Αντόνιο Ταμπούκι
Ο Αντόνιο Ταμπούκι (ιταλική γλώσσα: Antonio Tabucchi - Πίζα, 24 Σεπτεμβρίου 1943 - Λισαβόνα, 25 Μαρτίου 2012)[16] ήταν Ιταλός συγγραφέας, μεταφραστής, δοκιμιογράφος, αρθρογράφος και πανεπιστημιακός καθηγητής Πορτογαλικής γλώσσας και λογοτεχνίας στο πανεπιστήμια της Σιένα. Τιμήθηκε με το Ευρωπαϊκό βραβείο Λογοτεχνίας για το μυθιστόρημα Sostiene Pereira («`Ετσι ισχυρίζεται ο Περέιρα», 1994) και με το γαλλικό βραβείο Médicis étranger για τη νουβέλα Notturno indiano («Νυχτερινό στην Ινδία», 1984). Ο Ταμπούκι έμαθε πορτογαλικά από την σύζυγο του Maria Josè de Lancastre, γεννημένη και μεγαλωμένη στην Πορτογαλία. Ερωτευμένος με την Πορτογαλία, ο Ταμπούκι ήταν ειδικός, κριτικός και μεταφραστής των έργων του Φερνάντο Πεσσόα, από τον οποίο άντλησε έννοιες όπως η saudade.
Τα έργα και τα δοκίμιά του έχουν μεταφρασθεί σε 18 γλώσσες.
Βιογραφικά στοιχεία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ο Ταμπούκι μεγάλωσε με τους γονείς της μητέρας του στο Βεκκιάνο, ένα χωριό κοντά στην Πίζα. Φοιτώντας στο πανεπιστήμιο, ταξίδευε πολύ στην Ευρώπη στα ίχνη των συγγραφέων που είχε γνωρίσει από τη βιβλιοθήκη του θείου του. Σε ένα τέτοιο ταξίδι, βρήκε το ποίημα «Tabacaria» («καπνοπωλείο») σε ένα βιβλιοπωλείο στο Παρίσι με υπογραφή του Alvaro de Campos, που ήταν μία από τις ποιητικές «περσόνες» του Πορτογάλου ποιητή Φερνάντο Πεσσόα. Από αυτή τη γαλλική μετάφραση διαισθάνθηκε ότι αυτό θα ήταν το κυρίαρχο ενδιαφέρον της μελλοντικής του ζωής.
Μία επίσκεψη στη Λισαβόνα τον έκανε να αγαπήσει την πόλη και τη χώρα. Ως αποτέλεσμα, απεφοίτησε το 1969 με μία διπλωματική εργασία πάνω στον «σουρεαλισμό στην Πορτογαλία». Μετά από μεταπτυχιακές σπουδές στη Scuola Normale Superiore di Pisa διορίσθηκε το 1973 δάσκαλος της πορτογαλικής γλώσσας και λογοτεχνίας στη Μπολόνια.
Το ίδιο έτος έγραψε το πρώτο μυθιστόρημά του, το Piazza d'Italia (εκδ. Bompiani 1975), όπου προσπάθησε να περιγράψει την ιστορία από την πλευρά του χαμένου, σε αυτή την περίπτωση των αναρχικών της Τοσκάνης, ακολουθώντας την παράδοση μεγάλων Ιταλών συγγραφέων του παρελθόντος, όπως των Τζοβάννι Βέργκα, Φεντερίκο ντε Ρομπέρτο, Τζουζέππε Τομάζι ντι Λαμπεντούζα, Μπέπε Φενόλλο, αλλά και του σύγχρονου Βιτσέντσο Κονσόλο.
Εργογραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Piazza d'Italia (1975), ISBN 88-07-01458-0
- Il piccolo naviglio (1978)
- Il gioco del rovescio e altri racconti (συλλογή διηγημάτων, 1981), ISBN 88-07-01354-1
- Donna di Porto Pim (Η γυναίκα του Πόρτο Πιμ και άλλες ιστορίες, 1983. Ελλην. μετάφρ.: Ανταίος Χρυσοστομίδης, εκδ. «ΑΓΡΑ» 1997, ISBN 978-960-325-237-5)
- Notturno indiano (Νυχτερινό στην Ινδία, νουβέλα, 1984. Ελλην. μετάφρ.: Μυρσίνη Ζορμπά, έκδ. «Οδυσσέας» 1990, 118 σελ., ISBN 960-210-075-3)
- Piccoli equivoci senza importanza (Μικρές παρεξηγήσεις άνευ σημασίας, συλλογή διηγημάτων, 1985. Ελλην. μετάφρ. Μυρσίνη Ζορμπά, έκδ. «Οδυσσέας» 1988, 201 σελ., ISBN 960-210-009-5)
- Il filo dell'orizzonte (Η γραμμή του ορίζοντα, συλλογή διηγημάτων, 1986. Ελλην. μετάφρ. Ανταίος Χρυσοστομίδης, εκδ. «ΑΓΡΑ» 1998, 143 σελ., ISBN 978-960-325-238-2)
- I volatili del Beato Angelico (1987) ISBN 978-1935744566
- Pessoana mínima (1987)
- I dialoghi mancati (1988), ISBN 88-07-05058-7
- Un baule pieno di gente. Scritti su Fernando Pessoa (δοκίμια, 1990), ISBN 88-07-05080-3
- L'angelo nero (Ο μαύρος άγγελος, συλλογή 6 διηγημάτων, 1991. Ελλην. εκδόσεις: Μετάφρ. Τότα Κονβερτίνο, «Βιβλιοπωλείον της Εστίας» 1995, 152 σελ., ISBN 960-05-0534-9. Μετάφρ. Ανταίος Χρυσοστομίδης, «ΑΓΡΑ» 2014, 208 σελ., ISBN 978-960-505-028-3.)
