Χένρι Πέρσι, 1ος βαρόνος του Πέρσι

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Χένρι Πέρσι, 1ος βαρόνος του Πέρσι
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα		Henry de Percy (Αγγλικά)
Γέννηση25  Μαρτίου 1273 (περίπου)
Πέτγουορθ
Θάνατος1  Οκτωβρίου 1314
Νορθάμπερλαντ
Τόπος ταφήςFountains Abbey
Χώρα πολιτογράφησηςΒασίλειο της Αγγλίας
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταστρατιωτικός
Οικογένεια
ΣύζυγοςΕλεονώρα Φιτς Άλαν[1]
ΤέκναΧένρι Πέρσι, 2ος βαρόνος του Πέρσι
William de Percy[2]
ΓονείςHenry de Percy και Eleanor de Warenne
ΟικογένειαΟικογένεια Πέρσι
Θυρεός
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα

Ο Χένρι Πέρσι, 1ος βαρόνος των Πέρσι του Άλνουικ (25 Μαρτίου 1273 - 1314) Άγγλος ευγενής από την Οικογένεια Πέρσι ήταν γιος του Χένρι Πέρσι, 7ου βαρόνου του Τοφλιφ στη Γιορκσάιρ (πέθανε το 1272) και της Ελεονώρας Ντι Βαρέν. Η μητέρα του ήταν κόρη του Τζων Ντι Βαρέν 6ου κόμητος του Σάρρεϋ και της Αλίκης Λουζινιάν κόμισσας του Σάρρεϋ και ετεροθαλούς αδελφής του Ερρίκου Γ΄ της Αγγλίας.[3][4][5] Πολέμησε με τον Εδουάρδο Α΄ της Αγγλίας στην Ουαλία και τη Σκωτία και πήρε σαν δώρο πολλά εδάφη στη βόρεια Σκωτία τα οποία ανακατέλαβε αργότερα ο Ροβέρτος Α΄ της Σκωτίας, το Άλνουικ προστέθηκε στις οικογενειακές εκτάσεις των Πέρσι και ίδρυσε την πρώτη δυναστεία βορείων λόρδων.

Ο Πέρσι εξεγέρθηκε εναντίον του Εδουάρδου Β΄ της Αγγλίας αντιδρώντας στις σχέσεις του βασιλιά με τον Πιρς Γκάβεστον και φυλακίστηκε λίγους μήνες. Μετά την απελευθέρωση του παρέμεινε στο Άλνουικ, αρνήθηκε να πολεμήσει με τον Εδουάρδο Β΄ στη μάχη του Μπάνοκμπερν και πέθανε σε λίγους μήνες σε ηλικία 41 έτους.

Καταγωγή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Χένρι Πέρσι γεννήθηκε στο Πέτγουορθ του Σάσσεξ επτά μήνες μετά τον θάνατο του πατέρα του, με τη γέννηση του έσωσε την οικογένεια του αφού οι δυο μεγαλύτεροι αδελφοί του πέθαναν σε βρεφική ηλικία ενώ άλλοι έξι θείοι του πέθαναν άτεκνοι. Ο Χένρι στάθηκε τυχερός επειδή βρέθηκε στην προστασία του ισχυρού παππού του από μητέρα Τζων Ντι Βαρέν 6ου κόμητος του Σάρρεϋ. Ο προ - προπάππους του ήταν ο Τζόσελιν ντε Λέουβεν (πέθανε το 1180) παντρεύτηκε την Αγνή Πέρσι (πέθανε το 1203) μια από τις δυο κόρες και κληρονόμους του Γουίλλιαμ Β΄ ντε Πέρσι (πέθανε το 1175), 3ου φεουδαρχικού βαρόνου του Τοφλιφ, οι απόγονοι τους πήραν το επώνυμο "Πέρσι".[6]

Σύμβολα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Τα πατρικά σύμβολα της Οικογένειας Πέρσι

