Μετάβαση στο περιεχόμενο

Μπόγκισλαβ ΙΔ΄ της Πομερανίας

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια


Μπόγκισλαβ ΙΔ΄ της Πομερανίας
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Bogusław XIV (Πολωνικά)
Γέννηση31  Μαρτίου 1580 ή 31  Μαρτίου 1580[1]
Μπαρτ[2]
Θάνατος10  Μαρτίου 1637[3][4]
Στσέτσιν[5]
Τόπος ταφήςΚάστρο των Δούκων της Πομερανίας (Στσέτσιν)
Χώρα πολιτογράφησηςΓερμανία
ΘρησκείαΛουθηρανισμός
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΓερμανικά
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταιερέας
ηγεμόνας
Οικογένεια
ΣύζυγοςΕλισάβετ του Σλέσβιχ-Χόλσταϊν-Σόντερμπουργκ (από 1625)[6]
ΓονείςΜπόγκισλαβ ΙΓ΄ της Πομερανίας και Κλάρα του Μπράουνσβαϊγκ-Λύνεμπουργκ
ΑδέλφιαΚλάρα Μαρία της Πομερανίας-Μπαρτ
Άννα της Πομερανίας
Ούλριχ της Πομερανίας
Γεώργιος Β΄ της Πομερανίας
Φραγκίσκος της Πομερανίας
Φίλιππος Β΄ της Πομερανίας
ΟικογένειαΟίκος της Πομερανίας
Θυρεός
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Ο Μπόγκισλαβ ΙΔ΄, γερμαν. Bogislaw ΧΙV (31 Μαρτίου 1580 - 10 Μαρτίου 1637) από τον Οίκο των Γκρίφφινς ήταν δούκας της Πομερανίας: στο Ρύγκενβαλντε (1617-25), στο Στεττίν (1620-25), διοικητής της επισκοπής τού Καμμίν (1623-37) και τέλος όλης της Πομερανίας (1625-37), καθώς ήταν ο τελευταίος τού Οίκου του.

Ήταν ο τρίτος γιος τού Μπόγκισλαβ ΙΓ΄ δούκα της Πομερανίας-Ρύγκενβαλντε, Στεττίν & Μπαρτ και της Κλάρας των Γουέλφων, κόρης τού Φραγκίσκου δούκα τού Μπράουνσβαϊγκ-Λύνεμπουργκ-Γκίφχορν.

Το 1606 απεβίωσε ο Μπόγκισλαβ ΙΓ΄ και οι πέντε γιοί του διαίρεσαν την Πομερανία. Ο Μπόγκισλαβ ΙΔ΄ και ο τέταρτος γιος Γεώργιος Β΄ έλαβαν το Ρύγκενβαλντε (νυν Ντάρουοβο Πολωνίας), αλλά ο Γεώργιος Β΄ απεβίωσε το 1617. Το επόμενο έτος απεβίωσε ο πρωτότοκος Φίλιππος Β΄ και ο Μπόγκισλαβ ΙΔ΄ έλαβε το Μπαρτ. Το 1620 κληρονόμησε τον δευτερότοκο αδελφό του Φραγκίσκο δούκα της Πομερανίας-Στεττίν. Δύο έτη μετά απεβίωσε ο πέμπτος γιος του Ούλριχ και η διοίκηση της επισκοπής τού Καμμίν περιήλθε στον Μπόγκισλαβ ΙΔ΄. Το 1625 απεβίωσε ο εξάδελφός του Φίλιππος-Ιούλιος δούκας της Πομερανίας-Βόλγκαστ και τον διαδέχθηκε. Έτσι ολοκληρώθηκε η ενοποίηση της Πομερανίας.

Παρά τις προσπάθειές του να μην εμπλακεί στον Τριακονταετή Πόλεμο, ο Μπόγκισλαβ ΙΔ΄ στην συνθηκολόγηση τού Φράντσμπουρκ αναγκάστηκε να επιτρέψει στον Γερμανικό στρατό τού Αλβέρτου φον Βάλλενσταϊν να χρησιμοποιήσει τα εδάφη του ως βάση το 1627. Έτσι οι περιοχές αυτές υπέφεραν τις δυσάρεστες συνέπειες τού πολέμου. Τη δεκαετία τού 1630 οι ευγενείς τού τόπου προσπάθησαν να ελαττώσουν την εξουσία του και αυτό τού προκάλεσε καρδιακή προσβολή, που τον άφησε μερικώς παράλυτο. Το 1634 παραιτήθηκε με επακόλουθο διαφωνίες των συγγενών του και τού κυβερνητικού συμβουλίου. Στην πράξη η Πομερανία ήταν κατειλημμένη από Σουηδικό στρατό, όταν το 1637 απεβίωσε. Η διαδοχή και το μέλλον τού δουκάτου ήταν τόσης βαρύτητας και περιπλοκότητας, που η ταφή του καθυστέρησε 17 έτη.

Η διαφωνία ήταν μεταξύ τού Γεωργίου-Γουλιέλμου των Χοεντσόλερν εκλέκτορα τού Βρανδεμβούργου λόγω της συμφωνίας μεταξύ των δύο οικογενειών το 1464 και τού Γουσταύου Β΄ Αδόλφου των Βάσα της Σουηδίας, αν και οι δύο διεκδικητές συνδεόταν με επιγαμία: η σύζυγος τού βασιλιά, η Μαρία-Ελεονόρα ήταν αδελφή τού εκλέκτορα. Ο Μπόγκισλαβ ΙΔ΄ όριζε στη διαθήκη του να τον διαδεχθεί ο βασιλιάς της Σουηδίας, ο οποίος ήδη κατείχε το μεγαλύτερο μέρος της Πομερανίας από τις αρχές τού Πολέμου το 1629. Οι δύο διεκδικητές αξιοποίησαν τη στρατιωτική τους υπεροχή, ώσπου το 1648 έληξε ο Τριακονταετής Πόλεμος με την ειρήνη της Βεστφαλίας: η Πομερανία μοιράστηκε μεταξύ των δύο κρατών. Έτσι έληξε η αυτόνομη ύπαρξη τού δουκάτου.

Το 1653 απεβίωσε η σύζυγός του Ελισάβετ και μόνο τότε μπόρεσε το σώμα του να ταφεί στο Στεττίν το επόμενο έτος.

Νυμφεύθηκε το 1625 την Ελισάβετ των Όλντενμπουρκ, κόρη τού Ιωάννη Β΄ δούκα τού Σ.Χ.Σόνντερμπουρκ. Δεν απέκτησαν απογόνους.

  • State Archive (Geheimes Staatsarchiv) Stettin Rep.4 P. 1 Tit.49, No.50-114.
  • Wehrmann, Genealogy of Ducal House of Pomerania, 1937 Stettin, p. 127.