Αλίγια Μολνταγκούλοβα
| Αλίγια Νουρμουχαμετκιζί Μολνταγκούλοβα | |
|---|---|
 | |
| Γέννηση | 25 Οκτωβρίου 1925 Μπουλάκ, ΣΣΔ του Καζακστάν, Σοβιετική Ένωση |
| Θάνατος | 14 Ιανουαρίου 1944 (18 ετών) Νοβοσοκολνίκι, Περιφέρεια Πσκοφ, Σοβιετική Ένωση |
| Ενταφιασμός | Μονάκοβο, Περιφέρεια Πσκοφ |
| Χώρα |  Σοβιετική Ένωση |
| Κλάδος |  Κόκκινος Στρατός |
| Εν ενεργεία | 1942-1944 |
| Μάχες/πόλεμοι | Β' Παγκόσμιος Πόλεμος |
| Τιμές | Ήρωας της Σοβιετικής Ένωσης Τάγμα του Λένιν |
 Σχετικά πολυμέσα | |
| δεδομένα () | |
Η Αλίγια Νουρμουχαμετκιζί Μολνταγκούλοβα (καζακικά: Әлия Нұрмұхамедқызы Молдағұлова) ήταν ηρωίδα της Σοβιετικής Ένωσης.
Βιογραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Η Μολνταγκούλοβα γεννήθηκε στις 25 Οκτωβρίου 1925 στο Μπουλάκ του Καζακστάν. Έχασε τους γονείς της στα παιδικά της χρόνια και ζούσε με τον θείο της στο Άλμα-Άτα. Το 1935 μετακόμισε στο Λένινγκραντ, όπου ο θείος της ήταν εγγεγραμμένος σε μια στρατιωτική ακαδημία μεταφορών. Το φθινόπωρο του 1939 την έστειλε στο ορφανοτροφείο που εκκενώθηκε το 1942, μέσω της λίμνης Λάντογκα. Στη 1 Οκτωβρίου του ίδιου έτους πήρε υποτροφία στην Αεροτεχνική Σχολή του Ρίμπινσκ. Μετά τις σπουδές της εκεί για τρεις μήνες, υπέβαλε παραίτηση για να ενταχθεί στον Κόκκινο Στρατό. Το Μάιο του 1943 ήταν εγγεγραμμένη στο Κεντρικό σχολείο θηλέων , όπου εκπαιδεύτηκε ως ελεύθερος σκοπευτής. Τον Ιούλιο του 1943 εντάχθηκε στην 54η ταξιαρχία τυφεκιοφόρων με φίλους της.
Τον Ιανουάριο του 1944 η ταξιαρχία βρέθηκε σε γερμανική ενέδρα στον σιδηρόδρομο Νοβοσοκολνίκι-Ντνο. Αργότερα, όταν συνειδητοποίησε την απουσία του διοικητή, ανέλαβε με δικιά της πρωτοβουλία τη διοίκηση. Με όλη τη δύναμη της φωνής της φώναξε: "Για την πατρίδα! Πάμε!" με αποτέλεσμα όλο το στράτευμα να πηδήξει στα γερμανικά χαρακώματα. Η Αλίγια έπεσε σε νάρκη κατά την διάρκεια μάχης σώμα με σώμα, αλλά τραυματίστηκε μόνο ελαφρά στο χέρι. Παρά το τραύμα της, πολέμησε γενναία, αλλά τελικά τραυματίστηκε και πάλι αυτή τη φορά όμως θανάσιμα και πέθανε από πληγή σφαίρας εκείνη την ημέρα. Βραβεύτηκε με το μετάλλιο του "Ήρωα της Σοβιετικής Ένωσης στις 4 Ιουνίου 1944, και το παράσημο του Λένιν. Τάφηκε στο Μονάκοβο, στην περιφέρεια Πσκοφ.[1]
Κληρονομιά
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Στις 9 Μαΐου του 1995, ως μέρος της 50ης επετείου από το τέλος του Β' Παγκόσμιου Πολέμου, το Καζακστάν έκδωσε ένα γραμματόσημο αφιερωμένο στην Αλίγια Μολνταγκούλοβα.[2]
- Το 1997, ένα μνημείο ανεγέρθηκε με το όνομά της στην πλατεία Αστανά.[3]
Δείτε επίσης
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ «Αλίγια Μολνταγκούλοβα». 26 Σεπτεμβρίου 2012. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 31 Μαρτίου 2017. Ανακτήθηκε στις 31 Μαρτίου 2017.
- ↑ «Γραμματόσημο της Αλίγια Μολνταγκούλοβα». Ανακτήθηκε στις 31 Μαρτίου 2017.[νεκρός σύνδεσμος]
- ↑ «Attractions of Almaty». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 4 Μαρτίου 2016. Ανακτήθηκε στις 31 Μαρτίου 2017.