Μετάβαση στο περιεχόμενο

Γοργόνες (ταινία 1990)

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια


Γοργόνες
Mermaids
ΣκηνοθεσίαΡίτσαρντ Μπέντζαμιν[1][2][3]
ΣενάριοJune Roberts
Βασισμένο σεMermaids
ΠρωταγωνιστέςΣερ[4][5][6], Μπομπ Χόσκινς[4][5][6], Ουινόνα Ράιντερ[2][4][5], Κριστίνα Ρίτσι[2][4][5] και Μάικλ Σέφλινγκ[4]
ΜουσικήΤζακ Νίτσε
ΦωτογραφίαΧάουαρντ Άθερτον
ΜοντάζJacqueline Cambas
ΔιανομήOrion Pictures και Netflix
Πρώτη προβολή1990 και 30  Μαΐου 1991 (Γερμανία)[7]
Διάρκεια110 λεπτά
ΠροέλευσηΗνωμένες Πολιτείες Αμερικής
ΓλώσσαΑγγλικά
δεδομένα (π • σ • ε )

Οι Γοργόνες είναι μια αμερικανική οικογενειακή δραματική κομεντί του 1990 σε σκηνοθεσία Ρίτσαρντ Μπέντζαμιν με πρωταγωνιστές τους Σερ, Μπομπ Χόσκινς, Ουινόνα Ράιντερ, Μάικλ Σέφλινγκ και Κριστίνα Ρίτσι στο κινηματογραφικό της ντεμπούτο. Η ταινία βασίζεται στο ομώνυμο μυθιστόρημα της Πάτι Νταν του 1986 και διαδραματίζεται στις αρχές της δεκαετίας του 1960. Η πλοκή της επικεντρώνεται σε μια νευρωτική έφηβη που μετακομίζει με την ασυνήθιστη μητέρα της και τη μικρή της αδελφή σε ένα χωριό στη Μασαχουσέτη.

Αρχικά η ταινία σχεδιάστηκε για να γίνει το αγγλόφωνο ντεμπούτο του Σουηδού σκηνοθέτη Λάσε Χάλστρομ, αλλά σκηνοθετήθηκε τελικά από τον Μπέντζαμιν αφού τόσο ο Χάλστρομ όσο και ο Φρανκ Οζ εγκατέλειψαν το έργο. Τα γυρίσματα της ταινίας Γοργόνες πραγματοποιήθηκαν σε διάφορες τοποθεσίες στη Μασαχουσέτη το φθινόπωρο του 1989.

Η ταινία κυκλοφόρησε τον Δεκέμβριο του 1990 και έγινε αντικείμενο κριτικής, ιδιαίτερα για την ερμηνεία της Ράιντερ, η οποία ήταν υποψήφιο για Χρυσή Σφαίρα Β' Γυναικείου Ρόλου - κινηματογραφική ταινία και Βραβείο Εθνικού Συμβουλίου Κριτικών. Η Ρίτσι κέρδισε επίσης βραβείο Young Artist για την ερμηνεία της.

Πλοκή

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το 1963 στην Οκλαχόμα, η Σάρλοτ Φλαξ είναι μια νευρωτική 15χρονη, της οποίας η ανέμελη ανύπαντρη μητέρα, η Ρέιτσελ, μεταφέρει τη Σάρλοτ και την 9χρονη ετεροθαλή αδερφή της, Κέιτ, κάθε φορά που χωρίζει από μια σχέση της. Η γονεϊκή προσέγγιση της Ρέιτσελ - που μοιάζει περισσότερο με φιλία παρά με μητρότητα - προβληματίζει την αγχωμένη Σάρλοτ, η οποία ντρέπεται λόγω της επιδεικτικής φύσης της μητέρας της.

Μετά τον τερματισμό μιας σχέσης με τον παντρεμένο εργοδότη της, η Ρέιτσελ και οι κόρες της μετακομίζουν στο χωριό Ίστπορτ της Μασαχουσέτης όπου η Ρέιτσελ βρίσκει επίσης δουλειά ως γραμματέας σε έναν δικηγόρο. Η Σάρλοτ είναι ενθουσιασμένη με την τοποθεσία του νέου τους σπιτιού, καθώς συνορεύει με ένα μοναστήρι, επειδή έχει εμμονή με τον Καθολικισμό, προς ενόχληση της μη θρήσκας Εβραίας μητέρας της.

