Ανωγή Ιθάκης
Συντεταγμένες: 38°25′10.34″N 20°40′26.2″E / 38.4195389°N 20.673944°E
| Ανωγή | |
|---|---|
.jpg) | |
| Διοίκηση | |
| Χώρα | Ελλάδα[1] |
| Περιφέρεια | Ιονίων Νήσων |
| Περιφερειακή Ενότητα | Ιθάκης |
| Δήμος | Ιθάκης |
| Γεωγραφία | |
| Γεωγραφικό διαμέρισμα | Επτάνησα |
| Υψόμετρο | 510 |
| Έκταση | 11,870 (η κοινότητα) |
| Πληθυσμός | |
| Μόνιμος | 34 |
| Έτος απογραφής | 2021 |
| Πληροφορίες | |
| Ταχ. κώδικας | 28301 |
| Τηλ. κωδικός | +30 26740 |
Η Ανωγή (και Ανωή[2] στην τοπική διάλεκτο) είναι ορεινό χωριό της Ιθάκης στα Επτάνησα[3]. Σύμφωνα με την απογραφή του 2011, ο πληθυσμός της ανέρχεται στους 39 κατοίκους[4].
Γενικά και ιστορικά στοιχεία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Η Ανωγή βρίσκεται στο βόρειο τμήμα του νησιού, στις πλαγιές του όρους Νήριτου[5]. Κτισμένη σε υψόμετρο 510 μέτρα[5], αποτελεί τον πιο ορεινό οικισμό της Ιθάκης[5][6]. Απέχει περίπου 16 χλμ. (οδικά) Β.-ΒΔ. από το Βαθύ. Κατά την περίοδο της Αγγλοκρατίας, στον οικισμό λειτουργούσαν φυλακές, ενώ υπολογίζεται πως κατά τον 19ο αιώνα ο πληθυσμός του υπέρβαινε τους 1000 κατοίκους[2]. Η Ανωγή αναφέρεται επίσημα μετά την ενσωμάτωση των Επτανήσων (1864), το 1866 στο ΦΕΚ 9Α - 28/01/1866 να προσαρτάται στον τότε δήμο δήμο Νηριτίων και το 1912 στο ΦΕΚ 248Α - 18/08/1912 να ορίζεται έδρα της ομώνυμης νεοϊδρυθείσας κοινότητας. Σύμφωνα με το πρόγραμμα Καλλικράτης, μαζί με τη Μονή Καθαρών αποτελούν την τοπική κοινότητα Ανωγής που υπάγεται στον Δήμο Λευκάδας[4]. Η τοπική κοινότητα είναι χαρακτηρισμένη ως αγροτικός ορεινός οικισμός, με έκταση 11,870 χμ² (2011).[7]
Πληθυσμός
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]| Έτος | Πληθυσμός |
|---|---|
| 1991 | 73 |
| 2001 | 53 (53) |
| 2011 | 39 (40) |
| Έτος | Πληθυσμός |
|---|---|
| 1961 | 173 (183) |
| 1971 | 136 (138) |
| 1981 | 92 (93) |
| 1991 | 70 (70) |
| 2001 | 50 (50) |
| 2011 | 36 (37) |
(σε παρένθεση ο πληθυσμός της τοπικής κοινότητας)
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ (Ελληνικά) Βάση δεδομένων της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής.
- ↑ 2,0 2,1 Αλ. Καλλίνικος, Σπ. Δενδρινός, Ιθάκη. Τότε και τώρα, εκδόσεις Σπύρος Δενδρινός, χ.χ., σελ. 62.
- ↑ Εγκυκλοπαίδεια Νέα Δομή. 4. Αθήνα: Τεγόπουλος - Μανιατέας. 1996. σελ. 235.
- ↑ 4,0 4,1 «ΦΕΚ αποτελεσμάτων ΜΟΝΙΜΟΥ πληθυσμού απογραφής 2011», σελ. 10683 (σελ. 209 του pdf)
- ↑ 5,0 5,1 5,2 Μιχαήλ Σταματελάτος, Φωτεινή Βάμβα-Σταματελάτου, Γεωγραφικό Λεξικό της Ελλάδας, ΤΑ ΝΕΑ, 2012, Α΄ τόμος, σελ. 88.
- ↑ Αλ. Καλλίνικος, Σπ. Δενδρινός, χ.χ., σελ. 61-62.
- ↑ 7,0 7,1 https://www.statistics.gr/2011-census-pop-hous
- ↑ https://www.eetaa.gr/metaboles/apografes/apografi_2011_monimos.pdf
- ↑ https://www.eetaa.gr/metaboles/apografes/apografi_2001_monimos.pdf
- ↑ https://www.eetaa.gr/metaboles/apografes/apografi_1991_monimos.pdf
- ↑ ΠΛ 3:349
- ↑ ΠΛΜ 10:86
Πηγές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Εγκυκλοπαίδεια Πάπυρος Λαρούς Μπριτάννικα, 1996, 2006 (ΠΛΜ)
- Εγκυκλοπαίδεια Πάπυρος Λαρούς, 1963 (ΠΛ)