LEW Hennigsdorf

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Το Intercity Αθηνα-Θεσσαλονίκη με AEG/LEW περνάει από Λεπτοκαρυά το 2004
EU04-24

Το εργοστάσιο σιδηροδρομικών οχημάτων LEW στο Hennigsdorf της Γερμανίας ιδρύθηκε το 1910 από την AEG. Η παραγωγή ατμομηχανών ξεκίνησε το 1913 και το 1930, απορρόφησε το έργο του εργοστασίου ατμομηχανής του Αυγούστου Μπόρζιγκ, και μετονομάστηκε σε Borsig Lokomotiv Werke GmbH μέχρι το 1944. Μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, το εργοστάσιο εθνικοποιήθηκε από τη Λαϊκή Δημοκρατία της Γερμανίας και παρήγαγε ηλεκτρικές μηχανές για οικιακή χρήση και για εξαγωγή, κυρίως σε χώρες του Κομμουνιστικού Μπλοκ με το όνομα Lokomotivbau-Elektrotechnische Werke (LEW).

Μετά τη γερμανική επανένωση το 1990, το εργοστάσιο επέστρεψε στην ιδιοκτησία της AEG, έγινε AEG Schienenfahrzeuge GmbH και στη συνέχεια πέρασε από συγχωνεύσεις των μητρικών εταιρειών της στην Adtranz (1996) και στη συνέχεια στην Bombardier Transportation (2001). Υπό την ιδιοκτησία της Adtranz, η παραγωγή ατμομηχανών έληξε και η μονάδα κατασκευάζει τώρα ντίζελ και ηλεκτρικές πολλαπλές μονάδες.

Ιστορία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το 1910 η εταιρεία AEG απέκτησε 700.000 τ.μ γης στο Hennigsdorf στο Βερολίνο για τη δημιουργία ενός εργοστασίου κεραμικής που ξεκίνησε την παραγωγή το 1911. Το 1913, τα μηχανήματα της AEG μετεγκαταστάθηκαν από το Brunnenstrasse στο Βερολίνο, στο Hennigsdorf και άρχισαν να κατασκευάζουν ηλεκτρικά οχήματα. Μεταξύ 1914 και 1918 το εργοστάσιο υπέστη σημαντική αλλαγή στην παραγωγή - μετατράπηκε σε παραγωγή ατμομηχανών.[1]

Το 1920/1 ιδρύθηκε στο Hennigsdorf η κοινή επιχείρηση Rosenthal-Isolatoren GmbH (Rosenthal Insulators) με τη Rosenthal & Co. AG [2] καθώς και ένα χαλυβουργείο. Το 1921 ξεκίνησε η κατασκευή ατμοηλεκτρικών σταθμών για τη βιομηχανία και το 1927 κατασκευάστηκε ο πρώτος κινητήρας ατμού που λειτουργεί με άνθρακα σε σκόνη.[1]

Borsig, Πλάκα κατασκευαστή, Νοτιοαφρικανική κλάση 19D αρ. 2702 του 1938

Το 1931 η AEG συγχωνεύτηκε με την Borsig AG η οποία είχε χρεωκοπήσει από τις επιπτώσεις της Μεγάλης Ύφεσης.[3] Η παραγωγή της ατμομηχανής μεταφέρθηκε από το εργοστάσιο της Borsig στο Tegel στο εργοστάσιο Hennigsdorf,[4][5] ενώ το 1935 η AEG απέκτησε όλες τις μετοχές της Borsig και έγινε μοναδικός ιδιοκτήτης.[1] Η παραγωγή ατμομηχανών ως Hennigsdorf συνεχίστηκε με το όνομα Borsig Lokomotiv Werke GmbH ως θυγατρική του ομίλου AEG μέχρι το 1944.[6]

