Ιζνίκ: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Περιήγηση ιστορικού διαδραστικά
← Προηγούμενη διαφοράΕπόμενη διαφορά →
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
ΟπτικήΚώδικας wiki
Γραμμή 39: Γραμμή 39:


Ανάμεσα στα επιζόντα μνημεία από τις επαναλαμβανόμενες καταστροφές περιλαμβάνονται:
Ανάμεσα στα επιζόντα μνημεία από τις επαναλαμβανόμενες καταστροφές περιλαμβάνονται:
* [[Τζαμί Χατζί Οσμέκ]] (Hacı Özbek Mosque) (1333). Το τζαμί χτίστηκε τρία χρόνια μετά την κατάκτηση της πόλης<ref>{{citation | title=Haci Özbek Mosque | url=http://archnet.org/library/sites/one-site.jsp?site_id=3017 | publisher=ArchNet | accessdate=19 February 2012 }}.</ref>
* [[Τζαμί Χατζί Οσμέκ]] (Hacı Özbek Mosque) (1333). Το τζαμί χτίστηκε τρία χρόνια μετά την κατάκτηση της πόλης<ref>{{citation | title=Haci Özbek Mosque | url=http://archnet.org/library/sites/one-site.jsp?site_id=3017 | publisher=ArchNet | accessdate=19 Φεβρουαρίου 2012 }}.</ref>
*[[Πράσινο Τζαμί]] (Yeşil Mosque of Iznik) (1378–1371). Χτίστηκε για τον [[Μεγάλος Βεζίρης|μεγάλο βεζίρη]] της οθωμανικής αυτοκρατορίας [[Τσανταρλή Καρά Χαλίλ Χαϊρεντίν Πασάς|Χαϊρεντίν Πασά]] Καταστράφηκε το 1922 και αποκαταστάθηκε στην περίοδο 1956 έως 1969{{sfn|Raby|1989|p=20}}<ref>{{citation | title=Green Mosque | url=http://archnet.org/library/sites/one-site.jsp?site_id=3023 | publisher=ArchNet | accessdate=19 February 2012 }}.</ref>.<!--
*[[Πράσινο Τζαμί]] (Yeşil Mosque of Iznik) (1378–1371). Χτίστηκε για τον [[Μεγάλος Βεζίρης|μεγάλο βεζίρη]] της οθωμανικής αυτοκρατορίας [[Τσανταρλή Καρά Χαλίλ Χαϊρεντίν Πασάς|Χαϊρεντίν Πασά]] Καταστράφηκε το 1922 και αποκαταστάθηκε στην περίοδο 1956 έως 1969{{sfn|Raby|1989|p=20}}<ref>{{citation | title=Green Mosque | url=http://archnet.org/library/sites/one-site.jsp?site_id=3023 | publisher=ArchNet | accessdate=19 Φεβρουαρίου 2012 }}.</ref>.
* Nilüfer Hatun Soup Kitchen (Nilüfer Hatun Imareti) (1388). The building was abandoned for many years but was restored in 1955 and is now a museum.<ref>{{citation | title=Nilüfer Hatun Soup Kitchen | url=http://archnet.org/library/sites/one-site.jsp?site_id=4061 | publisher=ArchNet | accessdate=19 February 2012 }}.</ref>
* Δημόσια κουζίνα Νιλουφέρ Χατούν (Nilüfer Hatun Imareti) (1388). Το κτήριο ήταν εγκαταλειμένο για πολλά χρόνια, αποκαταστάθηκε το 1955 και είναι πλέον [[μουσείο]].<ref>{{citation | title=Nilüfer Hatun Soup Kitchen | url=http://archnet.org/library/sites/one-site.jsp?site_id=4061 | publisher=ArchNet | accessdate=19 Φεβρουαρίου 2012 }}.</ref>
* Süleyman Pasa Madrasa (mid 14th century). This is one of the two surviving madrasas in the town. It was restored in the 19th century and again in 1968.<ref>{{citation | title= Süleyman Pasa Madrasa | url= http://archnet.org/library/sites/one-site.jsp?site_id=4058 | publisher=ArchNet | accessdate=19 February 2012 }}.</ref>
* Μεντρεσές Σουλεϊμάν Πασά (Süleyman Pasa Madrasa) (μέσα 14ου αι.). Ο ένας από τους δύο επιζώντες μεντρεσέδες στην πόλη. Αποκαταστάθηκε κατά τον 19ο αι. και για δεύτερη φορά το 1968<ref>{{citation | title= Süleyman Pasa Madrasa | url= http://archnet.org/library/sites/one-site.jsp?site_id=4058 | publisher=ArchNet | accessdate=19 Φεβρουαρίου 2012 }}.</ref>
* Mausoleum of Çandarli Hayreddin Pasa (14th century). The main room contains fifteen sarcophagi. A lower room contains three more sarcophagi including that of Hayreddin Pasa. The mausoleum is located in a cemetery outside the Lefke gate to the east of the town.<ref>{{citation | title= Tomb of Çandarli Hayreddin Pasa | url= http://archnet.org/library/sites/one-site.jsp?site_id=4060 | publisher=ArchNet | accessdate=19 February 2012 }}.</ref>
* Μαυσωλείο του Χαϊρεντίν Πασά (14ου αι.). Ο κύριος θάλαμος περιέχει 15 σαρκοφάγους. ένα χαμηλότερο δωμάτιο περιέχει τρεις ακόμη σαρκοφάγους η μία απότις οποίες ανήκει στον Χαϊρεντίν<ref>{{citation | title= Tomb of Çandarli Hayreddin Pasa | url= http://archnet.org/library/sites/one-site.jsp?site_id=4060 | publisher=ArchNet | accessdate=19 February 2012 }}.</ref>.

