Χρήστης:Quick pen/πρόχειρο/Όσιος Ευμένιος Σαριδάκης

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Αυτή η σελίδα είναι ένα πρόχειρο του χρήστη Quick pen. Εξυπηρετεί ως χώρος δοκιμών και ανάπτυξης σελίδων της Βικιπαίδειας και δεν είναι εγκυκλοπαιδικό λήμμα.

 Διαγραφή αυτού του προχείρου 

1. Αντιγράψτε αυτό: #ΑΝΑΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗ [[Χρήστης:Quick pen/πρόχειρο]]
2. Κάντε κλικ εδώ
3. Κάντε το επικόλληση στην αρχή της σελίδας
4. Πατήστε «Δημοσίευση»

Όσιος Ευμένιος Σαριδάκης
Φωτογραφία του Οσίου Ευμενίου σε προχωρημένη ηλικία
Γέννηση1931
Εθιά Ηρακλείου
Κοίμηση1999
Αθήνα
Αναγνώριση2022
Τιμάται απόΟρθόδοξη Εκκλησία
Αγιοκατάταξη14 Απριλίου 2022 από Οικουμενικό Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως
Εορτασμός23 Μαϊου
δεδομένα (π • σ • ε )

Ο Όσιος Ευμένιος Σαριδάκης (1931-1999) ήταν μοναχός και πρεσβύτερος (ιερέας) της Ορθοδόξου Εκκλησίας της Ελλάδος. Στις 14 Απριλίου 2022, το Οικουμενικό Πατριαρχείο προέβη στην Αγιοκατάταξη του. Η μνήμη του εορτάζεται στις 23 Μάϊου εκάστου έτους[1].

Κοσμικός βίος[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο πατήρ Ευμένιος γεννήθηκε την 1η Ιανουαρίου του 1931, στο χωριό Εθιά του νομού Ηρακλείου Κρήτης. Ο μικρός Κωνσταντίνος, αυτό ήταν το κοσμικό του όνομα, ήταν το όγδοο παιδί μιας πολυμελούς και φτωχής οικογένειας. Γονείς του, ο Γεώργιος και η Σοφία Σαριδάκη. Ο Κωνσταντίνος σε ηλικία δύο ετών ορφάνεψε από πατέρα και τα χρόνια που ακολούθησαν ήταν πολύ δύσκολα, γεμάτα φτώχια και στερήσεις, ενώ η γερμανική κατοχή που ήρθε, δυσκόλεψε ακόμα περισσότερο την κατάσταση της οικογένειας.

Λόγω της επικρατούσας κατάστασης στην Ελλάδα, την περίοδο της κατοχής, σχολείο πήγε μέχρι την Τρίτη Δημοτικού. Παρ' όλ' αυτά όμως, ήταν άριστος στις μαθηματικές πράξεις και τις γνώσεις τις απέκτησε μέσα από τα λειτουργικά βιβλία της εκκλησίας και τα Πατερικά κείμενα[2]. Ο κοσμικός του βίος δεν ήταν μακρύς. Ο π. Ευμένιος έμεινε στο χωριό του μόνο δέκα έξι χρόνια και δέκα επτά ετών μπήκε στο μοναστήρι. Ο μοναχισμός ήταν στη σκέψη του αλλά την απόφαση να ακολουθήσει το δρόμο αυτό, την πήρε με τρόπο θαυμαστό μέσα σε ένα βράδυ[3].

Εθιά Ηρακλείου Κρήτης

Μοναστικός βίος[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Από εκείνο το βράδυ του Γενάρη του 1944, ο μοναδικός προσανατολισμός του Κωνσταντίνου ήταν η αφιέρωση του στο Χριστό. Άλλωστε η κλήση υπήρχε και αυτό που έλειπε ήταν η ενηλικίωση του. Σε ηλικία δέκα επτά ετών, ενηλικιώθηκε, άφησε τα εγκόσμια και πήγε στην Ιερά Μονή Αγίου Νικήτα[4], στα νότια της Κρήτης, όπου Ηγούμενος της Μονής ήταν ο π. Ιερόθεος Κωστομανολάκης. Εκεί έβαλε μετάνοια και ξεκίνησε η δοκιμή του. Ως δόκιμος μοναχός, πρόθυμα και φιλότιμα, έκανε όλα σχεδόν τα διακονήματα της Μονής και μέσα σε αυτά ήταν και η φροντίδα δύο υπερηλίκων και τυφλών μοναχών. Το 1951, μετά το πέρας της δοκιμασίας του, εκάρη μοναχός και πήρε το όνομα Σωφρόνιος[5]".

