Marshall Group

Marshall Group

Κλάδος	αεροπορική βιομηχανία
Ίδρυση	1930
Έδρα	Cambridge City Airport
Ιστότοπος	Επίσημος ιστότοπος
δεδομένα ()

H Marshall Group, πρώην Marshall of Cambridge, είναι μια βρετανική εταιρεία με έδρα στο Κέιμπριτζ, Ηνωμένο Βασίλειο. Οι θυγατρικές περιλαμβάνουν τη Marshall Aerospace, μια εταιρεία συντήρησης, τροποποίησης και σχεδιασμού αεροσκαφών που βρίσκεται στο αεροδρόμιο του Cambridge City. Άλλες θυγατρικές είναι η Marshall Land Systems (άμυνα εδάφους), η Marshall Slingsby Advanced Composites, η Marshall Fleet Solutions, η Marshall Futureworx, η Marshall Skills Academy και η Marshall Property. Η Marshall κατέχει επίσης και διαχειρίζεται το ίδιο το αεροδρόμιο.

Η εταιρεία ιδρύθηκε αρχικά από τον David Gregory Marshall το 1909. Αν και αρχικά λειτουργούσε υπηρεσίες σοφέρ, η εταιρεία σύντομα επεκτάθηκε σε δραστηριότητες επισκευής οχημάτων και αντιπροσωπείας. Κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1930, ο Marshall ασχολήθηκε όλο και περισσότερο με την αεροπορία. Μέχρι το τέλος του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, η εταιρεία είχε εκπαιδεύσει περισσότερα από 20.000 πληρώματα αεροσκαφών για υπηρεσία στη Βασιλική Πολεμική Αεροπορία. Η Marshall Ασχολήθηκε επίσης με την επισκευή και την τροποποίηση στρατιωτικών αεροσκαφών κατά τη διάρκεια του πολέμου. 

Κατά τη μεταπολεμική εποχή, οι εταιρείες Marshall ασχολήθηκαν με την αεροδιαστημική και τη μηχανική ειδικών οχημάτων, με την Marshall Aerospace να αποτελεί σημαντικό μέρος του Ομίλου Marshall. Η εταιρεία εκτελεί όλες τις πτυχές σχεδιασμού, κατασκευής, συντήρησης, τροποποίησης, μετατροπής και υλικοτεχνικής υποστήριξης στρατιωτικών, εμπορικών και επαγγελματικών αεροσκαφών. Παραδοσιακά επικεντρωμένη σε στρατιωτικούς πελάτες, η Marshall Aerospace έχει προσανατολιστεί όλο και περισσότερο στον πολιτικό τομέα τις τελευταίες δεκαετίες. Απασχολεί πάνω από 2.000 άτομα και βασίζεται σε μια 800 acres (3,2 km2) τοποθεσία με 1,200,000 square feet (110,000 m2) στεγασμένου χώρου υπόστεγου αεροσκαφών στην τοποθεσία του αεροδρομίου του Κέμπριτζ.

Τον Οκτώβριο του 2021, η Marshall ανακοίνωσε ότι είχε αποφασίσει να μεταφέρει τις αεροδιαστημικές δραστηριότητές της στο αεροδρόμιο Cranfield (κοντά στο Milton Keynes) και ότι «θα εγκαταλείψει την τρέχουσα βάση της στο αεροδρόμιο του Cambridge έως το 2030». Τον Νοέμβριο του 2022, η Marshall Aerospace ανακοίνωσε ότι αναμένει να έχει εγκαταλείψει το αεροδρόμιο του Κέιμπριτζ «μέχρι το 2027».

Ιστορία

Ο όμιλος Marshall ιδρύθηκε αρχικά το 1909 από τον ιδρυτή του David Gregory Marshall, ο οποίος έδωσε στην εταιρεία το όνομά του. Η αρχική του βάση ήταν ένα μικρό κλειστό γκαράζ στο Brunswick Gardens, στο Κέιμπριτζ, και στην αρχή παρείχε υπηρεσίες σοφέρ σε μεμονωμένους πελάτες. Γρήγορα έγινε εμπορικά βιώσιμο, επιτρέποντας στην επιχείρηση να μετεγκατασταθεί σε μεγαλύτερες εγκαταστάσεις στην Kings Street το 1910 και ξανά στο Jesus Lane μόλις δύο χρόνια αργότερα, επεκτείνοντας τις δραστηριότητές της στην πώληση οχημάτων λίγο αργότερα. Το 1912, ο Marshall εργάστηκε στο πρώτο του αεροσκάφος, βοηθώντας στην επισκευή του κινητήρα ενός αερόπλοιου του Βρετανικού Στρατού, του Beta II, το οποίο είχε κάνει αναγκαστική προσγείωση στο Jesus Green, ένα πάρκο κοντά στο γκαράζ του. Κατά τη διάρκεια του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου, οι εγκαταστάσεις του Μάρσαλ ασχολούνταν με το σέρβις και την επισκευή των οχημάτων που απαιτούνταν για τη βρετανική πολεμική προσπάθεια.