Μετά το τέλος του Β 'Παγκοσμίου Πολέμου το 80% του εργοστασίου είχε καταστραφεί και τέθηκε υπό τον έλεγχο της ΕΣΣΔ καθώς βρίσκονταν στο ανατολικό τμήμα της Γερμανίας. Το 1947 το εργοστάσιο εθνικοποιήθηκε και έγινε το " VEM Vereinigung Volkseigener Betriebe des Elektro-Maschinenbaus-Lokomotivbau Elektrotechnische Werke Hennigsdorf (Osthavelland) " και το 1948 ξεκίνησε η παραγωγή ηλεκτρικών ατμομηχανών. Το 1951 το εργοστάσιο μετονομάστηκε VEB Lokomotivbau-Elektrotechnische Werke "Hans Beimler" [note 1] [note 2] το οποίο συντομευμένα γράφεται LEW.[1]

250-040 DR στον κεντρικό σταθμό της Worms το 2009

Το 1955 η παραγωγή ενός ευρέως φάσματος σιδηροδρομικών οχημάτων, συμπεριλαμβανομένων των, τραμ, ντίζελομηχανών, υπόγειων μεταλευτικών μηχανών, και βαγονιών για ορυκτές ύλες που ήταν σε εξέλιξη, με το 60% της παραγωγής να προορίζεται για εξαγωγή. Το 1960 το εργοστάσιο άρχισε να αναλαμβάνει την παραγωγή εξαιρετικά καθαρών μετάλλων με κλίβανο δέσμης ηλεκτρονίων. Στις δεκαετίες 1960, 1970 και 1980 το εργοστάσιο παρήγαγε νέες κατηγορίες ηλεκτρικής ατμομηχανής για την Deutsche Reichsbahn, συμπεριλαμβανομένης της κλάσης DR 250 (1974), της κλάσης DR 243 (1982).[1]

Από τα μέσα της δεκαετίας του 1980, η LEW άρχισε να συνεργάζεται με την AEG, στην οποία η Daimler-Benz ανέλαβε τον έλεγχο πλειοψηφίας, στις εξαγωγές σε τρίτες χώρες, κορυφώνοντας τις παραδόσεις για πολλαπλές μονάδες υπεραστικών πετρελαιοκινητήρων Σειράς 601 (σήμερα Class 520) για το OSE της Ελλάδας 1989.[7] Το 1989 οι δύο εταιρείες υπέγραψαν μνημόνιο συνεργασίας.[1] Το 1990, τη στιγμή της γερμανικής επανένωσης, η LEW μετατράπηκε από κρτ]ατική σε μη δημόσια εταιρεία ως LEW Hennigsdorf GmbH και οι συζητήσεις για την εξαγορά της AEG ξεκίνησαν την ίδια χρονιά.[8] Τον Νοέμβριο του 1991, η AEG συμφώνησε να αγοράσει τα βασικά τμήματα των σιδηροδρομικών τμημάτων της LEW και να επενδύσει στις εγκαταστάσεις παραγωγής του Hennigsdorf για συνολικά 600 εκατομμύρια DM. Από την 1η Ιανουαρίου 1992, η εταιρία έγινε ξεχωριστή θυγατρική υπό τηνAEG Bahnsysteme (AEG Rail Systems) της AEG Daimler Benz με την επωνυμία AEG Schienenfahrzeuge GmbH.[9] Το 1992, η AEG Bahnsysteme αναδιοργανώθηκε σε τέσσερις υποπεριοχές και συγκεντρώθηκε και εδρεύει στο Hennigsdorf.[10]

Bombardier Hennigsdorf

Τον Ιανουάριο του 1996, η AEG Schienenfahrzeuge GmbH ενσωματώθηκε στη νεοσυσταθείσα ABB Daimler Benz Transportation ( Adtranz), μια κοινοπραξία της ABB και της Daimler-Benz που δημιουργήθηκε με τη συγχώνευση της AEG Bahnsysteme και των θυγατρικών της με την ABB Transportation.[11] Καθώς η Adtranz αναδιοργάνωσε την παραγωγή μεταξύ των εργοστασίων της, η παραγωγή ντιζελομηχανών σταμάτησε στο Hennigsdorf και μεταφέρθηκε στην πρώην ABB Henschel που λειτουργούσε στο Kassel το 1998 [12] Με την εξαγορά της Adtranz από την Bombardier Inc. τον Μάιο του 2001, το εργοστάσιο του Hennigsdorf έγινε μέρος της Bombardier Transportation.[13]

