Αγαρδίτης
 |
Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
-174233.jpg) | |
| Γενικά | |
|---|---|
| Κατηγορία | Φωσφορικά[1]. Ομάδα μιξίτη[2] |
| Χημικός τύπος | CeCu6(AsO4)3(OH)6·3H2O |
| Ορυκτολογικά χαρακτηριστικά | |
| Πυκνότητα | 3,7 gr/cm3 |
| Χρώμα | Ανοικτό έως σκούρο πράσινο, κιτρινοπράσινο, γαλάζιο, ενίοτε άχρωμο |
| Σύστημα κρυστάλλωσης | Εξαγωνικό |
| Κρύσταλλοι | Μικροί, πρισματικοί |
| Υφή | Βελονοειδής, φλοιώδης |
| Διδυμία | Όχι |
| Σκληρότητα | 3 - 4 |
| Θραύση | Κογχοειδής |
| Λάμψη | Υαλώδης, ενίοτε μεταξώδης |
| Γραμμή κόνεως | Υποπράσινη, λευκή |
| Πλεοχρωισμός | Όχι (μονάξων) |
| Διαφάνεια | Διαφανής έως ημιδιαφανής |
| Παρατηρήσεις | Ενίοτε ραδιενεργός |
Ο αγαρδίτης (αγγλ. agardite) είναι ένυδρο αρσενικικό ορυκτό του χαλκού και των σπανίων γαιών, κυρίως δημητρίου και υττρίου. Το όνομα του αποδόθηκε προς τιμήν του Γάλλου γεωλόγου Ζυλ Αγκάρ (Jules Agard), προϊσταμένου του Γραφείου Γεωλογικών και Μεταλλευτικών Ερευνών της Ορλεάνης (Γαλλία).
Εμφάνιση, παραγενέσεις
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Είναι δευτερογενές ορυκτό, ανευρισκόμενο στη ζώνη οξείδωσης χαλκούχων μεταλλευμάτων και, σε μικρές ποσότητες, στις ζώνες οξείδωσης υδροθερμικών εξαλλοιώσεων εμπλουτισμένων λατυποπαγών και πολυμεταλλικών μεταλλικών αποθέσεων. Σχετίζεται με φθορίτη, βαρύτη, αζουρίτη, μαλαχίτη, βαναδινίτη, χρυσόκολλα, αδαμίτη, σμιθσονίτη, αουριχαλκίτη, γιββσίτη, χαλαζία και ασβεστίτη.
Αν ανευρεθεί σε σημαντικές ποσότητες, χρησιμοποιείται ως ελάσσον μετάλλευμα σπανίων γαιών, είναι όμως περιζήτητο δείγμα από συλλέκτες ορυκτών.
Ανευρίσκεται στη Γερμανία (ορυχείο Clara - Grube Clara, Wolfach, Μέλας Δρυμός) και Σαξονία, στη Γαλλία, στο Νέο Μεξικό των ΗΠΑ, στη Βρετανία (Κορνουάλλη, παραλλαγή πλουσιότερη σε νεοδύμιο, Κάμπρια και Ουαλία), στη Σαρδηνία (ορυχείο Santa Duchessa, επίσης πλούσιος σε νεοδύμιο και με το δημήτριο να υπερτερεί απέναντι στο λανθάνιο), την Αυστραλία (Νέα Νότια Ουαλία), την Ιαπωνία και το Tsumeb της Ναμίμπια.
Στην Ελλάδα ανευρίσκεται στα ορυχεία της περιοχής Καμάριζα στα μεταλλεία Λαυρίου.
Πηγές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Δείτε επίσης
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Βιβλιογραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- James Dwight Dana: Manual of Mineralogy and Lithology, mariachokolata@live.comContaining the Elements of the Science of Minerals and Rocks, READ BOOKS, 2008 ISBN 1443742244