Μετάβαση στο περιεχόμενο

Γυμνό πάρτι

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Δύο γυμνές γυναίκες διασκεδάζουν σε ένα πάρτι

Ένα γυμνό πάρτι είναι ένα πάρτι όπου οι συμμετέχοντες πρέπει να είναι γυμνοί. Τα γυμνά πάρτι έχουν συσχετιστεί με πανεπιστημιουπόλεις και με άτομα ηλικίας κολεγίου. Κέρδισαν εξέχουσα θέση μετά την οργάνωση γυμνών πάρτι στο Πανεπιστήμιο Μπράουν και στο Πανεπιστήμιο Γέιλ.[1] Αν και οι ρίζες των γυμνών πάρτι προέρχονται από τα κινήματα γυμνιστών και τις επιδειξιομανίες πανεπιστημιουπόλεων, το σύγχρονο κίνημα «γυμνού πάρτι» φαίνεται να έχει τις ρίζες του στο Πανεπιστήμιο Μπράουν στη δεκαετία του 1980. Οι παρευρισκόμενοι γυμνών πάρτι συχνά αναφέρουν ότι σταματούν να αισθάνονται αμήχανα μετά από λίγα λεπτά, αφού όλοι έχουν ξεντυθεί πριν μπουν στο πάρτι και επειδή το γυμνό όλων είναι αποδεκτό, ανεξάρτητα από τον τύπο του σώματος.[2] Σύμφωνα με αναφορές, τα περισσότερα γυμνά πάρτι κολεγίου είναι χωρίς σεξ.[3] Στο Πανεπιστήμιο Μπράουν, η γύμνια είναι «περισσότερο ένα πείραμα στην κοινωνική αλληλεπίδραση παρά μια σεξουαλική εμπειρία».[4]

Η διάδοση γυμνών πάρτι προκάλεσε διεθνείς αντιπαραθέσεις. Σε μερικούς φοιτητές δεν αρέσει η ιδέα να συνδέονται οι σχολές τους μαζί τους. Αυτές οι ανησυχίες έχουν συζητηθεί σε διάφορα λογοτεχνικά έργα, όπως το I Am Charlotte Simmons του Τομ Γουλφ και το Chloe Does Yale της Νάταλι Κρίνσκι.[5] Θρησκευτικές ομάδες προσπάθησαν να απαγορεύσουν τα γυμνά πάρτι σε ορισμένους δήμους.[6] Μια στήλη στο Christianity Today με τίτλο «Τι να πω σε ένα γυμνό πάρτι» αναφέρεται σε ανησυχίες σχετικά με τη σεξουαλική επίθεση και την αντικειμενική ηθική.[7]

  1. Γκέρσμαν, Τζέικομπ (2005-11-22). «At Columbia, an Invitation to a Night of Nakedness». New York Sun. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2008-07-24. https://web.archive.org/web/20080724035425/http://www.nysun.com/article/23347. Ανακτήθηκε στις 2008-09-05. 
  2. Αμπρουτσέζε, Κέλσι (2006-12-01). «Naked parties: an expose». The Bowdoin Orient College Paper (Μπράνσουικ, Μέιν). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2008-10-07. https://web.archive.org/web/20081007060105/http://orient.bowdoin.edu/orient/article.php?section=3&date=2006-12-01&id=5. Ανακτήθηκε στις 2008-09-05.  (dead link 10 February 2020)
  3. Ράσελ, Άντζελα (2007-02-13). «Naked College Parties». CBS3 (CBS Broadcasting, Inc.). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2008-08-22. https://web.archive.org/web/20080822085757/http://cbs3.com/specialreports/College.Party.Naked.2.307373.html. Ανακτήθηκε στις 2008-09-05. 
  4. Αβίβ, Ρέιτσελ (2007-01-07). «Black Tie Optional». New York Times. https://www.nytimes.com/2007/01/07/education/edlife/07nakedparties.html?_r=1&pagewanted=all&oref=slogin. Ανακτήθηκε στις 2008-09-05. 
  5. Έλσουορθ, Κάθριν (2006-02-03). «Naked parties... very odd, unnatural». Telegraph UK (Telegraph Media Group). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2008-05-06. https://web.archive.org/web/20080506080249/http://www.telegraph.co.uk/arts/main.jhtml?xml=%2Farts%2F2006%2F03%2F02%2Fftyale02.xml. Ανακτήθηκε στις 2008-09-05. 
  6. «Call to ban 'naked' party». BBC News. 1 Οκτωβρίου 2002. http://news.bbc.co.uk/1/hi/england/2289466.stm. 
  7. Μάθιους-Γκριν, Φρεντερίκα (2005-01-21). «What to Say at a Naked Party». Christianity Today Magazine (Christianity Today International). http://www.christianitytoday.com/ct/2005/002/14.48.html. Ανακτήθηκε στις 2008-09-05. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]