Στα τέλη της δεκαετίας του 1920, ο γιος του Ντέιβιντ Μάρσαλ, Άρθουρ, ανέλαβε ενεργό ρόλο στην εταιρεία. Ένας δεινός μηχανικός και πιλότος, ο Άρθουρ συμμετείχε στην ίδρυση ενός αεροδρομίου στο Fen Ditton στα περίχωρα του Κέμπριτζ. Κατά τη διάρκεια του 1930, ιδρύθηκε το Marshall Flying School στο Fen Ditton, σηματοδοτώντας την είσοδο της εταιρείας στον τομέα των αερομεταφορών. Κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1930, ο Μάρσαλ αγόρασε μια μεγάλη ποσότητα γεωργικής γης, χρησιμοποιώντας κάποια από αυτήν για να δημιουργήσει αυτό που θα γινόταν το αεροδρόμιο του Cambridge City, το οποίο ήταν μεγαλύτερο από τον προκάτοχό του. Επισήμως άνοιξε το 1937, το νέο αεροδρόμιο τυχαία χρονομετρήθηκε με μια εθνική προτεραιότητα που συμπίπτει στον επανεξοπλισμό, η οποία περιελάμβανε την εκπαίδευση στρατιωτικού πληρώματος. Κατά συνέπεια, το 1938, ιδρύθηκε από τον Marshall μια σημαντική σχολή εκπαίδευσης πτητικών για την Εφεδρεία Εθελοντών της Βασιλικής Αεροπορίας. φέρεται να είχε εκπαιδεύσει πάνω από 600 νέους πιλότους της RAF πριν από την έναρξη της Μάχης της Βρετανίας. Το σύστημα ενισχύθηκε κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου. Η εταιρεία εκπαίδευσε τελικά περισσότερα από 20.000 πληρώματα, συμπεριλαμβανομένων πιλότων, παρατηρητών και εκπαιδευτών πτήσης. Κατά τη διάρκεια του 1941, το πρόγραμμα εκπαίδευσης υιοθετήθηκε παγκοσμίως από τη Βασιλική Αεροπορία (RAF).

Πριν από τον πόλεμο, ο Marshall είχε ανοίξει ένα δεύτερο γκαράζ, γνωστό ως "Airport Garage", στην τοποθεσία. Και τα δύο γκαράζ έκλεισαν προσωρινά κατά τη διάρκεια του πολέμου και άνοιξαν ξανά λίγο μετά το τέλος της. Στο μεταξύ, η εταιρεία ασχολήθηκε με την επισκευή και την τροποποίηση στρατιωτικών αεροσκαφών. Ο Μάρσαλ πραγματοποίησε εργασίες σε πάνω από 5,000 αεροσκάφη, που κυμαίνονταν σε μέγεθος και πολυπλοκότητα από αεροσκάφη μεταφοράς Airspeed Oxford και Avro Anson έως τύπους μάχης πρώτης γραμμής όπως τα de Havilland Mosquito, Supermarine Spitfire, Hawker Hurricane, Vickers Wellington και Boeing B-17 Flying Fortress. Για να αντιμετωπίσει αυτό το φόρτο εργασίας, το εργατικό δυναμικό της εταιρείας επεκτάθηκε σε περίπου 3,000 υπαλλήλους, πολλοί από τους οποίους ήταν γυναίκες. Ο Μάρσαλ επέλεξε να συνεχίσει τη συμμετοχή του σε αεροπορικές εργασίες, όπως επισκευές, δομικές τροποποιήσεις και μετατροπές, ακόμη και μετά το τέλος του πολέμου, αν και ως επί το πλείστον εγκατέλειψε τις εργασίες τελικής συναρμολόγησης. Αντίθετα, η εταιρεία λειτουργούσε ως υπεργολάβος σχεδόν όλων των βρετανικών εταιρειών κατασκευής αεροσκαφών.

