Γιαν Χάμερ

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Γιαν Χάμερ
Ο Γιαν Χάμερ το 1977
Πληροφορίες
Όνομα γέννησηςJan Hammer
Γέννηση17  Απριλίου 1948[1][2][3]
Πράγα[3][4][5]
ΚαταγωγήΠράγα, Τσεχοσλοβακία
Eίδος
  • Jazz fusion
  • synthpop
  • pop rock
Ιδιότητες
  • Μουσικός
  • Συνθέτης
  • Μουσικός παραγωγός
Μουσικά όργανα
  • Πλήκτρα
  • Ντραμς
Παρουσία1968 - σήμερα
Συμμετοχές
Ιστότοπος
janhammer.com

Ο Γιαν Χάμερ (τσέχικα: Jan Hammer, 17 Απριλίου 1948) είναι Αμερικανός μουσικός, συνθέτης και μουσικός παραγωγός, τσέχικης καταγωγής.[6] Έγινε γνωστός παίζοντας πλήκτρα στην Mahavishnu Orchestra στις αρχές της δεκαετίας του '70, καθώς και από τη μουσική του για την τηλεοπτική σειρά του '80 Οι σκληροί του Μαϊάμι.

Συνεργάστηκε με μερικούς από τους σημαντικότερους μουσικούς της τζαζ και της ροκ όπως, ο Τζον Μακλάφλιν, ο Τζεφ Μπεκ, ο Αλ Ντι Μέολα, ο Μικ Τζάγκερ, ο Κάρλος Σαντάνα, ο Στάνλεϊ Κλαρκ, ο Τόμι Μπόλιν, ο Νιλ Σον, ο Στιβ Λούκαθερ και ο Έλβιν Τζόουνς. Έχει συνθέσει 14 σάουντρακ ταινιών, μουσική για 90 επεισόδια της σειράς Οι σκληροί του Μαϊάμι και 20 επεισόδια της σειράς Chancer.

Οι συνθέσεις του έχουν κερδίσει πολλά βραβεία Grammy. [7]

Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Πρώτα χρόνια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Jan Hammer γεννήθηκε στην Πράγα, τότε πρωτεύουσα της Τσεχοσλοβακίας (σήμερα Τσεχικής Δημοκρατίας).[7] Η μητέρα του ήταν η γνωστή Τσέχα τραγουδίστρια Vlasta Průchová και ο πατέρας του γιατρός που δούλευε σε σχολείο παίζοντας βιμπράφωνο και μπάσο. Ο Hammer ξεκίνησε να παίζει πιάνο στην ηλικία των τεσσάρων και άρχισε τα μαθήματα δύο χρόνια αργότερα. Προσπάθησε να ακολουθήσει τον πατέρα του στην ιατρική, όμως, ένας οικογενειακός φίλος τον έπεισε να αναπτύξει το μουσικό του ταλέντο. Έτσι, στο γυμνάσιο στην ηλικία των δεκατεσσάρων, δημιούργησε ένα τζαζ τρίο, όπου περιόδευσε και ηχογράφησε σε όλη την Ανατολική Ευρώπη. Στην Μουσική Ακαδημία της Πράγας ολοκλήρωσε αρκετά μαθήματα, μεταξύ άλλων, αρμονία, αντίστιξη, μουσική ιστορία και σύνθεση κλασικής μουσικής.

Στις 20 Αυγούστου του 1968, οι σπουδές του διεκόπησαν απότομα με την εισβολή του Συμφώνου της Βαρσοβίας στην Τσεχοσλοβακία. Στις 30 Αυγούστου του ίδιου έτους ηχογράφησε στο Μόναχο ένα τζαζ άλμπουμ με τίτλο "The Domicile" που κυκλοφόρησε ως Maliny Maliny από την γερμανική δισκογραφική MPS Records. Τελικά μετακόμισε στις ΗΠΑ και αποφάσισε να πολιτογραφηθεί έχοντας λάβει υποτροφία από το Μουσικό Κολέγιο Μπέρκλι της Βοστώνης.[7]

Μετά την ολοκλήρωση των σπουδών του, περιόδευσε για ένα χρόνο με τη Sarah Vaughan, ηχογράφησε με τον Elvin Jones και τον Jeremy Steig, στη συνέχεια μετακόμισε στο Κάτω Μανχάταν όπου το 1971 έγινε μέλος της Mahavishnu Orchestra με κιθαρίστα τον John McLaughlin, βιολιστή τον Jerry Goodman, μπασίστα τον Rick Laird και ντράμερ τον Billy Cobham.[7][8] Η Mahavishnu Orchestra έγινε μια επιτυχημένη μπάντα της τζαζ φιούζιον, που πραγματοποίησε 530 εμφανίσεις, μέχρι και την αποχαιρετιστήρια συναυλία τους στις 30 Δεκεμβρίου του 1973. Ο ίδιος ήταν πρωτοπόρος στη χρήση του Minimoog συνθεσάιζερ.

