15ο Δημοτικό Διαμέρισμα Παρισιού

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Συντεταγμένες: 48°50′28.78″N 2°18′1.05″E / 48.8413278°N 2.3002917°E / 48.8413278; 2.3002917

15ο δημοτικό διαμέρισμα του Παρισιού

Έμβλημα
Διοίκηση
ΧώραΓαλλία[1]
Διοικητική υπαγωγήΠαρίσι
 • Philippe Goujon (2014–2020)
Ταχυδρομικός κώδικας75015
Κωδικός Κοινότητας75115
Πληθυσμός227.746 (1  Ιανουαρίου 2021)[2]
Έκταση8,5 km²
Τοποθεσία στο χάρτη
Τοποθεσία στο χάρτη
15ο δημοτικό διαμέρισμα του Παρισιού
48°50′29″N 2°18′1″E
Ιστότοποςhttps://mairie15.paris.fr/[3]
Commons page Σχετικά πολυμέσα
Σελίδα στο Facebook Σελίδα στο Twitter

Το 15ο δημοτικό διαμέρισμα του Παρισιού (Γαλλικά: Le 15e arrondissement de Paris) είναι ένα από τα 20 διαμερίσματα της πρωτεύουσας της Γαλλίας. Η περιοχή συνήθως αναφέρεται ως Κενζιέμ, δηλαδή Δέκατο-Πέμπτο.

Το διαμέρισμα, που ονομάζεται επίσημα και διαμέρισμα του Βωζιράρ,[4] βρίσκεται στην αριστερή όχθη του ποταμού Σηκουάνα. Μοιράζεται την περιοχή Μονπαρνάς με το 6ο και το 14ο διαμέρισμα και είναι το πιο πυκνοκατοικημένο διαμέρισμα του Παρισιού.

Ο πύργος του Μονπαρνάς - ο ψηλότερος ουρανοξύστης στο Παρίσι - και ο σιδηροδρομικός σταθμός Γκαρ Μονπαρνάς βρίσκονται και τα δύο στο 15ο διαμέρισμα, στα σύνορά του με το 14ο. Εδώ επίσης βρίσκεται το συνεδριακό και εκθεσιακό κέντρο του Παρισιού Παρί Εξπό Πορτ ντε Βερσάιγ και οι ουρανοξύστες της περιοχής Φρον ντε Σεν. Από το 2020, το Τουρ Τριάνγκλ,[5] ύψους 180 μέτρων, φιλοξενεί ξενοδοχείο 120 δωματίων και 70.000 τετραγωνικά μέτρα γραφείων. [6]

Τοποθεσία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Οι ουρανοξύστες της περιοχής Φρον ντε Σεν

Το 15ο διαμέρισμα βρίσκεται στο νοτιοδυτικό τμήμα του Παρισιού, στην αριστερή όχθη του Σηκουάνα, και περιλαμβάνει επίσης ένα από τα τρία νησιά του Παρισιού στον Σηκουάνα, το Ιλ ω Σίνι (νησί των Κύκνων).

Συνορεύει στα ανατολικά με το 14ο διαμέρισμα, με το οποίο μοιράζεται τον σταθμό Γκαρ Μονπαρνάς, στα δυτικά με το 16ο διαμέρισμα από το οποίο το χωρίζει ο ποταμός Σηκουάνας και στο βορρά με το 7ο διαμέρισμα. Στα νότια, συνορεύει με τις κοινότητες Μαλακόφ, Βανβ και Ισί-λε-Μουλινώ, από τις οποίες χωρίζεται από την Περιφερειακή λεωφόρο του Παρισιού.

Η έκταση του διαμερίσματος είναι 8,48 τετραγωνικά χιλιόμετρα. Το 15ο είναι το τρίτο μεγαλύτερο διαμέρισμα στο Παρίσι, και το μεγαλύτερο εάν δεν συνυπολογιστούν το δάσος της Βουλώνης και το δάσος της Βενσέν στα 16ο και το 12ο διαμερίσματα. Αντιπροσωπεύει το 8% της έκτασης της πρωτεύουσας της Γαλλίας.

Ιστορικά στοιχεία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο νόμος του Ιουνίου 1859 αποφάσισε την προσάρτηση στο Παρίσι της περιοχής μεταξύ του παλιού τείχους του Φερμ Ζενεράλ και του τείχους του Θιέρσου. Οι κοινότητες Γκρενέλ, Βωζιράρ και Ζαβέλ ενσωματώθηκαν στο Παρίσι το 1860.

