Βαλέριος Λεωνίδης

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Βαλέριος Λεωνίδης
Προσωπικές Πληροφορίες
Γέννηση14 Φεβρουαρίου 1966 (1966-02-14) (58 ετών)
Γιεσεντούκι, Σοβιετική Ένωση
Έτη δραστηριοποίησης1986 - 2000
Ύψος1,66 μ.
Άθλημα
ΧώραΣοβιετική Ένωση Σοβιετική Ένωση (1986–1991), Ελλάδα Ελλάδα (1993–2000)
ΆθλημαΆρση βαρών

Ο Βαλέριος Λεωνίδης (γεννήθηκε 14 Φεβρουαρίου 1966) είναι Έλληνας ολυμπιονίκης και πρώην αθλητής της άρσης βαρών. Υπήρξε μέλος της Ελληνικής εθνικής ομάδας, η οποία υπό τον προπονητή Χρήστο Ιακώβου σημείωσε σημαντικές επιτυχίες. Κορυφαία στιγμή στην καριέρα του η κατάκτηση του ασημένιου μεταλλίου στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1996.

Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Βαλέριος Λεωνίδης γεννήθηκε στο Γιεσεντούκι της Ρωσίας από Έλληνες του Πόντου γονείς. Το Δεκέμβριο του 1991 επέστρεψαν οικογενειακώς στην Ελλάδα όπου και έγιναν τα πρώτα του βήματα με την ενασχόληση του με το άθλημα της άρσης βαρών. Είναι πτυχιούχος Φαρμακευτικής και Υποπλοίαρχος του Πολεμικού Ναυτικού. Σήμερα και από το 2005 εργάζεται ως ομοσπονδιακός προπονητής.[1]

Στην προσωπική του ζωή υπήρξε παντρεμένος με την Μόνικα, από την οποία απέκτησε δύο αγόρια τον Βίκτορα και τον Πάτρικ.

Καριέρα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Από το 1982 άρχισε την ενασχόληση του με την άρση βαρών με την εθνική ομάδα της Σοβιετικής Ένωσης. Το 1986 και το 1991 αναδείχθηκε νικητής της Σπαρτακιάδας των Λαών της ΕΣΣΔ, ενώ τη δεύτερη χρονιά ήταν και πρωταθλητής της χώρας.[2] Κατά τον ερχομό του στην Ελλάδα το 1991, γράφτηκε στο σύλλογο Β.Α.Ο. Θεσσαλονίκης, όπου και αγωνιζόταν με τα ελληνικά χρώματα. Οι διακρίσεις ήρθαν άμεσα σε όλα τα επίπεδα, πανευρωπαϊκό, παγκόσμιο, μεσογειακό. Έχει τρεις ολυμπιακές συμμετοχές (1992-Βαρκελώνη, 1996-Ατλάντα, 2000-Σίδνεϋ). Στην πρώτη συμμετοχή του κατέκτησε την πέμπτη θέση.[3] Στο μεσοδιάστημα των Ολυμπιακών Αγώνων ο ανταγωνισμός με τον Τούρκο Ναΐμ Σουλεϊμάνογλου ήταν έντονος σε όλες τις μεγάλες διοργανώσεις. Στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα του 1994 στην Κωνσταντινούπολη ο Τούρκος Ολυμπιονίκης νίκησε τον Λεωνίδη με 5 κιλά διαφορά στο σύνολο, παρά το πρώτο παγκόσμιο ρεκόρ του Λεωνίδη στο αρασέ με 146,5 κιλά.[2][4]