Several monuments survived into the 20th century but were destroyed during the [[Greco-Turkish War (1919–1922)]]. These include:
* Church of the Koimesis/Dormition (6th–8th century but rebuilt after the 1065 earthquake). This was the only church in the town that was not transformed into a mosque.<ref>{{citation| last= Kastrinakis | first= Nikos | date=16 June 2005| title=Encyclopaedia of the Hellenic World, Asia Minor | contribution= Nicaea (Byzantium), Dormition Church | publisher= Foundation of the Hellenic World | url= http://www.ehw.gr/l.aspx?id=8507 | accessdate=19 February 2012 }}.</ref> It was decorated with 11th century Byzantine mosaics of which photographs survive.{{sfn|Mango|1959}}<ref>{{citation| last= Kanaki | first= Elena | date=22 June 2005| title=Encyclopaedia of the Hellenic World, Asia Minor | contribution= Nicaea (Byzantium), Church of the Dormition, Mosaics | publisher= Foundation of the Hellenic World | url=http://www.ehw.gr/l.aspx?id=8520 | accessdate=19 February 2012 }}.</ref>
* Eşrefzâde Rumi Mosque (15th century). Eşrefzâde Rumi was married to the daughter of [[Hacı Bayram-ı Veli]]. He founded a [[sufi]] sect and after his death in 1469–70 his tomb became a pilgrimage site.{{sfn|Raby|1989|p=20}} The mosque was decorated with Iznik tiles.<ref>{{citation | title= Esrefzade Rumi Mosque | url= http://archnet.org/library/sites/one-site.jsp?site_id=11281 | publisher=ArchNet | accessdate=19 February 2012 }}.</ref>
* Seyh Kutbeddin Mosque and Mausoleum (15th century). The mausoleum has been rebuilt.<ref>{{citation | title= Seyh Kutbeddin Mosque and Tomb | url= http://archnet.org/library/sites/one-site.jsp?site_id=3020 | publisher=ArchNet | accessdate=19 February 2012 }}.</ref>-->