Η Σάρλοτ σύντομα ερωτεύεται τον Τζο Πορέτι, τον 26χρονο φύλακα του μοναστηριού και οδηγό του τοπικού σχολικού λεωφορείου. Εντωμεταξύ, η Ρέιτσελ γνωρίζει έναν ιδιοκτήτη τοπικού καταστήματος παπουτσιών, τον Λου Λάντσκι, και σιγά σιγά ξεκινά σχέση μαζί του. Μετά τη δολοφονία του Τζον Φιτζέραλντ Κένεντι, η Σάρλοτ βρίσκει τον Τζο να χτυπά την καμπάνα του μοναστηριού και τον παρηγορεί. Ωστόσο, καθώς αρχίζουν να φιλιούνται, αισθάνεται αμαρτωλή και φεύγει. Μετά τη συνάντησή τους, αρχίζει να νηστεύει για να διώξει τις αμαρτωλές σκέψεις της, λιποθυμώντας τελικά από πείνα.

Ανεκπαίδευτη πάνω σε θέματα σεξ, η Σάρλοτ φοβάται ότι ο Θεός θα την τιμωρήσει με εγκυμοσύνη μέσω άμωμης σύλληψης και αποφασίζει να κλέψει το αυτοκίνητο της μητέρας της και να το σκάσει. Οδηγεί όλη τη νύχτα και τελικά σταματά στο σπίτι μιας οικογένειας στο Νιου Χέιβεν του Κονέκτικατ, ισχυριζόμενη ότι είχε προβλήματα με το αυτοκίνητο.

Η οικογένεια την προσκαλεί να πάρουν πρωινό, αλλά τότε καταφθάνει ο Λου για να πάρει τη Σάρλοτ κατά τη διάρκεια του γεύματος, αφού την εντοπίζει μετά από καταγγελία για κλοπή αυτοκινήτου. Η Ρέιτσελ τιμωρεί τη Σάρλοτ όταν επιστρέφει σπίτι, αλλά εκείνη δεν αποκαλύπτει γιατί έφυγε. Την επόμενη μέρα, η Σάρλοτ κλείνει ραντεβού με έναν τοπικό μαιευτήρα με το όνομα Τζόαν Αρκ. Ο γιατρός λέει στη Σάρλοτ ότι δεν είναι δυνατόν να είναι έγκυος.

Σε ένα πάρτι μασκέ την παραμονή της Πρωτοχρονιάς, ο Λου ζητά από τη Ρέιτσελ να τον παντρευτεί και να μετακομίσει μαζί του, αλλά εκείνη αρνείται, υπενθυμίζοντάς του ότι είναι ακόμα παντρεμένος με τη γυναίκα του (η οποία τον είχε εγκαταλείψει). Μετά το πάρτι, ανακαλύπτοντας ότι το αυτοκίνητό της δεν παίρνει μπροστά, η Ρέιτσελ γυρίζει στο σπίτι με τον Τζο και το δικό του αυτοκίνητο. Φτάνοντας στο σπίτι, η Ρέιτσελ φιλάει στον Τζο και του εύχεται καλή χρονιά.

Η Σάρλοτ βλέπει το φιλί από το παράθυρο του σπιτιού και εξοργίζεται, πιστεύοντας ότι η μητέρα της προσπαθεί να εμποδίσει την εκκολαπτόμενη σχέση της με τον Τζο. Την Πρωτοχρονιά, ενώ η Ρέιτσελ λείπει με τον Λου, η Σάρλοτ φροντίζει για την Κέιτ και εκείνη μεθάει πηγαίνοντας προς στο μοναστήρι και μαζεύοντας πέτρες από τη λίμνη. Η Σάρλοτ βρίσκει τον Τζο στο καμπαναριό και αφήνει την Κέιτ χωρίς επιτήρηση σε ένα ποτάμι. Ενώ η Σάρλοτ και η Τζο κάνουν σεξ στο καμπαναριό, η Κέιτ κοντεύει να πνιγεί στο ποτάμι, αλλά τη σώζουν οι καλόγριες.