Αεροσκάφος Hercules της Βρετανικής πολεμικής αεροπορίας

Η Marshall Motor Group άκμασε γρήγορα στη μεταπολεμική εποχή. Σύντομα δημιουργήθηκαν διάφορα νέα γκαράζ για να εξυπηρετήσουν το Πίτερμπρο, το Μπέντφορντ και τις γειτονικές μικρότερες πόλεις. Κατά τη διάρκεια των δεκαετιών του 1950 και του 1960, η εταιρεία βρήκε δουλειά στην τροποποίηση εκατοντάδων διαφόρων πολιτικών αεροσκαφών, συμπεριλαμβανομένου του Vickers Viscount, του πρώτου αεροσκάφους με στροβιλοκινητήρα, και του de Havilland Comets, του πρώτου αεροσκάφους με τζετ και του Bristol Britannia. Ο Μάρσαλ συμμετείχε επίσης με την National Research Development Corporation, βοηθώντας τον Francis Thomas Bacon στην εφεύρεση της κυψέλης καυσίμου. Περίπου αυτή την περίοδο, ο Michael Marshall έγινε Διευθύνων Σύμβουλος της εταιρείας. Διαχειρίστηκε την εταιρεία για αρκετές δεκαετίες, κατά τη διάρκεια των οποίων έγινε μια από τις μεγαλύτερες ιδιωτικές επιχειρήσεις στη Βρετανία.

Από το 1966, η Marshall Aerospace είναι η καθορισμένη εταιρεία υποστήριξης για τον στόλο C-130 Hercules της Βασιλικής Αεροπορίας. Έχει αναγνωριστεί επίσημα ως Sister Design Authority για τον τύπο από το 1988. Η εταιρεία επέβλεψε την εισαγωγή του στόλου 25 δεύτερης γενιάς C-130J Super Hercules της RAF, καθώς και την απόσυρση των μισών αεροσκαφών πρώτης γενιάς της υπηρεσίας. Εκτός από τις εγχώριες επιχειρήσεις υποστήριξης, η Marshall Aerospace έχει υποστηρίξει τους δικούς της στόλους Hercules διαφόρων διεθνών αερομεταφορέων. Ο Όμιλος Marshall έχει επίσης υπογράψει πολλαπλές συμφωνίες με τον αμερικανικό αμυντικό όμιλο Lockheed Martin για την κατασκευή διαφόρων εξαρτημάτων του Super Hercules για λογαριασμό του τελευταίου για την παγκόσμια αλυσίδα εφοδιασμού.

Μπαγκλαντέζικο αεροσκάφος Hercules

Η Marshall Aerospace λειτούργησε ως η αρχή σχεδιασμού για τον στόλο της RAF με τάνκερ και εμπορευματικά αεροσκάφη Lockheed TriStar, καθώς και η διορισμένη αδελφή αρχή σχεδιασμού για το Boeing E-3D Sentry της RAF. Ανέλαβε σημαντική δραστηριότητα συντήρησης και τροποποίησης σε αυτούς τους τύπους, καθώς και μια σειρά από άλλα στρατιωτικά και εμπορικά αεροσκάφη. Τα αξιοσημείωτα σχεδιαστικά επιτεύγματα περιλαμβάνουν το σχεδιασμό και την παραγωγή της πεσμένης μύτης και προσωπίδας του Concorde το 1967, καθώς και ένα αιθουσαίο αεροπλάνο για ιατρική έρευνα που πέταξε 112 τροχιές στο Space Shuttle Challenger στο STS-61-A το 1985. Η Marshall Aerospace έχει επίσης πραγματοποιήσει διάφορες μετατροπές αεροσκαφών σε δεξαμενόπλοια και φορτηγά αεροσκάφη. Ένα ασυνήθιστο έργο ήταν η μετατροπή ενός αεροσκάφους Lockheed L-1011 Tristar σε όχημα εκτόξευσης για ένα δορυφορικό σύστημα παράδοσης, για λογαριασμό της Orbital Sciences. Η Marshall Aerospace ήταν ο καθορισμένος βιομηχανικός φορέας που συμμετείχε στο έργο Vulcan to the Sky, το οποίο αποκατέστησε το Avro Vulcan XH558 σε κατάσταση που άξιζε την πτήση και υποστήριξε τις δραστηριότητές του για πολλά χρόνια.

