Savatage

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Savatage
Οι Savatage στο Wacken Open Air 2015
Πληροφορίες
ΠροέλευσηΗνωμένες Πολιτείες
Μουσικά είδηHeavy metal, power metal, progressive metal, symphonic metal
Παρουσία1978 - 2002
2014 - σήμερα
Δισκογραφική εταιρείαCombat, Atlantic, Nuclear Blast, SPV/Steamhammer
ΜέληΤζον Όλιβα
Τζόνι Λι Μίντλτον
Κρις Κάφερι
Ζακ Στίβενς
Τζεφ Πλέιτ
Αλ Πιτρέλλι
Πρώην μέληΝτέιμοντ Τζινίγια
Κρις Όλιβα
Άλεξ Σκόλνικ
Κιθ Κόλινς
Στιβ Γουόχολζ
Γουές Γκάρεν
Ιστότοπος
http://www.savatage.com/

Οι Savatage ήταν αμερικανικό heavy metal συγκρότημα, το οποίο σχηματίστηκε το 1978 στο Τάρπον Σπρινγκς της Φλόριντα και διαλύθηκε το 2002, έχοντας κυκλοφορήσει έντεκα στούντιο και δύο ζωντανά ηχογραφημένα άλμπουμ.

Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Τα πρώτα χρόνια, επιτυχία και απώλεια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Οι Savatage δημιουργήθηκαν το 1978 με την αρχική ονομασία Avatar, από τον τραγουδιστή Τζον Όλιβα και τον κιθαρίστα αδελφό του Κρις, τον επίσης κιθαρίστα Πατ Νταμπς, τον μπασίστα Άντι Γκμέλιν και το ντράμερ Στιβ Γουόχολζ.[1] Το 1980, οι Νταμπς και Γκμέλιν αποχώρησαν και το μπάσο ανέλαβε ο Κιθ Κόλινς, ενώ τις κιθάρες ανέλαβε αποκλειστικά ο Κρις Όλιβα. Στις πρώτες τους συναυλίες σε κλαμπ της Φλόριντα, έπαιζαν διασκευές σε τραγούδια των Black Sabbath και των Deep Purple.

Το 1982, το συγκρότημα συμμετείχε στη συλλογή "The YNF Pirate Tape" του ραδιοφωνικού σταθμού "95ynf" με τα τραγούδια "Rock Me" και "Minus Love" και ηχογράφησαν το ΕΡ "City Beneath the Surface" στον περιοριμένο αριθμό των χιλίων αντιτύπων.[2]

Ο Τζον Όλιβα

Στις 11 Απριλίου 1983 κυκλοφόρησαν τον πρώτο τους δίσκο με τίτλο "Sirens" μέσω της ανεξάρτητης δισκογραφικής εταιρείας "Par Records", ενώ ένα χρόνο αργότερα ακολούθησε το ΕΡ "The Dungeons Are Calling". Τα τραγούδια που αποτέλεσαν τις δύο αυτές κυκλοφορίες ηχογραφήθηκαν μέσα σε τρεις ημέρες και με το περιορισμένο μπάτζετ των 3.000 δολαρίων. Μία ημέρα νωρίτερα, είχαν αναγκαστεί να αλλάξουν το όνομα τους επιλέγοντας την ονομασία "Savatage" η οποία αποτελεί συνδυασμό των λέξεων "Savage" και "Avatar".[3]

Το 1985 υπέγραψαν στην "Atlantic Records" και κυκλοφόρησαν το άλμπουμ "Power of the Night" με τον Τζον Όλιβα να παίζει και πλήκτρα, ενώ ο Κόλινς αντικαταστάθηκε από τον Τζόνι Λι Μίντλτον. Τον Ιούλιο εκείνης της χρονιάς ξεκίνησαν την περιοδεία "Monsters of the Universe" μαζί με τους Illusion και τους Βρετανούς Rogue Male, ενώ την επόμενη χρονιά άνοιγαν τις εμφανίσεις του Τεντ Νούτζεντ.

