπύρο Ταβουλάρη και τη σύζυγό του Σοφία. Το 1868 τον βρίσκει να ανεβάζει διάφορα έργα στην Ερμούπολη της Σύρου που διέθετε τότε ένα από τα μεγαλύτερα θέατρα. Το 1889 γοητεύει το Αθηναϊκό κοινό μαζί τον Παντόπουλο στην δημοφιλέστατη «Τύχη της Μαρούλας» του Κορομηλά.

Όταν επιστρέφει και εγκαθίσταται πια μόνιμα στην Αθήνα συμμετέχει στο θίασο της Νέας σκηνής του Χρηστομάνου και στο Βασιλικό Θέατρο και συνεργάζεται με τους μεγαλύτερους ηθοποιούς της εποχής του. Απογοητευμένος από τη συνεργασία του με το Βασιλικό Θέατρο, μετανάστευσε το 1903 στην Αμερική όπου αποπειράθηκε ανεπιτυχώς να συστήσει θίασο.

Κόρη του ήταν η ηθοποιός Ελένη Φυρστ. Συνέγραψε τα απομνημονεύματά του, Απομνημονεύματα της επαγγελματικής ημών Εθνικής Σκηνής και μετέφρασε θεατρικά έργα από τα γαλλικά, τα ιταλικά και τα αγγλικά.[1]

Παραπομπές

  1. Ταβουλάρης, Διονύσιος (1930). Απομνημονεύματα. Μετά προλόγου υπό Νικολάου Ι. Λάσκαρη. Αθήνα: Πυρσός. σελίδες 5–30.