Ο Χένρι Πέρσι κληρονόμησε (1293) τις κομητείες του Σάσσεξ και του Γιορκσάιρ μαζί με το κάστρο του Τοφλιφ που ήταν η αρχαία κατοικία της οικογένειας. Μετά τον γάμο του με την Ελεονώρα κόρη του κόμη του Αρουντέλ (1294) άλλαξε τα οικογενειακά σύμβολα από πέντε συνεχόμενους χρυσούς ρόμβους μέσα σε μπλε φόντο σε ένα όρθιο μπλε λιοντάρι σε χρυσό φόντο.[7] Το μπλε και το χρυσό ήταν τα χρώματα του Ντι Βαρέν και το χρυσό όρθιο λιοντάρι ήταν το σύμβολο του πεθερού του κόμητος του Αρουντέλ, μια εναλλακτική εξήγηση ακούγεται ότι ήταν τα σύμβολα της Βραβάντης.[8] Η αλλαγή των συμβόλων έδειχνε τις συνδέσεις του με τη βασιλική οικογένεια και αποκάλυπτε τις φιλοδοξίες του. Την ίδια χρονιά κλήθηκε να πολεμήσει στη Γαλλία αλλά την τελευταία στιγμή άλλαξε τα σχέδια του και πολέμησε στην Ουαλία στο πλευρό του Εδουάρδου Α΄ ώστε να βοηθήσει τον βασιλιά να υποτάξει μια τοπική εξέγερση, εκεί έμαθε την πολεμική τέχνη και τη διοίκηση του στρατού.

Οικογένεια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Χένρι Πέρσι παντρεύτηκε την Ελεονώρα Φιτς Άλαν κόρη του Ριχάρδου Φιτς Άλαν, 7ου κόμη του Αρουντέλ με την οποία απέκτησε :[9]

Πόλεμοι στη Σκωτία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Τα σύμβολα των Πέρσι μετά την τροποποίηση του Χένρι Πέρσι

Το καλοκαίρι του 1295 ο Χένρι βρέθηκε στον βορά με τον παππού του Ντι Βαρέν, η κακοποίηση του βασιλιά των Σκωτσέζων Τζων Μπάλλιολ και των ευγενών του από τον Εδουάρδο Α΄ οδήγησε σε πόλεμο, ο Ντι Βαρέν σαν πεθερός του Μπάλλιολ ήταν μεσολαβητής με τους Άγγλους. Ο Φίλιππος Δ΄ της Γαλλίας επιτέθηκε και κατέλαβε την Ακουιτανία και οι Άγγλοι για να μην πολεμήσουν σε δυο μέτωπα αναγκάστηκαν να διαπραγματευτούν με τους Σκωτσέζους. Τον Μάρτιο του 1296 ο στρατός του Εδουάρδου κατέλαβε το Μπέργουικ-απόν-Τουίντ το μεγαλύτερο και σημαντικότερο λιμάνι των Σκωτσέζων, ο Χένρι Πέρσι στέφτηκε εκεί ιππότης από τον βασιλιά στις 30 Μαρτίου.[10] Ο σκληροτράχηλος Εδουάρδος Α΄ ύστερα από τις προκλήσεις των κατοίκων διέταξε την ανεξέλεγκτη σφαγή τους "ανεξάρτητα φύλλου και ηλικίας", σύμφωνα με τα Σκωτσέζικα Χρονικά 7.500 άνθρωποι εκτελέστηκαν.[11]