Δημογραφικά στοιχεία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το Δημαρχείο του 15ου διαμερίσματος
Το μουσείο και το Ινστιτούτο Παστέρ

Το 15ο διαμέρισμα έφθασε στον κορυφαίο πληθυσμό του το 1962, όταν είχε 250.551 κατοίκους. Από τότε έχει χάσει περίπου το ένα δέκατο του πληθυσμού του, αλλά παραμένει το πιο πυκνοκατοικημένο διαμέρισμα του Παρισιού, με 225.362 κατοίκους στην απογραφή το 1999. Με 144.667 θέσεις εργασίας στην ίδια απογραφή, το διαμέρισμα φιλοξενεί επίσης πολλές επιχειρηματικές δραστηριότητες. Στο 15ο διαμέρισμα κατοικούν πολλές οικογένειες και είναι γνωστό ως ένα από τα πιο ήσυχα τμήματα του Παρισιού. Το μεγαλύτερο τμήμα του διαμερίσματος είναι σχετικά άθικτο από τον τουρισμό, μια σπανιότητα για μια από τις πόλεις με τις περισσότερες επισκέψεις στον κόσμο.

Στην απογραφή του 2017 ο πληθυσμός ανέρχονταν σε 235.178 κατοίκους.[7]

Έτος απογραφής Πληθυσμός Πυκνότητα

(κάτ. ανά χμ²)

1872 75.449 8.874
1954 250.124 29.419
1962 250.551 29.470
1968 244.080 28.709
1975 231.301 27.205
1982 225.596 26.534
1990 223.940 26.340
1999 225.362 26.507
2009 236.491 27.888

Συνοικίες[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Οι 4 συνοικίες του 15ου διαμερίσματος

Κάθε ένα από τα 20 διαμερίσματα του Παρισιού χωρίζεται σε 4 συνοικίες. Οι 4 συνοικίες του 15ου διαμερίσματος:

  • Σαιν-Λαμπέρ
  • Νεκέρ
  • Γκρενέλ
  • Ζαβέλ

Σύμφωνα με την επίσημη αρίθμηση των συνοικιών του Παρισιού, οι συνοικίες του 15ου διαμερίσματος έχουν τους αριθμούς από 57 έως 60.

Παρουσίαση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η συνοικία Σαιν-Λαμπέρ[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στα νότια, η συνοικία Σαιν-Λαμπέρ καταλαμβάνει την πρώην τοποθεσία του χωριού Βωζιράρ, που ήταν χτισμένο κατά μήκος ενός αρχαίου ρωμαϊκού δρόμου. Στην περιοχή είχε αναπτυχθεί η αμπελοκαλλιέργεια καθώς και η εξόρυξη πετρωμάτων. Πολλά παρισινά μνημεία, όπως η Στρατιωτική σχολή, χτίστηκαν από την πέτρα Βωζιράρ. Το χωριό, που δεν ήταν ακόμη μέρος του Παρισιού, θεωρούνταν από τους Παριζιάνους ως ένα ευχάριστο προάστιο, ιδανικό για περιπάτους στην εξοχή ή για τα κέντρα του και παραστάσεις μαριονετών. Το 1860 το Βωζιράρ προσαρτήθηκε στο Παρίσι, μαζί με τα γειτονικά χωριά. Σήμερα, αξιοσημείωτα αξιοθέατα σε αυτήν την περιοχή περιλαμβάνουν το Παρκ ντεζ Εξποζισιόν (ένα εκθεσιακό κέντρο που φιλοξενεί το Foire de Paris, αγροτικές εκθέσεις και εκθέσεις αυτοκινήτων) και το πάρκο Ζωρζ Μπρασένς, ένα πάρκο που χτίστηκε στον παλιό χώρο ενός σφαγείου όπου παράγεται το κρασί με το όνομα Clos des Morillons και κάθε χρόνο δημοπρατείται στο δημοτικό κέντρο.

