Αυτοκράτορας Τζίμου
| Τζίμου | |
|---|---|
 | |
| Περίοδος | 11 Φεβρουαρίου 660 π.Χ. - 9 Απριλίου 585 π.Χ. |
| Διάδοχος | Σουιζέι |
| Γέννηση | 13 Φεβρουαρίου 711 π.Χ. Ιαπωνία |
| Θάνατος | 9 Απριλίου 585 π.Χ. (126 ετών) Ιαπωνία |
| Τόπος ταφής | Κασιχάρα, Νάρα |
| Σύζυγος | Αχιράτσου-χίμε Χιμεταταράισουζου-χίμε |
| Επίγονοι | Ταγκισιμίμι-νο-Μικότο Κισουμίμι-νο-Μικότο Χικογιάι-νο-Μικότο Καμουγιαΐμιμι-νο-Μικότο Αυτοκράτορας Σουιζέι |
| Πατέρας | Ουγκαγιαφουκιαέζου |
| Μητέρα | Ταμαγιόρι-χίμε |
| Θρησκεία | Σιντοϊσμός |
 Σχετικά πολυμέσα | |
| δεδομένα () | |
Σύμφωνα με τον ιδρυτικό μύθο των Ιαπώνων, ο Αυτοκράτορας Τζίμου (ιαπωνικά: 神武天皇) ήταν ο πρώτος Αυτοκράτορας της Ιαπωνίας. Η ενθρόνισή του χρονολογείται παραδοσιακά στο 660 π.Χ. Η ιαπωνική μυθολογία τον θέλει απόγονο της θεάς του ήλιου Αματεράσου, καθώς και απόγονο του θεού της καταιγίδας Σουσάνου. Από την Χιούγκα ξεκίνησε μια στρατιωτική εκστρατεία, καταλαμβάνοντας το Γιαμάτο, που το κατέστησε κέντρο της εξουσίας του. Στη σύγχρονη Ιαπωνία, η μυθική ενθρόνιση του Τζίμου εορτάζεται ως Ημέρα της Ίδρυσης του Έθνους στις 11 Φεβρουαρίου. Ωστόσο, οι περισσότεροι μελετητές συμφωνούν ότι ο Αυτοκράτορας Κινμέι (509 – 571) είναι ο πρώτος καταγεγραμμένος Ιάπωνας αυτοκράτορας.[1][2]
Όνομα και τίτλος[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο Τζίμου καταγράφεται ως ο πρώτος ηγεμόνας της Ιαπωνίας σε δύο πρώιμα χρονικά, το Νίχον Σόκι (721) και το Κοτζίκι (712).[3][4] Το Νίχον Σόκι αναφέρει ότι το διάστημα 660-585 π.Χ. ήταν η περίοδος της βασιλείας του.[3] Κατά την ηγεμονία του Αυτοκράτορα Κάνμου (737–806), ο συγγραφέας Όμι νο Μιφούνε αναφέρει μια σειρά από ηγεμόνες πριν από τον Ότζιν ως «τένο» (天皇, "ουράνιο ηγεμόνα"), κατ΄ αντιγραφή του κινεζικού αυτοκρατορικού τίτλου «τιαν-ντι» (天帝).[5] Ο ίδιος συγγραφέας ονόμασε μια σειρά από αυτοκράτορες, συμπεριλαμβανομένου του Τζίμου. Πριν από εκείνη την εποχή, οι ηγεμόνες ήταν γνωστοί ως «Σουμέρα ντο μικότο/Όκιμι». Η πρακτική ονομασίας τους ως «τένο» ξεκίνησε από την Αυτοκράτειρα Σούικο και οριστικοποιήθηκε με τις Μεταρρυθμίσεις της Τάικα (645).[6]
Σύμφωνα με την εξιστόρηση στο Κοτζίκι, ο Αυτοκράτορας Τζίμου γεννήθηκε στις 13 Φεβρουαρίου 711 π.Χ. (την πρωτοχρονιά του κινεζικού ημερολογίου) και πέθανε, και πάλι σύμφωνα με το μύθο, στις 9 Απριλίου 585 π.Χ. (την ενδέκατη μέρα του τρίτου μήνα του κινεζικού ημερολογίου).
Η Αυτοκρατορική Δυναστεία της Ιαπωνίας παραδοσιακά ισχυρίζεται την καταγωγή της από τη θεά του ήλιου Αματεράσου, μέσω του προπάππου του Τζίμου, του Νινίγκι.[7]
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ Kelly, Charles F. "Kofun Culture", Japanese Archaeology. 27 Απριλίου 2009.
- ↑ Kitagawa, Joseph. (1987). On Understanding Japanese Religion, p. 145, σ. 145, στα Google Books; excerpt: "emphasis on the undisrupted chronological continuity from myths to legends and from legends to history, it is difficult to determine where one ends and the next begins. At any rate, the first ten legendary emperors are clearly not reliable historical records."
Boleslaw Szczesniak, "The Sumu-Sanu Myth. Notes and Remarks on the Jimmu Tenno Myth", in Monumenta Nipponica, Vol. 10, No. 1/2 (1954), σελ. 107–126. - ↑ 3,0 3,1 "Jimmu", Japan: An Illustrated Encyclopedia (1993), Kodansha, (ISBN 978-4069310980).
- ↑ "Genealogy of the Emperors of Japan" at Kunaicho.go.jp; retrieved August 28, 2013.
- ↑ Aston, William. (1896). Nihongi, σελ. 109–137.
- ↑ Jacques H. Kamstra Encounter Or Syncretism: The Initial Growth of Japanese Buddhism, Brill 1967 σελ. 65–67.
- ↑ Bob Tadashi Wakabayashi, [Japanese Loyalism Reconstrued: Yamagata Daini's Ryūshi Shinron of 1759], University of Hawai'i Press, 1995 σελ. 106–107.
|