Ο αγώνας του στην Ολυμπιάδα της Άτλαντα, όπου και κατέκτησε το ασημένιο μετάλλιο έμεινε στην ιστορία για τη μονομαχία του με τον Σουλεϊμάνογλου. Ο Τούρκος πρωταθλητής πήρε το χρυσό στη νέα κατηγορία των 64 κιλών με σύνολο 335 κιλών, ενώ ο Έλληνας πρωταθλητής έμεινε 2,5 κιλά χαμηλότερα, ενώ είχαν προηγηθεί τρεις προσπάθειές τους σε βάρη παγκοσμίων επιδόσεων, με αποτέλεσμα πέντε καταρρίψεις. Εκείνος ο αγώνας θεωρείται ως μια από τις μεγαλύτερες μονομαχίες στην μακρόχρονη ιστορία του αθλήματος, με την αρένα να χωρίζεται στους υποστηρικτές του Τούρκου και σε εκείνους του Έλληνα πρωταθλητή. Ο Σουλεϊμάνογλου ήταν ο κάτοχος του παγκόσμιου ρεκόρ στο αρασέ και το σύνολο, αλλά είχε χάσει πρόσφατα το ρεκόρ στο ζετέ από τον Λεωνίδη. Ο Έλληνας σήκωσε πρώτος και επέλεξε βάρος 140 κιλών στο αρασέ, την οποία και πέτυχε. Ο Τούρκος ήταν βαρύτερος και ήξερε ότι θα έπρεπε να σηκώσει μεγαλύτερο βάρος. Ξεκίνησε στα 145 κιλά επιτυχημένα και στη συνέχεια ανύψωσε με επιτυχία και τα 147,5 κιλά, βάρος στο οποίο απέτυχε ο Λεωνίδης. Στο ζετέ και οι δύο κατάφεραν να σηκώσουν 180 κιλά στην πρώτη τους προσπάθεια, μετά ο Σουλεϊμάνογλου ανύψωσε 185 κιλά σημειώνοντας νέο παγκόσμιο ρεκόρ. Ο Λεωνίδης επέλεξε τα 187,5 κιλά επανακτώντας το ρεκόρ κόσμου και ο Σουλεϊμάνογλου τον ακολούθησε και αυτός επιτυχημένα. Ο Λεωνίδης απέτυχε να σηκώσει 190 κιλά, ξεσπώντας σε κλάματα και παίρνοντας το ασημένιο μετάλλιο.[5][6][7] Μετά τον αγώνα ο Λεωνίδης δήλωσε: «Ήρθα για να κερδίσω το χρυσό, όχι το ασήμι. Αλλά είμαι ένας άνθρωπος που θαυμάζει τις σούπερ ερμηνείες, και αυτό έκανε ο Ναΐμ. Γι' αυτό είναι τόσο σπουδαίος. Όταν συναντηθήκαμε πριν από τα βραβεία, του είπα: Ναΐμ, είσαι ο καλύτερος, είπε: Όχι Βαλέριε, είμαστε και οι δύο οι καλύτεροι».[5]

Ένα χρόνο πριν, το 1995 και ενώ είχε αποφασίσει να σταματήσει τον αθλητισμό λόγω του θανάτου του αδερφού του τελικά συνέχισε την αθλητική του καριέρα. Το 1999 στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα της Λα Κορούνια της Ισπανίας, κατέκτησε την τρίτη θέση στο σύνολο και τη δεύτερη στο αρασέ έχοντας κάνει πανελλήνιο ρεκόρ.[8] Συμμετείχε και στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Αθήνας το 2004, αυτή τη φορά μεταφέροντας την ολυμπιακή σημαία μαζί με άλλους 7 αθλητές. Μετά από σχεδόν 22 χρόνια, το 2004 αποφασίζει να αποχωρήσει επίσημα από την ενεργό δράση και να ασχοληθεί με την προπονητική.[9] Κλείνοντας την καριέρα του είχε καταρρίψει 5 φορές παγκόσμια ρεκόρ (δύο στο αρασέ και τρία στο ζετέ).[2] Το Μάιο του 2018 τιμήθηκε από την Ολυμπιακή Επιτροπή της Τουρκίας με το βραβείο Fair Play για την παρουσία του στην κηδεία του Σουλεϊμάνογλου. Οι δυο τους είχαν δώσει επικές μάχες στους Ολυμπιακούς Αγώνες, αλλά αυτό που πολύς κόσμος δε γνώριζε, είναι πως είχαν πολύ καλές φιλικές σχέσεις, με τον Τούρκο να τον αναγνωρίζει ως τον δυσκολότερο αντίπαλο που είχε αντιμετωπίσει στην καριέρα του.[10][11][12]

Τίτλοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Βαλέριος Λεωνίδης συνολικά έχει κατακτήσει δέκα ασημένια και ένα χάλκινο μετάλλιο σε παγκόσμια πρωταθλήματα και τέσσερα χρυσά, πέντε ασημένια και τέσσερα χάλκινα σε ευρωπαϊκά πρωταθλήματα, μεσογειονίκης. Αναλυτικά παρακάτω μερικές διακρίσεις ανά διοργάνωση/τόπο/έτος.[13][14][15]