==Παραπομπές==
==Παραπομπές==

Έκδοση από την 23:38, 9 Νοεμβρίου 2013

Πρότυπο:Πόλη (Τουρκία) Το Ιζνίκ, ιστορικά γνωστό ως Νίκαια, είναι πόλη και διοικητική περιφέρεια στην Επαρχία Μπούρσας, στην Τουρκία[1] Η πόλη βρίσκεται σε μια εύφορη λεκάνη στο ανατολικό άκρο της λίμνης Ιζνίκ, που περιβάλλεται από λόφους βόρειακαι νότια. Η πόλη γεωγραφικά απέχει μόνο 90 χλμ από την Κωνσταντινούπολη αλλά η οδική απόσταση γύρω από τη Θάλασσα του Μαρμαρά είναι περίπου 200 χλμ.

Η πόλη στην αρχαιότητα περιβαλλόταν από τείχος μήκους 5 χλμ περίπου ύψους περίπου 10 μέτρων. Σήμερα τα τείχη σε πολλά σημεία διαπερνούνται από δρόμους άλλα ένα μεγάλο τμήμα τους υφίσταται ως τουριστικός προορισμός. Η πόλη έχει πληθυσμό περίπου 22.500 ατόμων. Ήταν περιφερειακό κέντρο της επαρχίας της Μπρούσας από το 1930.

Ιστορία

Για την ιστορία πριν την οθωμανική κατάκτηση δείτε: Νίκαια Βιθυνίας.

Το 1331, Ο Ορχάν Α΄ απέσπασε το Ιζνίκ από τους Βυζαντινούς και για μια μικρή περίοδο η πόλη έγινε πρωτεύουσα του οθωμανικού εμιράτου[2]. Η μεγάλη εκκλησία της αγ. Σοφίας στο κέντρο της πόλης μετατράπηκε σε τζαμί και έγινε γνωστό ώς τζαμί Οχράν[3]. Κοντά στην περιοχή χτίστηκαν λουτρά και μεντρεσές[4]. Το 1334 ο Ορχάν έκτισε τζαμί και ιμαρέτ[5] έξω από την πύλη Γενίσεχιρ στη νότια πλευρά της πόλης[6].

Ο Άραβας περιηγητής Ιμπν Μπατούτα, έμεινε στο Ιζνίκ στα τέλη του 1331, λίγο μετά την κατάληψη της πόλης από τον Οχράν[7]. Σύμφωνα με τον Μπατούτα η πόλη ήταν ερειπωμένη και κατοικείτο από μικρό πληθυσμό στην υπηρεσία του σουλτάνου. Εντός των τειχών καλλιεργούνταν κήποι και κάθε οικία περιβαλλόταν από δεντρόκηπο. Η πόλη παρήγαγε φρούτα, καρύδια, κάστανα και μεγάλα γλυκά σταφύλια[6][8].

Σε μία απογραφή του 1520 καταγράφτηκαν 379 μουσουλμανικά και 23 χριστιανικά νοικοκυριά, ενώ σε μεταγενέστερη απογραφή του 1624 καταγράφηκαν 351 μουσουλμανικά και 10 χριστιανικά νοικοκυριά. Υποθέτοντας πέντε άτομα ανά νοικοκυριό, φαίνεται πως ο πληθυσμός σε εκείνη την περίοδο κυμαινόταν στις 2.000 άτομα. Διάφορες εκτιμήσεις του 18ου και του 19ου αι. αποδίδουν παρόμοιους αριθμούς[9]. Η πόλη ήταν φτωχή και ο πληθυσμός μικρός, ακόμα και όταν η παραγωγή κεραμεικών έφτασε την κορύφωσή της στο δεύτερο μισό του 16ου αι.[10].

