Journey (συγκρότημα)
| Journey | |
|---|---|
 Οι Journey το 2013 | |
Πληροφορίες | |
| Προέλευση | Σαν Φρανσίσκο, Καλιφόρνια, Ηνωμένες Πολιτείες |
| Μουσικά είδη | Hard Rock, Progressive Rock, Pop Rock, Jazz |
| Παρουσία | 1973 – σήμερα |
| Δισκογραφική εταιρεία | Columbia, Frontiers, Sanctuary, Nomota LLC |
| Μέλη | Νιλ Σον Ρος Βάλορι Στιβ Σμιθ Τζόναθαν Κέιν Άρνελ Πινέντα |
| Πρώην μέλη | Τζορτζ Τίκνερ Ρόμπερτ Φλάισμαν Όνσλεϊ Ντάνμπαρ Γκρεγκ Ρόλι Στιβ Πέρι Ράντι Τζάκσον Στιβ Ογκέρι Τζεφ Σκοτ Σότο Ντιν Καστρονόβο Μπομπ Γκλάουμπ Στίβι Ρόουζμαν Λάρι Λόντιν Μάικ Μπερντ Ομάρ Χακίμ Πρέρι Πρινς |
| Ιστότοπος | |
| journeymusic.com | |
| wikidata (π) | |
Οι Journey είναι αμερικανικό ροκ συγκρότημα που δημιουργήθηκε στο Σαν Φρανσίσκο το 1973 και γνώρισε μεγάλη επιτυχία στα τέλη της δεκαετίας του '70 και τις αρχές της δεκαετίας του '80, με οκτώ πολύπλατινένιους δίσκους και πέντε Top-10 σινγκλ.
Οι πωλήσεις τους ξεπερνούν τα 48 εκατομμύρια αντίτυπα μόνο στις Ηνωμένες Πολιτείες, ενώ παγκοσμίως πλησιάζουν τα 90 εκατομμύρια. Τον Απρίλιο του 2017, εντάχθηκαν στο Rock and Roll Hall of Fame.[1]
Βιογραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Το συγκρότημα δημιουργήθηκε το 1973 με την ονομασία Golden Gate Rhythm Section, με την αρχική του σύνθεση να αποτελείται από τον Νιλ Σον και τον Τζορτζ Τίκνερ στις κιθάρες, τον Γκρεγκ Ρόλι στα πλήκτρα και τα φωνητικά, τον Πρέρι Πρινς στα τύμπανα και τον Ρος Βάλορι στο μπάσο. Αφού έπαιξαν για ένα σύντομο χρονικό διάστημα ως support σχήμα σε γνωστά συγκροτήματα της πόλης τους, αποφάσισαν να υιοθετήσουν ένα τζαζ ύφος και να μετονομαστούν σε Journey.[2] Την πρώτη τους ζωντανή εμφάνιση πραγματοποίησαν την παραμονή πρωτοχρονιάς του 1974 στο Winterland Ballroom, με τον Πρέρι Πρινς να αντικαθίσταται λίγο αργότερα από τον Όνσλεϊ Ντάνμπαρ.[3]
Τον Φεβρουάριο του 1974 υπέγραψαν στην Columbia Records και κυκλοφόρησαν το ομώνυμο άλμπουμ τους την 1 Απριλίου του 1975, μπαίνοντας στις χαμηλές θέσεις του Billboard 200.[4] Ο Τίκνερ αποχώρησε από το συγκρότημα και οι Journey ως τετραμελές σχήμα ηχογράφησαν το "Look into the Future", φθάνοντας ως το # 100 των αμερικάνικων τσαρτ.[5] Ακολούθησε το "Next" του 1977, με μικρότερα σε διάρκεια κομμάτια και πιο pop rock κατεύθυνση.[6]
Μετά από προτροπή της Columbia, προσέθεσαν στην σύνθεση τους τον τραγουδιστή Ρόμπερτ Φλάισμαν, κινούμενοι σε μονοπάτια μελωδικού ροκ.[7] Μαζί του συνέθεσαν την επιτυχία "Wheel in the Sky", αλλά αποχώρησε λόγω διαφωνιών με το μάνατζμεντ του συγκροτήματος.[8] Την θέση του πήρε στα τέλη του 1977 ο Στιβ Πέρι,[9] με πρώτη τους κυκλοφορία να είναι ο δίσκος "Infinity", που κυκλοφόρησε στις 20 Ιανουαρίου 1978, σκαρφαλώνοντας στην 21η θέση του Billboard, για να βραβευθεί αργότερα ως τριπλά πλατινένιος.[10]