- Sogni di sogni (Όνειρα ονείρων, 1992. Ελλην. μετάφρ. Ανταίος Χρυσοστομίδης, «ΑΓΡΑ» 1999, 130 σελ., ISBN 978-960-325-298-6)
- Requiem: uma alucinação (1991, ελλην. μετάφρ. Domenica Μinniti-Γκώνια, έκδ. «Οδυσσέας» 1994, 157 σελ., ISBN 978-960-210-168-1. 2η μετάφρ.: Ρέκβιεμ: Μια παραίσθηση, Ανταίος Χρυσοστομίδης, «ΑΓΡΑ» 2008, 186 σελ.)
- Gli ultimi tre giorni di Fernando Pessoa (Οι τρεις τελευταίες μέρες του Φερνάντο Πεσσόα. Ένα παραλήρημα, 1994. Ελλην. μετάφρ. Ανταίος Χρυσοστομίδης, «ΑΓΡΑ» 1999, 93 σελ., ISBN 978-960-325-319-8)
- Sostiene Pereira (`Ετσι ισχυρίζεται ο Περέιρα, 1994. Ελλην. μετάφρ. Ανταίος Χρυσοστομίδης, εκδ. «Ψυχογιός» 1997, 208 σελ., ISBN 978-960-274-136-8)
- Dove va il romanzo (δοκίμιο, 1995), ISBN 88-86680-00-7
- La testa perduta di Damasceno Monteiro (Η χαμένη κεφαλή του Νταμασένου Μοντέιρου, 1997. Ελλην. μετάφρ. Ανταίος Χρυσοστομίδης, εκδ. «Ψυχογιός» 1998, 242 σελ., ISBN 978-960-274-260-0)
- Marconi, se ben mi ricordo (1997), ISBN 88-397-0978-9
- L'Automobile, la Nostalgie et l'Infini (1998)
- La gastrite di Platone (Η γαστρίτιδα του Πλάτωνα, 1998. Ελλην. μετάφρ. Ανταίος Χρυσοστομίδης, «ΑΓΡΑ» 1998, 126 σελ., ISBN 978-960-325-261-0)
- Gli Zingari e il Rinascimento (1999), ISBN 88-380-8010-0
- `Ενα πουκάμισο γεμάτο λεκέδες (συζητήσεις του Α. Ταμπούκι με τον Ανταίο Χρυσοστομίδη, εκδ. «ΑΓΡΑ» 1999, 173 σελ., ISBN 978-960-325-318-1)
- Δύο ελληνικά διηγήματα («Το ποτάμι», «Εισιτήριο στη θάλασσα». Ελλην. μετάφρ. Ανταίος Χρυσοστομίδης, «ΑΓΡΑ» 2000, 53 σελ., ISBN 978-960-325-363-1)
- Si sta facendo sempre più tardi. Romanzo in forma di lettere (Είναι αργά, όλο και πιο αργά. Μυθιστόρημα σε επιστολική μορφή, 2001. Ελλην. μετάφρ. Ανταίος Χρυσοστομίδης, «ΑΓΡΑ» 2003, 305 σελ., ISBN 978-960-325-436-2)
- Autobiografie altrui. Poetiche a posteriori (2003), ISBN 88-07-42098-8
- Tristano muore. Una vita (Ο Τριστάνο πεθαίνει. Μια ζωή, 2004. Ελλην. μετάφρ. Ανταίος Χρυσοστομίδης, «ΑΓΡΑ» 2004)
- Il tempo invecchia in fretta (2009)
- Viaggi e altri viaggi (2010)
- Racconti con figure (2011), ISBN 88-389-2494-5
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ 1,0 1,1 1,2 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 27 Απριλίου 2014.
- ↑ 2,0 2,1 (Αγγλικά) Internet Movie Database. nm0846103. Ανακτήθηκε στις 14 Οκτωβρίου 2015.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. 12056239h. Ανακτήθηκε στις 10 Οκτωβρίου 2015.
- ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 12 Δεκεμβρίου 2014.
- ↑ (Αγγλικά) SNAC. w6mt7h84. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 31 Δεκεμβρίου 2014.
- ↑ CONOR.SI. 10533475.
- ↑ 8,0 8,1 8,2 8,3 8,4 antonio-tabucchi.
- ↑ antonio-tabucchi.
- ↑ Ανακτήθηκε στις 3 Ιουλίου 2019.
- ↑ Ανακτήθηκε στις 4 Ιουλίου 2019.
- ↑ www
.ordens .presidencia .pt?idc=153. - ↑ Ανακτήθηκε στις 1 Φεβρουαρίου 2019.
- ↑ (Γερμανικά) www
.kunstkultur .bka .gv .at /staatspreis-fur-europaische-literatur. Ανακτήθηκε στις 8 Μαΐου 2009. - ↑ www
.uliege .be /cms /c _9266244 /fr /docteurs-honoris-causa-sur-proposition-des-autorites-de-l-uliege. - ↑ Cronologia della vita Antonio Tabucchi
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Αυτό το λήμμα σχετικά με τη λογοτεχνία χρειάζεται επέκταση. Μπορείτε να βοηθήσετε την Βικιπαίδεια επεκτείνοντάς το. |