Ενώ η Κέιτ αναρρώνει, η εξοργισμένη Ρέιτσελ τσακώνεται με τη Σάρλοτ επειδή είναι ανεύθυνη και απειλεί να μετακομίσουν ξανά σε άλλη πόλη. Η διαμάχη τελειώνει όταν η Ρέιτσελ χαστουκίζει τη Σάρλοτ και στη συνέχεια κάνουν μια ήρεμη, εγκάρδια συνομιλία. Ενώ μιλούν για τον πατέρα της, η Σάρλοτ συνειδητοποιεί ότι δεν θα επιστρέψει ποτέ. Η Ρέιτσελ συμφωνεί τελικά με την παράκληση της Σάρλοτ να μείνουν στο Ίστπορτ τουλάχιστον έναν χρόνο ακόμη.

Τον επόμενο χρόνο, η σχέση της Ρέιτσελ και του Λου συνεχίζεται, ενώ ο Τζο μετακομίζει στην Καλιφόρνια για να ανοίξει φυτώριο, διατηρώντας επαφή με τη Σάρλοτ μέσω καρτ ποστάλ. Στο σχολείο, η Σάρλοτ έχει αποκτήσει νέα φήμη λόγω της σεξουαλικής της επαφής με τον Τζο και αντικαθιστά την εμμονή της με τον Καθολικισμό με την ελληνική μυθολογία. Η Κέιτ αναρρώνει και κολυμπάει ξανά, αν και το ατύχημα της έχει δημιουργήσει μικρό πρόβλημα στην ακοή.

Η ταινία τελειώνει με τη Ρέιτσελ, τη Σάρλοτ και την Κέιτ να χορεύουν στην κουζίνα, στρώνοντας τραπέζι για ένα οικογενειακό γεύμα, κάτι που δεν συνήθιζαν να κάνουν.

Διανομή

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • Σερ ως Ρέιτσελ Φλαξ / κυρία Φλαξ
  • Μπομπ Χόσκινς ως Λούις (Λου) Λάντσκι
  • Ουινόνα Ράιντερ ως Σάρλοτ Φλαξ
  • Μάικλ Σέφλινγκ ως Τζόζεφ (Τζο) Πορέτι
  • Κριστίνα Ρίτσι ως Κέιτ Φλαξ
  • Καρολάιν Μακ Γουίλιαμς ως Κάρι
  • Γιαν Μάινερ ως ηγουμένη
  • Μπέτσι Τάουνσεντ ως Μαίρη Ομπράιεν
  • Ρίτσαρντ Μακ Έλβεν ως κύριος Κρέιν
  • Πόλα Πλαμ ως κυρία Κρέιν

Παραγωγή

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ανάπτυξη

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Οι παραγωγοί προσέλαβαν αρχικά τον Σουηδό σκηνοθέτη Λάσε Χάλστρομ για να σκηνοθετήσει την ταινία Γοργόνες που επρόκειτο να είναι το αγγλόφωνο μεγάλου μήκους ντεμπούτο του, αλλά εκείνος εγκατέλειψε το έργο για να σκηνοθετήσει το Ένας γοητευτικός σαραντάρης (1991). [8] Στη συνέχεια προσέλαβαν τον Φρανκ Οζ ως αντικαταστάτη, αλλά και εκείνος εγκατέλειψε το έργο μετά από σύγκρουση με τις ηθοποιούς Σερ και Ουινόνα Ράιντερ. [8] [9] [10] Τελικά, για να σκηνοθετήσει την ταινία προσελήφθη ο Ρίτσαρντ Μπέντζαμιν. [8]

Ο παραγωγός Πάτρικ Πάλμερ σχολίασε ότι τόσο ο Χάλστρομ όσο και ο Οζ είχαν οραματιστεί έναν πιο σκοτεινό τόνο για την ταινία και ότι κάποια στιγμή, η εκδοχή της ταινίας του Χάλστρομ περιλάμβανε την αυτοκτονία της Σαρλότ. [8]