Στα τέλη του ίδιου έτους, αποχώρησε από τους Journey ο Ντάνμπαρ, δίνοντας την θέση του στον Στιβ Σμιθ.[11] Η νέα σύνθεση ηχογράφησε το "Evolution" του 1979, το οποίο περιείχε το πρώτο Top-20 σινγκλ τους, "Lovin', Touchin', Squeezin'",[12] όπως και το "Departure" έναν χρόνο αργότερα, το οποίο ήταν το πρώτο τους άλμπουμ που μπήκε στο Top-10 των Ηνωμένων Πολιτειών.[13] Κατά την περιοδεία για την προώθηση του τελευταίου, οι Journey ηχογράφησαν το ζωντανό άλμπουμ "Captured", το οποίο βραβεύθηκε ως διπλά πλατινένιο.[14]
Ο Ρόλι αποχώρησε δίνοντας την θέση του αρχικά στον Στίβι Ρόουζμαν και λίγο αργότερα στον Τζόναθαν Κέιν,[15] με τον οποίο συνέθεσαν το πιο επιτυχημένο άλμπουμ τους με τίτλο "Escape", που σκαρφάλωσε στην κορυφή των αμερικάνικων τσαρτ και έχει βραβευθεί ως εννέα φορές πλατινένιος δίσκος.[16] Περιελάμβανε τις επιτυχίες "Who's Crying Now", "Don't Stop Believin'", "Open Arms" και "Still They Ride", με το συγκρότημα να ηχογραφεί ραδιοφωνικά σποτ για την Budweiser και να συμμετέχει με την μουσική του στα βίντεο παιχνίδια "Journey" και "Journey Escape".[17]
Η εμπορική τους επιτυχία συνεχίστηκε στον επόμενο τους δίσκο με τίτλο "Frontiers", ο οποίος ανέβηκε ως την δεύτερη θέση των τσαρτ και έγινε εξαπλά πλατινένιος, περιλαμβάνοντας τις μεγάλες επιτυχίες "Separate Ways (Worlds Apart)" και "Faithfully".[18] Κατά την περιοδεία του άλμπουμ, η NFL Films γύρισε το ντοκιμαντέρ "Frontiers and Beyond".[19]
Το 1985, ο Σμιθ αντικαταστάθηκε αρχικά από τον Λάρι Λόντιν και κατά την διάρκεια των ηχογραφήσεων του επόμενου τους δίσκου από τον Μάικ Μπερντ, ενώ ο Βάλορι έδωσε την θέση του στον Ράντι Τζάκσον και τον Μπομπ Γκλάουμπ. Οι Journey κυκλοφόρησαν το "Raised on Radio" στις 27 Μαΐου του 1986, που έφθασε ως το # 4 και έγινε διπλά πλατινένιο, ωθούμενο από τις επιτυχίες "Be Good to Yourself", "Suzanne", "Girl Can't Help It" και "I'll Be Alright Without You".[20] Παρ' όλα αυτά, ο Πέρι δεν επιθυμούσε να συνεχίσει με το συγκρότημα, γεγονός που οδήγησε τους Journey σε ακύρωση μεγάλου μέρους της περιοδείας.[21]
Το συγκρότημα παρέμεινε ανενεργό μέχρι το 1995, διάστημα κατά το οποίο η Columbia κυκλοφόρησε τέσσερις συλλογές τους, εκ των οποίων το "Greatest Hits" μπήκε στο Top-10 του Billboard και οι πωλήσεις του έχουν ξεπεράσει τα δεκαπέντε εκατομμύρια αντίτυπα.[22]
Το 1995, η σύνθεση των Πέρι, Σον, Κέιν, Βάλορι και Σμιθ επανενώθηκε, ηχογραφώντας τον πλατινένιο δίσκο "Trial by Fire".[23] Στον δίσκο συμπεριλαμβάνονταν το επιτυχημένο σινγκλ "When You Love a Woman", το οποίο προτάθηκε για βραβείο Γκράμι στην κατηγορία καλύτερης ποπ ερμηνείας από ντουέτο.[24] Η περιοδεία για τον δίσκο ακυρώθηκε λόγω τραυματισμού του Πέρι στον γοφό. Την επόμενη χρονιά, ο ντράμερ Στιβ Σμιθ αποχώρησε από το συγκρότημα και οι Σον και Κέιν αποφάσισαν να βρουν νέο τραγουδιστή.[25]
