Γιαλνιζτζάμ Αρνταχάν

Γιαλνιζτζάμ Αρνταχάν
Γιαλνιζτζάμ Αρνταχάν 41°3′53″N 42°30′11″E
Χώρα	Τουρκία
Διοικητική υπαγωγή	Αρνταχάν
Ζώνη ώρας	UTC+03:00 UTC+02:00

Το Γιαλνιζτζάμ, γνωστό στην Ελλάδα και ως Σιντισκόμ, είναι χωριό της Τουρκίας, του δήμου και της επαρχίας Αρνταχάν, της περιφέρειας Αρνταχάν στον Ανατολικό Πόντο, κοντά στα σύνορα με τη Γεωργία.

Πριν τον Ρωσοτουρκικό πόλεμο του 1878 στο χωριό Σιντισκόμ κατοικούσαν Τούρκοι. Μετά τον πόλεμο οι Τούρκοι του χωριού, όπως και πολλών γειτονικών χωριών, έφυγαν στα χωριά τους εντός των νέων συνόρων που διαμορφώθηκαν από τον πόλεμο. Την περίοδο αυτή, κάτοικοι χωριών της περιοχής Γκιουμούσχανε (Αργυρούπολης του Πόντου) και συγκεκριμένα των χωριών Τεμιρτζήκιοϊ, Μάλαχα και Αρταπίρ, εγκατέλειψαν τα χωριά τους, τους συγγενείς και φίλους τους στα χωριά αυτά αλλά και στα διπλανά τους στην περιοχή Αργυρούπολης και αναζήτησαν καλύτερες συνθήκες επιβίωσης στις περιοχές του Καυκάσου Καρς και Αρνταχάν, που είχαν πλέον Ρωσική διοίκηση. Έτσι εγκαταστάθηκαν στο χωριό Σιντισκόμ της περιοχής Αρνταχάν, όπου και έμειναν έως το έτος 1920.

Το χωριό μετονομάστηκε και σήμερα καλείται Γιαλνιζτσάμ (Yalnizcam) και κατοικείται από κατοίκους κουρδικής καταγωγής.

Στο χωριό αυτό οι Πόντιοι κάτοικοι οργάνωσαν την ζωή τους ασχολούμενοι με την κτηνοτροφία, την γεωργία, την μελισσοτροφία, αλλά και την εμπορία ξύλων από το γειτονικό δάσος. Έχτισαν την εκκλησία των Αποστόλων Πέτρου και Παύλου (που από το 1920 μετεβλήθη σε τζαμί) και το Δημοτικό Σχολείο. Παράλληλα το Ρωσικό κράτος, από τα πρώτα χρόνια της εγκατάστασής τους, τους έδωσε κυριότητα σε κληροτεμάχια - αγροτεμάχια και λιβάδια για την άσκηση της αγροτικής και κτηνοτροφικής ασχολίας τους. Ο πληθυσμός του χωριού όπως αποτυπώθηκε σε διάφορες περιόδους απογραφής από το Ρωσικό κράτος έφθασε σε 1.200 κατοίκους, μέλη πολυμελών οικογενειών. Μετά την επανάσταση του 1917 η ευρύτερη περιοχή Κάρς - Αρνταχάν έμεινε χωρίς Ρωσικά στρατεύματα στα χέρια Γεωργιανών αλλά και Αρμενίων έως την πλήρη επικράτηση των Τούρκων. Από την περίοδο του 1918 οι Έλληνες κάτοικοι διάφορων χωριών, μετακινήθηκαν στο εσωτερικό της Ρωσίας, στις περιοχές όπου υπήρχαν και άλλοι Έλληνες.

Οι κάτοικοι του χωριού Σιντισκόμ μαζί με τους κατοίκους γειτονικών χωριών της Γκιόλας (Gole) και συγκεκριμένα των χωριών Ντόρτ Κιλισέ (Τέσσερις Εκκλησιές, τουρκ. Dort Kilise, σημερινό Ουγκιούρτασι, τουρκ. Ugurtasi), Τουρκιασέν και Κονκ (σήμερα Κιουζούνπιναρ, τουρκ. Kuzunpinar) στις 2 Σεπτεμβρίου του 1920 έφυγαν ακολουθώντας τον δρόμο μέσω του Αρτβίν προς το Βατούμ, από όπου αναχώρησαν για την Ελλάδα στις 24 Δεκεμβρίου του 1920 για να φθάσουν στην Θεσσαλονίκη στις 1 Ιανουαρίου του 1921.

Οι κάτοικοι του χωριού Σιντισκόμ εγκαταστάθηκαν στα χωριά Σεβαστό, Άνω και Κάτω Ποταμιά, Λειψύδριο, Διπόταμος του νομού Κιλκίς και Τριπόταμος και Κομνήνειο του νομού Ημαθίας. Επίσης κάποιες οικογένειες έφυγαν από το Σιντισκόμ το 1914 αμέσως μετά τους Βαλκανικούς πολέμους και εγκαταστάθηκαν τελικά στο Νομό Κιλκίς.