To 1974 ηχογράφησε 3 άλμπουμ με τον Goodman και τον κιθαρίστα John Abercrombie.[6] Η σόλο καριέρα του ξεκίνησε το 1975 με την κυκλοφορία του The First Seven Days. Το άλμπουμ ηχογραφήθηκε στο προσωπικό του στούντιο (Red Gate Studio).[7]

Το συγκρότημα Γιαν Χάμερ (Jan Hammer Group), δημιουργήθηκε το 1976 για να υποστηρίξει την περιοδεία του The First Seven Days, όπου και σχολιάστηκε θετικά από κριτικούς της τζαζ και ροκ μουσικής. Το 1977 το συγκρότημα έβγαλε 3 LP: το Oh, Yeah?, το πλατινένιο Wired και το χρυσό Jeff Beck with the Jan Hammer Group Live, μια συλλογή των 100 ζωντανών εμφανίσεων του Jeff Beck με το συγκρότημα. Το τελευταίο άλμπουμ του συγκροτήματος ήταν το Melodies.

Ο Χάμερ συνέθεσε μουσική για το τσέχικο παραμύθι Η απίστευτα λυπημένη πριγκίπισσα.

Τέλη της δεκαετίας του '70 και αρχές της δεκαετίας του '80[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το 1977, ο Χάμερ ηχογράφησε το Elegant Gypsy με το Al Di Meola και ακολούθησαν τo Casino, Splendido Hotel και το Electric Rendezous. Στη συνέχεια ενώθηκε με τον Di Meola για την περιοδεία Tour De Force - Live και τέλος συμμετείχε στο άλμπουμ Scenario του Di Meola, χρησιμοποιώντας το ψηφιακό συνθεσάιζερ Fairlight CMI, συνεισφέροντας σε πολλά κομμάτια του άλμπουμ.

Το 1978 επέστρεψε στη σόλο καριέρα με την κυκλοφορία του Black Sheep. Στη συνέχεια, σχημάτισε μια νέα μπάντα γνωστή ως "Hammer".[7] Την ίδια χρονιά, έγραψε και έπαιξε σε τρία τραγούδια του άλμπουμ του Jeff Beck με τίτλο There and Back το οποίο κυκλοφόρησε το 1980.[6] Το κομμάτι "Star Cycle" έπαιξε στη βρετανική τηλεοπτική σειρά The Tube.

Δημιούργησε το Schon & Hammer, ένα μουσικό δίδυμο με τον κιθαρίστα των Santana και Journey Neil Schon, όπου το 1981 ηχογράφησαν το Untold Passion και το 1982 το Here to Stay.

Τον Δεκέμβριο του 1983 ανέβηκε στην σκηνή με τον Jeff Beck για τις εννιά φιλανθρωπικές συναυλίες που συγκέντρωσαν χρήματα για την δράση του Ronnie Lane με τίτλο Α.R.M.S. (Action Research for Multiple Sclerosis, ελληνικά: Δράση για την Έρευνα της Σκλήρυνσης κατά Πλάκας), όπου συμμετείχαν μεταξύ άλλων οι: Τζίμι Πέιτζ, Έρικ Κλάπτον, Τζο Κόκερ και πολλοί άλλοι. Στη συνέχεια συμμετείχε σε διάφορες ηχογραφήσεις όπως στο πρώτο σόλο άλμπουμ City Slicker του James Young των Styx, το Night του John Abercrombie[6], το πρώτο σόλο άλμπουμ She's the Boss του Μικ Τζάγκερ, και το Flash του Jeff Beck το οποίο εμπεριείχε το τραγούδι "Escape" του Χάμερ, που κέρδισε το 1986 Βραβείο Γκράμι για την κατηγορία "Καλύτερη Rock Οργανική Εκτέλεση"