Στρατιωτική θητεία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο πατήρ Σωφρόνιος σε ηλικία είκοσι τριών ετών, έπρεπε να πάει στρατιώτης γιατί τότε οι μοναχοί δεν απαλλάσσονταν από αυτή την υποχρέωση. Στις 24 Ιανουαρίου του 1954 παρουσιάστηκε στο Μεγάλο Πεύκο. Πήρε μετάθεση για τη Θεσσαλονίκη και υπηρέτησε στο Πυροβολικό ως βοηθός μαγείρου[6].

Στον Αντιλεπρικό Σταθμό Αθηνών[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο π. Σωφρόνιος, στις αρχές του 1956, όντας στρατιώτης, αρρώστησε με υψηλό πυρετό και για μεγάλο χρονικό διάστημα. Ήταν τα πρώτα συμπτώματα της λέπρας. Ένας χρόνος πέρασε και τελικά το 1957 μεταφέρθηκε στην Αθήνα στον Αντιλεπρικό Σταθμό Αθηνών[7], όπου διαγνώστηκε εγκαίρως ότι πάσχει από τη νόσο του Χάνσεν, τη γνωστή λέπρα. Λόγω του ότι η θεραπεία της νόσου είχε ανακαλυφθεί από το 1947, θεραπεύτηκε. Δεν έφυγε όμως από το νοσοκομείο αλλά παρέμεινε εκεί να διακονεί και να συμπαραστέκεται στους ασθενείς που νοσούσαν από λέπρα[8]. Η διεύθυνση του Σταθμού, παραχώρησε ένα μικρό κελί στον πατέρα Σωφρόνιο, δίπλα στο εκκλησάκι των Αγίων Αναργύρων, όπου και πέρασε την υπόλοιπη ζωή του[9]. Στις 19 Απριλίου 1975, σε ηλικία σαράντα τεσσάρων ετών, ο μακαριστός Αρχιεπίσκοπος Κρήτης κ.κ. Τιμόθεος, τον χειροτόνησε Πρεσβύτερο και έλαβε το όνομα Ευμένιος. Η χειροτονία του έγινε στην Ιερά Μονή της Παναγίας της Καλυβιανής, στην Κρήτη, την ιδιαίτερη του πατρίδα. Ο τότε Μητροπολίτης Νικαίας Γεώργιος Παυλίδης, ανέθεσε στον π. Ευμένιο το έργο του εφημέριου και πνευματικού, στον Ιερό Ναό των Αγίων Αναργύρων στο Νοσοκομείο των Λοιμωδών Αθηνών στο Δήμο Αγίας Βαρβάρας [10].

Παραμονή της εορτής των Αγίων Αναργύρων στις 30 Ιουνίου του 1992, ο τότε Μητροπολίτης Νικαίας Ιάκωβος[11], του απένειμε το οφίκιον του Αρχιμανδρίτη, πράξη τιμητική για την προσφορά του στην Εκκλησία, αφού η απονομή αυτού του τίτλου απονέμεται ως επί το πλείστον σε πτυχιούχους της Θεολογίας ή άλλης ανωτέρας σχολής μετά από ανάλογο χρόνο διακονίας[12].

Έργο[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο π. Ευμένιος ήταν εξαιρετικά φιλακόλουθος και μέχρι το τέλος της ζωής του, διακονούσε το εκκλησάκι των Αγίων Αναργύρων και τους ανήμπορους ασθενείς.

Όταν έκλεισε το Λωβοκομείο της Χίου, το 1957, o π. Ευμένιος δέχθηκε με μεγάλη χαρά και αδελφική αγάπη τον παράλυτο και τυφλό Μοναχό Νικηφόρο που έπασχε κι εκείνος από λέπρα, τον οποίο έστειλε ο Άγιος Άνθιμος. Ο π. Ευμένιος με αυτοθυσία, υπηρέτησε τον Όσιο Νικηφόρο μέχρι την κοίμηση του, έχοντας τον πνευματικό οδηγό του[13].

Ο Γέροντας Ευμένιος, διετέλεσε τεράστιο ποιμαντικό, εξομολογητικό, κατηχητικό και ιεραποστολικό έργο[14].

