Βονιφάτιος ντα Βερόνα
| Βονιφάτιος της Βερόνα | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Bonifacio da Verona (Ιταλικά) |
| Γέννηση | Δεκαετία του 1270[1] |
| Θάνατος | 1317 ή 1318 |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | αντιβασιλιάς |
| Οικογένεια | |
| Τέκνα | Μαρούλα της Βερόνα |
| Οικογένεια | Οικογένεια ντα Βερόνα |
| Στρατιωτική σταδιοδρομία | |
| Πόλεμοι/μάχες | Μάχη του Αλμυρού |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | αντιβασιλιάς |
O Βονιφάτιος, ιταλ. Bonifacio da Verona (απεβ. τέλη του 1317 ή αρχές του 1318) από την Οικογένεια ντα Βερόνα ήταν ένας ισχυρός Λομβαρδός σταυροφόρος, κύριος στη Φραγκοκρατούμενη Ελλάδα κατά τα τέλη του 13ου και τις αρχές του 14ου αι. Αρχικά ήταν ένας ένας ενδεής ιππότης από έναν κύριο κλάδο του Οίκου του, που έγινε ο προστατευόμενος του Γκυ Β΄ ντε λα Ρος δούκα των Αθηνών· εκτοπίστηκε από τους Ρωμαίους από την Εύβοια το 1296 και εξελίχθηκε σε έναν από τους πιο ισχυρούς κυρίους της Φραγκοκρατίας. Υπηρέτησε ως επίτροπος για το δουκάτο των Αθηνών το διάστημα 1308-09, έπειτα από το τέλος του Γκυ Β΄, και αιχμαλωτίστηκε στη μάχη του Αλμυρού τον Μάρτιο του 1311. Ο Βονιφάτιος, τον οποίο εκτιμούσαν οι Καταλανοί, αρνήθηκε την προσφορά τους να γίνει ο ηγέτης τους, αλλά διατήρησε στενές σχέσεις με εκείνους, μοιραζόμενος μία εχθρότητα εναντίον Βενετών και των ενδιαφερόντων τους στην Εύβοια. Όταν απεβίωσε ο Βονιφάτιος άφησε έναν γαμπρό, τον Καταλανό γενικό βικάριο Αλφόνσο Φαδρίκ ως τον κύριο κληρονόμο των εκτεταμένων ιδιοκτησιών του.
Οικογένεια
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Νυμφεύτηκε την Αγνή ντε Τσικόν και είχε τέκνα:
- Μαρούλλα απεβ. 1316, παντρεύτηκε τον Αλφόνσο Φαδρίκ από τον Οίκο της Βαρκελώνης, γενικό βικάριο του δουκάτου των Αθηνών.
- Ελένη.
- Θωμάς.
Αναφορές σε πηγές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Πηγές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Miller, William (1908). The Latins in the Levant: A History of Frankish Greece (1204–1566). London: John Murray. OCLC 563022439.
- Miller, William (1921). Essays on the Latin Orient. Cambridge: Cambridge University Press. OCLC 457893641.
- Setton, Kenneth M. (1976). The Papacy and the Levant (1204–1571), Volume I: The Thirteenth and Fourteenth Centuries. Philadelphia: The American Philosophical Society. ISBN 0-87169-114-0.