Χάννα Μόνγιερ
| Χάννα Μόνγιερ | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 3 Οκτωβρίου 1957[1] Laslea |
| Χώρα πολιτογράφησης | Ρουμανία |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | Γερμανικά[2] |
| Εκπαίδευση | διδακτορικό δίπλωμα |
| Σπουδές | Πανεπιστήμιο της Χαϊδελβέργης |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | καθηγήτρια πανεπιστημίου[3] |
| Εργοδότης | Πανεπιστήμιο της Χαϊδελβέργης |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Βραβεύσεις | Σταυρός του Τάγματος της Αξίας της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας βραβείο Γκαι-Λυσάκ Χούμπολτ (2004) βραβείο Γκότφριντ Βίλχελμ Λάιμπνιτς (2004) Philip Morris Research Prize (2006) Tsungming Tu Award (2017) μέλος του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Μοριακής Βιολογίας |
Η Χάννα Μόνγιερ (ρουμάνικα: Hannah Monyer) (γεννημένη στις 3 Οκτωβρίου 1957 στη Λασλέα, Ρουμανία) είναι Ρουμανικής καταγωγής (Σάξονας της Τρανσυλβανίας) Γερμανίδα νευροβιολόγος και, από το 1999, είναι Διευθύντρια του Τμήματος Κλινικής Νευρολογίας στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο της Χαϊδελβέργης. Το 2004 της απονεμήθηκε το βραβείο Γκότφριντ Βίλχελμ Λάιμπνιτς, ύψους 1,55 εκατομμυρίων ευρώ. Έλαβε το Βραβείο Έρευνας Philip Morris - το οποίο θεωρείται ως "ένα από τα πιο διάσημα επιστημονικά βραβεία στη Γερμανία" - το 2006. Το 2010, το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο Έρευνας τη βράβευσε συνολικά με 1,87 εκατομμύρια ευρώ για την έρευνά της. [4]
Η έρευνά της εξέτασε τη σύνθεση των υποδοχέων NMDA και τα πρότυπα έκφρασής τους σε πληθυσμούς εγκεφαλικών κυττάρων. Οι υποδοχείς NMDA σχετίζονται με τη συναπτική πλαστικότητα και τελικά με την ικανότητα του εγκεφάλου να θυμάται και να μαθαίνει.[5] Έχει επίσης δείξει ότι υπάρχουν διαφορετικά είδη υποδοχέων γλουταμινικού, μελέτησε διάφορες νευρολογικές διαταραχές και τη διαμόρφωση των ενδονευρώνων γάμμα-αμινοβουτυρικού οξέος σε ένα γενετικό παράδειγμα.[5] Ανέπτυξε τις νέες τεχνικές στη μοριακή ανάλυση, που αποτελούν τη βάση της δουλειάς της. [5]
Η Μόνγιερ είναι συνεργάτης εκδότης του Frontiers in Molecular Neuroscience, που εκδόθηκε από το Πανεπιστήμιο της Χαϊδελβέργης, και μέλος της Γερουσίας του Γερμανικού Κέντρου Νευροεκφυλιστικών Νοσημάτων (Deutsches Zentrum für Neurodegenerative Erkrankungen). [6]
Αφού έλαβε το MD της το 1983, η Μόνγιερ έκανε μεταδιδακτορική εργασία στο Ιατρικό Κέντρο του Πανεπιστημίου του Στάνφορντ. Επέστρεψε στη Χαϊδελβέργη το 1989, [6] όπου έλαβε θέση καθηγητή στο Σίλινγκ πριν δημιουργήσει τη δική της ερευνητική ομάδα.
Η Siebenbürgische Zeitung ("Εφημερίδα Τρανσιλβανίας") την περιγράφει ως "πολύγλωσση και με μεγάλη ικανότητα στη μουσική", αναφέροντας την ικανότητά της στο πιάνο και την ικανότητά της να μιλά στους περισσότερους πολυεθνικούς υπαλλήλους της στη δική τους γλώσσα. [7]
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ 1,0 1,1 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 27 Απριλίου 2014.
- ↑ «Identifiants et Référentiels». (Γαλλικά) IdRef. Agence bibliographique de l'enseignement supérieur. Ανακτήθηκε στις 22 Μαΐου 2020.
- ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 2 Μαρτίου 2015.
- ↑ Interdisciplinary Center for Neuroscience, Heidelberg University, retrieved 27 May 2010.
- ↑ 5,0 5,1 5,2 Hannah Monyer receives Leibniz Prize Αρχειοθετήθηκε 2016-03-03 στο Wayback Machine., University of Heidelberg, retrieved 27 May 2010.
- ↑ 6,0 6,1 DZNE Αρχειοθετήθηκε 2012-02-27 στο Wayback Machine., The Senate of the DZNE, retrieved 27 May 2010.
- ↑ Interview with Hannah Monyer, (in γερμανική) Siebenbürgische Zeitung, retrieved 27 May 2010.
|