Το 1998, εντάχθηκε στο σχήμα ο τραγουδιστής Στιβ Ογκέρι και ο ντράμερ Ντιν Καστρονόβο, με τους Journey Να επανέρχονται στην δισκογραφία το 2001 με το άλμπουμ "Arrival".[26] Ακολούθησε το ΕΡ "Red 13" έναν χρόνο αργότερα,[27] ενώ το 2005 εντάχθηκαν στο Hollywood Walk of Fame.[28] Την ίδια χρονιά, κυκλοφόρησαν το δωδέκατο άλμπουμ τους με τίτλο "Generations", στο οποίο κάθε μέλος του συγκροτήματος πραγματοποίησε τα κύρια φωνητικά σε τουλάχιστον ένα κομμάτι.[29]
Τον Ιούλιο του 2006, ο Ογκέρι αποχώρησε από το συγκρότημα λόγω χρόνιας μόλυνσης στον λαιμό,[30] δίνοντας την θέση του στον Τζεφ Σκοτ Σότο για ένα χρόνο.[31] Το μικρόφωνο του σχήματος τελικά ανέλαβε ο Άρνελ Πινέντα, με το "Revelation" να είναι ο πρώτος δίσκος της νέας σύνθεσης και να ανεβαίνει στο # 5 του Billboard.[32] Ακολούθησε το "Eclipse" το 2011, το οποίο ανέβηκε ως το # 13 των αμερικάνικων τσαρτ.[33]
Το 2015, τα τύμπανα του συγκροτήματος ανέλαβε αρχικά ο Ομάρ Χακίμ,[34] και το φθινόπωρο της ίδιας χρονιάς επέστρεψε στους Journey ο Στιβ Σμιθ.[35]
Στις 20 Δεκεμβρίου 2016, ανακοινώθηκε ότι το συγκρότημα θα ενταχθεί στο Rock and Roll Hall of Fame τον Απρίλιο του 2017.[36]
Δισκογραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Στούντιο ηχογραφήσεις
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]| Έτος | Άλμπουμ | ΗΠΑ [37] |
Επίπεδο βράβευσης [38] |
|---|---|---|---|
| 1975 | Journey | 138 | |
| 1976 | Look into the Future | 100 | |
| 1977 | Next | 85 | |
| 1978 | Infinity | 21 | 3 x πλατινένιος |
| 1979 | Evolution | 20 | 3 x πλατινένιος |
| 1980 | Departure | 8 | 3 x πλατινένιος |
| 1981 | Escape | 1 | 9 x πλατινένιος |
| 1983 | Frontiers | 2 | 6 x πλατινένιος |
| 1986 | Raised on Radio | 4 | 2 x πλατινένιος |
| 1996 | Trial by Fire | 3 | Πλατινένιος |
| 2001 | Arrival | 56 | |
| 2005 | Generations | 170 | |
| 2008 | Revelation | 5 | Πλατινένιος |
| 2011 | Eclipse | 13 |
Ζωντανές ηχογραφήσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
|
Συλλογές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
|
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ "Pearl Jam, Tupac Shakur and Joan Baez Will Join the Rock and Roll Hall of Fame" By Ben Sisario, Dec. 20, 2016
- ↑ Journey FAQ: The 70s and 80s Classic Rock Band
- ↑ Drummerworld: Aynsley Dunbar
- ↑ Journey - Journey | Songs, Reviews, Credits | AllMusic
- ↑ Look into the Future - Journey | Songs, Reviews, Credits | AllMusic
- ↑ Next - Journey | Songs, Reviews, Credits | AllMusic
- ↑ «Did you know that Journey had a lead singer before Steve Perry?». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 3 Ιουνίου 2017. Ανακτήθηκε στις 9 Ιανουαρίου 2017.