Ο Πέρσι υπό τις διαταγές του Ντι Βαρέν πήγε βόρεια στο κάστρο του Ντάνμπαρ που βρισκόταν στην κατοχή των κομήτων του Μαρ, του Μεντέιθ, του Ρος και άλλων μικρότερων ευγενών, χτύπησαν μια Σκωτσέζικη φρουρά και όταν ενώθηκε μαζί τους ο Εδουάρδος Α΄ το κάστρο παραδόθηκε. Το υπόλοιπο της Σκωτίας υποτάχθηκε σε λίγες βδομάδες και παντού εγκαταστάθηκαν Άγγλοι διοικητές, ο Τζων Μπάλλιολ παραιτήθηκε και ο Ντι Βαρέν ορκίστηκε κυβερνήτης στη Σκωτία. Ο Χένρι Πέρσι που είχε αποδείξει ότι είχε μεγάλες ικανότητες ανέλαβε τη διοίκηση της Άυρ, του Γκάλογουεϊ και του Κάμπερλαντ με κέντρο το κάστρο του Καρλάιλ. Ο Εδουάρδος Α΄ έστρεψε το ενδιαφέρον του στη Γαλλία αλλά η ειρήνη κράτησε μόνο έναν χρόνο και οι Σκωτσέζοι εξεγέρθηκαν ξανά. Το καλοκαίρι του 1297 ο Γουίλιαμ Γουάλας δολοφόνησε τον Άγγλο σερίφη της Λανάρκ και ενώθηκε με τον Ροβέρτο Μπρους, τον επίσκοπο Λόκχαρτ, τον Τζέιμς Στιούαρτ, 5ο Υψηλό Στιούαρτ της Σκωτίας, και τον Σερ Γουίλιαμ Ντάγκλας στις Σκωτσέζικες πεδιάδες ενώ ο Άντριου Μάρεϊ ξεκίνησε επανάσταση στη Χάιλαντ. Ο Πέρσι σε συνεργασία με τον Ρόμπερτ Κλίφορντ από το Γουέστμορλαντ αντιμετώπισε επαναστάτες από το Ιρβάιν ενώ ο Γουάλας στην κεντρική Σκωτία διαπραγματευόταν την παράδοση του αφού η νότια Σκωτία είχε υποταγεί για σύντομο χρόνο. Ο Ντι Βαρέν ξεκίνησε εκστρατεία για να συλλάβει τον Γουάλας και τον Μάρεϊ που ήταν τότε βόρεια του ποταμού Φορθ κοντά στο κάστρο του Στέρλινγκ αλλά στη μάχη του Στάμφορντ Μπριτζ οι Άγγλοι γνώρισαν τη συντριβή. Ο Πέρσι και οι οπλαρχηγοί του δεν μπορούσαν να βοηθήσουν τον στρατό και είδαν το ιππικό τους να σφαγιάζεται αλλά και ο Μάρεϊ έπεσε στη μάχη. Οι Άγγλοι διώχτηκαν προσωρινά από τη Σκωτία ενώ οι Σκωτσέζοι ξεκίνησαν επιδρομές στη βόρεια Αγγλία. Την επόμενη άνοιξη του 1298 ο Εδουάρδος Α΄ επέστρεψε από τη Γαλλία και ετοιμάστηκε για μεγάλη εισβολή στη Σκωτία, συγκρούστηκαν στις 22 Ιουλίου με τον Γουάλας στο Φόλκερκ ενώ ο Χένρι Πέρσι διοικούσε τη μια από τις τέσσερις μονάδες του υψηλού ιππικού.[12]

Γαιοκτήμονας στη Σκωτία και βαρόνος[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το κάστρο του Στέρλινγκ όπως φαίνεται από τη Στέρλινγκ Μπρίτζ

Ο βασιλιάς παραχώρησε στον Χένρι Πέρσι τα εδάφη του Ίνγκραμ Μπάλιολ στις αρχές του 1299 μαζί με πολλές άλλες στη νοτιοδυτική Σκωτία, οι εκτάσεις δεν του έδωσαν μονάχα νέα έσοδα αλλά περισσότερα κίνητρα να επιτεθεί στη Σκωτία. Ο Εδουάρδος Α΄ κάλεσε τον Πέρσι στο Κοινοβούλιο και τον έχρισε επίσημα ιππότη ενώ μέχρι τότε ήταν μόνο τυπικά, έγινε ικανός στρατιωτικός διοικητής με μεγάλη βασιλική εύνοια. Τον υπόλοιπο χρόνο αφοσιώθηκε σε επιθέσεις στη Σκωτία αλλά το μόνο που κατάφερε ήταν η κατάληψη του κάστρου του Καρλάβεροκ μετά από μακρόχρονη πολιορκία με τον ηλικιωμένο παππού του κόμη Βαρέν. Το ποίημα του Καρλάβεροκ ή ποίημα των συμβόλων περιγράφει τα σύμβολα του Πέρσι και του Βαρέν με έναν στοίχο που μεταφράστηκε από τα Γαλλικά Νορμανδικά στα σύγχρονα Αγγλικά :[13]

"Ο Τζων, ο καλός κόμης του Βαρέν κρατούσε τα ηνία Να διευθύνει και να κυβερνήσει δεδομένου ότι ήξερε πολύ καλά να οδηγήσει Ευγενείς και αξιότιμοι άντρες Τα σύμβολα του με χρυσό και μπλε ήταν ευγενικά επιλεγμένα Είχε στη συνοδεία του τον ανιψιό του Χένρι Πέρσι Είχε κάνει όρκο να συντρίψει τους Σκωτσέζους Τα σύμβολα του ήταν καλά επιλεγμένα με ένα μπλε λιοντάρι σηκωμένο σε χρυσό φόντο"

