Τρίκερι Μαγνησίας
Συντεταγμένες: 39°06′01″N 23°04′37″E / 39.10028°N 23.07694°E
| Τρίκερι | |
|---|---|
 | |
  Τρίκερι | |
Χάρτης  | |
| Διοίκηση | |
| Χώρα | Ελλάδα |
| Περιφέρεια | Θεσσαλίας |
| Περιφερειακή Ενότητα | Μαγνησίας |
| Δήμος | Νοτίου Πηλίου |
| Δημοτική Ενότητα | Τρικερίου |
| Γεωγραφία και στατιστική | |
| Νομός | Μαγνησίας |
| Υψόμετρο | 280 |
| Πληθυσμός | 1.022 (2011) |
| Άλλα | |
| Ταχ. κωδ. | 37009 |
| Τηλ. κωδ. | +30 24230 |
Το Τρίκερι[1] και Τρικέρι είναι χωριό του νομού Μαγνησίας χτισμένο στην κορυφή του υψώματος Φουρτούνα στο τελείωμα της χερσονήσου της Μαγνησίας, ανατολικά της εισόδου του Παγασητικού κόλπου. Απέχει ελάχιστα από την θάλασσα και εξυπηρετείται από το λιμάνι της Αγίας Κυριακής, που βρίσκεται ακριβώς κάτω από τον οικισμό.[2] Αποτελεί έδρα, από το 1912, της ομώνυμης κοινότητας[3] και από το 1967 έχει χαρακτηριστεί διατηρητέος οικισμός[4]. Το Τρίκερι μέχρι την δεκαετία του 1970 δεν διέθετε πρόσβαση από χερσαίο δρόμο και η επικοινωνία γινόταν αποκλειστικά από την θάλασσα, από την απέναντι ακτή της Μαγνησίας.
Ιστορικά στοιχεία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Λόγω της ευκολότερης πρόσβασης από την θάλασσα παρά από την ορεινή και απόκρημνη ενδοχώρα απέκτησε χαρακτήρα νησιού και ανέπτυξε ιδιαίτερα την ναυτιλία. Το 1821 διέθετε έναν από τους μεγαλύτερους εμπορικούς στόλους ενώ τον 18ο και 19ο αιω. υπήρχαν ναυπηγεία που κατασκεύαζαν ιστιοφόρα.[2] Συμμετείχε στην επανάσταση του Πηλίου το 1821 βοηθώντας με την χορηγία πλοίων και ναυτικών στη νεοσύστατη τότε Φιλική Εταιρεία. Μετά την κατάπνιξη της επανάστασης στο Πήλιο, η επανάσταση συνεχίστηκε στην περιοχή του Τρικερίου.
Το 1827 ο Ν. Κριεζώτης ως αρχηγός εκστρατευτικού σώματος νίκησε τους Τούρκους.[1]
Στο Τρίκερι πέθανε ο Πηλιορείτης οπλαρχηγός Κυριάκος Μπασδέκης, όπου κατέφθασε τραυματισμένος μετά την αποτυχία κατάληψης του Βόλου.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ 1,0 1,1 Εγκυκλοπαίδεια Νέα Δομή. 33. Αθήνα: Τεγόπουλος - Μανιατέας. 1996. σελ. 299.
- ↑ 2,0 2,1 Εγκυκλοπαίδεια Πάπυρος Λαρούς Μπριτάννικα. 58. Εκδοτικός Οργανισμός Πάπυρος. 1996. σελ. 79.
- ↑ «ΕΕΤΑΑ-Διοικητικές Μεταβολές των Οικισμών». www.eetaa.gr. Ανακτήθηκε στις 18 Απριλίου 2022.
- ↑ «ΔΙΑΡΚΗΣ ΚΑΤΑΛΟΓΟΣ ΚΗΡΥΓΜΕΝΩΝ ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΩΝ ΧΩΡΩΝ ΚΑΙ ΜΝΗΜΕΙΩΝ». listedmonuments.culture.gr. Ανακτήθηκε στις 21 Απριλίου 2022.
| ||||||||||||||||||||