Ακάτζιροι

Οι Ακάτζιροι (Αγγλικά: Akatziri) ήταν φυλή που ζούσε βορείως της Μαύρης Θάλασσας, δυτικά της Κριμαίας. Η εθνικότητά τους είναι ασαφής. Ο Πρίσκος τούς περιγράφει ως έθνoς Σκυθών, αλλά αναφέρονται επίσης ως Ούννοι (Akatiri Hunni). Μια θεωρία τούς αναφέρει ως τουρκική φυλή, με το εθνώνυμό τους να πηγάζει από το τουρκικό αγάτς ερί (ağaç eri), δηλ. άνθρωπος των δασών. Το όνομά τους έχει επίσης συνδεθεί με τους Αγάθυρσους. Ο Ιορδάνης ο Αλανός τούς αποκαλεί ισχυρό λαό, όχι γεωργικό, αλλά κτηνοτρόφους και κυνηγούς.

Ο Ρωμαίος αυτοκράτορας Θεοδόσιος Β΄ (βασ. 402–450) απέστειλε αντιπροσωπία για να τους απομακρύνει από τη συμμαχία τους με τον Ούννο ηγέτη Αττίλα, σε μια προσπάθεια να υποδαυλίσει συγκρούσεις, οι οποίες πράγματι προέκυψαν. Το 447 ή 448 οι Ούννοι εξεστράτευσαν επιτυχώς κατά των Ακατζίρων. Το 448 ή 449, καθώς οι φυλές και φατρίες των Ακατζίρων κυβερνώνταν από διαφορετικούς ηγέτες, ο αυτοκράτορας Θεοδόσιος Β΄ προσπάθησε με δώρα να σπείρει την εχθρότητα μεταξύ τους, αλλά τα δώρα δεν παραδόθηκαν σύμφωνα με την ιεραρχία, με αποτέλεσμα ο φύλαρχος Καραντάχ, να προειδοποιήσει και να καλέσει τον Αττίλα να κινηθεί ενάντια στους λοιπούς ηγέτες. Ο Αττίλας το έπραξε, με αποτέλεσμα ο Καραντάχ (μεταγραφή στα Ελληνικά: Κουρίδαχος) να παραμείνει αυτόνομος με τη φυλή του στην επικράτειά του, ενώ οι υπόλοιποι Ακάτζιροι έγιναν υποτελείς του Αττίλα. Ο γιος του Αττίλα Ελλάκ ορίστηκε ηγέτης των Ακατζίρων. Τελικώς, οι Ακάτζιροι απορροφήθηκαν από τους Σαράγουρους τη δεκαετία του 460.