Η αλληλογραφία του 1301 παρουσιάζει τον Πέρσι στο κτήμα του Λέκονφιλντ στη Γιορκσάιρ στο οποίο ζούσε η σύζυγος του για να προστατευτεί από τις επιδρομές, τον Φεβρουάριο του 1303 συμμετείχε σε ένα ιππικό που πήγε βόρεια υπό τον Γιοχάννες ντε Σεγκραβ αλλά ηττήθηκε στο Ρόσλιν, ενώθηκε με τον βασιλιά και έφτασε στις αρχές Νοεμβρίου στο Ντανφέρμλιν. Ο Ροβέρτος Μπρους είχε δηλώσει την υποστήριξη του στον Εδουάρδο Α΄ και τον Φεβρουάριο του 1304 οι Σκωτσέζοι έκλεισαν ειρήνη με τον Άγγλο βασιλιά, ο Χένρι είχε σημαντικό ρόλο στις διαπραγματεύσεις.[14] Το κάστρο του Στέρλινγκ δεν είχε υποταχθεί, την άνοιξη του 1304 πολιορκήθηκε σκληρά με καταπέλτες ενώ η δυναμική δεύτερη σύζυγος του Εδουάρδου Α΄ Μαργαρίτα της Γαλλίας, βασίλισσα της Αγγλίας παρακολουθούσε τη μάχη σε ξύλινο καταφύγιο.

Η πολιορκία κορυφώθηκε με τη χρήση του "Γουάργουλφ" μιας γιγάντιας πολιορκητικής μηχανής που ισοπέδωσε τα εχθρικά τείχη, οι πολιορκημένοι ήθελαν να παραδοθούν τέσσερις μέρες πριν αλλά θα έπρεπε να περιμένουν τη χρήση του νέου όπλου από τον βασιλιά. Τον Σεπτέμβριο του 1305 συνεκλήθη από τον Εδουάρδο το πρώτο Κοινοβούλιο της Σκωτίας και της Αγγλίας στο Ουέστμινστερ, στο Καταστατικό που ακολούθησε πρωταγωνιστής ήταν ο Χένρι Πέρσι, ο Ροβέρτος Μπρους συμμετείχε αλλά ήταν ήδη έτοιμος να επαναστατήσει. Ο Ροβέρτος Μπρους στέφτηκε βασιλιάς της Σκωτίας στις 25 Μαρτίου 1306 στο αβαείο της Σκον, ο Εδουάρδος Α΄ έκανε κατάσχεση σε όλα τα εδάφη του και τα έδωσε στον Χένρι Πέρσι, διορίστηκε Στρατηγός στη βορειοδυτική Αγγλία και τη νοτιοδυτική Σκωτία με εντολή να διαλύσει την επανάσταση. Ο στρατός του Μπρους ηττήθηκε αλλά ο ίδιος δραπέτευσε και οργάνωσε νέα επίθεση από την Γκαλλοουευ. Οι Άγγλοι βαρόνοι κατείχαν για μερικά χρόνια τα κάστρα στη νότια και κεντρική Σκωτία αλλά στη συνέχεια έπεσαν στην παγίδα και δραπέτευσαν.

Άνοδος Εδουάρδου Β΄[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Εδουάρδος Α΄ ενώ διέσχιζε τα σύνορα για να συντρίψει την επανάσταση πέθανε στις 7 Ιουλίου 1307, στο νεκροκρέβατο ζήτησε από τους βαρόνους την ομαλή διαδοχή του θρόνου από τον γιο του Εδουάρδο Β΄ της Αγγλίας και να μην επιτρέψουν στον εξόριστο Πιρς Γκάβεστον να επιστρέψει. Ο Πέρσι βρισκόταν στη νότια Σκωτία, ο θάνατος του βασιλιά πριν την κατακτήσει αποδείχτηκε για τον ίδιο καταστροφικός. Η κατάκτηση της Σκωτίας έπαψε να έχει ενδιαφέρον αφού ο νέος βασιλιάς ανακάλεσε τον Πιρς Γκάβεστον και τον έχρισε δούκα της Κορνουάλης μια θέση πολύ ψηλή με μεγάλο πλούτο. Ο Γκάβεστον ένας ισχυρότατος μαχητής στο τουρνουά και σε ακραίο βαθμό εγωιστής άρχισε να προσβάλει χυδαία τους πολέμαρχους του Εδουάρδου Α΄.

