NGC 4845
| NGC 4845 | |
|---|---|
 Στο ιδιαίτερα λαμπερό κέντρο του NGC 4845 υπάρχει υπερμαζική μελανή οπή.[1] Φωτογραφία από το Διαστημικό Τηλεσκόπιο Χαμπλ. | |
| Παρατηρησιακά Δεδομένα (εποχή J2000) | |
| Αστερισμός | Παρθένος |
| Ορθή Αναφορά | 12h 58m 01.2s[2] |
| Απόκλιση | 1° 34′ 33″ |
| Μετατόπιση προς το ερυθρό | z=0.004110 (1232 km/s)[2] |
| Απόσταση | 65 Mly |
| Φαινόμενο μέγεθος (V) | 11.2[3] |
| Χαρακτηριστικά | |
| Τύπος Γαλαξία | Sab[3] |
| Φαινόμενη διάμετρος (V) | 4′.9 × 1′.3[3] |
| Άλλες ονομασίες | |
| UGC 08087, 2MASX J12580124+0134320, NGC 4910, PGC 44392[4] | |
Ο NGC 4845 (επίσης γνωστός και ως NGC 4910) είναι σπειροειδής γαλαξίας στον αστερισμό Παρθένο ο οποίος απέχει 65 εκατομμύρια έτη φωτός.[5] Ανακαλύφθηκε από τον αστρονόμο Ουίλιαμ Χέρσελ (William Herschel) το 1786[6] και ανήκει στην Ομάδα γαλαξιών NGC 4753 που με τη σειρά της ανήκει στις ομάδες γαλαξιών Παρθένος ΙΙ, μιας σειράς γαλαξιών και γαλαξιακών σμηνών που εκτείνεται πέρα από το νότιο όριο του Υπερσμήνους της Παρθένου.[7]
Μελανή οπή
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Στο κέντρο του γαλαξία υπάρχει υπερμαζική μελανή οπή μάζας 300 χιλιάδων ηλιακών μαζών. Το 2013 η ESA εντόπισε μελανή οπή που απορροφούσε την ύλη παραπλήσιου ουράνιου αντικειμένου, πιθανότατα ενός φαιού νάνου.[8] Τις εκπεμπόμενες ακτίνες Χ ανίχνευσε το τηλεσκόπιο INTEGRAL.[9]
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ «Supermassive and super-hungry». Ανακτήθηκε στις 4 Ιανουαρίου 2016.
- ↑ 2,0 2,1 «NCG 4845». NASA/IPAC Extragalactic Database.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 «NCG 4845». Deep Sky Observatory. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 24 Φεβρουαρίου 2015. Ανακτήθηκε στις 12 Δεκεμβρίου 2022.
- ↑ «NGC 4910». The NGC/IC Project. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 20 Μαΐου 2012. Ανακτήθηκε στις 13 Μαΐου 2013.
- ↑ Morrow, Ashley (8 Ιανουαρίου 2016). «Hubble Sees a Supermassive and Super-hungry Galaxy». NASA. Ανακτήθηκε στις 21 Αυγούστου 2020.
- ↑ «NGC Objects: NGC 4800-4849». Courtney Seligman. Ανακτήθηκε στις 13 Μαΐου 2013.
- ↑ «The Virgo III Groups». Atlas of the Universe. Ανακτήθηκε στις 27 Νοεμβρίου 2010.
- ↑ «Astronomers watch as supermassive black hole 'wakes up,' swallows planet whole». National Post. 4 Απριλίου 2013. Ανακτήθηκε στις 13 Μαΐου 2013.
- ↑ Jeff LaSala (3 Απριλίου 2013). «Watch a Black Hole Feed on Its Planet-Sized Prey». Geekosystem. Ανακτήθηκε στις 13 Μαΐου 2013.
Αναφορές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Δεδομένα για το NGC 4845 στα NGC/IC Database (Αγγλικά), SIMBAD (Αγγλικά), NASA Extragalactic Database (Αγγλικά), SEDS (Αγγλικά) και VizieR Service (Αγγλικά)
- Εικόνες του NGC 4845 στο Aladin (Αγγλικά) και στο SkyView (Αγγλικά)
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Πολυμέσα σχετικά με το θέμα NGC 4845 στο Wikimedia Commons