Το 1986 κυκλοφόρησε το πιο αμφιλεγόμενο άλμπουμ των Savatage με τίτλο "Fight for the Rock",[4] μία βεβιασμένη εμπορική προσπάθεια μετά από πιέσεις της "Atlantic". Το άλμπουμ ανέβηκε μόλις στο # 158 του Billboard και περιείχε διασκευές στο "Wishing Well" των Free και το "Day After Day" των Badfinger. Η αποτυχία του άλμπουμ επηρέασε έντονα τον Τζον Όλιβα, ο οποίος οδηγήθηκε στη χρήση ναρκωτικών και το αλκοόλ. Οι Savatage περιόδευσαν μαζί με τους KISS, τους Motörhead και τους Metallica, αν και αρκετές από τις εμφανίσεις τους ακυρώθηκαν λόγω των προβλημάτων του Όλιβα.[5]

Το 1987, κυκλοφόρησαν έναν από τους πιο επιτυχημένους δίσκους τους, το "Hall of the Mountain King", κατά την περιοδεία του οποίου στο συγκρότημα εντάχθηκε ο κιθαρίστας Κρις Κάφερι. Τα τραγούδια "Hall of the Mountain King" και "24 Hours Ago" αποτέλεσαν τα πρώτα βίντεο κλιπ των Savatage, ενώ στο "Strange Wings" συμμετείχε ο πρώην τραγουδιστής των Black Sabbath, Ρέι Γκίλεν.[6] Κατά την περιοδεία για την προώθηση του άλμπουμ, το συγκρότημα εμφανιζόταν με τους Dio και τους Megadeth στις Ηνωμένες Πολιτείες.[7]

Ακολούθησε το επιτυχημένο "Gutter Ballet", ηχογραφημένο στα "Record Plant Studios" της Νέας Υόρκης, με το βίντεο της μπαλάντας "When the Crowds Are Gone" να λαμβάνει μεγάλο αριθμό μεταδόσεων από τηλεοπτικό δίκτυο "MTV".[8] Ο δίσκος σκαρφάλωσε στο # 124 των αμερικάνικων τσαρτ και το συγκρότημα περιόδευσε μαζί με το προσωπικό σχήμα του King Diamond στην Ευρώπη και τους Testament και Nuclear Assault στη Βόρεια Αμερική.

Μετά την περιοδεία για την προώθηση του "Gutter Ballet", ο Κάφερι αποχώρησε και το συγκρότημα ξεκίνησε να ηχογραφεί το επόμενο του άλμπουμ, "Streets: A Rock Opera". Το άλμπουμ χρειάστηκε εννέα μήνες για την ηχογράφηση του και παρουσίασε ενιαίο στιχουργικό περιεχόμενο το οποίο είχε γραφτεί αρκετά χρόνια νωρίτερα και επαναφέρθηκε με κομμάτια όπως τα "Agony and Ecstasy" και "If I Go Away".[9] Ο δίσκος προοριζόταν να κυκλοφορήσει ως διπλός, κάτι που αρνήθηκε η "Atlantic". Κατά την περιοδεία για το "Streets: A Rock Opera", τις εμφανίσεις των Savatage άνοιγαν οι Vicious Rumors στην Ευρώπη και οι Armored Saint στις Ηνωμένες Πολιτείες. Ο Τζον Όλιβα αντιμετώπισε προβλήματα υγείας και αποχώρησε από το συγκρότημα επιλέγοντας ο ίδιος τον αντικαταστάτη του, Ζακ Στίβενς.[10]

Η νέα σύνθεση κυκλοφόρησε το "Edge of Thorns" τον Απρίλιο του 1993, με τον Γουόχολζ να αποχωρεί αμέσως μετά, για να έλθει στη θέση του ο Άντι Τζέιμς. Επίσης, τη ρυθμική κιθάρα ανέλαβε ο Γουές Γκάρεν, για το 1993.

