Αχαΐα (ρωμαϊκή επαρχία)
 |
Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. |
 |
Αυτό το λήμμα χρειάζεται επιμέλεια ώστε να ανταποκρίνεται σε υψηλότερες προδιαγραφές ορθογραφικής και συντακτικής ποιότητας ή μορφοποίησης. Αίτιο: Κακομεταφρασμένο κείμενο σε πολλά σημεία: π.χ. «Χαλκός, μολύβι και μεταλλεύματα πήγαζαν από την Αχαΐα:Copper, lead, and silver mines were exploited in Achaea» Για περαιτέρω βοήθεια, δείτε τα λήμματα πώς να επεξεργαστείτε μια σελίδα και τον οδηγό μορφοποίησης λημμάτων. |
Η Αχαΐα ήταν μια επαρχία της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, η οποία περιελάμβανε εδαφικά την Πελοπόννησο και τμήμα της Στερεάς Ελλάδας. Βόρεια συνόρευε με τις επαρχίες της Ηπείρου και της Μακεδονίας.
Ιστορικά στοιχεία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Η περιοχή προσαρτήθηκε στα εδάφη της Ρωμαϊκής Δημοκρατίας το 146 π.Χ. μετά από μια βάναυση εκστρατεία, κατά τη διάρκεια της οποίας καταστράφηκε συθέμελα η Κόρινθος από το Ρωμαίο στρατηγό Λεύκιο Μόμμιο. Οι κάτοικοι της πόλης σφαγιάστηκαν ή πουλήθηκαν σκλάβοι, ενώ οι ναοί απογυμνώθηκαν από τα έργα τέχνης τους τα οποία στόλισαν ρωμαϊκές βίλες. Ο Μούμμιος έλαβε το προσωνύμιο «Αχαϊκός» για την εκστρατεία του αυτή.
Για 60 χρόνια, η Ελλάδα διοικούταν από τους Ρωμαίους με τη μορφή μιας επαρχίας που ανήκε στη Σύγκλητο. Ορισμένες πόλεις, όπως η Αθήνα και η Σπάρτη, κράτησαν σχετική αυτονομία στα εδάφη τους. Το 88 π.Χ., ωστόσο, ο Μιθριδάτης Στ' Ευπάτωρ, βασιλιάς του Πόντου, ξεκίνησε μια εκστρατεία κατά της Ρώμης κερδίζοντας την υποστήριξη αρκετών πόλεων-κρατών της Ελλάδας. Οι ρωμαϊκές λεγεώνες υπό τη διοίκηση του Λεύκιου Κορνήλιου Σύλλα έδιωξαν το Μιθριδάτη από τον ελλαδικό χώρο και κατέπνιξαν την επανάσταση, λεηλατώντας την Αθήνα το 86 π.Χ. και τη Θήβα την επόμενη χρονιά. Διαβόητη είναι η αρπαγή έργων τέχνης στην οποία προχώρησε ο Σύλλας. Η τιμωρία για τις επαναστατημένες πόλεις ήταν βαριά και οι αψιμαχίες επί ελληνικού εδάφους μετέτρεψαν την καρδιά της κεντρικής Ελλάδας σε ερείπια. Το εμπόριο της Αχαΐας έπαψε να συναγωνίζεται το ρωμαϊκό. Η Αθήνα εξακολούθησε μονάχα να θεωρείται σεβαστό κέντρο πολιτισμού και γραμμάτων, αν και τη λάμψη της έκλεβε η Αλεξάνδρεια.
Μετά την ήττα του Μάρκου Αντωνίου και της Κλεοπάτρας, το 31 π.Χ., ο Αυτοκράτορας Αύγουστος διαχώρισε τη Μακεδονία από την Αχαΐα. Τον επόμενο ενάμιση αιώνα η Ελλάδα σταδιακά ανοικοδομήθηκε και πάλι, μεσουρανώντας κατά τη βασιλεία του ελληνόφιλου Αυτοκράτορα Αδριανού. Από κοινού με το λόγιο Ηρώδη τον Αττικό, ο Αδριανός προχώρησε σε εκτεταμένα έργα ανοικοδόμησης. Καλλώπισε την Αθήνα και επισκεύασε πολλές από τις ερειπωμένες και καταπτοημένες ελληνικές πόλεις.
Οικονομία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Χαλκός, μολύβι και μεταλλεύματα πήγαζαν από την Αχαΐα, αν και η παραγωγή δεν ήταν τόσο θεαματική όσο σε άλλες κατακτημένες περιοχές, όπως το Νόρικουμ, η Βρετανία και οι επαρχίες της Ισπανίας. Το μάρμαρο από τα ελληνικά λατομεία θεωρούταν, εντούτοις, πολύτιμο αγαθό. Μορφωμένοι σκλάβοι ελληνικής καταγωγής ήταν περιζήτητοι στη Ρώμη ως γιατροί και παιδαγωγοί. Η Αχαΐα επίσης παρήγαγε πολυτελή είδη σπιτιού όπως έπιπλα, κεραμεικά, καλλυντικά και λινά υφάσματα. Τέλος, ελληνικές ελιές και λάδι αποτελούσαν κύριο εξαγώγιμο προϊόν σε ολόκληρη την υπόλοιπη αυτοκρατορία.
Δείτε ακόμη
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]