Κάστινγκ

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η Έμιλι Λόιντ είχε αρχικά επιλεγεί για τον ρόλο της Σάρλοτ Φλαξ. [8] Η ηθοποιός είχε αρχίσει να γυρίζει την ταινία όταν η Σερ παραπονέθηκε ότι η Λόιντ δεν της έμοιαζε αρκετά για να παίζει την κόρη της. Η Ουινόνα Ράιντερ, η οποία εντυπωσίασε τόσο τη Σερ όσο και τον τότε σκηνοθέτη Οζ στο Φονικό πάθος (1989), πήρε στη συνέχεια τον ρόλο. [8] Η Λόιντ έκανε αγωγή στην Orion Pictures Corporation και στη Mermaid Productions για αθέτηση σύμβασης και έλαβε 175.000 δολάρια ΗΠΑ αποζημίωση σε συμφωνία που έγινε τη δεύτερη ημέρα της δίκης, στις 30 Ιουλίου 1991. [11] [12] [13] [14]

Γυρίσματα

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Τα γυρίσματα της ταινίας Γοργόνες ξεκίνησαν στις 25 Σεπτεμβρίου 1989 στη Μασαχουσέτη και ολοκληρώθηκαν στις 15 Δεκεμβρίου του ίδιου έτους. [8] Το εξωτερικό σπίτι της οικογένειας Φλαξ χτίστηκε για την ταινία στο Κούλιτζ Πόιντ της Μασαχουσέτης και το κέντρο της πόλης Ρόκπορτ της Μασαχουσέτης χρησίμευσε ως το φανταστικό χωριό Ίστπορτ. Σε μια αγροτική περιοχή κοντά στο Νορθ Ίστον της Μασαχουσέτης, κατασκευάστηκε ένα καμπαναριό ύψους 18 μέτρων καθώς και ένα εξοχικό σπίτι. [8] Ορισμένες εσωτερικές φωτογραφίες ολοκληρώθηκαν σε μια αποθήκη στο Μόλντεν της Μασαχουσέτης. Οι περισσότερες σκηνές της ταινίας γυρίστηκαν στη Μασαχουσέτη και μερικές πρόσθετες έγιναν στο Ρόουντ Άιλαντ και στο Νιου Χάμσαϊρ. [8]

Κυκλοφορία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Κριτικές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στο Rotten Tomatoes η ταινία έχει βαθμολογία 74% με βάση κριτικές 23 κριτικών. [15] Στο Metacritic έχει βαθμολογία 56% με βάση κριτικές 20 κριτικών. [16] Το κοινό που ερωτήθηκε από το CinemaScore έδωσε στην ταινία βαθμό "Β" στην κλίμακα από το Α έως το F. [17]

Το Time Out New York έγραψε: «Η ταινία επιβαρύνεται από παράξενες λεπτομέρειες και παρατηρήσεις και η εμμονή της με τον κόσμο του νερού (η μικρή αδερφή είναι αστέρι της κολύμβησης, η μαμά ντύνεται γοργόνα την παραμονή Πρωτοχρονιάς κ.λπ.) κουράζει».

Ο Βίνσεντ Κάνμπι της εφημερίδας New York Times έγραψε: «Οι Γοργόνες, προσαρμοσμένες από την Αγγλίδα συγγραφέα Τζουν Ρόμπερτς από το μυθιστόρημα της Πάτι Νταν, είναι μια ιδιαίτερα τρυφερή αλλά σοφή κωμωδία πάνω στο σοβαρό θέμα της ενηλικίωσης». [18] Ο Ρότζερ Ίμπερτ από τους Chicago Sun-Times έδωσε στην ταινία 3 στα 4 αστέρια και έγραψε: «Οι Γοργόνες δεν είναι ακριβώς καλές, αλλά δεν είναι βαρετές. Η Ουινόνα Ράιντερ, σε έναν ακόμη αλλοτριωμένο αουτσάιντερ ρόλο, εκπέμπει πραγματικό χάρισμα. Και αυτό που λέει η ταινία για τη Σερ είναι τόσο άπιαστο όσο και συναρπαστικό». [19]

