Μετάβαση στο περιεχόμενο

Γοδεφρείδος Γ΄ του Ανζού

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Γοδεφρείδος Γ΄ του Ανζού
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση1040 ή 1041
Σατώ-Λαντόν
Θάνατος1097 ή 1096
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητααριστοκράτης
Οικογένεια
ΣύζυγοςJulienne de Langeais
ΓονείςΓοδεφρείδος Β΄ Φερεόλ[1] και Ερμενγάρδη του Ανζού[1]
ΑδέλφιαΦούλκων Δ΄ του Ανζού
Χίλντεγκαρντ της Βουργουνδίας
ΟικογένειαΟίκος του Ανζού
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΑξίωμαΚόμης του Ανζού
Κόμης της Τουρ
count of Gatinais
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Ο Γοδεφρείδος Γ' του Ανζού (Geoffroy III d'Anjou, 1040 - 1096) από τον Οίκο του Ανζού ή Γοδεφρείδος ο Γενειοφόρος ήταν κόμης του Ανζού (1060-1068), μεγαλύτερος γιος του Γοδεφρείδου κόμη του Γκατινέ και της Ερμενγάρδης του Ανζού, κόρης του Φούλκωνα Γ΄ Νέρρα του Ανζού. [2] Ήταν ο μεγαλύτερος αδελφός του Φούλκωνος Δ΄ του Ανζού.

Διάδοχος στην κομητεία του Ανζού του εκ μητρός θείου του Γοδεφρείδου Μαρτέλου

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Μεγάλωσε μαζί με τον μικρότερο αδελφό του Φούλκωνα στην αυλή του εκ μητρός θείου τους, Γοδεφρείδου Μαρτέλου κόμη του Ανζού. Παρά το ότι ο θείος του έδειχνε περισσότερο έντονη προτίμηση στον Φούλκωνα, τελικά προτίμησε σαν διάδοχό του τον Γοδεφρείδο Γ΄ (1060).[3] Παρέμεινε κόμης μέχρι την ανατροπή του από τον μικρότερο αδελφό του Φούλκωνα. [4]

Ανίκανος κυβερνήτης

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Μετά την άνοδό του στην εξουσία, οι περισσότεροι ευγενείς του Ανζού αναγνώρισαν αμέσως ότι δεν έχει καμιά σχέση με τον θείο του.[5] Έδωσε σαν δώρο στον μικρότερο αδελφό του Φούλκωνα το Σαιντόνγκ (1062), αλλά όταν αυτός δέχτηκε επίθεση από τον Γουλιέλμο Η΄ της Ακουιτανίας, ο Γοδεφρείδος δεν έστειλε στρατό να υποστηρίξει τον αδελφό του και το Σαιντόνγκ έπεσε. Ακολούθησαν νέες απώλειες για το Ανζού, όπως η κομητεία του Μαιν, [6] και το Σατώ - Γκοντιέρ (1064), αφού ξανά δεν έστειλε στρατό για να υποστηρίξει τον υπήκοό του Ραινάλδο, που συνελήφθη αιχμάλωτος από τους Βρετόνους. To 1065 ο Γοδεφρείδος Γ΄ προσπάθησε να απομονώσει τον αρχιεπίσκοπο Βαρθολομαίο, προκειμένου να προωθήσει την δική του επιλογή για επίσκοπο του Λε Μανς· ο αρχιεπίσκοπος εξοργισμένος τον αφόρισε.[7]

Ανατροπή απο τον μικρότερο αδελφό του Φούλκωνα Δ΄

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο μικρότερος αδελφός του Φούλκων Δ΄, εξοργισμένος από την ανικανότητά του, επαναστάτησε εναντίον του (1067) και τον αιχμαλώτισε, αλλά τον απελευθέρωσε σε λίγο. Την επόμενη χρονιά ο Γοδεφρείδος Γ΄ επιτέθηκε ξανά στον Φούλκωνα Δ΄, αλλά ο αδελφός του τον συνέλαβε και τον φυλάκισε μόνιμα. Απελευθερώθηκε 28 χρόνια αργότερα (1096) με την επέμβαση του πάπα Ουρβανού Β΄ και πέθανε την ίδια χρονιά. [8] Νυμφεύτηκε το 1060 την Ιουλιανή του Λανγκώ (πέθανε στις 7 Αυγούστου 1067)· δεν απέκτησαν παιδιά. [9]

  1. 1,0 1,1 1,2 1,3 Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage.
  2. Detlev Schwennicke, Europäische Stammtafeln: Stammtafeln zur Geschichte der Europäischen Staaten, Neue Folge, Band II (Marburg, Germany: J. A. Stargardt, 1984), Tafel 82
  3. W. Scott Jesse, Robert the Burgundian and the Counts of Anjou, c.1025-1098 (Catholic University of America Press, 2000), p. 54
  4. Jim Bradbury, 'Fulk le Réchin and the Origin of the Plantagenets', Studies in Medieval History Presented to R. Allen Brown, Ed. Christopher Harper-Bill, Christopher J. Holdsworth, Janet L. Nelson (The Boydell Press, 1989), p. 27
  5. W. Scott Jesse, Robert the Burgundian and the Counts of Anjou, c.1025-1098 (Catholic University of America Press, 2000), p. 55
  6. Henk Teunis, The Appeal to the Original Status: Social Justice in Anjou in the Eleventh Century (Hilversum: Uitgeverij Verloren, 2006), p. 75
  7. W. Scott Jesse, Robert the Burgundian and the Counts of Anjou, c.1025-1098 (Catholic University of America Press, 2000), p. 61
  8. Jim Bradbury, 'Fulk le Réchin and the Origin of the Plantagenets', Studies in Medieval History Presented to R. Allen Brown, Ed. Christopher Harper-Bill, Christopher J. Holdsworth, Janet L. Nelson (The Boydell Press, 1989), p. 37
  9. K.S.B. Keats-Rohan, Family Trees and the Root of Politics; A Prosopography of Britain and France from the Tenth to the Twelfth Century (Woodbridge: The Boydell Press, 1997), p. 257
  • Detlev Schwennicke, Europäische Stammtafeln: Stammtafeln zur Geschichte der Europäischen Staaten, Neue Folge, Band II (Marburg, Germany: J. A. Stargardt, 1984)
  • Jim Bradbury, 'Fulk le Réchin and the Origin of the Plantagenets', Studies in Medieval History Presented to R. Allen Brown, Ed. Christopher Harper-Bill, Christopher
  • W. Scott Jesse, Robert the Burgundian and the Counts of Anjou, c.1025-1098 (Catholic University of America Press, 2000)
  • Henk Teunis, The Appeal to the Original Status: Social Justice in Anjou in the Eleventh Century (Hilversum: Uitgeverij Verloren, 2006)
  • J. Holdsworth, Janet L. Nelson (The Boydell Press, 1989), p. 37
  • K.S.B. Keats-Rohan, Family Trees and the Root of Politics; A Prosopography of Britain and France from the Tenth to the Twelfth Century (Woodbridge: The Boydell Press, 1997)
Γοδεφρείδος Γ΄ του Ανζού
Γέννηση: 1040 Θάνατος: 1097
Βασιλικοί τίτλοι
Προκάτοχος
Γοδεφρείδος Μαρτέλος
Κόμης του Ανζού

1060 - 1068
Διάδοχος
Φούλκων Ρεχίν