Η επαρχία της Φερράρας ιδρύθηκε όπως πιστεύουν για πρώτη φορά από τους Ρωμαίους στην τοποθεσία "Φόρουμ Αλιένι", τα ερείπια του τοποθετούνται στο παραλιακό λιμάνι της Σπίνα αν και οι αρχαιολόγοι το ανακάλυψαν κοντά στο Κομάκκιο.[1] Η Φερράρα καταγράφεται για πρώτη φορά όταν την κατέκτησαν οι Λομβαρδοί και έχασε η Βυζαντινή αυτοκρατορία την κυριαρχία της σε αυτήν (753 μ.Χ.). Οι Φράγκοι την έδωσαν δώρο στην Αγία Έδρα (754/756 π.Χ.), διοικήθηκε από την επισκοπή της Ραβέννας. Τον 9ο αιώνα μ.Χ. οικοδομήθηκαν μοναστήρια των Βενεδικτίνων και των Κιστερκιανών.[2] Η Φερράρα έγινε ανεξάρτητη (1055) από τις αυτοκρατορικές δυνάμεις, την κυβέρνησαν η Ματθίλδη της Κανόσα (1101) και ο Φρειδερίκος Α΄ Βαρβαρόσσα (1158).
[3]
Αργότερα ανέλαβε την διοίκηση ο Οίκος των Έστε που δημιούργησε ένα ισχυρό κράτος και ίδρυσε Πανεπιστήμιο. Τον 15ο-16ο αιώνα οικοδομήθηκαν ισχυρά τείχη και ενώθηκε με τα Παπικά Κράτη (1598). Οι Αυστριακοί κατέλαβαν την Ακρόπολη της Φερράρα και είχαν υπό την κατοχή τους την πόλη την περίοδο (1831 - 1847). Αργότερα (21 Ιουνίου 1859) οι Αυστριακοί την εγκατέλειψαν οριστικά και εισήλθε στην Ιταλική ενοποίηση.[4] Ο Ιταλό Μπάλντο εντάχθηκε στο Εθνικό Φασιστικό Κόμμα και έγινε Γενικός Γραμματέας της Φασιστικής οργάνωσης της Φερράρας. Η οργάνωση αυτή είχε πλούσια δράση διέλυσε πολλές απεργίες και επιτέθηκε στους κομμουνιστές με την βοήθεια των γαιοκτημόνων. Η δράση ήταν θεωρείται από τις περισσότερο πετυχημένες και είχε σημαντικό ρόλο στην άνοδο του Φασισμού σε ολόκληρη την Ιταλία.[5]