Πάνθοος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ Ρομπότ: Προσθήκη: ru:Панф
μ Ρομπότ: Προσθήκη: de, en, fa, hu, it, pl, sk, sr; διακοσμητικές αλλαγές
Γραμμή 5: Γραμμή 5:
* Ο [[αστεροειδής]] '''[[4754 Πάνθοος]]''' (4754 Panthoos), που ανακαλύφθηκε το 1977 και ανήκει στην [[Τρωική Ομάδα]], πήρε το όνομά του από τον μυθικό αυτόν ιερέα.
* Ο [[αστεροειδής]] '''[[4754 Πάνθοος]]''' (4754 Panthoos), που ανακαλύφθηκε το 1977 και ανήκει στην [[Τρωική Ομάδα]], πήρε το όνομά του από τον μυθικό αυτόν ιερέα.


==Πηγή==
== Πηγή ==
* Κρουσίου: ''Λεξικόν Ομηρικόν'', διασκευή από την έκτη γερμανική έκδ. υπό Ι. Πανταζίδου, έκδοση «Βιβλιεκδοτικά καταστήματα Αναστασίου Δ. Φέξη», Αθήνα 1901, σελ. 680
* Κρουσίου: ''Λεξικόν Ομηρικόν'', διασκευή από την έκτη γερμανική έκδ. υπό Ι. Πανταζίδου, έκδοση «Βιβλιεκδοτικά καταστήματα Αναστασίου Δ. Φέξη», Αθήνα 1901, σελ. 680


[[Κατηγορία:Τρώες|Πανθοος]]
[[Κατηγορία:Τρώες|Πανθοος]]


[[de:(4754) Panthoos]]
[[en:4754 Panthoos]]
[[fa:سیارک ۴۷۵۴]]
[[hu:4754 Panthoos]]
[[it:4754 Panthoos]]
[[pl:4754 Panthoos]]
[[ru:Панф]]
[[ru:Панф]]
[[sk:4754 Panthoos]]
[[sr:4754 Panthoos]]
[[uk:Пантоос]]
[[uk:Пантоос]]

Έκδοση από την 12:57, 15 Δεκεμβρίου 2010

Στην ελληνική μυθολογία με το όνομα Πάνθοος (συνηρημένη γεν. και δοτική: Πάνθου και Πάνθω αντιστοίχως) είναι γνωστός ένας Ελλαδίτης στην καταγωγή Τρώας της εποχής του Τρωικού Πολέμου. Ο Πάνθοος ήταν στα νιάτα του ιερέας του θεού Απόλλωνα στους Δελφούς. Από εκεί τον έκλεψε ο Τρώας Αντήνορας γοητευμένος από την ομορφιά του και τον έφερε στην Τροία, όπου ο Πρίαμος του ανέθεσε και πάλι χρέη ιερέα του Απόλλωνα εκεί.

Ο Πάνθοος πήρε ως σύζυγό του τη Φρόντιδα και απέκτησαν μαζί δύο γιους, τον Πολυδάμαντα και τον Εύφορβο, οι οποίοι πολέμησαν στον Τρωικό Πόλεμο στο πλευρό των Τρώων. Τότε ο Πάνθοος ήταν πλέον σεβάσμιος γέροντας, από τους αρχηγούς και συμβούλους των Τρώων. Ο Πάνθοος αναφέρεται στην Ιλιάδα (Γ 146, Ρ 23, Ρ 40).

Πηγή

  • Κρουσίου: Λεξικόν Ομηρικόν, διασκευή από την έκτη γερμανική έκδ. υπό Ι. Πανταζίδου, έκδοση «Βιβλιεκδοτικά καταστήματα Αναστασίου Δ. Φέξη», Αθήνα 1901, σελ. 680