Miami Vice και επιτυχίες[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Έφτιαξε μουσική για τους τίτλους τέλους ντοκιμαντέρ, τηλεταινίες, διαφημίσεις και αναγνωριστικά ραδιοφωνικών σταθμών. Αλλά η μεγαλύτερη πρόκληση για εκείνον ήρθε το φθινόπωρο του 1984, όταν οι παραγωγοί του Miami Vice του ζήτησαν να ντύσει μουσικά τη σειρά σε εβδομαδιαίο πλαίσιο.[8]

Η επιτυχία της μουσικής της σειράς έγινε εμφανής μετά από μια μόνο σεζόν, αφού στις 2 Νοεμβρίου του 1985, το σάουντρακ το Miami Vice βρέθηκε στην πρώτη θέση των charts του Billboard στην κατηγορία ποπ άλμπουμ.[7] Το άλμπουμ έγινε τέσσερις φορές πλατινένιο στις ΗΠΑ, αφού πουλήθηκαν πάνω από τέσσερα εκατομμύρια αντίτυπα.

Στα Γκράμι του 1986, ο Χάμερ με το "Miami Vice Theme" κέρδισε δύο βραβεία. Για τις κατηγορίες "Καλύτερη Ποπ Οργανική Εκτέλεση" και "Καλύτερη Οργανική Σύνθεση".[7] Επίσης κέρδισε βραβείο Έμμυ το 1985 και το 1986 για την κατηγορία "Καλύτερη Μουσική Σύνθεση σε Σειρά". Στο τέλος του 1986, κέρδισε σε δημοσκόπηση του περιοδικού Keyboard ως "Καλύτερος Στούντιο Συνθέτης" για δεύτερη συνεχή χρονιά.

Το 1988, αποχώρησε από τη μουσική επιμέλεια του Miami Vice. Το τραγούδι τον τίτλων αρχής παρέμεινε σε χρήση μέχρι και το 1989 όπου και η σειρά ολοκληρώθηκε.

Το πρώτο πρότζεκτ που ξεκίνησε από το νέο του στούντιο (Red Gate) ήταν το σάουντρακ για την τηλεταινία Clinton and Nadine της HBO.

Οι δύο επόμενες δουλειές του Χάμερ συνέβαλαν σημαντικά στο επόμενο άλμπουμ του. Η πρώτη ήταν στο τέλος του καλοκαιριού όπου του ανατέθηκε να συνθέσει ένα κομμάτι που ονομάστηκε "The Runner", για μια σειρά διαφημίσεων στην Αγγλία που πρωταγωνιστούσε ο Μπομπ Γκέλντοφ. Η δεύτερη, ήταν η σύνθεση της μουσικής για την τηλεοπτική σειρά Eurocops,[6] που έκανε πρεμιέρα σε επτά χώρες τον Νοέμβριο.

Το πρώτο άλμπουμ από το νέο του στούντιο ήταν το Snapshots το 1989, με τον ίδιο να συνθέτει, να παίζει και να ηχογραφεί όλα τα κομμάτια.[7] Στο βίντεο προώθησης του "Too Much to Lose", του πρώτου ευρωπαϊκού single του άλμπουμ, συμμετείχαν οι Jeff Beck, Ντέιβιντ Γκίλμορ και Ρίνγκο Σταρ.

Η δεκαετία του '90[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στις αρχές της δεκαετίας του '90, περιόδευσε με τον ντράμερ Τόνι Ουίλιαμς. Στις 4 Ιουλίου του 1991, εμφανίστηκαν ως ενιαίο γκρουπ (Jan Hammer / Tony Williams Group) στο φεστιβάλ τζαζ του Μόντρεαλ. Η εμφάνιση μαγνητοσκοπήθηκε σε DVD και CD.

Έγραψε τη μουσική για το I Come in Peace, το Curiosity Kills, τη μουσική για τα 20 επεισόδια της βρετανικής τηλεοπτικής σειράς Chancer, μερικά επεισόδια της σειράς Tales from the Crypt, ενός τηλεοπτικού σποτ για την Διεθνή Αμνηστία που πρωταγωνιστούσε ο Τσέχος Πρόεδρος Βάτσλαβ Χάβελ, δύο πιλοτικές εκπομπές του NBC: το Knight Rider 2000 και το News at 12, το The Taking of Beverly Hills της Columbia Pictures και το Sunset Heat της New Line Cinema.

Το 1991 το "Crockett's Theme" επανακυκλοφόρησε και έγινε μουσική τίτλων αρχής για το Chancer[6], αφού είχε χρησιμοποιηθεί και σε μια σειρά διαφημίσεων της τράπεζας NatWest.

