Χέντβιχ του Μπράουνσβαϊγκ-Βόλφενμπυτελ
Η Χέντβιχ, γερμαν.: Hedwig von Braunschweig-Wolfenbüttel (9 Φεβρουαρίου 1595 στο Βόλφενμπυτελ - 26 Ιουνίου 1650 στο Στσέτσινεκ) από τον Οίκο των Γουέλφων, ήταν κόρη του δούκα του Μπράουνσβαϊγκ-Βόλφενμπυτελ και με τον γάμο της έγινε δούκισσα της Πομερανίας.
Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ήταν η 4η κόρη (3η από τον 2ο γάμο) του Ερρίκου-Ιουλίου δούκα του Μπράουνσβαϊγκ-Λύνεμπουργκ-Βόλφενμπυτελ από τον 2ο γάμο του με την Ελισάβετ των Όλντενμπουργκ, κόρη του Φρειδερίκου Β΄ της Δανίας. Η Χέντβιχ ήταν αδελφή του Χριστιανού του Νεότερου «του τρελού επισκόπου του Χάλμπερστατ».
Η Χέντβιχ παντρεύτηκε στις 7 Φεβρουαρίου 1619 στο Βόλφενμπυτελ με τον Ούλριχ, δούκα της Πομερανίας και επίσκοπο του Καμίν. Η γαμήλια εορτή ήταν πολύ δαπανηρή: παρακολούθησαν 16 κυβερνώντες πρίγκιπες. Ο γάμος διήρκεσε μόνο τρία χρόνια και έμεινε άτεκνος. Ο Ούλριχ απεβίωσε σε ηλικία 33 ετών λόγω της έντονης κατανάλωσης αλκοόλ. Μεταξύ της ακολουθίας της δούκισσας ήταν ο Χριστόφορος του Χόυμ, ο οποίος αργότερα έγινε στρατάρχης του Μπόγκισλαβ ΙΔ΄ τελευταίου δούκα της Πομερανίας.
Μετά το τέλος του συζύγου της, μετακόμισε στην ιδιοκτησία που είχε ως χήρα, στο Στσέτσινεκ, όπου έζησε στο κάστρο για άλλα 28 χρόνια. Διατήρησε την περίτεχνη Αυλή που είχε συνηθίσει νέα στο Βόλφενμπυτελ και στο Καμίν. Το 1649 το νοικοκυριό της αριθμούσε 65 άτομα. [2] Φορούσε πένθιμα ρούχα για το υπόλοιπο της ζωής της και αφοσιώθηκε στη φιλανθρωπία. Οργάνωσε ανακούφιση των πενήτων και έκανε σημαντικές δωρεές στην τοπική εκκλησία.
Η Χέντβιχ περιγράφεται γενναία, όμορφη και σοφή. Ήταν ταλαντούχα παίκτρια λαγούτου και συγγραφέας ύμνων. Ίσως έγραψε τους γνωστούς Auf, Zion auf, Tochter säume nicht (επάνω, Σιών επάνω, Κόρη, μην καθυστερείς). Κατά τη διάρκεια της ζωής της σχεδόν όλα τα αδέλφια της απεβίωσαν και εξέλιπε ο Οίκος των Γκρίφφινς (ο τελευταίος δούκας την είχε στηρίξει οικονομικά) και κατά τη διάρκεια του Τριακονταετούς Πολέμου τόσο τα Σουηδικά, όσο και τα αυτοκρατορικά (Αυστριακά) στρατεύματα κατέστρεψαν και κατέσχεσαν την περιοχή της. Τα παράπονά της στα εξαδέλφια της, τον Χριστιανό Δ΄ της Δανίας και τη Χριστίνας της Σουηδίας, δεν τελεσφόρησαν. Το 1630 έφυγε στη Μπομπόλιτσε για να αποφύγει την πανώλη. Το 1631 διόρισε τον Γκρέγκορ Λάγκους, ο οποίος ήταν πρύτανης της Λατινικής Σχολής στο Kόβομπζεκ, ως κοσμήτορα στο Στσέτσινεκ, παρά την αντίθεση τού δούκα Μπόγκισλαβ ΙΔ΄. Ο Λάγκους έγινε ο κορυφαίος, μαζί με άλλους, συγγραφέας ενός βιβλίου για την Ευαγγελική εκπαίδευση. Το 1640 ίδρυσε ένα σχολείο, το οποίο αργότερα πήρε το όνομά της: το "Σχολείο της Πριγκίπισσας Χέντβιχ". Άφησε τα χρήματά της σε ένα ίδρυμα, με την προϋπόθεση ότι το σχολείο θα συνέχιζε να υπάρχει στο Στσέτσινεκ· έτσι μεταγενέστερες προσπάθειες μετακίνησης του σχολείου σε άλλη πόλη κατέστησαν αδύνατες. [2] [3]
Το 1642 η Χέντβιχ τραυματίστηκε κατά τη διάρκεια μίας επιδρομής από τους Πολωνούς ευγενείς Μπαρτόλομεου από το Στράτσνο, Πιπιλόβσκι από το Τσάρνκουφ και Mέλχιορ Βάιλερ του Σέλμνο, βοεβόδα. Η απόπειρα να την πάρουν όμηρο σχετίζεται πιθανώς με τις διαπραγματεύσεις της για να λάβει μία κληρονομιά ώστε να συμπληρώσει τα μειωμένα της έσοδα. Στην τελευταία διαθήκη της ονόμασε κληρονόμο της τον Φρειδερίκο-Γουλιέλμο εκλέκτορα του Βρανδεμβούργου. [2]
Η Χέντβιχ απεβίωσε από ευλογιά το 1650, σε ηλικία 56 ετών. Τάφηκε τελικά στην κρύπτη των δουκών της Πομερανίας στο Ρύγκενβαλντε το 1654.
Βιβλιογραφικές αναφορές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Friedrich Wilhelm Barthold: Geschichte von Rügen und Pommern, τόμος. 4, μέρος 2, F. Perthes, 1845, σελ. 503 ff
- Johannes Hildisch: Veröffentlichungen der Historischen Kommission für Pommern, τόμος. 9, Böhlau, 1980, σελ. 211
- Julius Adolph Wilcke: Chronik der Stadt Neu-Stettin, FA Eckstein, 1862, σελ. 114 ff
Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Υποσημειώσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ p764.htm#i7631. Ανακτήθηκε στις 7 Αυγούστου 2020.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 Hugo Gerhard Bloth: Fürstin Hedwig von Pommern und der Prediger Gregor Lagus. Bemerkungen zur Stiftung des Neustettiner Gymnasiums im Zeitalter der Gegenreformation, in: Gesellschaft für pommersche Geschichte und Altertumskunde (eds): Baltische Studien, new series, vol. 67, N. G. Elwert, Marburg, 1981, p. 26–46
- ↑ Provinzial-Landtag im Herzogthum Pommern und Fürstenthum Rügen: Verhandlungen des ... Provinzial-Landtages im Herzogthum Pommern und Fürstenthum Rügen, vol. 4, 1831, p. 48, Online