Αναρχογυμνισμός

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Τμήμα μιας σειράς λημμάτων
Σχολές σκέψης
  • Θεωρία
  • Πρακτική
  • Ταξική πάλη
  • Αντιρρησίας συνείδησης
  • Αποκέντρωση
  • Άμεση δημοκρατία
  • Ατομικισμός
  • Προλεταριακός διεθνισμός
  • Μουτουαλισμός
  • Κοινωνική οικολογία
  • Το Α σε κύκλο
  • Επανάσταση
    		•
    Πρόσωπα
    Σχετικά θέματα
    Αναρχισμός
    Πολιτική

    Ο αναρχογυμνισμός εμφανίστηκε στα τέλη του 19ου αιώνα ως η ένωση αναρχικών και γυμνιστικών φιλοσοφιών.[1][2] Σε πολλές από τις εναλλακτικές κοινότητες που ιδρύθηκαν στη Βρετανία στις αρχές του 1900, «ο γυμνισμός, ο αναρχισμός, η χορτοφαγία και η ελεύθερη αγάπη έγιναν αποδεκτοί ως μέρος ενός πολιτικά ριζοσπαστικού τρόπου ζωής». Στη δεκαετία του 1920, οι κάτοικοι της αναρχικής κοινότητας στο Ουάιτουει (Whiteway), κοντά στο Στράουντ στο Γκλόστερσιρ, «σόκαραν τους συντηρητικούς κατοίκους της περιοχής με τη ξεδιάντροπη γύμνια τους».[3] Κυρίως, είχε σημασία στους αναρχοατομικιστικούς κύκλους[7] στην Ισπανία,[8] στη Γαλλία,[9] στην Πορτογαλία[10] και στην Κούβα.[8][11]

    Ο αναρχογυμνισμός πρεσβεύει τη χορτοφαγία, την ελεύθερη αγάπη, το γυμνισμό, την πεζοπορία και μια οικολογική κοσμοθεωρία εντός και εκτός αναρχικών ομάδων.[2] Προωθεί επίσης μια οικολογική κοσμοθεωρία, μικρά οικολογικά χωριά και κυρίως τον γυμνισμό ως τρόπο αποφυγής του τεχνητού της βιομηχανικής μαζικής κοινωνίας της νεωτερικότητας.[2] Οι γυμνιστές αναρχοατομικιστές βλέπουν το άτομο στις βιολογικές, φυσικές και ψυχολογικές του πτυχές και προσπαθούν να εξαλείψουν τους κοινωνικούς προσδιορισμούς.[2]

    Ιστορία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

    Η ενότητα αυτή είναι κενή, ανεπαρκώς ανεπτυγμένη ή ανολοκλήρωτη. Η βοήθειά σας είναι καλοδεχούμενη!

    Πρώιμες επιρροές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

    Μια σημαντική πρώιμη επιρροή στον αναρχογυμνισμό ήταν η σκέψη των Χένρι Ντέιβιντ Θόρω, Λέων Τολστόι[2] και Ελιζέ Ρεκλού.[12]

    Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

    1. ↑ Ortega, Carlos (Winter 2003). «History: Anachy and Naturism». Naturismo.org Magazine. Σύλλογος Φυσιολατρών Μαδρίτης. Ανακτήθηκε στις 11 Ιουλίου 2016. 
    2. ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 Roselló, Jose Maria (2005), «El Naturismo Libertario (1890–1939)», Cuaderno de Pensamiento (4), http://www.soliobrera.org/pdefs/cuaderno4.pdf 
    3. ↑ Terry Phillips. «Nudism the radical tradition». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 11 Σεπτεμβρίου 2012. 
    4. ↑ «El movimiento libertario en Italia». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 12 Οκτωβρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 31 Αυγούστου 2013. 
    5. ↑ Díez, Xavier (1 Απριλίου 2006). «La insumisión voluntaria: El anarquismo individualista español durante la Dictadura y la Segunda República (1923–1938)». Germinal: 41. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2011-07-23. https://web.archive.org/web/20110723130358/http://www.acracia.org/1-23a58lainsumision.pdf. Ανακτήθηκε στις 2022-07-01. 
    6. ↑ Ytak, Cathy (2000). «Anarchisme et naturisme, aujourd'hui». Naturisme et Anarchisme (στα Γαλλικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 9 Ιουνίου 2007. Ανακτήθηκε στις 14 Ιουλίου 2016. 
    7. ↑ [4][5][6]
    8. ↑ 8,0 8,1 Bracons, Eduard Masjuan (2006). «- La cultura de la naturaleza en el anarquismo iberico y cubano» (στα es). Signos Históricos (15). ISSN 1665-4420. https://www.redalyc.org/pdf/344/34401504.pdf. Ανακτήθηκε στις 2016-07-13. 
    9. ↑ Armand, E. (2006). «Recension des articles de l'En-Dehors consacrés au naturisme et au nudisme». Naturisme et Anarchisme (στα Γαλλικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 14 Οκτωβρίου 2008. Ανακτήθηκε στις 14 Ιουλίου 2016. 
    10. ↑ Freire, João (2002). «Anarchisme et naturisme au Portugal, dans les années 1920». Les Anarchistes du Portugal (Confédération nationale du travail). 
    11. ↑ Shaffer, Kirwin R. (2005). Anarchism and countercultural politics in early twentieth-century Cuba. Gainesville: University Press of Florida. ISBN 0813027918. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 5 Μαρτίου 2016. Ανακτήθηκε στις 6 Μαΐου 2011. 
    12. ↑ «The pioneers». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 25 Οκτωβρίου 2012. Ανακτήθηκε στις 11 Οκτωβρίου 2013. 

    Περαιτέρω ανάγνωση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

    • Cleminson, Richard (2013). «Medical Understandings of the Body». Στο: Sarah Toulalan. The Routledge History of Sex and the Body: 1500 to the Present. Routledge. ISBN 978-1-136-74435-8. 
    • Cleminson, Richard (2000). Anarchism, science, and sex: eugenics in eastern Spain, 1900-1937. P. Lang. ISBN 978-3-906765-57-0. 
    • Cleminson, Richard (2004). «Making sense of the body: anarchism, nudism and subjective experience». Bulletin of Spanish Studies 81 (6): 697–716. doi:10.1080/1475382042000272256. ISSN 1475-3820. 
    • Josep Maria Rosello (ed). !Viva la Naturaleza! Escritos libertarios contra la civilización, el progreso y la ciencia. Virus editorial. 2008. (ISBN 978-84-96044-94-4)ISBN 978-84-96044-94-4 A look at the evolution of anarcho-naturism and early green anarchism followed by a selection of texts by anarcho-naturist and green anarchist authors from the late 19th and early 20th centuries such as Émile Gravelle, "Les Naturien", Henri Zisly, Georges Butaud and others (ισπανικά)

    Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]


    Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Αναρχογυμνισμός&oldid=9731516"