Το επόμενο έργο του ήταν να συνθέσει τη μουσική για το Beyond the Mind's Eye της Miramar Productions.[7]

Στα τέλη του 1993 (μέχρι το 2000) του ανατέθηκε η σύνθεση και η μουσική επιμέλεια της TV Nova, το πρώτο ιδιωτικό τηλεοπτικό δίκτυο στην Ανατολική Ευρώπη, με έδρα την Τσεχία, η οποία

Στα τέλη του 1993 (και μέχρι το 2000) του ανατέθηκε η σύνθεση και η μουσική επιμέλεια για την TV Nova, το πρώτο ιδιωτικό τηλεοπτικό δίκτυο στην Ανατολική Ευρώπη, με έδρα την Τσεχία, η οποία έκανε πρεμιέρα στις 4 Φεβρουαρίου του 1994. Έγραψε τη μουσική για όλα τα προγράμματα του δικτύου.

Το 1994, ηχογράφησε το Drive, το πρώτο άλμπουμ μετά από καιρό που δεν ήταν σάουντρακ.[7] Συνεργάστηκε με τον Jeff Beck για το "Underground", θυμίζοντας τις παλιές τους συνεργασίες.

Το 1995, επέστρεψε στη δημιουργία σάουντρακ. Ξεκίνησε με το Vanishing Son, όπου και συνέθεσε τη μουσική για τα 13 επεισόδια της σειράς. Συνέθεσε τη μουσική για δύο ταινίες που βγήκαν το 1996: το A Modern και το In the Kingdom of the Blind the Man with One Eye Is King. Ολοκλήρωσε τη χρονιά με το Beastmaster III: The Eye of Braxus.

Το 1996, συνέθεσε τη μουσική για τις ταινίες της εβδομάδας του NBC: The Babysitter’s Seduction, The Secret Agent Club, and The Corporate Ladder.

Το 1997, συνέθεσε το hard rock σάουντρακ του βιντεοπαιχνιδιού Outlaw Racers (MegaMedia). Το επόμενο πρότζεκτ ήταν για το πιλοτικό επεισόδιο της σειράς Prince Street .

Το 1999, έγραψε το "Even Odds" για το τελευταίο άλμπουμ του Jeff Beck Who Else!. Επίσης κυκλοφόρησε το τρίτο και τελευταίο άλμπουμ της Mahavishnu Orchestra με τίτλο The Lost Trident Sessions, το οποίο είχε ηχογραφηθεί το 1973 λίγο πριν την διάλυση της μπάντας.

2000 μέχρι σήμερα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το 2006, συνέθεσε τη μουσική για το Cocaine Cowboys, ένα ντοκιμαντέρ που απεικόνιζε το γνωστό εμπόριο ναρκωτικών του Μαϊάμι της δεκαετίας του '80. Το σάουντρακ του ντοκιμαντέρ κυκλοφόρησε το 2007.

To φθινόπωρο του 2004, το Hammer κυκλοφόρησε το άλμπουμ The Best of Miami Vice στην δισκογραφική Reality. Το The Best of Miami Vice περιέχει πρόσφατα ηχογραφημένες εκδόσεις του "Miami Vice Theme" και του "Crockett's Theme", καθώς και ενός μπόνους κομματιού που δεν είχε κυκλοφορήσει ποτέ.

Τον Φεβρουάριο του 2005, η Universal Studios Home Entertainment κυκλοφόρησε την πρώτη σεζόν του Miami Vice σε τρία διπλά DVD. Ένας από τους δίσκους του πακέτου περιελάμβανε μπόνους υλικό , συμπεριλαμβανομένης μιας συνέντευξης και πλάνα από την εποχή που ο Χάμερ δημιουργούσε τη μουσική για τη σειρά.

Για να συμπέσει με την κυκλοφορία του DVD, η Reality Records κυκλοφόρησε μια πρόσφατα ηχογραφημένη έκδοση του "Crockett's Theme" στο ραδιόφωνο.

Το 2006, του ζήτησαν να συνεργαστεί με τον ράπερ TQ για μια καινούρια έκδοση του "Crockett's Theme". Το αποτέλεσμα ήταν The Jan Hammer Project Feat. TQ - Crockett's Theme. Ένα CD single σκαρφάλωσε στα charts της Ευρώπης, φτάνοντας στην πρώτη θέση της ευρωπαϊκής λίστας download του iTunes.