Στις 17 Οκτωβρίου 1993, ο Κρις Όλιβα επέστρεφε από το φεστιβάλ "Livestock" της Φλόριντα, όταν το όχημα του ήλθε σε σύγκρουση με φορτηγό του οποίου ο οδηγός βρισκόταν υπό την επήρεια αλκοόλ. Ο θάνατος του ήταν ακαριαίος.

Η επιστροφή του Τζον Όλιβα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Κρις Κάφερι

Ο Τζον Όλιβα αποφάσισε να συνεχίσει το συγκρότημα τιμώντας τη μνήμη του αδικοχαμένου αδελφού του.[11] Ο πρώην κιθαρίστας των Testament Άλεξ Σκόλνικ, εντάχθηκε στους Savatage για την ηχογράφηση του "Handful of Rain", με τη σύνθεση του συγκροτήματος να περιλαμβάνει και τους Στίβενς, Μίντλτον και Γουόχολζ. Το κομμάτι "Alone You Breath" από το συγκεκριμένο άλμπουμ, είναι αφιερωμένο στον Κρις Όλιβα. Κατά την περιοδεία για την προώθηση του δίσκου, τα τύμπανα ανέλαβε ο Τζεφ Πλέιτ και η τελευταία συναυλία που έδωσαν οι Savatage στο Τόκιο, ηχογραφήθηκε και κυκλοφόρησε στο άλμπουμ "Japan Live '94".

Μετά την περιοδεία, την κιθάρα ανέλαβε το μετέπειτα μέλος των Megadeth, Αλ Πιτρέλλι. Το φθινόπωρο του 1995, οι Savatage κυκλοφόρησαν το δίσκο "Dead Winter Dead" και το ζωντανά ηχογραφημένο "Japan Live '94".[12] Οι στίχοι του "Dead Winter Dead" παρουσίαζαν μία ιστορία η οποία λάμβανε χώρα στον πόλεμο της Βοσνίας των αρχών της δεκαετίας του '90. Ο Κρις Κάφερι επέστρεψε στο συγκρότημα και περιόδευσαν σε Ευρώπη και Ιαπωνία, ενώ λίγο αργότερα κυκλοφόρησε το πρώτο άλμπουμ του πρότζεκτ τους, Trans-Siberian Orchestra.

Τον Δεκέμβριο του 1995, εκδόθηκαν ζωντανές ηχογραφήσεις της περιόδου 1987 - 1990, με τον τίτλο "Ghost in the Ruins". Η συγκεκριμένη κυκλοφορία, αρχικά, σχεδιαζόταν να πραγματοποιηθεί μόνο στην Ιαπωνία, αλλά λόγω του μεγάλου αριθμού εισαγόμενων αντιτύπων, εκδόθηκε στην Ευρώπη και την Αμερική.

Τον Σεπτέμβριο του 1997 κυκλοφόρησε το "The Wake of Magellan" και το συγκρότημα πραγματοποίησε μία πολύ μεγάλη ευρωπαϊκή περιοδεία μαζί με τους Vanderhoof του κιθαρίστα των Metal Church, Κερτ Βάντερχουφ. Το άλμπουμ έφθασε στο # 11 των γερμανικών τσαρτ.