Ο Εδουάρδος Β΄ άφησε τη Σκωτία τον Αύγουστο του 1307 αφού αντικατέστησε τους πιστούς πολέμαρχους του πατέρα του Κλίφορντ, Βαλένς και Πέρσι, τους έστειλε σπίτι τους αλλά τους ανακάλεσε τον Οκτώβριο. Ο Ροβέρτος Μπρους στο μεταξύ δραπέτευσε από το Γκαλογουέι στη Χάιλαντ και με νέες δυνάμεις κατέλαβε την ανατολική Σκωτία στο τέλος του χρόνου, κυρίευσε το Άρτζιλ τον Αύγουστο του 1308 και ξεκίνησε επιδρομές στη Νορθάμπερλαντ. Ο Πέρσι και ο Κλίφορντ κλήθηκαν να υπερασπιστούν το Γκαλογουέι από τον αδελφό του Ροβέρτου Μπρους Εδουάρδο Μπρους, κράτησαν τα κάστρα αλλά όχι την ενδοχώρα. Ο Πέρσι ταξίδευσε νότια τον Αύγουστο του ίδιου χρόνου για να βρεθεί στη στέψη του βασιλιά, εκεί είδε για πρώτη φορά τη μεγάλη αλαζονεία του Γκάβεστον. Η τελετή καθυστέρησε μια βδομάδα, η Γαλλική αποστολή οργίστηκε επειδή ο νεαρός βασιλιάς πήρε στη συνοδεία του τον Γκάβεστον αντί για την 12χρονη νύφη Ισαβέλλα της Γαλλίας (1295-1358) απειλώντας να ακυρώσει τη στέψη και τον γάμο. Ο Πιρς Γκάβεστον παραβρέθηκε στη γαμήλια τελετή δίπλα από τον βασιλιά στη θέση της Ισαβέλλας με ένα ροζ βασιλικό φόρεμα με μαργαριτάρια, η Γαλλική αποστολή οργίστηκε τόσο πολύ που ένας από τη συνοδεία της Ισαβέλλας έβγαλε το σπαθί του να επιτεθεί στον Γκάβεστον. Την άνοιξη του 1308 οι βαρόνοι του Κοινοβουλίου πίεσαν τον Εδουάρδο Β΄ να στείλει εξορία τον Γκάβεστον παρουσιάζοντας το "Τυπικό της Ικανότητας" ότι σέβονται τον θεσμό του βασιλιά αλλά όχι το πρόσωπο αν είναι ανίκανος. Ο Γκάβεστον διορίστηκε στις 16 Ιουνίου 1308 Υπολοχαγός της Ιρλανδίας για να μπορέσει να φύγει από τη χώρα όπως ζητούσαν όλοι, ο Πέρσι ήταν μάρτυρας στον διορισμό.

Αγορά του Άλνουικ[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το κάστρο του Άλνουικ

Ο Χένρι Πέρσι αγόρασε το Άλνουικ (1309) από τον Άντονι Μπέκ, τον πρίγκιπα - επίσκοπο του Ντάραμ (1245 - 1311), το χρησιμοποίησε σαν βάση για επιδρομές στη Σκωτία και του έδωσε επιπλέον εισόδημα 475 λίρες, για να συγκεντρώσει το ποσό αγοράς 4666 λίρες δανείστηκε 2666 λίρες από τη Λομβαρδική Εταιρεία.[15] Ο Γουίλιαμ Βέσι πέθανε χωρίς νόμιμο κληρονόμο (1297) και ο Άντονι Μπέκ μοιράστηκε τα εδάφη της οικογένειας Βέσι με τον νόθο γιο του Γουίλιαμ Βέσι του Κίλνταρ. Ο Γουίλιαμ Βέσι του Κίλνταρ δέχτηκε τα οικογενειακά εδάφη στη Γιορκσάιρ και τη Λινκολνσάιρ αλλά δεν είναι γνωστό σε τι βαθμό εξαπατήθηκε από τον άπληστο επίσκοπο στην αγορά του Άλνουικ. Την ίδια χρονιά (1297) ο Χένρι Πέρσι μπόρεσε με ένα βασιλικό διάταγμα να εξοπλίσει τη βίλα του στο Πέτγουορθ και άλλες δυο βίλες στη Γιορκσάιρ.[16]