Στο πλαίσιο της Bombardier, το εργοστάσιο κατασκευάζει επιβατικά σιδηροδρομικά οχήματα, συμπεριλαμβανομένων των RegioSwinger και Itino DMU, DBAG Class 422, DBAG Class 424 και NS Sprinter Lighttrain EMUs και Bombardier Talent, ICE 3 [14] και MOVIA.

Σημειώσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. Named after Hans Beimler, German anti-nazi, and member of the Reichstag
  2. VEB Volkseigener Betrieb (people-owned enterprise)

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 Klara van Eyll· Renate Schwärzel (1994). Deutsche Wirtschafts Archive: Nachweis historischer Quellen in Unternehmen, Körperschaften des Öffentlichen Rechts (Kammern) und Verbänden der Bundesrepublik Deutschland (στα Γερμανικά). Franz Steiner Verlag. 
  2. «Die Geschichte Rosenthals: 1916-1930». www.rosenthal.de (στα Γερμανικά). Rosenthal GmbH. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 17 Οκτωβρίου 2010. Ανακτήθηκε στις 19 Ιανουαρίου 2011. 
  3. «A. Borsig Zentralverwaltung GmbH». www.landesarchiv-berlin.de (στα Γερμανικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 19 Ιουλίου 2011. Ανακτήθηκε στις 19 Ιανουαρίου 2011. 
  4. «Geschichte der BORSIG Gruppe – Chronik». www.borsig.de (στα Γερμανικά). BORSIG. [νεκρός σύνδεσμος]
  5. «Geschichte der BORSIG Gruppe – Produkte im Wandel : Lokomotiven». www.borsig.de (στα Γερμανικά). BORSIG. [νεκρός σύνδεσμος]
  6. Jens Merte. «August Borsig Lokomotiv-Werke, Berlin». www.werkbahn.de (στα Γερμανικά). 
  7. «AEG übernimmt Schienenfahrzeugbereich von LEW» (στα Γερμανικά). Eisenbahn Illustrierte: 15. Ιανουάριος 1992. 
  8. «Die Fabriken Hennigsdorf: 1910 bis 2001». www.lok-fabrik.de (στα Γερμανικά). Ανακτήθηκε στις 19 Ιανουαρίου 2011. [νεκρός σύνδεσμος]
  9. Gerd Flaig. «Firmengeschichte der AEG 1984-2006». www.gerdflaug.de (στα Γερμανικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 26 Μαρτίου 2011. Ανακτήθηκε στις 19 Ιανουαρίου 2011. 
  10. «"Unser Ziel ist die Entwicklung einer Technologiefamilie, um unterschiedliche Anforderungen aus einem modularen Systemkonzept abdecken zu können" (Interview with Dr. Peter Gold, CEO of AEG Schienenfahrzeuge)» (στα Γερμανικά). Eisenbahn Illustrierte: 14–18. Φεβρουάριος 1993. 
  11. «A brief history of ABB». ABB. Ανακτήθηκε στις 10 Ιανουαρίου 2011. 
  12. «Bombardier-Loks aus Kassel» (στα Γερμανικά). Eisenbahn Kurier: 36–41. Οκτώβριος 2004. 
  13. «Adtranz takeover completed». Railway Gazette International. Ιούνιος 2001. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 18 Σεπτεμβρίου 2019. Ανακτήθηκε στις 18 Ιανουαρίου 2011. 
  14. «Site fact sheet : Hennigsdorf, Germany» (PDF). www.bombardier.com. Bombardier Inc. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 24 Μαρτίου 2012. Ανακτήθηκε στις 19 Ιανουαρίου 2011. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Λίστες παραγωγής[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Λοιπά[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]