Η Marshall, θέλοντας να μπει πλέον ενεργά στον τομέα της αυτοκινητοβιομηχανίας, αγόρασε τα απομεινάρια της Bedford/AWD Trucks το 1992 και μετέφερε την παραγωγή από το Ντάνστεϊμπλ στο Κέιμπριτζ. Η εταιρία σταμάτησε να παράγει το Bedford TM και MJ, αφήνωντας σε παραγωγή μόνο μερικές εκδόσεις του Bedford TL και το Bedford TJ. Αν και το TL ήταν διαθέσιμο και στην Βρετανία αλλά και στο εξωτερικό, το TJ ήταν διαθέσιμο μόνο για εξαγωγή σε αναπτυσσόμενες χώρες, ένας τομέας που το TJ ήταν αρκετά επιτυχημένο. Η Marshall επίσης παρήγαγε μια έκδοση του TL με τετρακίνηση για χρήση από τον Βρετανικό στρατό. Αυτό το όχημα παραδόξως, ήταν ένα μείγμα του σασί από το MJ, το οποίο χρησιμοποιούσε το σασί από το Bedford RL και την καμπίνα και μηχανή από το TK του 1960, και όπως και με το προηγούμενο παράδειγμα την καμπίνα και μηχανή του TL. Η Marshall είχε μεγάλα σχέδια για την Bedford και σκόπευε να την κάνει πάλι μεγάλο παραγωγό στην αγορά φορτηγών, αλλά αυτά τα σχέδια διακόπηκαν μερικά χρόνια μετά όταν η Marshall είδε πως ακόμα και με πολλές εκσυγχρονίσεις, οι πωλήσεις του TL στην Βρετανία και σε αγορές εξαγωγής δεν βελτιώθηκαν σημαντικά από το 1986, με αποτέλεσμα η Marshall να αναγκαστεί να σταματήσει να παράγει τα φορτηγά της Bedford το 1998/1999. Βέβαια, αρκετά εξαρτήματα από το TL χρησιμοποιήθηκαν και σε επόμενα οχήματα της Marshall, τα οποία όμως είχαν ξεχωριστό αμάξωμα, μέχρι το 2002. Το μεγαλύτερο προφανώς πρόβλημα με τα σχέδια για παραγωγή φορτηγών από την εταιρία, ήταν πως η Marshall δεν είχε τις κατάλληλες υποδομές για τα αρκετά οπτιμιστικά της σχέδια στο να παράγουν 5,500 τον χρόνο. Στην πραγματικότητα, φημολογείτε πως μόνο 1,100 οχήματα παράχθηκαν από το 1992 μέχρι το 1998.

Ο Όμιλος Marshall είναι μακροχρόνιος συνεργάτης της Bombardier Aerospace. Κατά τη διάρκεια του 1998, η εταιρεία διορίστηκε το πρώτο ανεξάρτητο εξουσιοδοτημένο κέντρο σέρβις στην Ευρώπη για το επιχειρηματικό τζετ μεγάλης εμβέλειας Bombardier Global Express. Στα μέσα του 2000, η Marshall συμμετείχε στη διαδικασία κατασκευής του Global Express, εκτελώντας εσωτερικές ολοκληρώσεις για λογαριασμό της Bombardier. Κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 2010, η τεχνογνωσία της εταιρείας στον τύπο της επέτρεψε να πραγματοποιήσει εκτεταμένες τροποποιήσεις του πλαισίου του αεροσκάφους για την παραγωγή προσαρμοσμένων μοντέλων ειδικών αποστολών για στρατιωτικούς πελάτες. Η Marshall Aerospace έχει επίσης πραγματοποιήσει την παραγωγή δεξαμενών καυσίμων μεγάλης εμβέλειας για διάφορα αεροσκάφη Boeing, συμπεριλαμβανομένων των αεροσκαφών Boeing 747-400ER και 777-200LR, καθώς και των θαλάσσιων αεροσκαφών πολλαπλών αποστολών P-8 Poseidon.

Η Marshall πραγματοποίησε συντήρηση βάθους και τροποποίησε τον στόλο C-130J Super Hercules της Πολεμικής Αεροπορίας του Μπαγκλαντές πριν παραδοθεί στο Μπαγκλαντές. Ήταν πρώην αεροσκάφη της RAF. Η Marshall υπέγραψε επίσης πολυετές συμβόλαιο υποστήριξης πολλών εκατομμυρίων λιρών για τον στόλο C-130J.

Τον Μάιο του 2019, η Marshall ανακοίνωσε ότι το αεροδρόμιο του Κέιμπριτζ Σίτι θα ήταν κλειστό για όλη την κυκλοφορία έως το 2030 το αργότερο. Ο Όμιλος σχεδιάζει να αναπτύξει εκ νέου την τοποθεσία του αεροδρομίου για περίπου 12.000 σπίτια και 5 εκατομμύρια τετραγωνικά πόδια (0,46 εκατομμύρια m2) επαγγελματικών χώρων. Τον Μάιο του 2019, ο Όμιλος ανακοίνωσε ότι αποφάσιζε μεταξύ τριών πιθανών αεροδρομίων για τις συνεχιζόμενες δραστηριότητές του: Duxford Aerodrome, RAF Wyton στο Cambridgeshire ή Cranfield Airport στο Bedfordshire. Τον Ιανουάριο του 2020 ο Όμιλος απέκλεισε το ενδεχόμενο μετακίνησης στο Duxford λόγω ασυμβατότητας μεταξύ των αμυντικών απαιτήσεων του Ομίλου και των απαιτήσεων της τοπικής κυκλοφορίας.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

• Marshall Aerospace