Επιστροφή του Γκάβεστον[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το καλοκαίρι του 1309 ο Εδουάρδος Β΄ συγκέντρωσε όλους τους μάγους με στόχο την επιστροφή του Γκάβεστον, ο πρώτος ξάδελφος του βασιλιά Τόμας, 2ος κόμης του Λάνκαστερ έφερε την ισχυρότερη αντίδραση. Ο Γκάβεστον επέστρεψε στην κομητεία της Κορνουάλης στις 27 Ιουνίου 1309 και αποδείχτηκε σύντομα τόσο χυδαίος που έλεγε τον Λάνκαστερ "χωρικό" και τον Γουόρικ "μαύρο κοπρίτη".[17] Ο Χένρι Πέρσι απασχολημένος τότε με την αγορά του Άλνουικ δεν συμμετείχε στις διαμάχες με τον Γκάβεστον.

Στο Κοινοβούλιο που συνεκλήθη τον Φεβρουάριο και τον Μάρτιο του 1310 ο βασιλιάς πιέστηκε να δεχτεί την εκλογή 21 λόρδων να κυβερνήσουν τη χώρα, ξεκίνησε εκστρατεία στη Σκωτία στην οποία συμμετείχε ο Πέρσι αλλά μεγαλύτεροι βαρόνοι αρνήθηκαν να πάρουν μέρος. Ο Ροβέρτος Μπρους είχε αποφύγει να δώσει ανοιχτή μάχη και συνέχιζε τον ανταρτοπόλεμο ενώ οι σχέσεις του βασιλιά με τους βαρόνους συνέχεια χειροτέρευσαν. Ο Γκάβεστον διέταξε τον Πέρσι την επικίνδυνη αποστολή να κρατήσει το Περθ από τον Μάιο του 1311 ολόκληρο το καλοκαίρι με 200 ιππότες χωρίς πεζικό την εποχή που ο βασιλικός στρατός οπισθοχώρησε στην Αγγλία, ο Πέρσι μετά από πολλούς κινδύνους επέστρεψε στο Λονδίνο τον Οκτώβριο.[18] Οι βαρόνοι πίεσαν τον βασιλιά να στείλει τον Γκάβεστον εξορία στη Φλάνδρα αλλά σύντομα ανακλήθηκε και ήταν στη Γιορκ τον Ιανουάριο του 1312 με την ετοιμόγεννη σύζυγο του ενώ πήρε όλα τα εδάφη του πίσω. Η σύγκρουση ήταν βέβαιη, τον Απρίλιο ο βασιλιάς και ο Γκάβεστον εκδιώχθηκαν από το Νιούκασλ μετά την ξαφνική επίθεση του στρατού του Λάνκαστερ, του Πέρσι και του Κλίφορντ από το Σκάρμπορω. Ο Εδουάρδος Β΄ και ο Γκάβεστον στη βιασύνη τους άφησαν πίσω τη σύζυγο του Γκάβεστον, τη νεογέννητη κόρη του και ένα μεγάλο μέρος θησαυρού που ο Λάνκαστερ, ο Πέρσι και ο Κλίφορντ χρειάστηκε τέσσερις μέρες να καταγράψουν, ο Λάνκαστερ έμεινε για διαπραγματεύσεις με τον ξάδελφο του.[19] Ο Γκάβεστον πολιορκήθηκε στο κάστρο του Σκάρμπορω από τον Πέρσι, τον Κλίφορντ και τους κόμητες του Γουάρεν και του Πέμπροκ, παραδόθηκε σε έναν μήνα μεταφέρθηκε νότια στο Γουόρικ και εκτελέστηκε, ο Πέρσι τότε έμενε στη Γιορκ.

