Χαράλαμπος Ζούρας

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Χαράλαμπος Ζούρας
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση1  Ιανουαρίου 1885
Βούρβουρα Αρκαδίας
Θάνατος1972[1]
Βούρβουρα Αρκαδίας
Χώρα πολιτογράφησηςΕλλάδα
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΕλληνικά
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητααθλητής του στίβου

Ο Χαράλαμπος Ζούρας, (Βούρβουρα, 1 Ιανουαρίου 18851972), ήταν Έλληνας, ιατρός και αθλητής, ο οποίος αγωνίστηκε στους Θερινούς Ολυμπιακούς Αγώνες του 1908, λαμβάνοντας την 4η θέση στον ελεύθερο ακοντισμό.[2][3]

Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Χαράλαμπος Ζούρας γεννήθηκε στα Βούρβουρα της Αρκαδίας, την 1 Ιανουαρίου 1885. Σπούδασε στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών και παράλληλα ασχολήθηκε με τον αθλητισμό. Παντρεύτηκε τη Θωμαή Μετριτίκα από τον Άγιο Ανδρέα Κυνουρίας,[4] με την οποία απέκτησε τέσσερα παιδιά. Πέθανε το 1972.[5][6] Σύμφωνα με παλιούς συναθλητές του ήταν «πολυμαθέστατος και άνθρωπος της επιστήμης και των γραμμάτων, σπούδασε ιατρός στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και με ιδιαίτερη ευγένεια αλλά και αποτελεσματικότητα ασκούσε το επάγγελμά του, μέχρι τα βαθιά γεράματά του».[7]

Αθλητική σταδιοδρομία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Αθλητής του Πανελληνίου Γ.Σ[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Ζούρας ως αθλητής του Πανελληνίου Γυμναστικού Συλλόγου (Πανελλήνιος Γ.Σ)[8] ήταν βασικά αθλητής όλων των ρίψεων, πρωταθλητής Ελλάδος στη Δισκοβολία και το Πένταθλο.[9] Σύμφωνα, με συναθλητές του και παλαιά μέλη της “Ελληνικής Ένωσης Συμμετετασχόντων σε Ολυμπιακούς Αγώνες (ΕΣΟΑ)“: «Είχε βέβαια ένα ιδιαίτερο εγωισμό και ένα αριστοκρατικό στυλ, κάτι που δεν του επέτρεψε να ασχοληθεί με τα διοικητικά του ΠΓΣ, παρ’ όλον ότι αγαπούσε ιδιαίτερα το Σύλλογό του».[10]

1908: Ολυμπιάδα του Λονδίνου[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Θερινοί Ολυμπιακοί Αγώνες 1908.
Θερινοί Ολυμπιακοί Αγώνες 1908.

Στην Ολυμπιάδα του Λονδίνου, που έγινε το 1908, κάτω από πολύ άσχημες καιρικές συνθήκες, τελέσθηκαν 2 αγωνίσματα Ακοντισμού. Οι Αγώνες περιελάμβαναν πολλά περίεργα – κατά τη διεξαγωγή τους – λόγω της ιδιομορφίας, αλλά και της ισχυρογνωμοσύνης των Άγγλων που εφήρμοζαν κανονισμούς οι οποίοι δεν είχαν καθιερωθεί διεθνώς. [11]

Στο αγώνισμα του Ελεύθερου Ακοντισμού (Men's freestyle javelin throw) ο Σουηδός Έρικ Λέμιγκ (Eric Lemming), κατετάγη πρώτος (1ος) Ολυμπιονίκης, με 54.44 μέτρα και παγκόσμιο ρεκόρ (WR), ο Μιχαήλ Δώριζας κατετάγη δεύτερος (2ος) Ολυμπιονίκης με 51.36 μέτρα και ο Νορβηγός Αρν Χάλσε (Arne Halse) τρίτος (3ος) Ολυμπιονίκης με 49.73 μέτρα.

Ο Χαράλαμπος Ζούρας (που σε διάφορους; αθλητικούς καταλόγους αναφέρεται, λανθασμένα, ως Κωνσταντίνος Ζούρας) τερμάτισε τέταρτος (4ος),[12] με επίδοση 48.61 μέτρα, (παρόλο που κάποιες πηγές τον αναφέρουν ως 3ο Ολυμπιονίκη).[13] Συμμετείχε, επίσης, και στο άλλο άθλημα του ακοντισμού (Men's javelin throw), αλλά το αποτέλεσμά του είναι άγνωστο, (πάντως μεταξύ της 8ης και 16ης θέσης).

1908: Πανευρωπαϊκοί αγώνες στο Παρίσι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Λίγες καρό αργότερα από τους Ολυμπιακούς, στους Πανευρωπαϊκούς αγώνες στο Παρίσι, με τη συμμετοχή και Αμερικανών αθλητών, ο Χαράλαμπος Ζούρας ήρθε πρώτος στο ακόντιο, καταρρίπτοντας το Ολυμπιακό του ρεκόρ.[14]

1910 & 1912: Ελληνοαιγυπτιακοί αθλητικοί αγώνες του Ρον-Πουέν Αλεξάνδρειας[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το Μάρτιο του 1910 ο Χαράλαμπος Ζούρας συμμετείχε στους Ελληνοαιγυπτιακούς αθλητικούς αγώνες του Ρον-Πουέν της Αλεξάνδρειας όπου και κατέλαβε την πρώτη θέση στο ακόντιο και στο πένταθλο.[15] Σύμφωνα με τους παλαιούς συγχωριανούς του και τη λαογραφική παράδοση του χωριού του: «Πριν αρχίσουν οι αγώνες είχε παρακαλέσει τους φίλους του και τους συναθλητές του, αν νικήσει, να μη φωνάξουν το όνομά του, αλλά το χωριό του, τα Βούρβουρα. Ακούστηκε δυο φορές ότι νίκησε... ο Βούρβουρας στον ακοντισμό και στο Πένταθλο».[16] Επίσης, σύμφωνα με σχετικές λαογραφικές αναφορές: «Συγκινητική ήταν και η συνάντηση του Χαράλαμπου Ζούρα με έναν Έλληνα Βουρβουραίο που έμενε στην Αλεξάνδρεια» [17]

Στους Ελληνοαιγυπτιακούς αγώνες του 1912 της Αλεξάνδρειας, ο Χαράλαμπος Ζούρας ήρθε πρώτος στη δισκοβολία καταρρίπτοντας το ελληνικό ρεκόρ, πρώτος στο Πένταθλο και δεύτερος στο ακόντιο και στο λιθάρι.[18]

Παραπομπές - σημειώσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]


Βιβλιογραφία - Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • «Επετηρίς των Βουρβούρων», εκδ. “Σύλλογος των Απανταχού Βουρβουραίων”, Αθήνα 1964.
  • Ευάγγελος Μαντζουράνης, «Οι οικογένειες των Βουρβούρων από το 1800 μέχρι σήμερα», Τρίπολη 1994.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]