.

Ιδιαίτερα χαρακτηριστικά - Θαυμαστά γεγονότα που του αποδίδονται[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο π. Ευμένιος ήταν προικισμένος με πολλά φυσικά και πνευματικά χαρίσματα. Ιδιαίτερο φυσικό χαρακτηριστικό του ήταν η δυνατή του μνήμη. Γνώριζε απ' έξω τα κείμενα των Ακολουθιών. Του δόθηκε το προορατικό, το διορατικό και το της θεραπείας χάρισμα, τα οποία χρησιμοποιούσε όπου χρειάζονταν, κρύβοντας τα πολύ καλά, δίχως να γίνονται αντιληπτά[15].

Ο γνωστός τραγουδιστής Σταμάτης Κόκοτας, είχε μιλήσει σε τηλεοπτική εκπομπή για το θαύμα που βίωσε από τον Άγιο Ευμένιο. Συγκινημένος, αναφέρθηκε στο γεγονός αυτό, καθώς είχε επισκεφθεί κάποιον δικό του σε νοσοκομείο της Αττικής και στο διπλανό δωμάτιο ήταν ένα παιδάκι που ψυχομαχούσε, ενώ οι γονείς και οι συγγενείς έκλαιγαν απαρηγόρητοι στο διάδρομο. Κάπου εκεί πιο πέρα, βλέπει έναν ιερωμένο και πηγαίνει και του λέει: "Πάτερ, δεν πας να διαβάσεις μια ευχή στο παιδάκι, μπας και κάνουμε τίποτα και γίνει καλά;". Όταν ο π. Ευμένιος βγήκε από το δωμάτιο του παιδιού, συνεχίζει ο Σ. Κόκοτας, το παιδί είχε συνέλθει. Μετά το περιστατικό αυτό, τα λόγια του Σταμάτη Κόκοτα είναι τα εξής: "Το πιστεύετε; Ξέρετε ποιος σας το λέει; Ένας άνθρωπος που δεν πείθεται με τίποτα άμα δε δει. Είναι μοναχός και είναι άγιος. Και λέγεται Ευμένιος[16]".

Κοίμηση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο π. Ευμένιος είχε πολλά προβλήματα υγείας που τα περισσότερα προέρχονταν από το σάκχαρο. Στις 17 Δεκεμβρίου 1997, ο π. Ευμένιος εισήχθη στον Ευαγγελισμό για τελευταία φορά και μέχρι την κοίμηση του. Στις 23 Μαϊου 1999 και ώρα 4.10 μ.μ. κοιμήθηκε σε ηλικία 68 ετών. Εκείνη η ημέρα, ήταν η Κυριακή των Αγίων 318 Θεοφόρων Πατέρων της εν Νικαία Α΄ Οικουμενικής Συνόδου, προστάτες της Μητρόπολης Νικαίας στην οποία και άνηκε ο π.Ευμένιος.

Στον Ιερό Ναό των Αγίων Αναργύρων, τελέσθηκε η Εξόδιος Ακολουθία, ενώ την επόμενη ημέρα ενταφιάστηκε στην Κρήτη, την ιδιαίτερη πατρίδα του, στο χωριό Εθιά Ηρακλείου[17].

Υμνολογία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  •  Ἀπολυτίκιον Ἦχος πλ. α΄. Τὸν συνάναρχον Λόγον. Παρακλήτορα θεῖον τῶν ἐν τοῖς κλύδωσι, τὸν ἀρωγὸν ἐν ἀνάγκαις καὶ ποδηγὸν ἀπλανῆ πρὸς εὐσέβειαν λαοῦ ἐγκωμιάσωμεν ὕμνοις, Εὐμένιον, παθῶν ὡς ὁμόζηλον Ἰώβ, πνευμάτων κακῶν διώκτην καὶ εὐμενέστατον πρέσβυν ἡμῶν πρὸς Κύριον τὸν εὔσπλαγχνον[18].
  •  Κοντάκιον Ἦχος πλ. δ΄. Τῇ Ὑπερμάχῳ. Τὸν ἀνεξίκακον, ἡσύχιον, ἐχέφρονα, ἁπλοῦν τε πρᾶον, ταπεινὸν καὶ εὐσυμπάθητον, εὐλαβῆ ἱερομόναχον μελιῤῥύτοις ἀνυμνήσωμεν ᾠδαῖς, ὡς ἀπλανέστατον κατευθύντορα πιστῶν πρὸς βίον κρείττονα, πόθῳ κράζοντες[19]·...
  • Παρακλητικός κανόνας του Οσίου Ευμενίου Σαριδάκη του Νέου[20]
  • Χαιρετισμοί στον Όσιο Ευμένιο Σαριδάκη[21]

