Γαμικός λέβης
Ο γαμικός λέβης (λέβης του γάμου) είναι σκεύος της αρχαιοελληνικής κεραμικής που χρησιμοποιούταν στις τελετές γάμου, κυρίως στο τελετουργικό ράντισμα της νύφης με νερό πριν τη τελετή. Η μορφή του είναι παρόμοια του λέβητα, αλλά διαφέρει στο ότι διαθέτει ένα ευρύ υψηλό πόδι με κωνικό στήριγμα ενσωματωμένο στο κυρίως αγγείο και λαβές, οι οποίες ξεκινούσαν από τους ώμους και κατέληγαν κοντά στα χείλη του αγγείου.
Σκηνές γάμου από την καθημερινή ζωή και τη μυθολογία (για παράδειγμα οι γάμοι του Πηλέα και της Θέτιδος) συνήθως είναι ζωγραφισμένες στο σώμα του αγγείου και στη βάση. Η εικονογραφία τους μπορεί επίσης να περιλαμβάνει και τους μίμους της εποχής της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας.
Ένας από τους πρώτους γαμικούς λέβητες δημιουργήθηκε από τον Αττικό αγγειοπλάστη Σώφιλο (περ. 580-570) και διακοσμήθηκε με την γαμήλια πομπή του Μενέλαου και της Ελένης.