Η συνοικία Νεκέρ[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στα ανατολικά, η συνοικία Νεκέρ ήταν αρχικά ένας ακατοίκητος χώρος μεταξύ του Παρισιού και του χωριού Βωζιράρ. Τα πιο γνωστά αξιοθέατα της περιοχής είναι ο σιδηροδρομικός σταθμός Γκαρ Μονπαρνάς και ο Πύργος του Μονπαρνάς. Η περιοχή γύρω από το σιδηροδρομικό σταθμό έχει αναπλασθεί και τώρα περιλαμβάνει σημαντικό αριθμό γραφείων και πολυκατοικιών, ένα πάρκο (τον Ατλαντικό κήπο - Ζαρντέν Ατλαντίκ-, ακριβώς πάνω από τις σιδηροδρομικές γραμμές) και ένα εμπορικό κέντρο. Τέλος, η συνοικία περιέχει μια σειρά δημόσιων κτιρίων: το Λύκειο Μπυφόν, το Νοσοκομείο Παίδων Νεκέρ καθώς και το ιδιωτικό ίδρυμα Ινστιτούτο Παστέρ.

Η συνοικία Γκρενέλ[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η περιοχή Φρον ντε Σεν

Στα βόρεια, η συνοικία Γκρενέλ ήταν αρχικά ένα χωριό με το ίδιο όνομα. Η πεδιάδα της Γκρενέλ εκτείνονταν από το σημερινό Μέγαρο των Απομάχων μέχρι το προάστιο Ισί-λε-Μουλινώ στην άλλη πλευρά του Σηκουάνα, αλλά παρέμεινε ως επί το πλείστον ακατοίκητη εδώ και αιώνες λόγω δυσκολιών στην καλλιέργεια της γης. Στις αρχές του 19ου αιώνα, ένας επιχειρηματίας με το όνομα Βιολέ χώρισε ένα τμήμα της πεδιάδας: αυτό έγινε το χωριό Μπωγκρενέλ, γνωστό για τις ευθείες σειρές δρόμων και τετραγώνων, που παραμένουν και σήμερα. Ολόκληρη η περιοχή αποκόπηκε από την κοινότητα του Βωζιράρ το 1830, έγινε η κοινότητα της Γκρενέλ, η οποία με τη σειρά της προσαρτήθηκε στο Παρίσι το 1860. Έναν αιώνα αργότερα, χτίστηκαν πολλοί ουρανοξύστες διαμερισμάτων και γραφείων κατά μήκος του Σηκουάνα, το Φρον ντε Σεν, μαζί με το εμπορικό κέντρο Μπωγκρενέλ.

Η συνοικία Ζαβέλ[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η γέφυρα Μπιρ-Χακίμ

Στα δυτικά, η συνοικία Ζαβέλ βρίσκεται στα νότια της πεδιάδας της Γκρενέλ. Στο παρελθόν υπήρξε η βιομηχανική περιοχή του διαμερίσματος: πρώτα με χημικές εταιρείες (το περίφημο λευκαντικό Eau de Javel εφευρέθηκε και παρήχθη εκεί), έπειτα ηλεκτρικές εταιρείες (Thomson) και τέλος κατασκευαστές αυτοκινήτων (Citroën), των οποίων τα εργοστάσια κατείχαν ένα μεγάλο μέρος της συνοικίας μέχρι τις αρχές της δεκαετίας του 1970. Οι βιομηχανικές περιοχές έχουν αποκατασταθεί έκτοτε και η γειτονιά περιλαμβάνει τώρα το Πάρκο Αντρέ Σιτροέν, το Ευρωπαϊκό Νοσοκομείο Ζωρζ Πομπιντού καθώς και μια σειρά από μεγάλα κτήρια γραφείων και τηλεοπτικών στούντιο (Sagem, Snecma, the Direction Générale de l'Aviation Civile, Canal Plus, France Télévisions, κ.λπ.). Επιπλέον, στα νότια του κυκλικού αυτοκινητόδρομου (περιφερειακή λεωφόρος), στη θέση ενός πρώην αεροδρομίου των αρχών του 20ού αιώνα, βρίσκονται πλέον ελικοδρόμιο, γυμναστήριο και κέντρο αναψυχής.

Σημεία ενδιαφέροντος[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Δύο από τα αγάλματα της γέφυρας Μιραμπώ
Το Παλαί ντε σπορ
Το αερόστατο του Παρισιού
  • Το μουσείο Παστέρ,[8]που στεγάζεται στο Ινστιτούτο Παστέρ.

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]