Δείτε επίσης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. ↑ «Στην Αγιοκατάταξη του Γέροντα Ευμενίου Σαριδάκη προέβη το Οικουμενικό Πατριαρχείο - Τι αναφέρει η ανακοίνωση». Ορθοδοξία News Agency. 14 Απριλίου 2022. Ανακτήθηκε στις 29 Σεπτεμβρίου 2022. 
  2. ↑ Μοναχού, Σίμωνος (2018). ΠΑΤΗΡ ΕΥΜΕΝΙΟΣ Ο ΠΟΙΜΗΝ Ο ΚΑΛΟΣ ΚΑΙ ΘΑΥΜΑΤΟΥΡΓΟΣ. ΙΕΡΑ ΚΑΛΥΒΗ ΚΟΙΜΗΣΕΩΣ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ Ι.ΣΚΗΤΗ ΚΟΥΤΛΟΥΜΟΥΣΙΟΥ: ΕΠΤΑΛΟΦΟΣ ΑΒΕΕ. σελ. 19-26 ¨"ΣΤ Έκδοσις". 
  3. ↑ «Όσιος Ευμένιος Σαριδάκης· Ο κρυφός άγιος της εποχής μας († 23 Μαΐου 1999)‏». Πεμπτουσία. 22 Μαΐου 2022. Ανακτήθηκε στις 6 Δεκεμβρίου 2022. 
  4. ↑ «Ιερό Προσκύνημα Αγίου Νικήτα (Αχεντριάς) - Orthodox Crete». orthodoxcrete.com. Ανακτήθηκε στις 8 Δεκεμβρίου 2022. 
  5. ↑ Μοναχού, Σίμωνος (2018). ΠΑΤΗΡ ΕΥΜΕΝΙΟΣ Ο ΠΟΙΜΗΝ Ο ΚΑΛΟΣ ΚΑΙ ΘΑΥΜΑΤΟΥΡΓΟΣ. ΙΕΡΑ ΚΑΛΥΒΗ ΚΟΙΜΗΣΕΩΣ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ Ι.ΣΚΗΤΗ ΚΟΥΤΛΟΥΜΟΥΣΙΟΥ: ΕΠΤΑΛΟΦΟΣ ΑΒΕΕ. σελ. 35-39 ΣΤ Έκδοσις. 
  6. ↑ «Όσιος Ευμένιος Σαριδάκης· Ο κρυφός άγιος της εποχής μας († 23 Μαΐου 1999)‏». Πεμπτουσία. 22 Μαΐου 2022. Ανακτήθηκε στις 6 Δεκεμβρίου 2022. 
  7. ↑ «Ο «Αντιλεπρικός Σταθμός Αθηνών»». ProtoThema. 10 Μαρτίου 2019. Ανακτήθηκε στις 8 Δεκεμβρίου 2022. 
  8. ↑ admin (20 Μαΐου 2022). «Ὁ ὅσιος Γέροντας Εὐμένιος Σαριδάκης (1931 - 1999)». Ιερά Μητρόπολις Μόρφου. Ανακτήθηκε στις 6 Δεκεμβρίου 2022. 
  9. ↑ «Άγιος Ευμένιος ο Νέος: Αυτός είναι ο βίος του». ΒΗΜΑ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ. 29 Απριλίου 2022. Ανακτήθηκε στις 6 Δεκεμβρίου 2022. 
  10. ↑ «Αγία Βαρβάρα - Πατέρας Ευμένιος». www.agiabarbara.org. Ανακτήθηκε στις 3 Οκτωβρίου 2022. 
  11. ↑ «Ο αείμνηστος μητροπολίτης και ο ανιψιός του | Ιερό Βήμα». www.ierovima.gr. Ανακτήθηκε στις 7 Δεκεμβρίου 2022. 
  12. ↑ Μοναχού, Σίμωνος (2018). ΠΑΤΗΡ ΕΥΜΕΝΙΟΣ Ο ΠΟΙΜΗΝ Ο ΚΑΛΟΣ ΚΑΙ ΘΑΥΜΑΤΟΥΡΓΟΣ. ΙΕΡΑ ΚΑΛΥΒΗ ΚΟΙΜΗΣΕΩΣ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ Ι.ΣΚΗΤΗ ΚΟΥΤΛΟΥΜΟΥΣΙΟΥ: ΕΠΤΑΛΟΦΟΣ ΑΒΕΕ. σελ. 94-95 ΣΤ Έκδοσις. 