- ↑ «Robert Fleischman Exclusive Interview - The Journey Zone». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 24 Αυγούστου 2010. Ανακτήθηκε στις 9 Ιανουαρίου 2017.
- ↑ Journey Artistfacts - Songfacts
- ↑ 37 Years Ago: Journey's 'Infinity' Released - Ultimate Classic Rock
- ↑ «2003 - The Journey Zone». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 13 Ιουλίου 2011. Ανακτήθηκε στις 9 Ιανουαρίου 2017.
- ↑ Evolution - Journey | Songs, Reviews, Credits | AllMusic
- ↑ Departure - Journey | Songs, Reviews, Credits | AllMusic
- ↑ Journey Mark the End of an Era on Double Live Album, 'Captured'
- ↑ «Jonathan Cain - Biography | Billboard». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 19 Απριλίου 2017. Ανακτήθηκε στις 9 Ιανουαρίου 2017.
- ↑ «Escape - Rolling Stone». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 28 Δεκεμβρίου 2016. Ανακτήθηκε στις 9 Ιανουαρίου 2017.
- ↑ «AtariAge - Atari 2600 - Journey Escape (Data Age)». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 21 Μαρτίου 2016. Ανακτήθηκε στις 9 Ιανουαρίου 2017.
- ↑ The Story of Journey’s State-of-the-Art ‘Frontiers,’ the Beginning of the End Read More: The Story of Journey's State-of-the-Art 'Frontiers,' the Beginning of the End | http://ultimateclassicrock.com/journey-frontiers-album/?trackback=tsmclip
- ↑ «How NFL Films infiltrated the music business. | Sports on Earth». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 11 Μαρτίου 2016. Ανακτήθηκε στις 9 Ιανουαρίου 2017.
- ↑ 30 Years Ago: Journey Release 'Raised on Radio'
- ↑ «The Ever Bitter Herbie Herbert | The Perry Plaza and Hotel». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 23 Οκτωβρίου 2011. Ανακτήθηκε στις 9 Ιανουαρίου 2017.
- ↑ Journey's Greatest Hits - Journey | Songs, Reviews, Credits | AllMusic
- ↑ 20 Years Ago: Journey Power Up for Resurgent ‘Trial by Fire,’ Then Disintegrate Read More: 20 Years Ago: Journey Power Up for Resurgent 'Trial by Fire,' Then Disintegrate
- ↑ Rock On The Net: 39th Annual Grammy Awards - 1997
- ↑ Foolish, Foolish Throat: A Q&A with Steve Perry
- ↑ Arrival - Journey | Songs, Reviews, Credits | AllMusic
- ↑ REVIEW: Journey – Red 13 (2002 EP) | mikeladano.com
- ↑ Journey - Hollywood Star Walk - Los Angeles Times
- ↑ «Journey - Generations (CD) review - Metal-Temple.com». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 19 Οκτωβρίου 2021. Ανακτήθηκε στις 9 Ιανουαρίου 2017.
- ↑ «2009 - The Journey Zone». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 9 Σεπτεμβρίου 2019. Ανακτήθηκε στις 9 Ιανουαρίου 2017.
- ↑ The unexpected Journey of Jeff Scott Soto | Tampa Bay Times[νεκρός σύνδεσμος]
- ↑ Revelation - Rolling Stone
- ↑ The Billboard 200 for the 6/11/2011 issue | Reuters
- ↑ Deen Castronovo Confirms Journey Firing, Opens Up About Addiction: Exclusive Interview Read More: Deen Castronovo Confirms Journey Firing, Opens Up About Addiction: Exclusive Interview
- ↑ Journey Welcome Back Drummer Steve Smith, Announce 2016 Tour With Doobie Brothers Read More: Journey Welcome Back Drummer Steve Smith, Announce 2016 Tour With Doobie Brothers
- ↑ «Class of 2017 Inductions | Rock & Roll Hall of Fame». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 13 Μαρτίου 2017. Ανακτήθηκε στις 9 Ιανουαρίου 2017.
- ↑ «Journey - Chart history | Billboard». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 25 Δεκεμβρίου 2016. Ανακτήθηκε στις 9 Ιανουαρίου 2017.
- ↑ Gold & Platinum - RIAA