Θέση Διοργάνωση Τόπος Έτος Κατηγορία
ΕΣΣΔ Πρωτάθλημα Μόσχα 1986 60κ
ΕΣΣΔ Θερινοί Αγώνες Μόσχα 1986 60κ
ΕΣΣΔ Πρωτάθλημα Ντόνεσκ 1991 67,5κ
ΕΣΣΔ Θερινοί Αγώνες Ντόνεσκ 1991 67,5κ
Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Σόφια 1991 67,5κ
Παγκόσμιο Πρωτάθλημα - 1993 64κ
Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα - 1993 64κ
Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Σοκολόφ 1994 64κ
Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Κωνσταντινούπολη 1994 64κ
Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Βαρσοβία 1995 64κ
Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Κουανγκτσόου 1995 64κ
Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Σταβάνγκερ 1996 64κ
Ολυμπιακοί Αγώνες Ατλάντα* 1996 64κ
Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Λα Κορούνια** 1999 69κ
Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Αθήνα 1999 69κ

^ Στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Ατλάντα, ο Βαλέριος Λεωνίδης μαζί με τον Ναϊμ Σουλεϊμάνογλου κατέρριψαν τέσσερα παγκόσμια ρεκόρ.

Διακρίσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το 1994 αναδείχθηκε καλύτερος αθλητής της χρονιάς από τον ΠΣΑΤ ενώ το Δεκέμβριο του 2011 βραβεύτηκε από την Περιφέρεια Θεσσαλίας και το Δήμο Λάρισας για την προσφορά του στο άθλημα μαζί με τους Πύρρο Δήμα και Παύλο Σαλτσίδη.[16]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. Ελληνική Ομοσπονδία Άρσης Βαρών Αρχειοθετήθηκε 2013-12-06 στο Wayback Machine. βιογραφικό
  2. 2,0 2,1 2,2 «VALERIOS LEONIDIS». Ανακτήθηκε στις 31 Μαρτίου 2022. 
  3. «INTERNATIONAL OLYMPIC COMMITTEE : BARCELONA 1992 WEIGHTLIFTING 56 - 60KG (FEATHERWEIGHT) MEN RESULTS». Ανακτήθηκε στις 31 Μαρτίου 2022. 
  4. «1994 World Championship». Ανακτήθηκε στις 31 Μαρτίου 2022. 
  5. 5,0 5,1 «IOC : Weightlifting king Süleymanoğlu conquers third Olympic gold in epic record-breaker» (στα Αγγλικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 4 Ιουλίου 2023. Ανακτήθηκε στις 4 Ιουλίου 2023. 
  6. «5 Of The Greatest Weightlifting Battles Of All Time». Ανακτήθηκε στις 31 Μαρτίου 2022. 
  7. «WORLD RECORDS BY YEAR (1996)». Ανακτήθηκε στις 31 Μαρτίου 2022. 
  8. «1999 European Championship». Ανακτήθηκε στις 31 Μαρτίου 2022. 
  9. «Valerios Leonidis». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 10 Νοεμβρίου 2012. Ανακτήθηκε στις 10 Νοεμβρίου 2012. 
  10. «Οι Τούρκοι τίμησαν τον Λεωνίδη». Ανακτήθηκε στις 2 Απριλίου 2022. 
  11. «Ο Λεωνίδης φίλησε το φέρετρο του Σουλεϊμάνογλου - ΒΙΝΤΕΟ». Ανακτήθηκε στις 2 Απριλίου 2022. 
  12. «Наим Сулейманоглу: "Меня называли изменником родины"». Ανακτήθηκε στις 2 Απριλίου 2022. 
  13. «E.O.E». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 22 Μαΐου 2013. Ανακτήθηκε στις 17 Δεκεμβρίου 2013. 
  14. «ΕΟΑΒ: Μετάλλια σε Παγκόσμια Πρωταθλήματα». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 6 Δεκεμβρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 17 Δεκεμβρίου 2013. 
  15. «ΕΟΑΒ : Μετάλλια σε Ευρωπαϊκά Πρωταθλήματα». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 6 Δεκεμβρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 17 Δεκεμβρίου 2013. 
  16. «Η Λάρισα κάθισε κάτω από την μπάρα». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 21 Αυγούστου 2014. Ανακτήθηκε στις 17 Δεκεμβρίου 2013. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]