  13. ↑ orthodoxia.online (14 Απριλίου 2022). «Άγιος Ευμένιος Σαριδάκης - Ο βίος του νέου Αγίου της εκκλησίας μας από την orthodoxia.online | orthodoxia.online | ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ - Ορθοδοξία». Ανακτήθηκε στις 6 Δεκεμβρίου 2022. 
  14. ↑ «Γέροντας Ευμένιος Σαριδάκης: Ο ταπεινός και κρυφός Όσιος της εποχής μας». Dogma. 15 Απριλίου 2022. Ανακτήθηκε στις 6 Δεκεμβρίου 2022. 
  15. ↑ Μοναχού, Σίμωνος (2018). ΠΑΤΗΡ ΕΥΜΕΝΙΟΣ Ο ΠΟΙΜΗΝ Ο ΚΑΛΟΣ ΚΑΙ ΘΑΥΜΑΤΟΥΡΓΟΣ. ΙΕΡΑ ΚΑΛΥΒΗ ΚΟΙΜΗΣΕΩΣ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ Ι.ΣΚΗΤΗ ΚΟΥΤΛΟΥΜΟΥΣΙΟΥ: ΕΠΤΑΛΟΦΟΣ ΑΒΕΕ. σελ. 136-139 ΣΤ Έκδοσις. 
  16. ↑ «Η συγκινητική εξομολόγηση του Σταμάτη Κόκοτα: «Έζησα το θαύμα με τον Άγιο των λεπρών»». in.gr. 1 Οκτωβρίου 2022. Ανακτήθηκε στις 7 Δεκεμβρίου 2022. 
  17. ↑ Μοναχού, Σίμωνος (2018). ΠΑΤΗΡ ΕΥΜΕΝΙΟΣ Ο ΠΟΙΜΗΝ Ο ΚΑΛΟΣ ΚΑΙ ΘΑΥΜΑΤΟΥΡΓΟΣ. ΙΕΡΑ ΚΑΛΥΒΗ ΚΟΙΜΗΣΕΩΣ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ Ι.ΣΚΗΤΗ ΚΟΥΤΛΟΥΜΟΥΣΙΟΥ: ΕΠΤΑΛΟΦΟΣ ΑΒΕΕ. σελ. 207-210 ΣΤ Έκδοσις. 
  18. ↑ «Ορθόδοξος Συναξαριστής :: Όσιος Ευμένιος ο νέος ο Θεοφόρος (Σαριδάκης)». www.saint.gr. Ανακτήθηκε στις 7 Δεκεμβρίου 2022. 
  19. ↑ «Ορθόδοξος Συναξαριστής :: Όσιος Ευμένιος ο νέος ο Θεοφόρος (Σαριδάκης)». www.saint.gr. Ανακτήθηκε στις 6 Οκτωβρίου 2022. 
  20. ↑ «Παράκληση εις τον Όσιο Ευμένιο Σαριδάκη | Προσευχή - Ορθόδοξο Προσευχητάρι». 29 Απριλίου 2022. Ανακτήθηκε στις 7 Δεκεμβρίου 2022. 
  21. ↑ «Χαιρετισμοί εις τον Όσιο Ευμένιο Σαριδάκη | Προσευχή - Ορθόδοξο Προσευχητάρι». 30 Απριλίου 2022. Ανακτήθηκε στις 7 Δεκεμβρίου 2022. 

Βιβλιογραφικές πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Σίμωνος Μοναχού (ΣΤ΄ Έκδοσις 2018) "Πατήρ Ευμένιος ο Ποιμήν ο καλός και θαυματουργός", Ιερά Καλύβη Κοιμήσεως της Θεοτόκου Ι. Σκήτη Κουτλουμουσίου

Προτεινόμενη βιβλιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]


Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Χρήστης:Quick_pen/πρόχειρο/Όσιος_Ευμένιος_Σαριδάκης&oldid=9810159"