Θάνατος[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο βασιλιάς αναζήτησε εκδίκηση για την εκτέλεση του ερωμένου του ξεκινώντας σκληρό πόλεμο με τους κόμητες, έκανε κατάσχεση εδαφών του Πέρσι στις 28 Ιουλίου 1312 και τον φυλάκισε στη Γιορκσάιρ. Οι κόμητες έδωσαν προτεραιότητα στην απελευθέρωση του Πέρσι και μετά από πολλές διαπραγματεύσεις το πέτυχαν τον Ιανουάριο του 1313, ο Πέρσι συγχωρέθηκε τον Οκτώβριο, ο θησαυρός του Γκάβεστον επέστρεψε στον βασιλιά.[20] Ο Εδουάρδος Β΄ ετοιμάστηκε για νέα εκστρατεία στη Σκωτία (1314), στη μάχη του Μπάνοκμπερν που ακολούθησε ο Πέρσι και άλλοι πέντε μεγάλοι κόμητες δεν ακολούθησαν επειδή ο βασιλιάς δεν συμμορφώθηκε με τα Κοινοβουλευτικά διατάγματα.[21] Οι Άγγλοι γνώρισαν τη συντριβή, ο Ρόμπερτ Κλίφορντ συμμετείχε και βρήκε τον θάνατο. Ο Πέρσι κλήθηκε στο Νιούκασλ λίγες μέρες μετά τη μάχη και του ζητήθηκε να υπερασπιστεί τη βόρεια Αγγλία από τις Σκωτσέζικες επιδρομές, ο Ροβέρτος Μπρους ξεκίνησε τις επιδρομές και ο Χένρι Πέρσι πέθανε τον Οκτώβριο του 1314 σε ηλικία 41 έτους υπό άγνωστες συνθήκες.

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. ↑ p15150.htm#i151497. Ανακτήθηκε στις 7  Αυγούστου 2020.
  2. ↑ Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage.
  3. ↑ "Percy, Henry (1272?-1315)". Dictionary of National Biography. London: Smith, Elder & Co. 1885–1900
  4. ↑ Sanders, I.J., English Baronies, Oxford, 1960, p.148
  5. ↑ Peter Jerrome, Petworth, from the beginnings to 1660 2002 The Window Press
  6. ↑ Sanders, I.J., English Baronies, Oxford, 1960, p.148
  7. ↑ Debrett's Peerage, 1968, p.849, Duke of Northumberland
  8. ↑ Howard de Walden, Lord, Some Feudal Lords and their Seals 1301, published 1904, p.43
  9. ↑ Gee, Loveday Lewes, Women, art, and patronage from Henry III to Edward III: 1216-1377, (The Boydell Press, 2002), 147.
  10. ↑ Alexander Rose, Kings in the North The House of Percy in British History 2002.
  11. ↑ Bower, Walter, Scotichronicon, ed. D. E. R. Watt and others, 1998
  12. ↑ Gerard Brault, Rolls of Arms of Edward I (1272-1307) 1997 pp404-417
  13. ↑ Howard de Walden, Lord, Some Feudal Lords and their Seals 1301, published 1904, pp.4,43
  14. ↑ J Brain, The Percies in Scotlandp 337
  15. ↑ Alexander Rose, Kings in the North The House of Percy in British History 2002
  16. ↑ Peter Jerrome, Petworth, from the beginnings to 1660 2002 The Window Press p29
  17. ↑ Alexander Rose, Kings in the North The House of Percy in British History 2002
  18. ↑ Alexander Rose, Kings in the North The House of Percy in British History 2002
  19. ↑ Denholm-Young (Ed) Vita Edwardi Secundi, Monachi Cuiusdam Malmesberiensis. London 1957. p33-36
  20. ↑ Alexander Rose, Kings in the North The House of Percy in British History 2002
  21. ↑ Alexander Rose, Kings in the North The House of Percy in British History 2002

Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Alexander Rose, Kings in the North The House of Percy in British History 2002.
  • Denholm-Young (Ed) Vita Edwardi Secundi, Monachi Cuiusdam Malmesberiensis. London 1957.
  • Debrett's Peerage, 1968, p.849, Duke of Northumberland
  • Gee, Loveday Lewes, Women, art, and patronage from Henry III to Edward III: 1216-1377, (The Boydell Press, 2002)
  • Gerard Brault, Rolls of Arms of Edward I (1272-1307) 1997
  • Sanders, I.J., English Baronies, Oxford, 1960
CC-BY-SA
Μετάφραση 		Στο λήμμα αυτό έχει ενσωματωθεί κείμενο από το λήμμα Henry de Percy, 1st Baron Percy της Αγγλικής Βικιπαίδειας, η οποία διανέμεται υπό την GNU FDL και την CC-BY-SA 4.0. (ιστορικό/συντάκτες).
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Χένρι_Πέρσι,_1ος_βαρόνος_του_Πέρσι&oldid=10389777"