Στη συνέχεια, μετέβησαν από την "Atlantic" στη "Nuclear Blast" για την Αμερική και την "SPV/Steamhammer" για την Ευρώπη και το 2000 ο Στίβενς αποχώρησε από το συγκρότημα αφήνοντας το μικρόφωνο στον Όλιβα, ενώ έφυγε και ο Αλ Πιτρέλι για να ενταχθεί αρχικά στους Blue Öyster Cult και στη συνέχεια στους Megadeth. Η τετράδα Όλιβα / Κάφερι / Μίντλτον / Πλέιτ ηχογράφησε το επιτυχημένο "Poets and Madmen", το τελευταίο στούντιο άλμπουμ του συγκροτήματος. Για την περιοδεία της προώθησης του δίσκου, στους Savatage εντάχθηκε ο τραγουδιστής Ντέιμοντ Τζινίγια και το αμερικάνικο κομμάτι της περιελάμβανε εμφανίσεις με τους Fates Warning, ενώ κατά το ευρωπαϊκό μέρος άνοιγαν τις εμφανίσεις των Judas Priest στην Ισπανία.[13] Μία δεύτερη αμερικάνικη περιοδεία παρουσίασε τους Nevermore να παίζουν σαν support συγκρότημα των Savatage, αλλά λόγω των επιθέσεων της 11ης Σεπτεμβρίου 2001 ακύρωσαν ένα δεύτερο ευρωπαϊκό κομμάτι.

Στα τέλη του 2001, ο Τζακ Φροστ ανέλαβε τη ρυθμική κιθάρα για τις ζωντανές εμφανίσεις του συγκροτήματος και τον Απρίλιο του 2002 έδωσε τη θέση του στον Τζεφ Γουότερς, ηγέτη των Annihilator, για τις ευρωπαϊκές τους εμφανίσεις, το καλοκαίρι εκείνης της χρονιάς.[14]

Στις 17 Οκτωβρίου 2003, έπαιξαν στην παμπ "Green Parrot", στο Λάργκο της Φλόριντα, τη συναυλία για τα δέκα χρόνια από το θάνατο του Κρις Όλιβα, με τους Γουόχολζ και Μίντλτον να πλαισιώνουν τον Τζον Όλιβα και τον Κρις Κάφερι. Από εκεί και έπειτα, χωρίς να έχει ανακοινωθεί η διάλυση των Savatage, τα μέλη του σχήματος ασχολήθηκαν με άλλα πρότζεκτ και προσωπικές κυκλοφορίες, ενώ μεγάλη επιτυχία γνώρισε ο Όλιβα και αρκετοί από τους μουσικούς που πέρασαν από τους Savatage, με τους Trans-Siberian Orchestra.

Επανένωση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Τον Αύγουστο του 2014, ανακοινώθηκε ότι την επόμενη χρονιά, οι Savatage θα πραγματοποιούσαν μία ζωντανή εμφάνιση στο φεστιβάλ "Wacken Open Air".[15]

Δισκογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στούντιο δίσκοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ζωντανοί δίσκοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Συλλογές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

EP[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. Jon Oliva biography
  2. Avatar - City Beneath the Surface - Encyclopaedia Metallum
  3. «Savatage - Tampa Bay Music Scene Historical Society». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 10 Απριλίου 2015. Ανακτήθηκε στις 20 Ιουνίου 2015. 
  4. Savatage FAQ
  5. On my Turntable 10 Μαΐου 2012
  6. Savatage - Strange Wings w/ Ray Gillen (of Badlands)
  7. «Savatage Tour Itinerary 1987/». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 12 Μαρτίου 2015. Ανακτήθηκε στις 20 Ιουνίου 2015. 
  8. Savatage - When The Crowds Are Gone - YouTube
  9. The Metal Crypt - Review of Savatage - Streets: A Rock Opera
  10. «Zak Stevens - Savatage». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 10 Μαΐου 2015. Ανακτήθηκε στις 20 Ιουνίου 2015. 
  11. «Συνέντευξη Τζον Όλιβα στο Metal Temple». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 19 Νοεμβρίου 2006. Ανακτήθηκε στις 19 Νοεμβρίου 2006. 
  12. Review: Savatage - Dead Winter Dead | Sputnikmusic
  13. «Savatage 2001 Poets & Madmen World Tour». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 10 Ιουλίου 2007. Ανακτήθηκε στις 20 Ιουνίου 2015. 
  14. Savatage & Jeff Waters - Hall of the Mountain King - YouTube
  15. SAVATAGE: Reunion στο Wacken του 2015! - Metal Hammer

Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]