Παραπομπές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ www.imdb.com/title/tt0100140/. Ανακτήθηκε στις 13  Απριλίου 2016.
  2. ↑ 2,0 2,1 2,2 stopklatka.pl/film/syreny-1990. Ανακτήθηκε στις 13  Απριλίου 2016.
  3. ↑ www.adorocinema.com/filmes/filme-30672/. Ανακτήθηκε στις 13  Απριλίου 2016.
  4. ↑ 4,0 4,1 4,2 4,3 4,4 www.imdb.com/title/tt0100140/fullcredits. Ανακτήθηκε στις 13  Απριλίου 2016.
  5. ↑ 5,0 5,1 5,2 5,3 www.allocine.fr/film/fichefilm_gen_cfilm=30672.html. Ανακτήθηκε στις 13  Απριλίου 2016.
  6. ↑ 6,0 6,1 www.interfilmes.com/filme_13915_Minha.Mae.e.Uma.Sereia-(Mermaids).html. Ανακτήθηκε στις 13  Απριλίου 2016.
  7. ↑ (Γερμανικά) Λεξικό παγκόσμιων κινηματογραφικών ταινιών. Zweitausendeins.
  8. ↑ 8,0 8,1 8,2 8,3 8,4 8,5 8,6 8,7 8,8 «Mermaids (1990)». AFI Catalog of Feature Films. Los Angeles, California: American Film Institute. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 13 Μαΐου 2018. Ανακτήθηκε στις 12 Νοεμβρίου 2021. 
  9. ↑ Yglesias, Linda (December 17, 1990). «Getting Along Swimmingly: For 'Mermaids,' Cher And Ryder Got To Be A Dynamic Duo». Chicago Tribune. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 12 October 2018. https://web.archive.org/web/20181012155046/http://www.chicagotribune.com/news/ct-xpm-1990-12-17-9004140390-story.html. Ανακτήθηκε στις December 1, 2021. 
  10. ↑ Hinson, Hal (December 14, 1990). «Mermaids». The Washington Post. https://www.washingtonpost.com/wp-srv/style/longterm/movies/videos/mermaidspg13hinson_a0a9c0.htm. 
  11. ↑ Arnold, Ben (27 Ιουλίου 2016). «Emily Lloyd: The Unluckiest Actress In Hollywood History?». Yahoo! Movies. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 6 Μαρτίου 2021. Ανακτήθηκε στις 12 Νοεμβρίου 2021. 
  12. ↑ «BRITISH ACTRESS WINS MORE THAN $500,000 IN LAWSUIT OVER ROLE». Deseret News. August 6, 1991. https://www.deseret.com/1991/8/6/18934657/british-actress-wins-more-than-500-000-in-lawsuit-over-role. Ανακτήθηκε στις November 12, 2021. 
  13. ↑ «A summary of Southern California-related business litigation developments during the past week». Los Angeles Times. 31 December 1990. 
  14. ↑ MacMinn, Aleene (August 1, 1991). «Movies». Los Angeles Times. https://www.latimes.com/archives/la-xpm-1991-08-01-ca-38-story.html. Ανακτήθηκε στις November 12, 2021. 
  15. ↑ «Mermaids». Rotten Tomatoes. Ανακτήθηκε στις 8 Αυγούστου 2016. 
  16. ↑ «Mermaids». Metacritic. Ανακτήθηκε στις 9 Σεπτεμβρίου 2021. 
  17. ↑ «MERMAIDS (1990) B». CinemaScore. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 20 Δεκεμβρίου 2018. 
  18. ↑ Canby, Vincent (December 14, 1990). «Cher's the Mother (Don't Eat the Snacks)». The New York Times. https://www.nytimes.com/1990/12/14/movies/review-film-cher-s-the-mother-don-t-eat-the-snacks.html?searchResultPosition=8. Ανακτήθηκε στις 9 April 2020. 
  19. ↑ Ebert, Roger (14 Δεκεμβρίου 1990). «Mermaids». Chicago Sun-Times. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Γοργόνες_(ταινία_1990)&oldid=10103347"