Η βυζαντινή πόλη εκτιμάται ότι είχε πληθυσμό 20–30.000 ατόμων, αλλά κατά την οθωμανική περίοδο η πόλη δεν ευημέρησε και κατείχε μόνο ένα μικρό τμήμα της περιτειχισμένης περιοχής. Αρκετοί επισκέπτεςπεριέγραψαν την πόλη με μη κολακευτικά σχόλια. Μετά την επίσκεψή του το 1779 ο Ιταλός αρχαιολόγος Ντομένικο Σεστίνι έγραψε ότι το Ιζνίκ δεν ήταν τίποτε αλλο από μία εγκαταλειμένη πόλη, χωρίς ζωή και κίνηση[6][11]. Το 1797 ο Τζέιμς Ντάλαγουεϊ περιέγραψε το Ιζνίκ ως "αξιοθρήνητο χωριό με μακρείς διαδρόμους και πλίνθινα τείχη..."[6][12].

Τα υπολείμματα αυτά της πόλης καταστράφηκαν το 1921 στον Ελληνοτουρκικό Πόλεμο (1919-1922), οι κάτοικοι έγιναν πρόσφυγες και πολλά ιστορικά κτήρια καταστράφηκαν[13]

Κεραμεική Ιζνίκ

Το Ιζνίκ είναι γνωστό για τα φημισμένα κεραμεικά του. Με σημείο κορύφωσης τον 16ο αι., επί σουλτάνου Σουλεϊμάν Α', τα αγγειοπλαστικά εργαστήρια παρήγαγαν κεραμικά πλακίδια για την επένδυση τοίχων, αγγεία, επιτραπέζια σκεύη και άλλα αντικείμενα καθημερινής χρήσης. Τα προϊόντα αυτά ήταν περιζήτητα από την οθωμανική αυτοκρατορική αυλή και τις πλούσιες οικογένειες της Κωνσταντινούπολης, συναγωνίζονταν μάλιστα τα αντίστοιχα κινεζικά προϊόντα από πορσελάνη (Ιζνίκ Σινί)[14]. Από τον 19ο αι. μάλιστα, ήταν αντικείμενο αναζήτησης των ξένων περιηγητών και συλλεκτών[14]. Τα κεραμεικά Ιζνί χρησιμοποιήθηκαν και για την κόσμηση χριστιανικών ναών [15].

Επιζόντα μνημεία

Ανάμεσα στα επιζόντα μνημεία από τις επαναλαμβανόμενες καταστροφές περιλαμβάνονται:

  • Τζαμί Χατζί Οσμέκ (Hacı Özbek Mosque) (1333). Το τζαμί χτίστηκε τρία χρόνια μετά την κατάκτηση της πόλης[16]
  • Πράσινο Τζαμί (Yeşil Mosque of Iznik) (1378–1371). Χτίστηκε για τον μεγάλο βεζίρη της οθωμανικής αυτοκρατορίας Χαϊρεντίν Πασά Καταστράφηκε το 1922 και αποκαταστάθηκε στην περίοδο 1956 έως 1969[6][17].
  • Δημόσια κουζίνα Νιλουφέρ Χατούν (Nilüfer Hatun Imareti) (1388). Το κτήριο ήταν εγκαταλειμένο για πολλά χρόνια, αποκαταστάθηκε το 1955 και είναι πλέον μουσείο.[18]
  • Μεντρεσές Σουλεϊμάν Πασά (Süleyman Pasa Madrasa) (μέσα 14ου αι.). Ο ένας από τους δύο επιζώντες μεντρεσέδες στην πόλη. Αποκαταστάθηκε κατά τον 19ο αι. και για δεύτερη φορά το 1968[19]
  • Μαυσωλείο του Χαϊρεντίν Πασά (14ου αι.). Ο κύριος θάλαμος περιέχει 15 σαρκοφάγους. ένα χαμηλότερο δωμάτιο περιέχει τρεις ακόμη σαρκοφάγους η μία απότις οποίες ανήκει στον Χαϊρεντίν[20].

