Μετάβαση στο περιεχόμενο

Μεσιέ 60

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
(Ανακατεύθυνση από NGC 4649)

Συντεταγμένες: Sky map 12h 43m 39.6s, +11° 33′ 09″

Μεσιέ 60
Παρατηρησιακά Δεδομένα (εποχή J2000)
ΑστερισμόςΠαρθένος[1]
Ορθή Αναφορά12h 43m 39.6s [2]
Απόκλιση+11° 33′ 09″ [2]
Μετατόπιση προς το ερυθρό1117 ± 6km/s [2]
Απόσταση55 ± 4 MLy (16,8 ± 1,2 Mpc) [3]
Ομάδα ή σμήνος γαλαξιώνΣμήνος της Παρθένου
Φαινόμενο μέγεθος (V)8,8/9,8 [2]
Χαρακτηριστικά
Τύπος ΓαλαξίαE2 [2]
Φαινόμενη διάμετρος (V)7,4' x 6,0' [2]
Άλλες ονομασίες
NGC 4649, UGC 7898, PGC 42831, Arp 116, VV 206, VCC 1978, Holmberg 448A [2]
Δείτε επίσης: Γαλαξίες, Κατάλογος γαλαξιών

Ο Μεσιέ 60 (γνωστός και ως Μ60 και NGC 4649) είναι ελλειπτικός γαλαξίας σε απόσταση 60 εκατομμυρίων ετών φωτός στον αστερισμό της Παρθένου. Ανήκει στο σμήνος Παρθένου και είναι ο μεγαλύτερος σε μία μικρή ομάδα τεσσάρων γαλαξιών στην οποία είναι ο μεγαλύτερος και περιλαμβάνει επίσης τους Μεσιέ 58 και Μεσιέ 59.

Ο Μεσιέ 60 ανακαλύφθηκε από τον Γιόχαν Γκότφριντ Κέλερ (Johann Gottfried Köhler) τον Απρίλιο του 1779 μαζί με τον Μεσιέ 59, καθώς παρακολουθούσε ένα κομήτη. Λίγες μέρες μετά τον ανακάλυψε ανεξάρτητα και ο Μπάρναμπους Οριάνι και ο Τσαρλς Μεσιέ, ο οποίος ανακάλυψε και τον κοντινό Μεσιέ 58.[4]

Στον Μεσιέ 60 έχει παρατηρηθεί ένας υπερκαινοφανής αστέρας μέχρι 2007, ο SN2004W τύπου Ια.

Μέγεθος και Φωτεινότητα

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Δεδομένης μίας απόστασης 60 MLy και φαινόμενη διάμετρο 7,4, ο Μ60 έχει διάμετρο 120.000 έτη φωτός. Σε μικρότερα τηλεσκόπιο είναι ορατή μόνο η κεντρική περιοχή με διαστάσεις περίπου 4 x 3. Με φαινόμενο μέγεθος 9 και απόσταση 60 MLy έχει απόλυτο μέγεθος -22,3, αντίστοιχη μίας φωτεινότητας 60 δις ήλιων. Είναι ο τρίτος λαμπρότερος γαλαξίας στο σμήνος της Παρθένου.

Μετρήσεις απόστασης

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η μέση απόσταση του Μεσιέ 60 με βάση τις μετρήσεις είναι 68 εκατομμύρια έτη φωτός (21 Mpc). Μετρήσεις με βάση τους Κηφείδες δείχνουν μία απόσταση μεταξύ 20 και 27 Mpc (65 με 88 εκατομμύρια έτη φωτός) ενώ ο υπερκαινοφανής αστέρας τύπου Ια έδειξε μία απόσταση 26,8 Mpc (85 MLy). Μετρήσεις με βάση άλλες μεθόδους δείχνουν μία απόσταση μεταξύ 14 και 19 Mpc (45 με 62 MLy).[5]

Στο κέντρο του Μεσιέ 60 υπάρχει μία υπέρμαζη μαύρη τρύπα με μάζα περίπου 2 δις ήλιων, με βάση παρατηρήσεις του ΔΤΧ. [6]

Ο M60 και ο NGC 4647

Ο NGC 4647 είναι ένας σπειροειδής γαλαξίας σε απόσταση 2,5' από τον Μεσιέ 60: οι δίσκοι τους υπερκαλύπτονται. Αν και αυτή η κατάσταση δείχνει ότι αλληλεπιδρούν, δεν υπάρχουν εμφανή στοιχεία μίας βαρυτικής αλληλεπίδρασης, όπως θα περίμενε κανείς για δύο τόσο κοντινούς μεταξύ τους γαλαξίες. Αυτό σημαίνει ότι βρίσκονται σε διαφορετική απόσταση και αλληλεπιδρούν ισχνά.[7]

  • Μεσιέ 85, ένας άλλος ελλειπτικός γαλαξίας στο σμήνος της Παρθένου με κοντινό συνοδό
  • NGC 507, ένας μεγάλος φακοειδής γαλαξίας με κοντινό συνοδό
  1. R. W. Sinnott, επιμ. (1988). The Complete New General Catalogue and Index Catalogue of Nebulae and Star Clusters by J. L. E. Dreyer. Sky Publishing Corporation and Cambridge University Press. ISBN 0-933-34651-4. 
  2. 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 2,5 2,6 «NASA/IPAC Extragalactic Database». Results for NGC 4649. Ανακτήθηκε στις 13 Δεκεμβρίου 2006. 
  3. J. L. Tonry; A. Dressler; J. P. Blakeslee; E. A. Ajhar; A. B. Fletcher; G. A. Luppino; M. R. Metzger; C. B. Moore (2001). «The SBF Survey of Galaxy Distances. IV. SBF Magnitudes, Colors, and Distances». Astrophysical Journal 546 (2): 681–693. doi:10.1086/318301. http://adsabs.harvard.edu/abs/2001ApJ...546..681T. 
  4. K. G. Jones (1991). Messier's Nebulae and Star Clusters (2nd έκδοση). Cambridge: Cambridge University Press. ISBN 0-521-37079-5. 
  5. Distance Results for MESSIER 060, ανακτήθηκε 15 Ιανουαρίου 2010
  6. http://arxiv.org/abs/0910.4168 The Supermassive Black Hole and Dark Matter Halo of NGC 4649 (M60)
  7. A. Sandage, J. Bedke (1994). Carnegie Atlas of Galaxies. Washington, D.C.: Carnegie Institution of Washington. ISBN 0-87279-667-1. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]