Σε μια συνέντευξη του 2012, ο Jan Hammer ανέφερε ότι εργάζεται σε μια συλλογή μη εκδομένων έργων.[9]

Σε μια συνέντευξη του 2014 στο περιοδικό Rolling Stone, ισχυρίστηκε ότι ήταν στο μετέωρο μεταξύ της πειραματικής μουσικής και του prog-rock. Ισχυρίστηκε επίσης ότι είχε ηχογραφήσει το τραγούδι για τον Miami Vice πριν γίνει η σειρά και ότι ήταν το κομμάτι που παρουσίασε στον Michael Mann όταν ανακοινώνει το ενδιαφέρον του να εμπλακεί στη σειρά. Δήλωσε ότι χρησιμοποίησε ένα συνθεσάιζερ Fairlight CMI για να συνθέσει τη μουσική στη σειρά, ενώ χρησιμοποιούσε πραγματικά τύμπανα. Τέλος ισχυρίστηκε ότι θα ενδιαφέρονταν να ντύσει μουσικά την κινηματογραφική έκδοση του Miami Vice το 2006 του, αλλά ποτέ δεν τον προσέγγισε ο Michael Mann.[10]

Ηχογράφησε μια έκδοση της μουσικής του Squidbillies το 2014.[11]

Στις 20 Ιουλίου του 2018 κυκλοφόρησε το πρώτο του νέο άλμπουμ από 10 χρόνια: Seasons - Μέρος 1.

Στις 25 Ιουνίου του 2019, το Περιοδικό New York Times ανέφερε τον Jan Hammer ανάμεσα στους εκατοντάδες καλλιτέχνες των οποίων το υλικό καταστράφηκε σύμφωνα με πληροφορίες στην πυρκαγιά της Universal το 2008. [12]

Προσωπική ζωή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Πολιτογραφήθηκε Αμερικανός το 1978.[13] Έχει ένα γιο, τον Paul, ο οποίος είναι frontman στη μπάντα Savoir Adore.[14]

Δισκογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Βλέπε Δισκογραφία του Γιαν Χάμερ

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά, Αγγλικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 28  Απριλίου 2014.
  2. (Αγγλικά) SNAC. w64x66qj. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  3. 3,0 3,1 Τσεχική Εθνική Βάση Δεδομένων Καθιερωμένων Όρων. jn20000400864. Ανακτήθηκε στις 23  Νοεμβρίου 2019.
  4. «Evidence zájmových osob StB». Records of persons of interest.
  5. The Fine Art Archive. cs.isabart.org/person/75428. Ανακτήθηκε στις 1  Απριλίου 2021.
  6. 6,0 6,1 6,2 6,3 6,4 6,5 Colin Larkin, επιμ. (1997). The Virgin Encyclopedia of Popular Music (Concise έκδοση). Virgin Books. σελ. 564. ISBN 1-85227-745-9. 
  7. 7,00 7,01 7,02 7,03 7,04 7,05 7,06 7,07 7,08 7,09 7,10 Huey, Steve "Jan Hammer Biography", AllMusic, retrieved 2010-05-04
  8. 8,0 8,1 Schoenberg, Richard (2004) Seventy-Nine/Eighty, Schoenberg & Associates, (ISBN 978-0-9748208-0-4)
  9. Tracey, Ed. «An Interview With GRAMMY Winner Jan Hammer». Miss Music Nerd. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 23 Αυγούστου 2018. Ανακτήθηκε στις 3 Φεβρουαρίου 2012. 
  10. «Jan Hammer Reveals His 'Miami Vice' Scoring Secrets». Rollingstone.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 11 Δεκεμβρίου 2017. Ανακτήθηκε στις 29 Νοεμβρίου 2019. 
  11. «Jan Hammer of 'Miami Vice' Fame Records the 'Squidbillies' Theme». Billboard.com. 
  12. Rosen, Jody (25 June 2019). «Here Are Hundreds More Artists Whose Tapes Were Destroyed in the UMG Fire». The New York Times. https://www.nytimes.com/2019/06/25/magazine/universal-music-fire-bands-list-umg.html. Ανακτήθηκε στις 28 June 2019. 
  13. «My interview with Grammy winner/DK reader Jan Hammer». Dailykos.com. Ανακτήθηκε στις 13 Αυγούστου 2016. 
  14. «Savoir Adore: Our Nature». Popmatters.com. Ανακτήθηκε στις 13 Αυγούστου 2016. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Πολυμέσα σχετικά με το θέμα στο Wikimedia Commons