Παραπομπές

  1. ↑ Lonely Planet Turkey ed. Verity Campbell 2007 σ. 291 "Original İznik tiles are antiquities and cannot be exported from Turkey, but new tiles make great, if not particularly cheap, souvenirs."
  2. ↑ Raby 1989, σελ. 19–20.
  3. ↑ Tsivikis, Nikolaos (23 Μαρτίου 2007), «Nicaea, Church of Hagia Sophia», Encyclopaedia of the Hellenic World, Asia Minor, Foundation of the Hellenic World, http://www.ehw.gr/l.aspx?id=8506, ανακτήθηκε στις 19 Φεβρουαρίου 2012 .
  4. ↑ St. Sophia Museum, ArchNet, http://archnet.org/library/sites/one-site.jsp?site_id=3018, ανακτήθηκε στις 19 February 2012 .
  5. ↑ Δημόσια κουζίνα
  6. ↑ 6,0 6,1 6,2 6,3 6,4 Raby 1989, σελ. 20.
  7. ↑ Dunn 2005, σελ. 158 note 20. Ο Raby (1989, σ. 20) υποδεικνύει την περίοδο 1334 έως 1339.
  8. ↑ Defrémery & Sanguinetti 1854, σελίδες 323–324.
  9. ↑ Raby 1989, σελίδες 20–21.
  10. ↑ Raby 1989, σελ. 21.
  11. ↑ Sestini 1789, σελίδες 219–220.
  12. ↑ Dallaway 1797, σελ. 169.
  13. ↑ Uyan, Ayhan (28 November 2011), İznik’te Milli Mücadelede Yunan Tahribatı, iznikrehber.com, http://www.iznikrehber.com/yazarlar.php?kimlik=24-iznik%E2%80%99te+milli+mucadelede+yunan+tahribati-ayhan+uyan, ανακτήθηκε στις 19 June 2013 
  14. ↑ 14,0 14,1 Κεραμική στην Οθωμανική Μ. Ασία (Νίκαια - Τσανάκκαλε), Ίδρυμα Μείζονος Ελληνισμού. Ανακτήθηκε 25/08/2010.
  15. ↑ Για παράδειγμα "Οι κεραμεικές πλάκες της μονής της Παναχράντου στην Άνδρο ανήκουν στους χρόνους της χρυσής εποχής της περίφημης παραγωγής του Iznik (δεύτερο μισό του 16ου αιώνα). Βλ. Κορρέ-Ζωγράφου, Κατερίνα 2004, Τα κεραμεικά Ιζνίκ της μονής Παναχράντου Άνδρου Καΐρειος Βιβλιοθήκη, ISBN 960-7709-19-5.
  16. ↑ Haci Özbek Mosque, ArchNet, http://archnet.org/library/sites/one-site.jsp?site_id=3017, ανακτήθηκε στις 19 Φεβρουαρίου 2012 .
  17. ↑ Green Mosque, ArchNet, http://archnet.org/library/sites/one-site.jsp?site_id=3023, ανακτήθηκε στις 19 Φεβρουαρίου 2012 .
  18. ↑ Nilüfer Hatun Soup Kitchen, ArchNet, http://archnet.org/library/sites/one-site.jsp?site_id=4061, ανακτήθηκε στις 19 Φεβρουαρίου 2012 .
  19. ↑ Süleyman Pasa Madrasa, ArchNet, http://archnet.org/library/sites/one-site.jsp?site_id=4058, ανακτήθηκε στις 19 Φεβρουαρίου 2012 .
  20. ↑ Tomb of Çandarli Hayreddin Pasa, ArchNet, http://archnet.org/library/sites/one-site.jsp?site_id=4060, ανακτήθηκε στις 19 February 2012 .
CC-BY-SA
Μετάφραση 		Στο λήμμα αυτό έχει ενσωματωθεί κείμενο από το λήμμα Iznik της Αγγλικής Βικιπαίδειας, η οποία διανέμεται υπό την GNU FDL και την CC-BY-SA 4.0. (ιστορικό/συντάκτες).
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Ιζνίκ&oldid=4362844"